ဧရာဝတီေရ ….. ဒီတပတ္ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘဲနဲ႔ ေရႊျပည္ေတာ္က ငါ့ရဲ႕ မိတ္ေဆြတေယာက္ မင္းဆီကို အလည္ေရာက္ခဲ့တုန္းက ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို ပို႔ေပးလာလို႔ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္ကြာ၊ငါ ဝမ္းသာတယ္ကြာ၊ မင္းရဲ႕ ပံုေတြကို ေတြ႔ရတာ၊ ဘာဘဲေျပာေျပာ မင္းကေတာ့ ခုအခ်ိန္မွာေတာင္ အလွေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနေသးပါတယ္၊ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုဖ်က္ဖ်က္ မင္း အလွကေတာ့ ထာဝရ ရွိေနမွာ ငါ သိပါတယ္ကြာ၊ေနာက္ၿပီး မင္းအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရိုင္းတို႔ မိုင္းတို႔အေၾကာင္း ဆက္ေရးဖို႔ ေတြးေနရင္းစဥ္းစားေနရင္း ဒီတပတ္ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘဲ လြားျမစ္ဝွမ္းကို ေရာက္ခဲ့ရျပန္တယ္ကြ၊Loire ျမစ္ဆိုတာက ငါ အခု ေနေနတဲ့ ျပင္သစ္ျပည္မွာေတာ့ အရွည္ဆံုးျမစ္ႀကီးေပါ့၊
ကီလိုမီတာနဲ႔ဆို တေထာင္ေက်ာ္ မိုင္နဲ႔ ေျခာက္ရာ့သံုးဆယ္ မင္းရဲ႕ တဝက္ေလာက္ ရွည္တယ္ကြ၊ဒါ့ျပင္ သူကလည္း မင္းလိုဘဲ ႏိုင္ငံတခုထဲမွာ တိုင္းျပည္တျပည္ထဲမွာ အစအဆံုးရွိတဲ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ ျမစ္စစ္စစ္ တျမစ္ေပ့ါ၊ဒီ လြားျမစ္ အစပိုင္းက ျပင္သစ္ရဲ႕အေရွ႕ေတာင္ပိုင္း Massif Central ေတာင္တန္းလြင္ျပင္ေဒသက Mont Gerbier de Jonc ေတာင္ေျခနား စိမ့္စမ္းသံုးခုကေန အစျပဳလာတာေပ့ါ၊ အစပိုင္းမွာ ေတာင္ကေန ေျမာက္ကို ေျပာင္းျပန္စီးလာတာ ျပင္သစ္ျပည္ အလယ္ပိုင္း Orléans ၿမိဳ႕ ေရာက္ေတာ့မွ အေနာက္ဘက္ကို ေကြ႔ စီးသြားတာကြ၊ငါ သြားတာကေတာ့ အဲဒီ လြားျမစ္ရဲ႕ ခါးလယ္ပိုင္း ေနရာ တေၾကာေပါ့ကြာ၊ပါရီၿမိဳ႕က ေတာင္ဘက္စူးစူးကို ကီလိုမီတာ ၁၂၀ ေလာက္ သြားရင္ Orléans ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တယ္၊အဲဒီ ၿမိဳ႕ကေန လြားျမစ္က အေနာက္ဘက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဆိုသလို စီးသြားတာ အတၱလန္တစ္ သမုဒၵရာရဲ႕ Golfe de Gascogne (Bay of Biscay) ေရာက္တဲ့အထိေပ့ါကြာ၊
Orléans ကေန Nantes ၿမိဳ႕နဲ႔ Saint-Nazaire အထိ ကီလိုမီတာ ေလးရာေက်ာ္ ေလာက္ေပ့ါ၊ Saint-Nazaire ရဲ႕ ဆိပ္ကမ္းက ျပင္သစ္ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ အႀကီးဆံုး ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းေပ့ါကြာ၊ဒီေနရာ ေဒသ တဝိုက္မွာ ျဖတ္သန္း စီးဆင္းသြားတဲ့ လြားေရစီးသံေတြက ျပင္သစ္လူမ်ိဳး ဘုရင္ႀကီး ေတြတင္ မကဘူး တျခား ျပင္သစ္တေတြရဲ႕သမိုင္း ေရစီးသံေတြ ေရာေထြးေနတာေပ့ါ၊ လြားျမစ္ဝွမ္းရာဇဝင္ကိုသိရင္ ျပင္သစ္ရာဇဝင္တဝက္ေလာက္ သိၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္တယ္ကြ၊အဲဒီျမစ္ဝွမ္းကိုေရာက္ အဲဒီေရစီးသံေတြ ငါၾကားလာၿပီး မင္းကို စကားေျပာစရာေတြ ရလာတာေလ၊
