စံလွႀကီး – ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက သိပ္မဟန္ပါဘူးတဲ႔လား!

လြန္ခဲ႔ေသာ လအနည္းငယ္ခန္႔က ေလထန္ကုန္း တခုသို႔ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ေရာက္သြားခဲ႔ပါသည္။ ေလထန္ကုန္း ဘာေလထန္ကုန္းလည္း။ စာေပေလထန္ကုန္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူသည္ ေက်ာင္းသားဘဝ ကတည္းက ဝါႆနာတူ စာေပသမား အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ေဝဖန္ေဆြးေႏြးၾကေသာ ေနရာမ်ားကို စာေပ ေလထန္ကုန္းဟု တင္စားေလ႔ ရွိပါသည္။ ကိုယ္သည္လည္း ေက်ာင္းသားဘဝ ကတည္းက ထိုေလထန္ကုန္းမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္သူ တဦး ျဖစ္ေခ်သည္။

မွတ္မွတ္ရရ ေက်ာင္းသားဘဝက စာေမးပြဲ ေဝးေနခ်ိန္တြင္ ဝါႆနာတူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္သား ရပ္ကြက္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ကာ ကိုယ္ဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြး ျငင္းခံုၾကရာ ငါးနာရီခန္႔ ၾကာသြားခဲ႔ဖူးသည္ကိုလည္း သတိရမိပါသည္။ မလြန္လြန္းဘူးလား ဆိုင္ရွင္က ေမာင္းမထုတ္ဖူးလားဆိုလွ်င္ ဆိုခဲ႔သည္႔အတိုင္း ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုင္ဆိုေတာ႔ အမ်ိဳးလို ျဖစ္ေနသည္က တေၾကာင္း စာေရးသူတို႔ကလည္း နည္းနည္းေလး ၾကာသြားသည္ႏွင္႔ မုန္႔တခုမဟုတ္တခု ထပ္မွာကာ စားေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။

အခု ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔ စာေပ ေလထန္ကုန္းေတြက ဟုိတုန္းကလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတာင္ သြားစရာ မလိုေတာ႔။ အင္တာနက္ ေပၚျပီးကတည္းက facebook မ်ား အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ ေဆြးေႏြးၾကသည္မွာ အေတာ္ၾကီးကို စည္စည္ကားကား ရွိသည္ မ်ားကိုလည္း ၾကားဖူး ေတြ႕ဖူးရပါသည္။ ဒါနဲ႔ပဲ ထိုကဲ႔သို႔ ေဆြးေႏြးေနၾကေသာ စာေပ ေလထန္ကုန္းတခုသို႔ ေရာက္သြားကာ သြားနားေထာင္ မိျခင္းမွ စတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။

ေဆြးေႏြးေနေသာ လူအေရအတြက္က စာေရးသူ စိတ္ထင္ ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ႔ ရွိမည္ထင္သည္။ ေဆြးေႏြးေနေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ တေယာက္က သူေတြ႕ခဲ႔ဖူးေသာ ျမန္မာစာတန္းထိုး ဗီစီဒီ ျပစက္ကေလး အေၾကာင္း ေျပာျပတာကို ဝိုင္းေဆြးေႏြးေနၾက တာ ျဖစ္သည္။ ဦးေဆာင္သူက ေဆြးေႏြးတာက ရိုးရိုးေလးပါပဲ။

သူရြာေလးတခုသို႔ အသြားတြင္ ျမန္မာစာတန္းထိုးထားေသာ ဗီစီဒီစက္ကေလးတလံုး ေတြ႕ခဲ႔ေၾကာင္းနဲ႔ ထိုစက္ကေလးမွာ ေရးထားေသာ စာမ်ားကို သူနားေထာင္ရတာ နား႐ႈပ္လွပါေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုပါစို႔ အဂၤလိပ္လို Repeat လို႔ သူနားလည္ေနေသာ စကားလံုးကို ထပ္ခါ ထပ္ခါျပသျခင္း ခလုတ္ဆိုေတာ႔ သူေၾကာင္ေနျပီး သူ႕အတြက္ေတာ႔ ေမြးစားစကားလံုးမ်ားနဲ႔သာ ပိုအဆင္ေျပေၾကာင္း ဆိုပါသည္။ သူက ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ျမန္မာေတြ နားမလည္တဲ႔ အဆင္႔ ျဖစ္ေနွျပီဟု ဆိုလိုက္ေသးသည္။

