ကိုသန္းလြင္ – စာမသင္ေၾကး ပညာေရး
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၃၊ ၂၀၁၄
(၁)
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ကြ်န္ေတာ္ျမန္မာျပည္ေခတၱျပန္ေရာက္စဥ္ အထက္တန္းျပဆရာတေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာရင္း “စာမသင္ေၾကး” ဆိုေသာစကားကို ၾကားဖူးခဲ့ရပါသည္၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားသည္အစိုးရစစ္ ဆယ္ တန္း စာေမးပြဲေျဖဆိုရန္ အစိုးရေက်ာင္းေတြကိုအားမကိုးၾက၊ အျပင္ကအလြတ္သင္ က်ဴရွင္ေက်ာင္းေတြကို ပိုျပီး အားကိုးၾကသည္၊ အလြတ္သင္ေက်ာင္းေတြ ကေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားေခၚျပီး သင္ ၾကသည္၊
ကေလးေတြမွာ တခါတရံညဥ္နက္မွ အိပ္ၾကရသည္လည္းရွိသည္၊တခါတရံ အလြတ္သင္ဆရာေတြက သူတို႔ သင္ၾကားပို႔ခ် ေသာနည္းသည္သာ ကေလးေတြကို အမွတ္ေကာင္းရေစလိမ့္မည္ဟုယံုၾကည္ၾကသည္၊
ဘယ္ ေက်ာင္းသား ကိုေတာ့ စာသင္တာကိုနားမေထာင္လ်င္ျဖစ္ေစ၊ အိပ္ေနလ်င္ျဖစ္ေစ၊ ဆရာက လစ္လ်ဴရႈေပးေစလို ပါသည္၊ ကေလးကို မေအာ္မေငါက္ပါေစေၾကာင္း ပိုက္ဆံ ကေတာ့ သည္ကို စာမသင္ေၾကး ဟုေခၚပါသည္၊
ကြ်န္ေတာ္ၾကားရတာေတြသာ အမွန္ေတြဆိုပါလ်င္ ျမန္မာျပည္စာသင္ေက်ာင္းမ်ားအေခ်အေနမွာ ဆိုရြားလွ ေပသည္၊ ပညာသင္ရာေက်ာင္းဟူ၍အစိုးရက အေဆာက္အဦးေဆာက္၊ ဆရာဆရာမေတြကို လခေပး၊ တိုင္းျပည္၏အနာဂါတ္ ေခါင္းေဆာင္ေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရာေက်ာင္းသည္ မိမိအလုပ္ကို မိမိ လုပ္သည္မမည္ေတာ့ေပ၊
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေက်ာင္းဆရာဟူေသာ လူတန္းစားမွာမ်ားေသာအားျဖင့္ရိုးသားေျဖာင့္မတ္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္၊ သူတို႔သည္ သူေဌးျဖစ္ရန္စိတ္မကူး၊ ေက်ာင္းသားလူမမယ္ေလးေတြ စာတတ္ေပတတ္ေတြျဖစ္ျပီး လူလား ေျမာက္သြားေရးသာသူတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည္၊ သူတို႔သည္အခ်ိန္တန္လ်င္ ပင္စင္ယူျပီးေအးေအးေဆးေဆး ေနသြားဘို႔သာ ဆႏၵရွိတတ္ၾကသည္၊ ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ အေခ်အေန၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက မိမိဖါသာ ခ်မ္းသာ ေအာင္လုပ္သြားၾကေသာဥပမာမ်ားကိုျမင္ေသာ္ သူတို႔လည္း ကိုယ္နည္းကိုယ့္ဟန္ စီးပြားရွာၾကရင္း က်ဴရွင္ ဆိုတာေတြေပၚလာရသည္၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာအခ်ိဳ႔ စီးပြားေရး လုပ္ေနၾကျခင္းအတြက္ ေခတ္ကိုသာ အျပစ္ တင္မိေတာ့သည္၊
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ပညာေရးစံနစ္ ၾကီးမွာႏိုင္ငံတကာအဆင့္မမွီျဖစ္ေနသည္မွာ အမ်ားျပည္သူအသိပင္ ျဖစ္ပါသည္၊ ဤသို႔ျပဳျပင္ရန္လိုအပ္ေနသည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရမ်ားက နားလည္ဘို႔လိုပါသည္၊ လိုေနတာေတြကုိ ျပဳျပင္ဘို႔ အစီအမံေတြ၊ အခ်ိန္ဇယားေတြရွိဘို႔လိုပါသည္၊ ထိုအစီအစဥ္ေတြကို ျပည္သူျပည္သားေတြထံ အခ်ိန္ မွန္မွန္ခ် ျပသင့္ပါသည္၊