အဲဒီ လြားျမစ္ဝွမ္း သူတို႔ေခၚတာေတာ့ Vallée de la Loire ေပ့ါ၊ အဲ နယ္ေျမတေၾကာမွာ ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးေတြကေတာ့ Orléans, Chambord, Blois, Chaumont sur Loire, Amboise, Tours, Azay le Rideau, Saumur, Angers နဲ႔ ပင္လယ္အနားက Nantes ၿမိဳ႕ အထိေပ့ါ၊ အဲဒီနယ္မွာ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ရတာက …..ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္း အေကာင္းအဆိုးေတြကို ေရးခ်ယ္သြားခဲ့တဲ့
ျပင္သစ္ ပေဒသရာဇ္ႀကီးေတြရဲ႕ အိမ္ေတာ္ေဟာင္းေတြ ….. ရဲတိုက္ ေခၚတာေပ့ါကြာ၊ ဒီနယ္ေျမမွာ ေနရာအႏွံ႔ လက္ညိဳးထိုးမလြဲ ဆိုသလိုေပ့ါ၊ ရဲတိုက္အဆင့္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အိမ္ေတာ္ႀကီးေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ ရွိတယ္တဲ့ကြ၊ တျခား အိမ္ေတာ္ေလးေတြကေတာ့ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ ရွိပါသတဲ့၊အဲဒီ ရဲတိုက္အိမ္ေတြ အားလံုးစုရံုးၿပီး Châteaux de la Loire ဆိုၿပီး ေခၚၾကတယ္၊သူတို႔က “လြားျမစ္ဝွမ္းမွ ရဲတိုက္မ်ား” ဆိုၿပီးေပါ့ကြာ ….. ေခၚၾကတာ၊ျပင္သစ္နယ္စားပယ္စား ဘုရင္ဧကရာဇ္ဆိုသူေတြရဲ႕ သားေတာ္သမီးေတာ္ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြ အစဥ္အဆက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ အိမ္ေတာ္ႀကီးေတြေပါ့၊ အိမ္ေတြက ႀကီးမားလြန္းေတာ့လည္း ရဲတိုက္ သို႔မဟုတ္ နန္းေတာ္ဆိုၿပီး ေခၚၾကရတာေပ့ါကြာ၊အိမ္လို႔ ငါကေျပာခဲ့လို႔ ေပ့ါေသးေသး မထင္လိုက္နဲ႔ေနာ္၊ ငါ့ေျပာခ်င္တဲ့ သေဘာက လူေနတာဆိုရင္ “အိမ္” ေပ့ါ၊ အဲဒီလိုသေဘာနဲ႔ “အိမ္” ဆိုၿပီး ငါ ေခၚခ်င္ ေရးခ်င္ သံုးႏႈံးခ်င္တာပါ၊ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အိမ္ေတြက အေဆာင္ေဆာင္ အခန္းခန္းနဲ႔ ျခံက်ယ္ဝန္းက်ယ္ အႀကီးႀကီးေတြကြ၊မင္း စဥ္းစားၾကည့္ေပ့ါ၊ အခုေခတ္ ေပါက္ေစ်းနဲ႔ ဆိုရင္၊ အခု ငါငွားေနတဲ့ ပါရီၿမိဳ႕စြန္က တိုက္ခန္း အစုတ္ေလး ခန္းဖြဲ႔ မပါဘူး၊ Studio စတူဒီယို ေခၚတာေပ့ါ၊ မီတာ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ပတ္လည္အက်ယ္ကို ငွားထားတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဏ္ေၾကြးေတြနဲ႔ ဝယ္ထား တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ယူရိုေငြ ငါးရာေက်ာ္ ေျခာက္ရာ တလတလ ေပးေနရတာ၊ အဲဒီလို ရဲတိုက္အိမ္ ခန္းဖြဲ႔က်ယ္ႀကီးေတြ ဆိုရင္ေတာ့ကြာ ေပးရမွာ မနည္းမေနာေပ့ါ၊ဒါေပမယ့္ ျပင္သစ္ရာဇဝင္ေတြ ဘုရင္ေတြရဲ႕ သမိုင္းေတြကို ထားခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း အဲလို ရဲတိုက္ႀကီး အိမ္ႀကီးေတြကလည္း တဦးခ်င္း ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရာက ျပတိုက္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာ မဟုတ္လား၊ ဥေရာပသမိုင္းမွာ ဒီေလာက္ေတာင္ ႀကီးက်ယ္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္ေတြကို ေျမာင္းထဲအေရာက္ ပို႔ပစ္ႏိုင္တာ ျပင္သစ္ တခုဘဲ ရွိတယ္ဆိုတာကေတာ့ မင္းလည္း သိမွာပါ၊ ပါရီၿမိဳ႕ျပင္က ဗားဆိုင္းနန္းေတာ္ႀကီးက ဘုရင့္မိသားစုကို ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့စဥ္က နန္းေတာ္ႀကီးထဲ မွာရွိတဲ့ ဘုရင့္ရဲ႕ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို လုယက္ ယူငင္ ဖ်က္စီး ေရာင္းခ်ခဲ့တာ ဘာတခုမွ မက်န္သေလာက္ကြ၊ အဲ … က်န္သေလာက္ေတြကို အခုေခတ္ စုထားၿပီး ျပတာေတာင္မွ လူေတြက ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေပ့ါ၊ တကယ္တမ္းကေတာ့ အဲဒီလို ရဲတိုက္ေဟာင္း အေဆာက္အဦးေဟာင္းေတြကို ဝင္ေၾကးယူၿပီး ျပသ တာ ဝင္ေၾကးခက သက္သက္သာသာ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ၁၀ ယူရိုေလာက္ မေပးဘဲ ဝင္ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ျပတိုက္က သိပ္မရွိပါဘူး၊
အဲလို ဝင္ေၾကးယူထားေပမယ့္ အထဲမွာေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ ကုတင္ေတြ ခံုေတြ စားပြဲေတြကို ျပထားတာဆိုေတာ့ သာမန္အေတြးနဲ႔ကေတာ့ တန္တယ္လို႔ မယူဆသူေတြ မ်ားတယ္ကြ၊ငါ ႀကိဳက္တာကလည္း အဲဒီ ရဲတိုက္အထဲက ဘုရင္ဘုရင္မေတြ သံုးခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြထက္ …..
အဲဒီ ထုႀကီးထည္ႀကီး ရဲတိုက္ႀကီး ဆိုတာေတြကို အဲဒီေခတ္က စက္ကရိယာေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္လို ေဆာက္ခဲ့တာ ဆိုတာကို စိတ္ဝင္စားတာကြ၊ လူေတြ အမ်ားႀကီး သံုးခဲ့ရမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ကြ၊
မင္းၾကည့္စမ္းကြာ၊ ဒီေလာက္ ထုထည္ႀကီးတဲ့ အိမ္အႀကီးႀကီး … လူအင္အားသံုးၿပီး ေဆာက္ခဲ့တာ၊အဲဒီ အသံုးခံခဲ့ရတဲ့ သူေတြကေကာ လုပ္အားခမွ ရခဲ့ရဲ႕လား ….. လုပ္ငန္းခြင္မွာ မေပ်ာ္ရႊင္ရင္ …..အလုပ္ထြက္ခြင့္မွ လြယ္လြယ္ကူကူ ရွိရဲ႕လား ….. ငါ နဲ႔ ႏိႈင္းၿပီး လားမ်ားစြာ ေပ့ါ …. ေတြးမိတာပါ၊တရက္က ဖတ္လိုက္ရတာ၊ မင္းတို႔ဆီမွာ စက္လာခ်ဳပ္တဲ့ စက္ရံု ပိုင္ရွင္ႀကီးရဲ႕ ေျပာစကားကိုေပ့ါ၊ဒို႔ဆီက ေရႊကိုယ္ေတာ္ေတြဟာ အလုပ္ေတာ့ မႀကိဳးစားဘဲ လုပ္အားခေတာ့ ပိုေတာင္းခ်င္ၾကသတဲ့၊အဲလို သူေတြ မ်ားမ်ားလာလို႔ သူတို႔ စက္ရံုေတြ အာဖရိက ေရႊ႕လိုက္ရမလား ဆိုတာေပ့ါကြာ၊ ငါသာဆို အဲဒီေနရာမွာ ပက္ကနဲ ျပန္ေျပာလိုက္မွာ တခြန္းထဲ ….. သတၱိ ရွိ ေရႊ႕ေပ့ါ ကြ လို႔၊
ဘယ့္နဲ႔ကြာ ….. အဲဒီ အာဖရိကန္ေတြက သူတို႔ မေျပာနဲ႔ လူျဖဴေတြကိုေတာင္မွ ဒီမွာ ႏွပ္ခ် စားေန ၾကတာ ရိုးေနၿပီ ၾကာေနၿပီကြ၊ ငါနဲ႔ အတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ အမည္းေတြခ်ည္းဘဲ၊ အျဖဴ မူးလို႔ေတာင္ ရႈစရာ မရွိဘူး၊ အမည္းေတြနဲ႔ လမ္းေဘးမွာ ေစ်းေရာင္းပံုခ်င္းေတာင္ မတူဘူး၊
