ေမာင္စြမ္းရည္ – ပရိတ္ႀကီး ၁၁သုတ္နဲ႔ ပုလိပ္ႀကီး ၁၁ေယာက္
(ေဒါက္တာသန္းထြန္း အမွတ္တရ)
ၾသဂုုတ္ ၃၊ ၂၀၁၄
ကဗ်ာဆရာ
ေခြ်းႏွီးစာနဲ႔၊ ေခြ်တာ အိမ္ေဆာက္
တုိင္ေထာက္တာ၊ ထန္းတုိးတာ တႏွစ္။
အိမ္မုိးကာ၊ အိမ္ကာတာ တႏွစ္
မ်က္ႏွာက်က္ကပ္တာ၊ တံခါးရြက္ကပ္တာ တႏွစ္
အိမ္လဲျဖစ္ေရာ တႏွစ္မၾကာ
ဘူဒုိဇာနဲ႔ထုိး၊ အစုိးရကဖ်က္
ဒီရပ္ကြက္က၊ ဟုိရပ္ကြက္ကုိ ေျပာင္း
တုိက္ခန္းငယ္မွာ ေအာင္းေစတဲ့
မေနခ်င္လဲေန၊ ေနခ်င္လဲေန
ေပထုပ္ေတြ၊ ပုရပုိက္ေတြ
စာအုပ္ေတြ၊ စာဖုိင္ေတြ
ဆင္းတုေတာ္ေတြ၊ ပန္းအုိးေတြ
ပန္းကန္ခြက္ေယာက္နဲ႔၊ ထန္းေခါက္ဖါေတြ
က်ိဳးက်ိဳးေၾကေၾက ေျပာင္းေစ။
၂၀၀၂ ျပည့္ႏွစ္အစ
ဧၿပီလ ၆ရက္
အခန္းထဲက မထြက္ရ
မနက္ကအစ၊ ညလဲမအိပ္
ရွိသမွ် ဂိတ္ေပါက္
ပုလိပ္ႀကီး ၁၁ေယာက္
တုံ႔ေခါက္လူးလာ၊ ေစာင့္ေနရွာရဲ႕
ကဗ်ာဆရာ႔ ဇနီးက
ပရိတ္ႀကီး ၁၁သုတ္
ခလုပ္ႏွိပ္ၿပီး ဖြင့္လုိက္တယ္။
ကဗ်ာဆရာႀကီးကေတာ့
မီးခလုတ္ပိတ္
စိတ္ပုတီး တထြာနဲ႔
ပရိတ္ႀကီး နာေလေရာ။
ကဗ်ာဆရာ၊ ဘာလုပ္လုိ႔လဲ
သူပုန္လဲမဟုတ္၊ သဘက္လဲမဟုတ္
အိမ္- အခ်ဳပ္တဲ့။
ေခါင္းေရွာင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ေခါင္းေဆာင္မွာ စုိးသတဲ့
စစ္အစုိးရက ၿခိမ္းေျခာက္
ေျခာက္သူကပဲ၊ ေၾကာက္ေနေလရဲ။
အဲဒီေန႔တာ
ေဒါက္တာသန္းထြန္းေမြးေန႔
သူ႔ေမြးေန႔မွာ၊ မေမ့ရွာဘဲ
ဖိတ္စာကေလ သူ႔လက္ေရးနဲ႔
ကေလးတေယာက္ကုိ ပုိ႔ခုိ္င္းတယ္
“ေဟ့ေကာင္ ဒီေန႔ငါ့ေမြးေန႔
မေမ့နဲ႔ကြာ၊ ျဖစ္ေအာင္လာတဲ့၊
မလာျဖစ္မွာသိလုိ႔၊ ကလိတဲ့စာ
ရပ္ကြက္ေကာင္စီကုိျပေတာ့
ပုလိပ္က ေခါင္းခါတယ္၊
ေမြးေန႔ပဲြနဲ႔ လဲြခဲ့ရတာ
ေလး၊ ငါးႏွစ္ၾကာၿပီး
ဆရာလဲ ဆုံးရွာေရာ။
ဆရာ႔ေက်ာက္တုိင္၊
မတ္ခိုင္ခုိင္ကုိ
ဆုုပ္ကိုုင္ဦးေမာ္၊ ပူေဇာ္စရာ
ကဗ်ာပန္းေခြ၊ စာပန္းေခြနဲ႔
မန္းေျမအေရာက္ ျပန္ခဲ့မယ္၊
ဆရာ႔အုတ္ဂူ၊ လူကုိ မေတြ႔၊ မေရႊမိ။ ။
ေမာင္စြမ္းရည္ ၂၀၁၄ ဇူလုိင္၁၄
သရုုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီသန္းေဌးေမာင္ – သူ႔ဘေလာက္ကယူပါတယ္။ ခြင့္ေတာင္းပါ၏။
http://thanhtaymaung.blogspot.com/
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