ဒီမွာတင္ ေဆြးေႏြးသူထဲက ပုဂၢိဳလ္ၾကီး တဦးက မွတ္ခ်က္ ဝင္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူေျပာလိုက္တာက ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက သိပ္မဟန္ပါ ဘူးဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုျပီး ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ အေတာ္ အံ႔ၾသသြားမိပါသည္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သူ ဆက္ေျပာတဲ႔ စကားအရ သူ႕ဟာ စာအေတာ္ဖတ္သည္လို႔ (က်န္လူမ်ား အေျပာအရ) သိလိုက္ရျပီး ေဆြးေႏြးေနသူထဲတြင္လည္း သူ႕ကို ေလးစားေသာ လူမ်ားမွန္း သိလိုက္ရလို႔ပါပဲ။ သူက ဒီအေၾကာင္းကို ဂ်ာနယ္ထဲေတာင္ထည္႔ဖို႔ ေကာင္းသည္လို႔ ဆိုလိုက္ေသးသည္။ တေယာက္ ႏွစ္ ေယာက္ဆို ကိုယ္႔မ်က္စိေရွ႕တြင္ပဲ သူ ထိုကဲ႔သို႔ ျမန္မာစာအေပၚ ေဝဖန္လိုက္ျခင္းအတြက္ အမွန္ေတြကို အမုန္းခံျပီး မေထာက္မညွာပဲ ေျပာတတ္လို႔ သူ႔ကို ေလးစားေနရတာလို႔ ဝင္ေျပာၾကတာလည္း ေတြ႕လုိက္ရပါသည္။

ပိုအံ႔ၾသစရာ ျဖစ္ရသည္မွာ သူတို႔ ေျပာစကားအရ ေဆြးေႏြးေနသူ အားလံုးမွာ စာတိုေပစမ်ား ေရးေနၾကျပီး စာဖတ္ ဝါႆနာပါသူမ်ားလို႔ သိရသည္႔ အျပင္ အထက္ပါ မွတ္ခ်က္ျပဳသူ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးဆိုရင္ ျမန္မာစာအုပ္မ်ားသာမက အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားကိုပါ ဖတ္ေလ႔ရွိသူဟု သိရသည္။ အၾကီးအက်ယ္ေတာ႔ လြဲမွားေနခဲ႔ျပီ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ဖတ္ရွဳသည္ဆိုေသာ လူထံမွ ဒီလို စကားမ်ိဳး ထြက္လာျခင္းအတြက္ အံ႔ၾသမိသည္သာမက စာဖတ္ပါသည္ ဆိုေသာ လူငယ္မ်ားထံမွ ဒီကိစၥကို သေဘာတူသေယာင္ ေလသံမ်ား ထြက္လာျခင္း အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါသည္။

အႏွီ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး၏ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုေတာ႔ ေလသံၾကားကာမွ ဦးဖိုးက်ားေရးေသာ အခမဲ႔ကူလီထမ္းျခင္းအက်ိဳး ဝတၳဳကိုပင္ သတိရမိေသးသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မိဘထံ ျပန္လာေသာ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားအား ဦးဖိုးက်ားက Advanced English ဆိုေသာ စကားကို ျမန္မာလို ဘယ္လို ေခၚပါသလည္း ေမးေတာ႔ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ေနျပီးမွ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေသာင္းက ခင္ဗ်ားၾကီးတို႔ ျမန္မာစကားကလည္း ဒီလို အဆင္႔ျမင္႔တာေတြကို မျပန္ႏိုင္ေသးပါဘူးဗ်ာ ဆင္းရဲပါတယ္ ဆိုျပီး ေျပာခဲ႔ဆိုကိုး။ သူက ဦးဖိုးက်ားကို ပညာတတ္ အမ်ိဳးသားပညာဝန္မွန္း မသိပဲ ေတာသားၾကီးတေယာက္လို႔ ထင္ေနခဲ႔တာ ျဖစ္သည္။ ထိုဝတၳဳကို ဦးဖိုးက်ားေရးတာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရမီ ဒုတိယကမၻာစစ္ပင္ မျဖစ္ေသးသည္႔ အခ်ိန္က ျဖစ္ရာ အခု ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္လာတာေတာင္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေသာင္းလိုလူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးမွန္း သိလုိက္ရပါသည္။

ဝင္ေဆြးေႏြးသူထဲက ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကေတာ႔ ၾကိဳးစားျပီး ေျပာၾကပါသည္။ ျမန္မာေတြ တီထြင္ထုတ္လုပ္ျခင္း မဟုတ္သည္႔ ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာစကားလံုး မရွိႏိုင္သျဖင္႔ အဂၤလိပ္ စကားလံုးကိုသာ ယူသံုးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း technical term သို႔မဟုတ္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ားကို ဘာသာျပန္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သည္႔ သေဘာ ေျပာၾကပါသည္။ သူတို႔ ေျပာတာ မမွားပါ။ ဒါေပမယ္႔ မျပည္႔စံုဟု ထင္ပါသည္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သူတို႔ ေဆြးေႏြးေနေသာ စက္ပစၥည္းတြင္ ေရးထားသည္ ဆိုေသာ Repeat ကဲ႔သို႔ေသာ စကားလံုးမ်ားသည္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုး မဟုတ္ေတာ႔ပဲ ေန႔စဥ္သံုး စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ဆို ဘာသာျပန္လို႔ ရရမည္သာ။

ကာလတခု ၾကာရွည္စြာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာ အျဖစ္ ရပ္တည္လာေသာ ဘာသာစကား တခုကို မ်က္စိလည္ျပီး နားမလည္ ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အခ်က္ ၂ ခ်က္ ရွိသည္။ တစ္အခ်က္က ထိုဘာသာစကားက ခ်ိဳ႕တဲ႔လို႔ ညံ႔ဖ်င္းလို႔ ျဖစ္ျပီး ႏွစ္အခ်က္က ကိုယ္က ထိုဘာသာနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ဗဟုသုတ အေျခခံ နည္းလို႔ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ ဒုတိယအခ်က္မွာ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ျဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ေတာ္ေတာ္ ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး မွားသလား ဆိုလွ်င္ မွားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ဒီလို မွတ္ခ်က္မ်ိဳးကို သူေပးျခင္းမွာ တကယ္ေတာ႔ သူက ဘာသာေဗဒနဲ႔ ပက္သက္ျပီး နားမလည္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ အနည္းငယ္ ရွင္းျပပါမည္။

လြန္ခဲ႔ေသာ ၃ ႏွစ္ေလာက္က စာေရးသူသိေသာ ရံုးတရံုးတြင္ မိန္းကေလးတဦးမွာ Human Resources Department  ဝါ အတိုေကာက္ HR ဟုေခၚေသာ ဌာနကို ျမန္မာလို လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုျပီး ေခၚေလ႔ ရွိပါသည္။ စာရွဳသူမ်ားလည္း ရပ္ျပီး စဥ္းစားၾကည္႔ပါ။ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါမည္။ ေစာေစာက ေျပာေသာ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ျပသျခင္း ခလုတ္ ဆိုတာထက္ေတာင္ ဆိုးေသးသည္။ ခဏ ခဏ ၾကားလာရေတာ႔ စာေရးသူလည္း မေနႏိုင္တာနဲ႔ သူ႕ကို အဲဒီလို မေခၚရေၾကာင္း တကယ္႔အမွန္မွာ ဝန္ထမ္းေရးရာဌာနလို႔ ေခၚရေၾကာင္း ခပ္တိုတို ရွင္းျပလိုက္ပါသည္။ သူ သိပ္လက္ခံခ်င္ပံု မေပၚပါ။ သူ ေစာဒက တတ္တာက သူ အဘိဓါန္ထဲမွာ ၾကည္႔ေတာ႔ Human ဆိုတာက လူ Resources ဆိုတာက စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ Department ကဌာန ျဖစ္သျဖင္႔ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာနလို႔ ေခၚျခင္းဟု ေျပာပါသည္။ သူ႔ကို ရွင္းျပလွ်င္ စကားအၾကာၾကီး ေျပာရမည္ သာမက သူလက္မခံခ်င္ပံု ေပၚသျဖင္႔ ထိုစဥ္က အက်ယ္တဝင္႔ မေျပာျပခဲ႔။