ငါတို႔ အာရွက ေကာင္ေတြက ဒီကိုေရာက္ေတာ့ လမ္းေဘးေစ်း ေရာင္းရင္ေတာင္ အပိုးက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ ေရာင္းတာ၊ သူတို႔ ျပည္ႀကီးကေကာင္ေတြလည္း ဒီကို ဒီေန႔ေရာက္လာ ဒီေန႔ညေန အပိုးက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ ေစ်းေရာင္း ေနၾကရတာ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္၊ဒီေကာင္ေတြ အာဖရိကန္ေတြက လမ္းေဘး ေစ်းေရာင္းစားရင္ေတာင္မွ အုပ္စုဖြဲ႔ အႏိုင္က်င့္ ေစ်း ေရာင္းၾကတာကြ၊ အားလံုးကိုေတာ့ မဆိုလိုခ်င္ပါဘူး၊ အမည္းမွာလည္း အသည္းနဲ႔ပါ ဆိုတဲ့သူေတြ ေတြ႔ဖူးပါတယ္၊ ျပင္သစ္နဲ႔ အမည္း ခြဲမရပါဘူးကြာ၊အမ်ားအားျဖင့္ကေတာ့ အလုပ္လုပ္တာ ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္ကြာ၊ ငါတို႔နဲ႔ ကြာပါတယ္၊ေအး ငါလည္း ေရစီးသံကေန ေဘး ေရာက္သြားျပန္ ပါၿပီ၊ ေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားေနတာ ေဟ့၊ရဲတိုက္ႀကီးေတြ တည္ေဆာက္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ဆက္ေျပာမယ္၊တကယ္ေတာ့ကြာ၊ ငါ မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ျမင္ေယာင္မိလာတာ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိလာတာက …..အဲဒီေနရာေတြဟာ ငါတို႔ မင္းတို႔ဆီက စစ္ကိုင္းတို႔ အင္းဝ ပင္းယတို႔ အမရပူရတို႔ ရတနာပံုတို႔လိုလို ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း နန္းေတာ္ေဟာင္း ေနရာေတြဘဲကြ၊ သူတို႔ေတြက အဲဒီ ရဲတိုက္ေဟာင္း နန္းေတာ္ေဟာင္း အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူ ေနာက္တဗိုလ္တက္လာလည္း ဖ်က္မပစ္ၾကဘူးကြ၊ငါတို႔ဆီမွာ ေနာက္တဗိုလ္သစ္ တက္လာတာနဲ႔ အရင္ဗိုလ္ေဟာင္း လုပ္ထားတာေတြကို …..ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး ဖ်က္စီးခ်င္ၾကတာ ပိုမ်ားေနတယ္ မဟုတ္လား၊တခုေတာ့ ရွိတာေပ့ါကြာ၊ သူတို႔ဆီမွာ …..
သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ေတြ အေဆာက္အဦးေတြကို ေဆာက္ထားတာက သဘာဝ ေက်ာက္တုံုးႀကီးေတြနဲ႔ကြ၊ အဲဒါေတြက ေတာ္ေတာ္ ေပါေပါေလာေလာရွိတယ္ ထြက္တယ္ေပ့ါကြာ၊အဲဒီေက်ာက္တံုးႀကီးေတြနဲ႔ ေဆာက္ထားတာေတြကလည္း ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခံႏိုင္ရည္ ရွိတယ္ေပ့ါ၊ ငါတို႔ဆီမွာလို သစ္ေတြဝါးေတြနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ နန္းေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ ေတာ္တန္ရံု မီးေလာင္ ခံရတာနဲ႔ ဗံုးအၾကဲခံရတာနဲ႔ ကုန္ခဲ့တာပါဘဲ၊ အဲလို မီးမေလာင္လည္း ဖ်က္စီးခံလိုက္ရတာ မဟုတ္လား၊အဲလို ဖ်က္စီးလိုက္တဲ့ နန္းေတာ္ႀကီးတခုရဲ႕ ကၽြန္းတိုင္လံုးႀကီးေတြကို ေရထဲမွာ တံတားလုပ္ၿပီး ေဆာက္ထားတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံတယ္ေလကြာ၊ ကုန္းေပၚကအိမ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးၾကာၾကာ ခံႏိုင္ရမွာ မဟုတ္လား၊ ငါ့အျမင္ ေျပာတာပါကြာ၊အဲဒီ သစ္သားတံတားႀကီးလည္း အခု ခပ္လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနလို႔ စရိတ္မတတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ဆိုၿပီး …..