(၂)
ႏိုင္ငံ၏ပညာေရးက႑ စီမံခန္႔ခြဲမႈကို တတ္သိနားလည္သည့္ ဆရာၾကီးဆရာမ ၾကီးမ်ား၏ လက္ထဲမွာသာထား ေစခ်င္သည္၊ ပညာေရးေကာင္စီကို ဖြဲ႔ေပးျပီး ေက်ာင္းသားေတြစာသင္ၾကားေရး၊ သင္ၾကားမႈအေထာက္အကူ ပစၥည္း စံုစံုေစ့ေစ့ ရရွိေရး၊ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ တန္းတူေသာပညာေရးစံနစ္ ဖန္တီးေရးကို ထိုပညာေရးေကာင္စီ ကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီမံပိုင္ခြင့္ ရွိေစသင့္သည္၊ ျမန္မာတကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရေတြကို စကၤာပူ တကၠသိုလ္ေတြက ဘြဲ႔လြန္သင္တန္းေတြအတြက္လက္ခံပါသည္၊ အလုပ္ေလွ်ာက္လ်င္ေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းရသည့္ ဘြဲ႔ဆိုလ်င္ လက္မခံဘူးဆိုတာေတြၾကားရဘူးသည္၊
အစိုးရအမႈထမ္းဘဲျဖစ္ေစ၊ အျခား မိမိကိုယ္ပိုင္အလုပ္လုပ္သူတို႔မွာျဖစ္ေစ မိမိကြ်မ္းက်င္ေသာအလုပ္ကို လုပ္ ေနျခင္းသာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ စစ္သားသည္စစ္ေျမျပင္မွာ ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ လိုအပ္ရာေနရာမွာရွိေနသင့္သည္၊ တိုင္းျပည္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရးသည္ စစ္သားတို႔ေနရာမဟုတ္ေပ၊ ကြ်မ္းက်င္မႈ၊ စိတ္၀င္စားမႈမရွိသူကို တာ၀န္ေပးျခင္းျဖင့္ ဘာမွတိုးတက္လာရန္မရွိ၊ ထိုအရာရွိက စာရိတၱ ေကာင္းသူမဟုတ္လ်င္ ပို၍ဆိုးေတာ့သည္၊ ၀န္ၾကီး၊ ျမိဳေတာ္၀န္ကဲ့သို႔ေသာ ထိုးထြင္း ဥာဏ္ကိုအသံုးျပဳရန္ လိုသည့္ေနရာတြင္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းေတြကို ေနရာခ်ထားေနျခင္းမွာ အစိုးရ အေနျဖင့္ အမွားယြင္းဆံုး လုပ္ရပ္ ျဖစ္သည္၊ ႏိုင္ငံျပဳျပင္ေရးလုပ္မည္ဆိုလ်င္ စစ္သားေဟာင္းေတြ ျမိဳ႔ျပအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ေနရာေပးေနတာေတြကို ရပ္ဆိုင္းပစ္ရမည္၊
ႏိုင္ငံေတာ္၏သံမႈး၊ သံအမတ္၊ မ်ားမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းေတြခ်ည့္ဘဲဟုဆိုသည္၊ အလြန္မျဖစ္သင့္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္သည္၊ သံခင္း တမာန္ခင္းဆိုသည္မွာ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာေသာလူတို႔၏အလုပ္ျဖစ္သည္၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ျပီး ထူးခြ်န္ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စစ္ဗိုလ္ၾကီးေတြကို ေနရာေပးတာကို ဘာမွေျပာရန္မရွိပါ၊ သို႔ပါေသာ္ လည္း စစ္မႈထမ္းေဟာင္းဆိုသည္ႏွင့္ သံတမာန္ရာထူးေတြကို ရထိုက္သည္ဆိုေသာ အယူအဆကို စြန္႔လႊတ္ သင့္သည္၊ ကမၻာၾကီး က အျမဲတီထြင္ေျပာင္းလဲေနသည္၊ စက္မႈကရိယာ လက္နက္ပစၥည္းေတြမွာ အစဥ္တိုးပြား လာေနသည္၊ ကမၻာ အဆင့္အတန္းမွီရန္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကလည္း စာေရး စာဖတ္ ေလ့လာဆည္းပူးေနၾကရ မည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ပညာမသင္ခဲ့ရသူ ေလ့လာဆည္းပူးမႈအားနည္းသူ မျဖစ္သင့္ေပ၊
ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ ေကာင္းေအာင္လုပ္စရာ၊ ျပင္စရာေတြက ေရးခ်၍မကုန္ႏိုင္ပါ၊ လူတေယာက္အဇြဲ႔အစည္း တခုတည္း၏အလုပ္မဟုတ္၊ ျပည္သူအားလံုး အတတ္ပညာရွင္အားလံုး ပူးေပါင္းပါ၀င္မွ သာ ေဒါင့္ေစ့ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကပါမည္၊ ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ ITထြန္းကားေနေသာေခတ္ၾကီးမွာ ျပည္သူေတြေန႔တဓူ၀ လုပ္ငန္းေတြကို စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းစြာ လုပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနပါသည္၊
(၃)
ေက်ာင္းသားဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံ၏ရတနာမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ သူတို႔သည္ တခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဦးေဆာင္မည့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္လာမည့္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ျဗိတိသွ်အင္ပါယာၾကီးကို အရႈံးေပးထြက္ေျပးရေအာင္၊ မတရား အုပ္ခ်ဳပ္ေနျခင္းကို ရပ္ဆိုင္းသြားေအာင္ ေတာ္လွန္ၾကသူမ်ားျဖစ္ေသာ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏုတို႔မွာ သူတို႔ တန္ျပန္ေရးအစီအစဥ္ကို ေက်ာင္းသားဘ၀မွ စခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သည္ သူပုန္ တကၠသိုလ္ဟုစြတ္စြဲျပီး ပိတ္ပစ္မည္၊ လယ္ကြင္းေတြထဲသို႔ေရႊ႔ ပစ္မည္ဆိုလ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျဖစ္မလာသလို၊ ကိုၾကီးႏုလည္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ျဖစ္ေကာင္းမွျဖစ္လါပါလိမ့္မည္၊
ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံသည္ တရုပ္ျပည္မၾကီးလက္ထဲသို႔ျပန္ေရာက္ ခဲ့သည့္အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ခ်ိန္ ၂၀၁ရ တိုင္ေအာင္ မိမိေခါင္းေဆာင္ကို မိမိ စိတ္တိုင္းက်ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြဘဲဦးေဆာင္ကာ ဆႏၵေတြျပ ေနၾကပါသည္၊ ဗမာျပည္မွာသာဆိုလ်င္ ေက်ာင္းသားေတြမွာ သူပုန္ေတြ ဦးစီးေနသည္ဆိုကာ အၾကမ္းဖက္ ေျဖရွင္းမွာကို စိုးရိမ္ၾကရပါသည္၊
ဘုန္းၾကီးဒုတ္ကိုင္မွသာ စည္းကမ္းမဲ့သူ ေက်ာင္းသားကေၾကာက္မည္၊ စကားကိုနားေထာင္လိမ့္မည္ဟုဆိုၾကသည္၊ ထိုမူအတိုင္း စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ ၾကမ္းခဲ့ရမ္းခဲ့ၾကပါသည္၊