သို႔ေသာ္ ထုိမိန္းကေလး မသိသည္မွာ သူထြက္သြားမွ အနားမွာ ရွိေနေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က စာေရးသူအား ဝန္ထမ္းေရးရာဌာနလို႔ ေျပာလိုက္မွပဲ သူတို႔ ျမန္မာလို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္သြားေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။ အရင္တုန္းက သူတို႔လည္း ဒီ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုတာၾကီးကို နားေထာင္ျပီး ဘာမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္တဲ႔။ အဓိက အမွားမွာ အဘိဓါန္မွ စကားလံုးကို တိုက္ရိုက္ၾကီး အဓိပၸါယ္ျပန္ျပီး သံုးသူ၏ အမွားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာဘာသာ စကားလံုး ခ်ိဳ႕တဲ႔ျခင္း မဟုတ္ပါ။

ဘာသာျပန္ရာတြင္ တခါတရံ တိုက္ရိုက္ အဓိပၸါယ္ ျပန္ဆိုလို႔ မရပါ။ ဘာသာျပန္သူသည္ ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ရပါသည္။ ကိုယ္ဘာသာျပန္ေသာ တိုင္းျခား ဘာသာစကားကို ကၽြမ္းက်င္ျပီး ကိုယ္႔မိခင္ဘာသာ ဆိုလွ်င္ေတာ႔ အႏုအယာဥ္ သူ႕ျပင္မရွိဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္မွ ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ရပါသည္။

ထို မိန္းကေလး ဘာသာျပန္ေသာ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးေနေသာ လူမ်ားသာ ၾကားသြားပါက ျမန္မာစာကို အထင္ေသးေတာ႔မွာ ေသခ်ာပါသည္။ စာေရးသူ မွန္းၾကည္႔ရသည္မွာ အခု ေနာက္ပိုင္း စက္ပစၥည္းေတြကို ျမန္မာလိုျပန္ကာ ေရာင္းခ်ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ားမွာ သူတို႔ ျပန္ဆိုမည္႔ အဂၤလိပ္ စကားလံုးမ်ားကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာသည္။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ လြယ္လြယ္ပဲ အဓိပၸါယ္ ျပန္လိုက္မွာလည္း ေသခ်ာသည္။ ဒီလုိ ဟာေတြကို နားမလည္တဲ႔ လူမ်ားက ဖတ္မိေတာ႔ ကိုယ္႔မိခင္ဘာသာကပဲ အသံုးမက်သလို ျဖစ္ကုန္ပါေတာ႔သည္။ ဒီလုိ အမွားမ်ိဳးမ်ားကို သတိထားသင္႔သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဒါက စာလံုးေပါင္း အမွတ္တမဲ႔ မွားတာေလာက္ မဟုတ္ပဲ အလကားေနရင္း ကိုယ္႔စာေပ လူအထင္ေသးစရာ ျဖစ္လာတတ္ေသာေၾကာင္႔ပင္။
ဘာသာျပန္ဆိုရာတြင္ ဆိုခဲ႔ျပီးသည္႔အတိုင္း မကၽြမ္းက်င္သူ ဘာသာျပန္လွ်င္ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္တတ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ကၽြမ္းက်င္သူက ဘာသာျပန္လွ်င္ အလြန္လွပသည္ကို ေတြ႕ရဖူးပါသည္။ အမွန္ေတာ႔ စာေရးသူလည္း ဘာသာျပန္သမား မဟုတ္ပါ။ ထို႕ေၾကာင္႔ ဘာသာျပန္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ျပန္ဆိုခဲ႔သည္မ်ားကို နမူနာသေဘာ ေရးျပပါမည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာစကားတြင္ ရွိတ္စပီးယား ျပဇတ္တပုဒ္တြင္ The last but not the least ဆိုေသာ စာသား ပါခဲ႔ပါသည္။ အခန္းမွာ ဘုရင္ၾကီးက သမီးေတာ္သံုးပါးတြင္ တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္အား ထိုသို႔ ေခၚလိုက္ေသာအခန္း ျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ရိုက္ၾကီးသာ အဓိပၸါယ္ ျပန္ပါက ေနာက္ဆံုး ဒါေပမယ္႔ အနည္းဆံုး မဟုတ္တဲ႔ သမီးဆိုျပီး ျဖစ္ေနပါသည္။ နားေထာင္လို႔လည္း မလွပါ။ အဲဒါကို ဘယ္လို ဘာသာျပန္လိုက္သလည္း ဆိုေတာ႔ “အေထြးဆံုးေပမယ္႔ အေသးဆံုး မဟုတ္ပါတဲ႔ ေဖ႔ေဖ႔မ်က္ေဖ်ာ္ သမီးေတာ္အလွ ေကာ္ေဒလ်” ဆိုျပီး ဘာသာျပန္လိုက္ရာ စာဖတ္ေနရင္းပင္ သမီးအေထြးဆံုးေလးကို ေခၚလိုက္ေသာ ဘုရင္ၾကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္မိပါသည္။ အလြန္လွပေသာ ျပန္ဆိုမွဳပါပဲ။ ဘာသာျပန္သူက ဘယ္သူလည္းဆိုေတာ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာ ကၽြမ္းက်င္သလို ျမန္မာဘာသာတြင္လည္း ကၽြမ္းလွသည္႔ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ေပကိုး။

