အခြင့္အေရးသာ ရခဲ့မယ္ဆိုရင္
ရိုးေျပျပစ္ေအာင္၊ ဇြန္ ၂၈၊ ၂၀၁၄
ယေန႔လက္ရွိတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုမွာ စာဖတ္အလြန္အားနည္းၾက၍ စာဖတ္ရွိန္ျမွင့္တင္ေရး၊ စာမဖတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးစသျဖင့္ လူမႈကြန္ယက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားဖြဲ႔စည္း၍ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လွ်က္ရွိေနသည္ ကို ေတြ႔ရသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ဘာသာေရးစာအုပ္မ်ားႏွင့္ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀ေနသူျဖစ္သည့္ အတြက္ စာၾကည့္တိုက္မ်ားကို အလ်ဥ္းသင့္သလို စာအုပ္စာေပမ်ားလွဴဒါန္းလွ်က္ရွိရာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ရွိသည့္ စာၾကည့္တိုက္မ်ားသို႔ စာအုပ္မ်ား ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားလွဴဒါန္းလိုသျဖင့္ စံုစမ္းေမးျမန္းခဲ့ရာ လက္ခံထားစရာေနရာ အခက္အခဲရွိေန၍ လက္မခံေသးေၾကာင္းၾကားသိရသည့္အခ်ိန္တြင္မူ အ့ံၾသမင္သက္မိသည္။ လွဴသည့္ လူက လွဴခ်င္သည္၊ ဖတ္မည့္လူကလည္း ဖတ္ခ်င္သည္ ဆိုေသာ္လည္း အေျခအေနမေပး။ မည္သို႔မည္ပံုစီမံခန္႔ခြဲေန သည္ကိုမူ စဥ္းစားမရေတာ့ေပ။
သို႔ျဖစ္၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာႏွင့္ အေျခအေနမေပးသည့္အခါ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ ႀကိဳးစားမိျပန္သည္။ နီးစပ္ရာ စာေပေရခ်မ္းစင္မ်ားတြင္ ဂ်ာနယ္မ်ားတင္ေပးျခင္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားအတြက္ စာၾကည့္တိုက္မ်ားတြင္ လွဴဒါန္းျခင္း၊ ေဆးရံုမ်ားတြင္ စာအုပ္စင္ရိုက္၍ မိမိဂ်ာနယ္အျပင္ အျခား ဗဟုသုတ ရဖြယ္ စာအုပ္စာေပမ်ား လွဴဒါန္းျခင္းကို ျပဳမိျပန္သည္။ မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕ ခုတင္ (၁၀၀)ဆံ့ ေဆးရံုတြင္ စာေပေရခ်မ္းစင္တစ္ခုရိုက္၍ လွဴဒါန္းျဖစ္ခဲ့ရာ မိတ္ေဆြ၏ ျပန္လည္ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ မိမိတို႔ျပည္သူမ်ား စာဖတ္မပ်င္းၾကပံုကိုလည္း သိရွိခဲ့ရသည္။
လက္ေထာက္ဆရာ၀န္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ေဒါက္တာေသာ္ဇင္၀င္းက `ဒီလို စီစဥ္ေပးတာ ေကာင္းပါ တယ္။ လူနာေစာင့္ေတြ အားေနတဲ့အခ်ိန္ စာဖတ္ေနၾကတာေတြ႔ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာပါတယ္။´ ဟု ၄င္း၏အျမင္ကိုေျပာျပသည္။
ေဆးရံုမွ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕ၾကည္ (အထက္တန္းသူနာျပဳ)ကလည္း `ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္လည္း ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးေပါ့။ စာေပဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေကာင္း ဆံုးမိတ္ေဆြပါ။ စာေပေရခ်မ္းစင္ ရွိျခင္းအတြက္ ကၽြန္မတို႔ စာဖတ္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြပိုရပါတယ္။ စာဖတ္ ျဖစ္ေတာ့ ဗဟုသုတေတြ တိုးပြားလာပါတယ္။ သားသမီးေတြကိုလည္း စာဖတ္ဖို႔ အၿမဲတိုက္တြန္းျဖစ္ပါ တယ္။´ဟု ဆိုသည္။