၁၉၆၃ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားအေဆာက္အဦးကို ဗံုးတိုက္ျဖိဳခ်ျပီးခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းသားေတြကို လူစုခြဲရမည္ဟု အစိုးရ ကယူဆခဲ့ပါသည္၊ ယခင္က ၀ိဇၨာသိပၸံ တကၠသိုလ္ဟူ၍ ရွိရာ တြင္ Inter ႏွစ္ႏွစ္ကို BOC ေကာလိပ္တြင္ ေက်ာင္းသားတိုင္း သင္တန္းမ်ား အတူတကြ တက္ၾကရပါသည္၊ ၁၉၆၄ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေသာ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ေတြက ၾကိဳ႔ကုန္း အေဆာက္အဦးၾကီးမွာ ပဌမႏွစ္က စျပီးတက္ရန္စီစဥ္ပါသည္၊ လူစုခြဲျခင္းျဖစ္ပါ ၏၊ ေဆးေက်ာင္းသားေတြက လိပ္ခံုးမွာ ၀ိဇၨာသိပၸံေက်ာင္းသားေတြက်န္ခဲ့ေစ၊ ေက်ာင္းသားလူစု ကြဲလ်င္ျပီး ေရာ၊ ငါတို႔မမွား၊ ငါတို႔ေပၚလစီ ကိုေျပာင္းစရာမလို ငါတို႔သည္တိုင္းျပည္ကိုကယ္တင္ရွင္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ထိုအယူအဆ ဘယ္ေလာက္မွားသည္ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ေက်ာင္းသား ဆႏၵျပမႈေတြက သက္ေသခံေနပါ သည္၊
ယခုႏွစ္ဆိုလ်င္ ေက်ာင္းသားေတြမစုမိေအာင္ လူစုခြဲရမည္ ဆိုေသာ အယူအဆ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္နွာ အႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ပါျပီ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာသည့္တိုင္ အစိုးရမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို တေနရာထဲမွာထားရန္မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယူဆေနဆဲျဖစ္ဟန္တူသည္၊
၁၉၈၈ အေရးအခင္းျပီးေသာ္ စက္မႈတကၠသိုလ္ကိုဖ်က္သိမ္း ေနရာေရႊ႔ေျပာင္း၊ ေဆးတကၠသိုလ္ေတြကို ေနရာေျပာင္း၊ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာေဆးတကၠသိုလ္ေတြအျဖစ္လုပ္ခဲ့ၾကျပန္ ပါသည္၊ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးမွာ ျပည္သူပါစရာမလို စစ္တပ္မိသားစု ႏွင့္ဒီပညာေတြသင္ႏိုင္သည္ ဟုဆိုခဲ့ ၾကပါသည္၊ စစ္စက္မႈေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ဆႏၵျပေသာ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးလည္းဒုကၡေရာက္၊ ေက်ာင္းသားေတြလည္းအဖမ္းခံရျပီး ပိတ္လိုက္ရပါသည္၊ ငါတို႔အယူအဆ ေတြမွားေနျပီဟု ဘယ္သူမွ ေတြးေခၚတတ္ခဲ့ပံုမရ၊
ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးကိုဖ်က္ဆီးတာမေကာင္းပါ၊ ျပည္သူပိုင္သိမ္းတယ္ဆိုတာလည္း မေကာင္းပါ၊ ေငြစကၠဴေတြ တရားမ၀င္ဘူးလုပ္တာမေကာင္းပါ၊ အာဏာသိမ္းသည္ဆိုျပီး ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားေသာ အစိုးရ အဖြဲ႔ တခုလံုးကို ေထာင္ထဲ ထညိ့ပစ္သည္မွာ မေကာင္းပါ၊ ထိုကဲ့သို႔ မဖြယ္မရာလုပ္ခဲ့သည္တို႔မွာ မေကာင္းသည့္အေလ်ာက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြက ဆႏၵျပၾကျခင္းသာျဖစ္ပါသည္၊ အစိုးရသည္ မိမိလုပ္ရပ္ ေကာင္းမေကာင္းကို မေ၀ဖန္ မဆန္းစစ္ႏိုင္ဘဲ ေက်ာင္းသားေတြကို သူပုန္ဟုစြတ္စြဲကာ ႏွိမ္နင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါ သည္၊
ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဆင္းရဲရျခင္းမွာ ပညာတတ္သူမ်ား မိမိအလုပ္ကို မိမိ လုပ္ခြင့္မရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္၊ ၀န္ၾကီးဆိုသူမွာ စစ္တပ္ကလာသည္၊ နည္းပညာနားမလည္တာကိုထားဦး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရးဆိုတာကိုလည္း မကြ်မ္းက်င္၊ ဘာလုပ္ရမည္ကိုမသိ၊ အထက္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဘက ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းလ်င္ သူလည္းသူ႔ေအာက္ ကလက္ေအာက္ငယ္သားကို ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းမည္၊ အၾကံေကာင္းဥာဏ္ေကာင္းဆိုသည္မွာ ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္ ဆဲေနျခင္းျဖင့္ထြက္မလာႏိုင္ေပ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးကို ရြတ္ရြတ္ခြ်န္ခြ်န္လုပ္မည့္သူေတြကိုေနရာေပးရန္ မစဥ္းစား၊ ပညာရွင္မ်ားအဖို႔ မိမိစား၀တ္ေနေရးအတြက္ထြက္ေျပးဘို႔သာ ၾကိဳးစားၾကေတာ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အဖို႔ ဆရာ၀န္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ဆံုးရႈံး ခဲ့ ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ဤအခ်က္ကို ေခတ္ေျပာင္းခ်ိန္ တြင္ေခါင္းေဆာင္ေနၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ျမင္ၾကဘို႔လိုသည္၊
(၄)
ကြ်န္ေတာ့္တြင္သားႏွစ္ေယာက္ရွိရာ သားၾကီးမွာ စကၤာပူသို႔ ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္မွာေရာက္ျပီး သားငယ္က စကၤာပူမွာ ေမြးသည္၊ မူၾကိဳေက်ာင္းမွာ အိမ္မွ ငါးမိနစ္ခန္႔ေလွ်ာက္လ်င္ေရာက္သည္၊ သားေတြကို ေက်ာင္းအပ္ျပီးကတည္း ကသူတို႔အတြက္ပူလိုက္ရသည္ဟုမရွိပါ၊ အၾကီးေကာင္ကအတန္းထဲမွာျငိမ္ျငိမ္မေန၊ ေဆာ့သည္၊ အလယ္တန္း တေလ်ာက္လံုးအတန္းစဥ္ ဆရာေတြကေခၚျပီး Complain လုပ္ၾကေလသည္၊ ႏွစ္စဥ္အေခၚခံရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တို႔မွာ ျပံဳး၍သာေနရေတာ့သည္၊ ဆရာေျပာမွာေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကိဳသိေနၾကျပီ၊
အငယ္ကမူ ၀လြန္းေသာေၾကာင့္ ဆရာေတြကေခၚျပီးသူတို႔ကို နားလည္ဘို႔ ကူညီဘို႔ေျပာၾကသည္၊ ကြ်န္ေတာ္ တို႔လည္းမတတ္ႏိုင္။ စစ္တပ္ထဲ၀င္ခ်ိန္ေရာက္လ်င္ ၀ေနလို႔ကေတာ့ ၀တာကိုေလ်ွာ့ေအာင္ သင္တန္းဆရာက ေမာင္းလိမ့္မည္၊ ေက်ာင္းကေခၚလြန္းေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ မ်က္ႏွာဘယ္လိုထားရမည္ကို က်င့္သားရ ေနၾကျပီ၊ သူတို႔အတြက္ပူပင္ေနရန္မလို၊ သူတို႔အေၾကာင္းေလးေတြကို သူတို႔ ဆရာေတြက စိတ္၀င္တစားရွိၾက သည္၊