ဆရာၾကီး ေရႊဥေဒါင္း ဘာသာျပန္ခဲ႔ေသာ ရတနာသိုက္ ဝတၳဳတြင္ ‘Mercedes!’ Well,yes,you are right,that name has still its charms” ဟု မူရင္းဝတၳဳတြင္ ပါခဲ႔ေသာ စာသားကို “မာဆဒိ ဟုတ္ပါရဲ႕ ဒီနာမည္ကေလးဟာ ခုထက္ထိ နားဝင္ခ်ိဳတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္” ဟု ဘာသာျပန္ခဲ႔ရာ charms ဟူေသာ စကားေလးကို ေပၚလြင္ေအာင္ “နားဝင္ခ်ိဳ” ဟု ဘာသာျပန္လိုက္ပံုကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။

ခုေခတ္ေပၚေသာ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ဟယ္ရီေပၚတာ ဇတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ၾကည္႔ဖူးသူမ်ား ရွိပါလိမ္႔မည္။ ထို ဟယ္ရီေပၚတာ ဝတၳဳမ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ႔ရာ ျပန္ဆိုသူ၏ အရည္အခ်င္းေပၚ မူတည္ျပီး ဘာသာျပန္ဝတၳဳ၏ ရသကြာသြားသည္ကို ေတြ႕ဖူးပါသည္။
ဥပမာ ဆိုရလွ်င္ မူရင္း ဝတၳဳနာမည္က Harry Potter And The Prisoner of Azkaban ျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္လွ်င္ ဟယ္ရီေပၚတာ ႏွင္႔ အက္ဇခါဘန္ အက်ဥ္းသား ျဖစ္ပါသည္။ အဓိက စကားလံုးမွာ Azkaban ဆိုေသာ စကားလံုး ျဖစ္ျပီး ဝတၳဳ အဓိပၸါယ္အရ ေမွာ္ေလာကမွ ေထာင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေထာင္တြင္ Dementor ဆိုေသာ ေၾကာက္စရာ ေမွာ္သတၱဝါဆန္းမ်ား ရွိျပီး အက်ဥ္းသား၏ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ားကို ေပ်ာက္ဆံုးေစသည္။ လိုအပ္ပါက အက်ဥ္းသား၏ ဝိညာဥ္ကိုပင္ စုပ္ယူတတ္သည္ ဆိုသည္။ အဘိဓါန္လွန္ၾကည္႔လည္း ထိုစကားလံုးမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ ေတြ႕မည္ မဟုတ္ပါ။ မေတြ႕လုိ႔ ဘာသာ မျပန္ရင္လည္း ဒါက အဓိက စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ဒီေတာ႔ ဘာသာျပန္သူက Dementor ကို ဝိညာဥ္စုပ္ေကာင္ဟု ဘာသာျပန္ေပးလိုက္ျပီး ဝတၳဳနာမည္ကိုလည္း ဟယ္ရီေပၚတာႏွင္႔ဝိညာဥ္ႏုတ္ အက်ဥ္းသားဟု ဘာသာျပန္လိုက္ရာ အဓိပၸါယ္ မမွားသလို အလြန္လည္း ျမန္မာဆန္သည္႔ စကားလံုး ျဖစ္သြားပါသည္။ ဘာသာျပန္သူမွာ ဆရာ မင္းခိုက္စိုးစန္ ျဖစ္ပါသည္။

