သေဘာစင္လွေစ
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ)၊ ဇြန္ ၂၆၊ ၂၀၁၄
ျမန္မာျပည္မွာရွိစဥ္က အတူေနခဲ့တဲ့ ေနာင္ေတာ္ ဘုုန္းႀကီးက မိမိေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုုဒ္စ ႏွစ္ပုုဒ္စကုုိ ဖတ္လုုိက္ရလုုိ႔ သုုိ႔မဟုုတ္ ဒကာေတြ ေျပာျပလုုိ႔ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ အေမရိကကုုိ ေရာက္လာၿပီး စာေလး မေတာက္တေခါက္ စေရးေနတဲ့ မိမိကုုိ အေမရိကန္အေတြးနဲ႔ မေရးပါနဲ႔လိုု႔ ၾသဝါဒစကား ပါးလိုုက္ပါတယ္။ ေမြးရပ္ဇာတိ ျမန္မာျပည္မွာ အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္ ဆက္တုုိက္ေနလာခဲ့တဲ့ မိမိအေနနဲ႔ အေမရိကမွာ ေနတာ တစ္ႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသးဘဲ ျမန္မာ့အေတြးေပ်ာက္ၿပီး အေမရိကန္အေတြး ျဗဳန္းစားႀကီး ေရာက္ဖုုိ႔ဆုုိတာ မျဖစ္ႏုုိင္တဲ့ ကိစၥပါ။
တစ္ခါက မိမိတင္ထားတဲ့ ေဖ့ဘြတ္စေတးတပ္တစ္ခုုကုုိ ဖတ္ၿပီး ဝါ စိမ္း နီ သုုံးေရာင္ျခယ္ ေနာက္ခံေပၚမွာ အျဖဴေရာင္ၾကယ္ပြင့္ပါတဲ့ အလံပုုံ ပရုုိဖုုိင္းတင္ထားတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ကြန္မန္းေဘာ့ခ္မွတဆင့္ အခုုုလုုိ ေမးခြန္းထုုတ္ပါတယ္။ …အရွင္ဘုရား “ဒီမုုိကေရစီစနစ္ကုုိ တကယ္သြားခ်င္ရင္ ဒီမုုိကေရစီအရင့္က်က္ဆုုံး အေနာက္ႏုုိင္ငံေတြကုုိ နမူနာမယူရင္ ဘယ္ႏုုိင္ငံကုုိ နမူနာယူမွာလဲ???” ဆိုတဲ့ မိန္႔ၾကားခ်က္က ဘယ္ႏိုင္ငံကို ရည္ညႊန္းပါသလဲဘုရား။ သိခြင့္ရွိရင္ မိန္႔ေတာ္မူပါဘုရား…တဲ့။
မိမိလည္း..…”ႏုုိင္ငံတစ္ႏုုိင္ငံတည္းကုုိ ရည္ညႊန္းတာ မဟုုတ္ပါဘူး။ အေနာက္ကမၻာက ဒီမုုိကေရစီႏုုိင္ငံမ်ားအားလုုံးကုုိ ရည္ညႊန္းတာပါ။ ပညာေရး အုုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒေရးရာ စသည္ျဖင့္ က႑အားလုုံးမွာ ဆယ္စုုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တခ်ိဳ႕ႏုုိင္ငံမ်ားဆုုိရင္ ရာစုုႏွစ္ေက်ာ္ ျပင္ဆင္မြမ္းမံလာခဲ့တာျဖစ္လုုိ႔ ယခုုအခ်ိန္မွာ အလြန္ကုုိ ျပည့္စုုံၿပီး သိပ္ကုုိ တည္ၿငိမ္အသားက်ေနပါၿပီ။…သူတုုိ႔ႏုုိင္ငံေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စမ္းသပ္ထားၿပီးမွ အေကာင္းဆုုံးျဖစ္ေအာင္ မြမ္းမံျပင္ဆင္ထားၿပီး အဆင္သင့္ရွိထားၿပီးသားျဖစ္တဲ့ စနစ္ေတြဟာ ကုုိယ့္ႏုုိင္ငံအတြက္ ယူတတ္ရင္ တန္ဘုုိးမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အားလုုံးကုုိ ထပ္တူကူးခ်ဖုုိ႔ မဆုုိလုုိပါဘူး”…လုုိ႔ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ သူက…”တစ္ေလာေလးကပဲ စႏိုးဒင္ ကိစၥ ျဖစ္ေသးတယ္မဟုတ္လား အရွင္ဘုရား အဲဒါကေရာ ဒီမိုကေရစီ ျပယုဒ္ပါပဲလားဘုရား”…တဲ့။