ဖ်က္လိုက္ေတာ့မယ္ ၾကားေနရတာ ဟုတ္သလားကြ၊ ဖ်က္တာကေတာ့ လြယ္ပါ့ကြာ၊ ငါေတာင္ ဖ်က္တတ္ေသး၊ကဲ ဒါေတြ ခဏထားလိုက္ပါေတာ့ကြာ၊ ေပရွည္ေနမယ္၊ငါ သြားခဲ့တဲ့ ခရီးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာအံုးမယ္၊ငါတို႔ကေတာ့ ဇိမ္ခံသြားတာ မဟုတ္ေတာ့ ေရာက္ျပန္ဆိုသလိုပါဘဲ၊ ဒီ ရဲတိုက္ ဆိုတာေတြ အားလံုး ေရာက္ဖူးေအာင္သြားဖို႔ ဆိုတာမ်ိဳးက ေတာ္ရံုေဒသခံ ျပင္သစ္လူမ်ဳိးတေယာက္ ေတာင္မွ မလြယ္ဘူး ထင္တယ္ကြ၊ငါကေတာ့ ဘယ္ေနရာကိုမဆို မေရာက္ဖူးေသးရင္ တေခါက္ေလာက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္ကြ၊ အဲလို သြားမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း နဂိုထဲကရွိၿပီး ကံၾကံဳတာကလည္း ပါမယ္လို႔ ထင္တယ္၊ ငါ့ရဲ႕ မိတ္ေဆြ ကရင္ႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေရာက္ခဲ့ရတာေပါ့၊တေခါက္နဲ႔ နာမည္ႀကီး ရဲတိုက္ အားလံုးကို မေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ လမ္းမွာ ေရာက္ဖို႔ၾကံဳတဲ့ ရဲတိုက္ ေတြကလည္း လူသိအမ်ားဆံုး ဆိုတာေတြပါဘဲ၊ဒီ Château ရွထ္တိုးလို႔ေခၚၾကတဲ့ ရဲတိုက္ႀကီးေတြနဲ႔ လြားေဒသရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဝိုင္ခ်က္စက္ရံုေတြ အေၾကာင္းေတာ့ ေနာက္မ်ားမွဘဲ အေသးစိတ္ ေျပာျပေတာ့မယ္ကြာ၊
အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ နာမည္အႀကီးဆံုး ရဲတိုက္ေတြက Château Royal d’Amboise, Château de Blois, Château de Chambord, Le Château du Clos Lucé, တို႔ေပါ့ကြာ၊အဲဒါက ငါ ေရာက္ခဲ့တဲ့ Amboise ၿမိဳ႕နဲ႔ Blois ၿမိဳ႕ ကပ္ရက္နားမွာ ရွိတဲ့ ရဲတိုက္ေတြကြ၊မနီးမေဝးမွာ တျခား ရဲတိုက္ေတြ အိမ္ႀကီးေတြ ဘုရားေက်ာင္းေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္၊ငါ ေျပာခဲ့ပါပေကာကြာ၊ အိမ္ႀကီးေတြဘဲ အလံုးေရ ေထာင္ေက်ာ္ရွိတယ္ဆိုတာေလ၊အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာ ေပးရရင္ေတာ့ မင္းတို႔ ငါတို႔ရဲ႕ ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းလို ဟိုနားမွာ ဘုရားတဆူ ဒီနားမွာ ေစတီ တေစတီ ဆိုသလိုမ်ိဳးေပ့ါ၊အဲဒီနယ္ေျမရဲ႕ ရဲတိုက္ႀကီးေတြမွာ ႀကီးစိုးခဲ့ၾကတာက ျပင္သစ္ Valois ဘုရင္မ်ိဳးဆက္ေတြ ေပါ့ …..
Charles VIII de France အ႒မေျမာက္ ရွားလ္ဘုရင္ (၁၄၇၀-၁၄၉၈)
Louis XII de France လူဝီ ၁၂ (၁၄၆၂-၁၅၁၅)
François I de France ပထမေျမာက္ ဖရန္ဆြာ (၁၄၉၄-၁၅၄၇)
အဲဒီ ဘုရင္သံုးေယာက္ ေခတ္မွာ အဓိက နန္းစိုက္ရာ ေနရာေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့၊ ပထမ ဖရန္ဆြာရဲ႕သားေတာ္ႀကီး Henri II de France ဒုတိယေျမာက္ ေအာင္လီဘုရင္နဲ႔ သူ႔မိဖုရား အီတလီက ဖေလာရင့္ၿမိဳ႕သူ ျပင္သစ္အီတလီကျပား Catherine de Médicis ကက္သရင္းဒေမဒီစီ (၁၅၁၉-၁၅၈၉) ေခတ္ ေနာက္ပိုင္းကစၿပီးေတာ့ ပါရီရဲ႕ Le palais du Louvre လုဗ္ရ္နန္းေတာ္ရယ္ ေနာက္ဆံုး Le château de Versailles နန္းေတာ္ေတြကို အသစ္ေဆာက္ ေျပာင္းသြားတာကြ၊
