အမ္မရာကို လြမ္းလို႔ဖြဲ႔တဲ့ကဗ်ာ
ေဆာင္းယြန္းလ
ေအာက္တုုိဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၃
တေယာက္တည္း “ေန” ကိုထိုင္ၾကည့္ရင္း
“လ”ထြက္လာမလားလို႔
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနထိုင္လာခဲ့ရတဲ့ ေအာက္တိုဘာဟာ
ႏုိ၀င္ဘာကိုမကူးမခ်င္းထိေတာ့ ေအာက္တိုဘာပါပဲ…
ေအာက္တိုဘာျဖစ္ေစ ႏုိ၀င္ဘာျဖစ္ျဖစ္
ငါ့အထီးတည္း ကမၻာမွာ
ေနတပြင့္မွ မပြင့္ခဲ့ေသးသလို
ငါ့ကဗ်ာေတြလည္း လနဲ႔အေၾကာင္းမသင့္ခဲ့ရေသးဘူး….
ဒီညလည္း
ၾကယ္ေတြမစံုမွန္းသိရက္နဲ႔
“ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ည”သီခ်င္းကို
သွ်ပ္မႈးေက်ာ္ ခ်စ္ၿခင္းအားၿဖင့္ နားစြင့္မိခဲ့ၿပန္ေပါ့….
ပထမကမၻာနဲ႔ တတိယကမၻာၾကားက
နာဖ်ားခဲ့ဖူးတဲ့ ဒုတိယရြာေလးအေၾကာင္းကို
နာနာက်င္က်င္ဦးေႏွာက္နဲ႔ စဥ္းစားမိတဲ့အခါတိုင္း
ရင္ထဲမွာ ႏုိ၀င္ဘာပန္းရိုင္းတပြင့္ပြင့္ခဲ့ပါတယ္ “အမ္မရာ”….
ေကာင္မေလးေရ..
ဒုတိယရြာမွာ ငါတို႔ စိုက္ခဲ့သမွ်ေတြအတြက္
ပြင့္လင္းရာသီေရာက္ခဲ့တဲ့ တေန႔က်ရင္ေတာ့
နင္နဲ႔ငါ…ပထမကမၻာမွာ ၿပန္ဆံုၾကတာေပါ့ေနာ္…
ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့
ေနေရာင္အတုေအာက္က
ညစ္ညမ္းတဲ့ ေလအေမွာင္ထုထဲမွာ
နင္…ဘယ္ကားစီးၿပီး ဘယ္ခရီးနဲ႔ပဲေပ်ာ္ေပ်ာ္
ငါ..နင့္ကို..နာက်င္ခံခက္ မေမ့ရက္တဲ့အလြမ္းေတြနဲ႔
ခြင့္လႊတ္ထားလိုက္ပါ့မယ္ ……………“အမ္မရာ”…။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