ဘာသာျပန္ရာတြင္ စကားလံုးမ်ား ေထာက္ေနျခင္းသည္ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား၏ မၾကြယ္ဝမွဳ မဟုတ္ပဲ မကၽြမ္းက်င္သည္႔ ဘာသာျပန္သူမ်ားေၾကာင္႔သာ ျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရာတြင္ အခက္အခဲမ်ား ရွိတတ္သည္ဆိုေတာ႔ ျမန္မာဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုမည္။ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ပါသလားဟု ေမးပါက ရွိႏိုင္သည္ မဟုတ္ ရွိကို ရွိခဲ႔ဖူးပါသည္တဲ႔။ ဆရာ ေသာ္တာေဆြေရးေသာ ေက်ာက္ျဖဳန္းေက်ာ္ၾကီးဆိုေသာ ဝတၳဳတိုကို ျမန္မာဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ႔ဖူးပါသည္တဲ႔။ ထိုဝတၳဳတြင္ ေက်ာ္ၾကီးမွာ အလြန္ ရိုးအသျဖင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေက်ာင္းေရွ႕က ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ သြားၾကည္႔စမ္းဟု ေျပာသျဖင္႔ အဟုတ္မွတ္ျပီး သြားၾကည္႔ရာ ျပန္လာေတာ႔ ဆရာဘုန္းၾကီး၏ အရိုက္ခံရသည္ ဆိုေသာ အခန္းျဖစ္သည္။ ထိုဝတၳဳကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ အဂၤလိပ္ စာေရးဆရာမက ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုတာကို အဂၤလိပ္လို back part sharking ဟု ဘာသာျပန္ခဲ႔သည္တဲ႔။ ေနာက္ပိုင္း တုန္ေနတယ္ေပါ႔။ ဘာသာျပန္ျပီး ျမန္မာစာေရးဆရာကို ျပၾကည္႔ေတာ႔မွ ဖင္တုန္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ ဖင္တုန္တာ မဟုတ္။ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုတာ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖုံတင္ေနတယ္ကို စကားလိမ္ျဖင္႔ ျပန္ေရးထားတာဟု ရွင္းျပလိုက္ရာ ဘယ္လို ဘာသာျပန္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ႔သည္ ဆိုပဲ။ အဂၤလိပ္စကားတြင္ စကားလိမ္ လံုးဝ မရွိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္တဲ႔။ ဒါကို ဆရာ ဦးေအာင္သင္းက သူ႕စာအုပ္တအုပ္တြင္ ေရးခဲ႔သည္ကို ဖတ္ရဖူးပါသည္။

စာေရးဆရာၾကီး မင္းေက်ာ္ေရးေသာ ငါတို႔ေခတ္ႏွင္႔အျပိဳင္ဆိုေသာ ဝတၳဳရွည္ၾကီးကိုသာ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရလွ်င္ အေတာ္ခက္မွာ ေသခ်ာသည္။ ထိုဝတၳဳရွည္ၾကီးတြင္ ပါေသာ အခန္းတခန္းမွာ တရုတ္ျမန္မာကျပား ဟုတ္လိွဳင္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးအား သူ႕ သူငယ္ခ်င္း လူေနာက္တေယာက္က ဗရုတ္သုတ္ခ ေျပာျပီး ေနာက္ေျပာင္ေသာ အခန္းျဖစ္သည္။