မိမိလည္း…”အားလုုံးသဲလဲစင္ အျပစ္ကင္းေကာင္းမြန္ေနတယ္လုုိ႔ မ်က္စိမွိတ္ အထင္ႀကီးေနျခင္းမဟုုတ္ပါ။ ဘယ္အရာမဆုုိ အားနဲခ်က္ဆုုိတာ ရွိစၿမဲပါ။ အျပစ္အနဲဆုုံး စနစ္ကုုိ ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ”… လုုိ႔ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း ဆက္မေမးေတာ့ပါဘူး။
အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္အထိ သတင္းဆုုိရင္ အစုုိးရထုုတ္ ေၾကးမုုံ ဗုုိလ္တစ္ေထာင္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာေတြေလာက္ပဲ ဖတ္ဖူးတဲ့ မိမိအေနနဲ႔ နယ္တကာလွည့္လည္ကာ လုုိအပ္သည္မ်ားကုုိ လမ္းညႊန္မွာၾကားေနၾကတဲ့ မဆလ ဥကၠဌႀကီး ဦးေနဝင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဝန္ႀကီးေတြကုုိ အထင္ႀကီးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ရဟန္းေဘာင္ေရာက္ၿပီး စာသင္တုုိက္ႀကီးတစ္တုုိက္မွာ စာဝါလိုုက္ေနစဥ္ နဝတ နအဖလက္ထက္ အစုုိးရထုုတ္ သတင္းစာကုုိ ပုုံမွန္ဖတ္တဲ့ သီတင္းသုုံးေဖၚ ရဟန္းတစ္ပါးရွိပါတယ္။ သူဟာ အစုုိးရကုုိ ေဝဖန္ရင္ အစုုိးရဖက္မွ ခုုခံကာကြယ္ ေျခပေလ့ ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ သူ႔ဇာတိနယ္ဘက္မွာ ဆည္ႀကီးတစ္ခုု တည္ေဆာက္ပါတယ္။ သူ႔မိဘမ်ား ေနထုုိင္ရာ ရြာလည္း အေရႊ႕ခံရတဲ့အထဲ ပါသြားပါတယ္။ ရြာသစ္မွာ မျပည့္မစုုံနဲ႔ သူ႔မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားအပါအဝင္ ရြာသူရြာသားမ်ား အတိဒုုကၡ ေရာက္ၾကရပါတယ္။ ထုုိအခ်ိန္မွ စၿပီး မိမိမိတ္ေဆြ သီတင္းသုုံးေဖၚရဟန္းဟာ အစုုိးရဖက္မွ ခုုခံကာကြယ္ျခင္း မျပဳေတာ့ပါဘူး။
ျပည္ပေရာက္သြားၾကတဲ့ စာေရးၾကသူေတြဟာ မိမိတုုိ႔ေရာက္ေနၾကတဲ့ ႏုုိင္ငံရဲ႕ အေျခအေနေတြကုုိ ကုုိယ့္ႏုုိင္ငံနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္မိၿပီး စိတ္မေကာင္းမႈ၊ အားငယ္မႈ၊ အားမလုုိအားမရျဖစ္မႈ၊ နာက်င္မႈ၊ အားက်မႈ၊ ဝမ္းေျမာက္မႈ၊ ၾကည္ႏူးမႈ စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကုုိ စာစီေရးခ်လိုုက္ၾကတာပါ။ ဒီလုုိ ေရးလိုုက္တဲ့အခါမွာ စာေရးသူတုုိင္းမွာ တူညီတဲ့ ေစတနာတစ္ခုုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကုုိယ့္ႏုုိင္ငံကုုိလည္း သူတုုိ႔ႏုုိင္ငံနည္းတူ တုုိးတက္ေစခ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေစခ်င္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုုႏွစ္ ဦးေနဝင္းအာဏာသိမ္းလိုု္က္ခ်ိန္မွ စၿပီး စစ္ဗုုိလ္ေတြသာ အဆင့္ဆင့္ အာဏာလက္လႊဲယူလာခဲ့တာ ယေန႔အခ်ိန္အထိပါ။ ျမန္မာႏုုိင္ငံကုုိ ႏုုိင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနပါတယ္ဆုုိတဲ့ ဦးသိန္းစိ္န္အစုုိးရရဲ႕ လုုပ္ပုုံကုုိင္ပုုံေတြဟာ ယခင္ စစ္ဗုုိလ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ အာဏာလက္လႊဲယူခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာကုုိ ေပၚတင္ေရာ တဖက္လွည့္အေနနဲ႔ပါ က်င့္သုုံးေနဆဲဆုုိတာ ဘြင္းဘြင္းႀကီး ျမင္ေနရပါတယ္။ စီးပြါးေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြဟာလည္း အာဏာရွိၾကသူနဲ႔ ခ်မ္းသာၾကသူ လူတစ္စုသာ ပုုိၿပီး ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာလာၾကတာကုုိသာ ျမင္ေနရပါတယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကလည္း ပိန္လွီေနတဲ့ ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလးငယ္ေတြ လမ္းမေပၚမွာ ဝမ္းစာအတြက္ ရုုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြက ေလွ်ာ့က်မသြားဘဲ တုုိးလာတာကုုိသာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။
ျမန္မာႏုုိင္ငံဟာ ဘာေၾကာင့္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္သြားရပါသလဲဆုုိရင္ ကုုိယ္က်ိဳးအတၱသာသိတဲ့ စိတ္ဓါတ္ညံ့ဖ်င္းတဲ့ အစုုိးရအရာရွိေတြေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့ရလုုိ႔ဆုုိတာ ယေန႔ အစုုိးရတာဝန္ရွိသူေတြကုုိယ္တုုိင္လည္း ဝန္ခံထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အစုုိးရစီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တုုိ္င္းျပည္ရဲ႕ က႑တုုိ္င္းမွာ ခြ်တ္ၿခဳံက်သြားခဲ့ရပါတယ္။ အစုုိးရရဲ႕ ျပႆနာကုုိ ကုုိင္တြယ္ေျဖရွင္မႈ ညံ့ဖ်င္းပုုံကုုိ မၾကာလွေသးတဲ့ မဟာသႏၱိသုုခေက်ာင္းကုုိ အင္အားသုုံး ဝင္ေရာက္စီးနင္းမႈဟာ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာတစ္ခုုအျဖစ္ ျမင္ႏုုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုုိင္ငံဟာ အိမ္နီးခ်င္းက အဆင့္အနိမ့္ဆုုံး ႏုုိင္ငံတခ်ိဳ႕ထက္ေတာင္ နိမ့္ေနေသးတဲ့ ႏုုိင္ငံတစ္ႏုုိင္ငံပါ။
တိပိဋကဓရ၊ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးက “မလုုပ္မေျပာ လုုပ္မွေျပာ သေဘာစင္လွေစ အေျပာသာခ်ဲ႕ အလုုပ္မဲ့ ကဲ့ရဲ႕ မလြတ္ေခ်” ဆုုိတဲ့ ၾသဝါဒစကား မိန္႔မွာထားခဲ့ပါတယ္။
အစုုိးရတာဝန္ရွိသူေတြ သေဘာစင္ပါရဲ႕လား ဆုုိတာ အလုုပ္နဲ႔ အေျဖေပးရမွာပါ။ ယေန႔အထိ ေက်နပ္ဖြယ္အေျဖ မေတြ႕ေသးပါဘူး။
(Illustration – Cartoon Saw Ngo 2011)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