အဲဒီမွာ ထူးျခားတာ တခုကေတာ့ ….. မင္းတို႔ငါတို႔တေတြ အားလံုး ၾကားဖူးၾကတဲ့ …..မိုနာလီဇာ ပန္းခ်ီကားေလ ….. အဲဒီ ပန္းခ်ီကို ဆြဲသြားတဲ့သူ ပိုင္ရွင္စစ္စစ္ေပါ့ကြာ၊Leonardo di ser Piero da Vinci လီယိုနာဒို ဒါ ဗန္ခ်ီ (၁၄၅၂-၁၅၁၉) ေလ၊သူေနသြားတဲ့ အိမ္ ….. သူ ေခါင္းခ်သြားတဲ့ အိမ္နီႀကီးေပ့ါ၊ Château du Clos Lucé ေခၚတယ္၊အဲဒီခ်ိန္က ျပင္သစ္ဘုရင္ႀကီး François I de France ပထမေျမာက္ဖရန္ဆြာ (၁၄၉၄-၁၅၄၇) ေပ့ါ၊ဂုဏ္ျပဳဖိတ္ေခၚၿပီး ေနေစလို႔ လီယိုနာဒို ၁၅၁၆ ခုႏွစ္က ၁၅၁၉ ခုႏွစ္ ေမလႏွစ္ရက္ ေသတဲ့ေန႔အထိ အဲဒီ အိမ္နီႀကီးမွာ ေနသြားခဲ့တာတဲ့ကြ၊ သူတို႔တေတြရဲ႕ မွတ္တင္တင္ထားမႈေတြက အဲဒီလိုမ်ိဳးရွိခဲ့တာကို အားက်စရာ သိပ္ေကာင္းတာေပ့ါ၊ဒီေတာ့ ငါလည္း ငါေရာက္သြားတဲ့ေန႔က ေမလ ၈ ရက္ေန႔ဆိုေတာ့ လီယိုနာဒို ေသဆံုးၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၄၉၅ ႏွစ္နဲ႔ ေျခာက္ရက္အၾကာမွာ ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ မွတ္တမ္းတင္လိုက္တယ္ကြာ၊ အဲဒီ အိမ္ႀကီးေတြအေၾကာင္း ေနာက္ေတာ့မွ “လြားျမစ္ဝွမ္းက ရဲတိုက္ေဟာင္းမ်ား” ဆိုၿပီး ေရးဖို႔ကို စဥ္းစားထားတယ္၊
ပါရီၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္က Orléans ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ၿပီးရင္ လြားျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ အေနာက္ဘက္ကို ေမာင္းလို႔ရတဲ့ ကားလမ္းေတြ ရွိတယ္၊ ျမစ္ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာေပ့ါကြာ၊ဟိုင္းေဝးလမ္း အျမန္လမ္းေတြေရာ ရိုးရိုးလမ္းေတြပါ ရွိတယ္၊ အရင္တုန္းက ရိုးရိုးလမ္း အေဟာင္းေတြကေတာ့ ျမစ္ေဘးနဲ႔ ပိုၿပီး နီးနီးနားနားက သြားတာေပ့ါကြာ၊ ျမစ္ေဘးနား လမ္းေတြကသြားရင္ ပိုၿပီး ေလေကာင္းေလသန္႔ ရသလို ပတ္ဝန္းက်င္က ပိုၿပီးေတာ့ လွလွပပ သာသာယာယာ ရွိတာေပ့ါကြာ၊ငါကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းသြားတာ မဟုတ္ေတာ့ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့လမ္းကို ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးၿပီး ေမာင္းသြားလို႔ေတာ့ ဘယ္ရပါ့မလဲ၊ေမာင္းတဲ့သူေတြ အမ်ားစုကလည္း ခရီးတြင္တာ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အျမန္လမ္းေတြ သံုးခ်င္ၾကတာ၊အဲဒါကေတာ့ မဆန္းပါဘူးကြာ၊ အျမန္လမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ေဖာက္ေနတာက ေနရာတကာမွာကိုး၊ေအး ဒါနဲ႔ စကားစပ္လို႔ မင္းတို႔ဆီက အျမန္လမ္းမ အသစ္ႀကီးရဲ႕ သတင္းေတြက ဆိုးပါ့ကြာ၊ နားမခ်မ္းသာ မ်က္ေစ့မခ်မ္းသာဘဲကြ၊ မင္းအျဖစ္ထက္ေတာင္ ဆိုးေနေရာ့မယ္၊ တေန႔တေန႔ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သတင္းေတြ ….. ဘာတဲ့ ….. အျမန္လမ္းမႀကီး သြားေရးလာေရး ေခ်ာေမြ႔ေအာင္ အႏၱရာယ္ကင္း ပရိတ္ရြတ္တယ္ ဆိုလား …… ကဲ ဒါ ထားပါေတာ့၊တကယ္လို႔ ငါက အဲလို လမ္းသြားရင္း ကားေမာင္းရင္လည္း ဒီလိုလမ္းတေလွ်ာက္က ရႈခင္းေတြကို