ျမန္မာႏိုင္ငံက ကေလးမိဘေတြ မိမိ သားသမီးပညာေရးအတြက္ ပူပန္ၾကရတာကို သတိရမိသည္၊ ေက်ာင္း ေကာင္းေကာင္းရေရး ဘယ္သူကိုမွလႊဲထား၍မရ၊ မိမိဖါသာအားစိုက္ျပီးလူအားေငြအားေဆြမ်ိဳးအား၊ အဆက္ အသြယ္အား အကုန္ သံုးၾကရသည္၊ ေငြေၾကးလြန္စြာ တတ္ႏိုင္သူေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာကေလးေတြကို ေက်ာင္းထားဘို႔လံုးပမ္းၾကရသည္၊ စားရိပ္စက အတြက္မပူရဘူးဆိုဦးေတာ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ မိဘေတြႏွင့္ခြဲျပီး ေက်ာင္းထားရေသာ ဒုကၡ မွာမေသးလွေပ၊
မိမိသားသမီး ပညာတတ္ေအာင္သင္ေရးမွာမိဘတိုင္း၏တာ၀န္တရပ္ျဖစ္ပါသည္၊ ျမန္မာျပည္မွာ အဆင့္မွီေသာ ပညာေရးစံနစ္မရွိဘူးဟုဆိုျခင္းမွာ မျဖစ္သင့္ဆံုးကိစၥ တခုျဖစ္ပါသည္၊အမ်ားျပည္သူ မိဘေတြမွာ တိုင္းျပည္တြင္ အားကိုးေလာက္ေသာ ပညာေရးစံနစ္မရွိျခင္းေၾကာင့္ မ်ားစြာစိတ္ေသာကေရာက္ၾကရပါသည္၊တာ၀န္သိေသာ အစိုးရ၏အဓိကထားေျဖရွင္းရမည့္ု ျပသနာၾကီး ျဖစ္ပါသည္၊
(၅)
ဂ်ပန္အစိုးရသည္ အိန္တာေကး မီးေတာင္ၾကီးေပါက္ကြဲမွာကို ၾကိဳတင္မသိဘူးဟုဆိုသည္၊ဆူနာမီလာစဥ္က လည္းၾကိဳျပီးသိသည့္တိုင္ အပ်က္အစီးေတြကို မတားဆီးႏိုင္၊ မုန္တိုင္း ကက္ထရီးနားလာစဥ္က အေမရိကန္ ျပည္သူေတြ ဆိုးဆိုးရြားရြား ခံလိုက္ၾကရသည္၊ သဘာ၀ ေဘးၾကီးတခုလံုးကို အစိုးရက ၾကိဳျပီး မသိဘူး ဆိုသည္မွာ အလြန္အရုပ္ဆိုးပါသည္၊
ထိုသဘာ၀အႏၱရာယ္မ်ားမွာ မ်က္၀ါးထင္ထင္ျမင္ေနၾကရသည္၊ ျမန္မာျပည္၏ျပသနာမ်ားမွာ ျမင္သူရွိ၊ မျမင္ဘူး လည္းျဖစ္ႏိုင္သည့္ ျပသနာေတြျဖစ္သည္၊ ပညာေရးတြင္ယိုယြင္းေနသည္မ်ားမွာ ကာလၾကာျမင့္ေနျပီး မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းစရာေတြျဖစ္ေနပါသည္၊ အစိုးရသည္ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္ေနပါသည္ ဆို ေသာအရိပ္အေရာင္ကို မေတြ႔ၾကရပါ၊ မ်ိဳးဆက္ အနည္းဆံုး ၂ ဆက္ကေတာ့ျပီးသြားပါျပီ၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြအတြက္ကေတာ့ ရင္ေလးဘြယ္ရာပင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အေတြးေခါင္ေနတာဟုသာ မွတ္ယူခ်င္လွပါသည္၊
ကိုသန္းလြင္
Photo Credit – http://www.phoonuthit.com/2010_12_01_archive.html
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ေက်ာင္းဆရာေတြရိုးသားတာလက္ခံပါတယ္။အားလံုးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။တခ်ိဳ ့လူလည္ေတြဆိုၿမိဳ ့ေတာ္ဝန္ေတြ က်ဴရွင္ဆရာကေနလႊတ္ေတာ္ပိုယ္စားလွယ္လုပ္စားေနသူေတြအမ်ားႀကီးပါဗ်ာ။စစ္တပ္မွာလဲထူးခၽြန္သူေတြရိွပါတယ္။သူတို ့နဲ ့ကိုက္ညီတဲ့ေနရာမွာတာဝန္ေပးတာသင့္ေလွ်ာ္ပါတယ္။အသံုးမက်သူေတြေၾကာင့္ဝန္ထမ္းေတြဒုကၡေရာက္ရတာလဲသိပါတယ္။
ပညာေရးကေတာ့ ၂၀၀၃တုန္းက ပိုက္ဆံ၃သိန္းေပး၊ ၁၀တန္း၆ဘာသာဂုဏ္ထူး.. လာဘ္ေပးယူမႈေတြ ေပ်ာက္သြားတာ ဝမ္းသာစရာပါပဲ။ အေျခခံပညာေရးက ေကာင္းလာပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္၁၀ႏွစ္အာထိ ျမန္မာတကၠသိုလ္ဘြဲ႕ အဆင့္ႏို္မ့္ေနဦးမွာပါ။ ႏိုင္ငံျခားဘြဲ႕ပဲ ဦးစားေပးခံရဦးမွာပါ။ ဒါက အစိုးရေကာင္းရင္ ၁၀ႏွစ္၊ မေကာင္းရင္ ဒံုရင္းပဲေပါ့… က်ေနာ္အယူဆပါ။