လူနာရွင္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ မန္က်ည္းကုန္းေက်းရြာမွ ကိုလႈိင္မ်ိဳးမင္းကလည္း `ကၽြန္ေတာ္က စာဖတ္ တာ၀ါသနာပါ ပါတယ္။ ကိုယ္မသိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ကိုယ္မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေဒသေတြကို စာေပက တစ္ဆင့္သိရပါတယ္။ စာေပေရခ်မး္စင္ေတြကိုလည္း မ်ားမ်ားမေတြ႔ဖူးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေပါ့ေနာ္။ အခု ဒီေဆးရံုမွာ လူနာလာေစာင့္ရင္းနဲ႔မွ ေတြ႔ဖူးတာ။ ၀ါသနာပါလို႔ အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း လာဖတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူစည္ကားတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ စာေပေရခ်မ္းစင္ ေတြရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။´ဟု ၎၏အျမင္ကို ေျပာသည္။
ဆက္လက္၍ လူနာေစာင့္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ အင္းလယ္ႀကီးေက်းရြာမွ ကိုေက်ာ္စိုးကလည္း `ဒီစာေပ ေရခ်မ္းစင္မ်ိဳးတစ္ခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က စာဖတ္တာ၀ါသနာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလို စာေပ ေရခ်မ္းစင္မ်ိဳးေတြလည္း မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးေလ။ ေစတနာထားၿပီး လုပ္ေပးတဲ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ေပးထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေလ့လာရ မွတ္သားရတယ္။ လူစည္ကားတဲ့ ေဆးရံုတို႔ ဘူတာရံုတို႔ ကားဂိတ္တို႔လို ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ စီစဥ္ေပးထားႏိုင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။´ဟုဆိုပါသည္။
မိမိ၏မိတ္ေဆြမွလည္း အပတ္စဥ္ထုတ္ဂ်ာနယ္မ်ားကို လဲလွယ္၍ တာ၀န္ယူကူညီေပးလ်က္ ရွိရာ ၎၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားအရ `တို႔ႏိုင္ငံက လူေတြက စာဖတ္အားနည္းတယ္သာေျပာတာပါ။ ဒီေဆးရံုမွာ ေတာ့ လူနာေစာင့္ေတြေကာ၊ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြေကာ၊ လူနာေတြေကာ အားၿပီဆိုတာနဲ႔ ဒီစာေပေရခ်မ္း စင္ေလးကို လာၾကတာပဲ။ ထုိင္စရာေနရာမရွိလို႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ဖတ္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အိပ္ေတာင္ ဖတ္ၾကတာ။ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတယ္။´ဟု ဆိုၿပီး ထိုပံုမ်ားကိုပို႔လိုက္သည္။ ခံစားလိုက္ရသည့္ခံစားခ်က္ကို ေဖာ္ျပ၍ မရႏိုင္ ေအာင္ပင္။ မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ဘက္က ကူညီေပးေနရသည္ကို အားမလိုအားမရျဖစ္ေနမိသည္။ ထို႔ထက္ပို၍ အေျခအေန အခြင့္အေရးမ်ား ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ပါမူ………….. ……….. ………… ………. …………
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာႏိုင္ငံႀကီးမ်ားတြင္မူ နည္းပညာတိုးတက္မႈမ်ားအရ အင္တာနက္ကိုအက်ိဳးရွိစြာ ထိ ေရာက္စြာ တြင္က်ယ္စြာအသံုးျပဳေနႏိုင္ၾကၿပီျဖစ္သျဖင့္ ပံုႏွိပ္မီဒီယာပင္ အားနည္းလာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ SMU(Singapore Management University)မွ Director တစ္ဦးျဖစ္သူ Mr.Christopher Chow က မိမိအားေျပာခဲ့သည္။ ၎တို႔ေက်ာင္းတြင္ စာၾကည့္တိုက္မွာ အလြန္ေသးငယ္ၿပီး ေက်ာင္းသားအမ်ားစုမွုာလည္း online မွသာေလ့လာၾကသည္ဟုဆိုသည္။ အလြန္ေသးငယ္သည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း မိမိတို႔ႏိုင္ငံေက်ာင္း စာ ၾကည့္တိုက္မ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ေတာ့ အလြန္ႀကီးမားပါသည္။
မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ ဘာသာစကားႏွင့္ နည္းပညာ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ အင္တာနက္ကို တြင္က်ယ္စြာ အသံုးမျပဳႏိုင္ၾကေသးေသာေၾကာင့္ ပံုႏိွပ္မီဒီယာသည္ တြင္က်ယ္လွ်က္ရွိေသာ္လည္း ထုတ္ေ၀သူမ်ားမွာ စာအုပ္ (၁၀၀၀) ကိုပင္ မနည္းကုန္ေအာင္ ေရာင္းေနရသည္ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားစရာပင္။ အေၾကာင္း အရင္းမွန္ကုိရွာေဖြၾကည့္ေသာ္ စာအုပ္ထက္ ပိုမိုအေရးႀကီးသည့္ အရာမ်ားကိုေန႔စဥ္ ေရြးခ်ယ္မႈျပဳေနရေသာ ေၾကာင့္ပင္။
စာဖတ္ျခင္းထက္အေရးႀကီးသည့္ စား ၀တ္ ေန ေရးကိစၥမ်ားကို ေျပလည္ေအာင္ မိသားစုတြင္ ရွိသမွ် လူကုန္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ ေနၾကရသည့္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ စာဖတ္ခ်ိန္မရျဖစ္ေနျခင္းမွာ အခ်ိန္ကို စီမံခန္႔ခြဲ ႏိုင္မႈ (Time Management ) အားနည္းေနျခင္းေၾကာင့္လား၊ စာဖတ္၀ါသနာအားနည္းေနၾကျခင္းေၾကာင့္လား၊ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား လႊမ္းမိုးေနျခင္းေၾကာင့္လား၊ လူမႈကြန္ယက္မ်ားျဖစ္သည့္ ေဖ့ဘြတ္ေပၚတြင္ အခ်ိန္ ကုန္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္လား၊ ဂိမ္းကစားေနၾကျခင္းေၾကာင့္လား၊ ေဘာလံုးပြဲမ်ားၾကည့္၍ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္လား၊ စာၾကည့္တိုက္မ်ားနည္းပါးျခင္းေၾကာင့္လား၊ လားေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ဂ်ာေအး သူ႔အေမ ရိုက္ေနပါေတာ့သည္။
အကယ္၍သာ စာဖတ္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးမ်ား ပိုမိုဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ပါက ျဖစ္လာႏိုင္မည့္ အေျခ အေနမ်ားကိုလည္း ေမွ်ာ္ေတြးမိပါေသးသည္။ မိမိအေနျဖင့္ မိမိဖန္တီးေပးလိုက္သည့္ အင္မတန္ေသးငယ္လွ သည့္ စာေပေရခ်မ္းစင္ေရွ႕တြင္ စိတ္၀င္တစားဖတ္ရႈေလ့လာေနသည့္ လူတစ္စုကိုျမင္မိသည့္အခါ စာဖတ္ႏိုင္ဖို႔ အေျခအေန အခြင့္အေရးမ်ား ပိုမိုဖန္တီးေပးႏိုင္ဖို႔သာႀကိဳးစားေနမိပါသည္။ တန္ဖိုးသိပါက တန္ဖိုးရွိပါသည္ ဟူသည့္အတိုင္းပင္ တန္ဖိုးသိေသာလူမ်ားလည္း မိမိတို႔ႏုိင္ငံတြင္ အမ်ားအျပားရွိေနပါေသးေၾကာင္း သက္ေသ ျပခ်က္တစ္ခုပင္။ `အခြင့္အေရးသာေပးလိုက္စမ္းပါ၊ တို႔ဘက္က အဆင္သင့္ပါပဲ´ဟု ေျပာခဲ့သည့္ မိမိမိတ္ေဆြ တစ္ဦးကို မိမိျပန္ေျပာလိုက္မိသည္ကေတာ့ `တိုးတက္ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့လူဆိုတာ အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ ေနတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အခြင့္အေရးကို မိမိကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးယူတတ္တဲ့လူေတြ´ဟုပင္ ………….. ………. …………. ……..။
(ဓာတ္ပုံ – အကယ္ဒမစ္ဂ်ာနယ္၊ စာေပေရခ်မ္းစင္၊ ကန္႔ဘလူျမိဳ့နယ္၊ ကုတင္၁၀၀ဆန္႔ ေဆးရုံ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