ဓါတ္ပံုေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ ရိုက္မလဲကြေနာ့၊ ငါ ရိုက္တဲ့ပံုေတြ အမ်ားစုကလည္း သြားရင္းလာရင္း ရိုက္တာေတြ ပိုမ်ားတယ္ကြ၊ရိုက္ခ်င္တဲ့ ေနရာတိုင္း ကားေအာက္ဆင္းရိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ မေပးနိုင္ဘူးေလ၊ အဲဒီေတာ့ ငါ ခရီးသြားရင္ သူမ်ားေမာင္းတဲ့ကားနဲ႔ ကပ္လိုက္သြားရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိန္လုၿပီး ေတာလမ္းေလးေတြကေန သြားျဖစ္ေအာင္ ေျပာရဆြယ္ရတာေပါ့၊
တကယ္ေတာ့ အျမန္လမ္းဆိုတာ မရွိမျဖစ္ပါ ဆိုေပမယ့္ တကယ့္ သဘာဝအလွေတြ ပတ္ဝန္းက်င္ ဗဟုသုတေတြက်ေတာ့ မေပးႏိုင္ဘူး မရႏိုင္ဘူးေပ့ါကြာ၊
ငါ့ စိတ္အထင္ ငါတို႔ ျပင္သစ္ျပည္ရဲ႕ လြားျမစ္ဝွမ္း တေၾကာမွာက ဂ်ာမဏီရဲ႕ ရိုင္းျမစ္ဝွမ္းထက္ေတာ့ သဘာဝတရားေတြ ပိုက်န္ေနေသးတယ္လို႔ ထင္တယ္ကြ၊ရိုင္းကမ္းနေဘးမွာလို စက္ရံု အလုပ္ရံုႀကီးေတြ သိပ္မေတြ႔မိဘူးကြ၊ ဒို႔ ျပင္သစ္ကလည္း ေရေမႊးနဲ႔ ဝိုင္ ရွန္ပိန္ေလာက္ကလြဲရင္ မိတ္အင္ဖရန္႔ သိပ္ မရွိဘူးေလကြာ၊ဒီေနရာမွာ ဒို႔ ျပင္သစ္ေတြ လည္တယ္ ေျပာရမယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ အဓိက ဝင္ေငြေတြဟာ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ ေတြဆီက ရတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အမွန္ဘဲကြ၊ဒါေတာင္ အခု ငါေရာက္ခဲ့တဲ့ လြားျမစ္ေအာက္ပိုင္း ေဒသေတြက သမိုင္းေၾကာင္းအရ ပိုၿပီး အေရးပါ အရာေရာက္ခဲ့တယ္ ဆိုၾကေပမယ့္ …..ေျမျပန္႔ပိုင္းေတြမ်ားေတာ့ အလွပိုနည္းတယ္ ေျပာၾကတယ္ကြ၊လြားရဲ႕ျမစ္ညာပိုင္းက ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေတြ ျဖတ္သန္းလာရေတာ့ ေတာေတာင္ေရေျမေတြ ပိုလွၿပီး သဘာဝေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး က်န္ေနေသးတယ္လို႔ ေရာက္ဖူးသူေတြက ေျပာၾကတယ္၊ ငါလည္း ေနာက္တေခါက္ ၾကံဳႀကိဳက္ရင္ေတာ့ သြားခ်င္ေသးတာေပ့ါကြာ၊လြားနဲ႔ဆံုေတြတဲ့ ျမစ္ေတြကေတာ့ ေခ်ာင္းသာသာအဆင့္ေလာက္ ရွိတာဆိုေတာ့ကာ ျမစ္ဆံုေတြ အမ်ားစုက ခပ္ေသးေသးေတြေပ့ါကြာ၊ ငါေတာ့ ဒီတေခါက္ ျမစ္ဆံု နည္းနည္းႀကီးတာကိုေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူးကြ၊
လြားျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ စက္ဘီးလမ္း လူသြားလမ္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရတယ္ကြ၊Loire à vélo (EuroVelo Route 6) ဆိုတဲ့ လြားျမစ္ေဘးတေလွ်ာက္ ကီလိုမီတာ ၈၀၀ ေက်ာ္ရွည္ စက္ဘီးစီးလမ္းမွာေတာ့ စက္ဘီးေလးတစီးဝယ္ၿပီး သြားစီးအံုးမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ထားတယ္ကြာ၊ငါ ယဥ္တာကို မင္းကေတာ့ ေျပာခ်င္ ေျပာမယ္၊ စိတ္ကူး အလကားရလို႔ ယဥ္တာမ်ား စက္ဘီးေလာက္ ယဥ္ရလား ဆိုၿပီးေတာ့ ေပ့ါ၊ ဆိုင္ကယ္ေလာက္ဆို ေတာ္ေသးတာေပ့ါလို႔ မေျပာပါနဲ႔ကြာ၊ ဒီမွာ ဆိုင္ကယ္ အေပ်ာ္ထမ္း စီးၾကသူ ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ကြ၊ သူတို႔ရဲ႕ မူရင္း အလုပ္အကိုင္ေတြ ရွိရင္ရွိၾကမွာ ေပ့ါကြာ၊ ဒါေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ေတြကို လူစုၿပီး တအုပ္တမႀကီး စိတ္ႀကိဳက္စီးၾကတာ ….. ျမစ္ေဘးေခ်ာင္းေဘးက လမ္းေတြမွာ ပိုအေတြ႔ရ မ်ားသလိုဘဲ၊သူတို႔စီးၾကတာ ၾကည့္ၿပီး ငါေတာင္မွ စီးေတာင္စီးခ်င္လာတယ္၊အဲဒီမွာ ၾကားျဖတ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးသူမ်ားအေၾကာင္း ငါေျပာခ်င္တာ တခု ေပၚလာတယ္ကြ၊