သူ႕ သူငယ္ခ်င္းက ဟုတ္လိွဳင္ကို “ေဟ႔ ေပါက္ေဖာ္ လုေနာ္ လု မလုရင္ေလ တသက္လံုး မဝဘူး။ ဝေနာ္ ေနာင္ေရလာ ေထာ္မတိုင္ ေဂၚေပြး” ဟု အေျပာင္အပ်က္ ေျပာကာ စသျဖင္႔ ဟုတ္လိွဳင္ စိတ္ဆိုးကာ ဆရာအား သြားတိုင္ေသာ အခန္းျဖစ္သည္။ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုေသာ စာသားကိုပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရန္ ခက္ခဲ႔သည္ ဆိုသျဖင္႔ ဆရာမင္းေက်ာ္၏ ဝတၳဳမွ ေနာက္ဆံုး စကားလိမ္ဆိုလွ်င္ ျပန္ဆိုဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဒီလုိဆိုေတာ႔ စာေရးသူ ဆိုလိုတာက ျမန္မာစာက အဂၤလိပ္စာထက္ ပိုၾကြယ္ဝတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာလား ဆိုလွ်င္ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာစကားတိုင္း သူ႕အလွနဲ႔သူ ဆိုတာကို သိေစလိုတာသာ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ ျမန္မာဘာသာတြင္ ရွိေသာ စည္းစနစ္မ်ားမွာ အဂၤလိပ္စာတြင္ မရွိ။ အဂၤလိပ္စာတြင္ ရွိေသာ တခ်ိဳ႕ စည္းစနစ္မ်ားလည္း ျမန္မာဘာသာတြင္ မရွိဆိုတာကို သိေစလိုျခင္းသာ။ မိမိစာေပ မိမိယာဥ္ေက်းမွဳကိုသာ အထင္ၾကီးျပီး သူတပါးစာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳမ်ားအား အထင္ေသးျခင္းသည္ အစြန္းေရာက္ျခင္း ျဖစ္သလို တိုင္းျခားစာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳကိုမွ အထင္ၾကီးျပီး ကိုယ္႔စာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳမ်ားကို ႏွိမ္႔ခ်ျခင္းသည္လည္း အစြန္းေရာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ား technical term မ်ားကိုမူ ဘာသာမျပန္ပဲ ေမြးစားစကားလံုးမ်ား အျဖစ္ သံုးစြဲလို႔ ရပါသည္။ သံုးလည္း သံုးစြဲသင္႔ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ စက္မွဳႏွင္႔ နည္းပညာပိုင္းတြင္ တိုးတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမွာ ျဖစ္သျဖင္႔ အဂၤလိပ္လို ေလ႔လာရဦးမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ကဲ႔သို႔ စက္မွဳႏိုင္ငံ ျဖစ္ျပီးသား ႏိုင္ငံအတြက္မူ ဂ်ပန္ဘာသာျဖင္႔ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ သင္ၾကားႏိုင္ေသာ္လည္း အမိျမန္မာႏိုင္ငံ အေနႏွင္႔မူ ထိုကဲ႔သို႔ လုပ္ရန္မလိုပါ။ အင္တာနက္ ဆိုေသာ အဂၤလိပ္စကားလံုး အသစ္ကို ျမန္မာလူငယ္တိုင္းနီးပါး သိေနျပီ ျဖစ္သျဖင္႔ ဘာသာမျပန္ေတာ႔ပဲ အလြယ္တကူ ေမြးစားျပီး သံုးႏိုင္ပါသည္။ စႏၵရားသည္ ျမန္မာတို႔ တီထြင္ေသာ ပစၥည္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ျမန္မာသံ သီခ်င္းမ်ားကို တီးခတ္ရာတြင္ သံုးႏိုင္သကဲ႔သို႔ ျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာသည္ပင္ ကမၻာသံုး ဘာသာစကားတခု ျဖစ္လာရာတြင္ ေမြးစားစကားလံုးေပါင္း မ်ားစြာကို ဘာသာအသီးသီးမွ ယူငင္ သံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။ ျမန္မာမ်ား အသိမ်ားေသာ အခ်ိဳ႕ အဂၤလိပ္ စကားလံုးမ်ားမွာလည္း ေမြးစား စကားလံုးမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ Salary ဆိုေသာ စကားသည္ လက္တင္ဘာသာမွ စကားလံုး ျဖစ္ျပီး အဓိပၸါယ္မွာ ဆားဝယ္ရန္ေငြ ျဖစ္ပါသည္။ ေရာမႏိုင္ငံေတာ္ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က စစ္သည္မ်ားအား ဆားဝယ္ရန္ ခ်ီးျမွင္႔ေသာေငြ ျဖစ္ပါသည္။

အဂၤလိပ္ဘာသာသည္ စာေပႏွင္႔ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုး အေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္တင္ႏွင္႔ ဂရိဘာသာမွယူကာ အခ်က္အျပဳတ္ အႏုပညာျဖင္႔ ဆိုင္ေသာ စကားလံုးမ်ားကို ျပင္သစ္ဘာသာမွ ယူပါသည္။ အျခားဘာသာမ်ားမွ ယူသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ Tattoo ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ေဟာ္လန္ဘာသာမွ ျဖစ္ျပီး mosquito မွာ စပိန္ဘာသာမွ ျဖစ္ကာ cobra ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ေပၚတူဂီဘာသာမွ ျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။ kindergarden ႏွင္႔ hamburger ဆိုေသာ စကားလံုးမ်ားမွာ ဂ်ာမန္ဘာသာမွ ျဖစ္ျပီး piano မွာ အီတလီဘာသာမွ ျဖစ္ကာ theory ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ဂရိဘာသာမွ ျဖစ္ပါသည္တဲ႔။

ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ားကို မူရင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင္႔ အဓိက ေလ႔လာသင္႔ျပီး မွီျငမ္းအေနႏွင္႔ ျမန္မာမွဳျပဳရန္ ၾကိဳးစားသင္႔ပါသည္။ ျမန္မာမ်ားကိုယ္တိုင္ တီထြင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ေပၚလာလွ်င္ေတာ႔ ျမန္မာအမည္ျဖင္႔ နည္းပညာ ေဝါဟာရမ်ား ေခတ္မီပစၥည္းမ်ား ေပၚထြက္လာႏိုင္ပါသည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ျမန္မာမ်ား စက္မွဳႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကရာ ထိုစဥ္က ျမန္မာနာမည္ျဖင္႔ ေခတ္မီ ပစၥည္းမ်ား တီထြင္ခဲ႔ၾကဖူးသည္။ ကေနာင္မင္းသား၏ လက္နက္စက္ရံုမွ တီထြင္ထုတ္လုပ္ေသာ ဝဇီရာဝုဒ အေျမွာက္ၾကီး ဗထက္ခ်ိဳက္ ေသနတ္ အစရွိသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ျမန္မာမ်ား မေအာင္ျမင္ခဲ႔ၾကေပ။
သို႔ေသာ္ ေနာင္အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာမ်ား ျမန္မာနာမည္မ်ားျဖင္႔ တီထြင္ေသာ ေခတ္မီပစၥည္းမ်ား ေပၚလာႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳပါသည္။ ဥပမာ ဝလံုးတံဆိပ္ ေနာက္ဆံုးေပၚ ကြန္ပ်ဴတာ အေမရိကန္လုပ္ F-16 တိုက္ေလယာဥ္ကို ယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေသာ “ဋ” တံဆိပ္ တိုက္ေလယာဥ္ စသည္ျဖင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီခရီး နီးသလားဆိုရင္ေတာ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီေဝးေသာ ခရီးကိုလည္း ပထမေျခလွမ္းျဖင္႔သာ အစျပဳရသည္ မဟုတ္ပါလား။

အခ်ဳပ္အားျဖင္႔ ဆိုရေသာ္ ေနာင္ အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား ျမန္မာစာေပကို ႏွံ႕စပ္ရံုသာမက ကမၻာ႔စာေပမ်ားကိုပါ ဖတ္ရွဳႏိုင္ျပီး ျမန္မာဘာသာသို႔ လွပစြာ ျပန္ဆိုကာ မိမိအမ်ိဳးသားတို႔၏ သုတ ရသ အသိဥာဏ္မ်ား တိုးတတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကပါေစ။ ထို႔အတူ မိမိမိခင္ဘာသာ၏ အလွအပမ်ားကိုလည္း ကမၻာ႕စာေပသို႔ ဘာသာျပန္ႏိုင္ၾကကာ မိမိစာေပကို ျမွင္႔တင္ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါသည္။

(ေဝဖန္ အၾကံျပဳ မွတ္ခ်က္ေပးလိုပါက sanhlagyi@gmail.com သို႔လည္း စာေရးသား ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။)

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