အဲဒီ ၾကားျဖတ္ ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ ေျပာခ်င္တာတခု ေပၚလာတာက ….. အဲဒီေန႔က ငါ လြားျမစ္ရွိရာကို သြားခဲ့တဲ့ ေက်းလက္လမ္းကေလးေတြ ….. ျမစ္ကမ္းေဘးနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက လမ္းေလးေတြဘဲ၊အဲဒီမွာ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ လမ္းေဘး အပင္ႀကီးေတြကြာ၊ အရမ္း က်က္သေရ ရွိတယ္၊
ရာသီကလည္း ေႏြဦးရာသီ အပင္ေတြမွာ အရြက္ေတြ အဖူးအပြင့္ေတြနဲ႔ အရမ္းလွတဲ့ အခ်ိန္ကြာ၊အဲလို အပင္ေတြ အံု႔ဆိုင္းေတြတဲ့ ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို သာယာလာတယ္၊ ၾကည္ႏူးလာတယ္ေပါ့ကြာ၊ လမ္းတေလ်ာက္လံုးမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရတယ္ကြ၊အရင္ ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းေတြမွာ ေတြ႔ခဲ့တုန္းက ရာသီကမသာယာ မိုးေတြရြာတာမ်ိဳးနဲ႔ ၾကံဳတာမ်ိဳး ဆိုေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြဘာေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ မရိုက္ထားမိခဲ့ဘူးကြ၊အခုတေခါက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထား ၾကည့္မိ ရိုက္မိခဲ့တယ္၊ျပင္သစ္တႏိုင္ငံလံုးမွာ အဲလို ေပတရာေလာက္ျမင့္တဲ့ အပင္ႀကီးေတြ အုံုဆိုင္းေနတဲ့ အဲလိုလမ္းေတြ ေနရာအႏွံ႔ ရွိတယ္လို႔ သြားဖူး ေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြက ေျပာၾကတယ္ကြ၊နပိုလီယံ ဘုရင္ေခတ္ ၁၉ ရာစု ေစာေစာပိုင္းကစၿပီး လမ္းေဘးေတြမွာ စိုက္ခိုင္းခဲ့တာတဲ့ကြ၊ဒီ အပင္ႀကီးေတြမွလည္း သူ႔ ျပႆနာနဲ႔သူ သူ႔ေရာဂါနဲ႔သူ ရွိေနတာကြ၊The killer trees လို႔လည္း မႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူေတြက ေခၚေဝၚေနၾကတဲ့ ဒီလို အပင္မ်ိဳးေတြ ျပင္သစ္ျပည္ရဲ႕ မူလလက္ေဟာင္း ေက်းလက္လမ္းကေလးေတြမွာ အခုထိေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္၊ဒီလို အပင္ႀကီးေတြ ကားလမ္းနေဘးမွာ ရွိေနလို႔ …..(အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္သူရဲေတြေပ့ါကြာ)
ဆိုင္ကယ္သူရဲေတြဆိုလို႔ ခၽြတ္တားေလးေတြလို႔ မင္းမထင္လိုက္နဲ႔ ေနာ္၊ ငါ့ ထက္ႀကီးတဲ့သူ ငါးဆယ္သား ေက်ာ္ေက်ာ္ေတြ ပိုမ်ားတယ္ကြ၊
အန္ကယ္လ္ႀကီးေတြ အန္တီႀကီးေတြ အဖိုးႀကီးေတြ အဖြားႀကီးေတြေပ့ါကြာ၊သူတို႔ေတြက ဆိုင္ကယ္စီးတာ အုပ္စုလိုက္ ဇိမ္ခံ ေလညွင္းခံ စီးေလ့ရွိၾကတယ္ကြ၊လူငယ္ေတြလို အၾကမ္းေမာင္းတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး၊သူတို႔ ဆိုင္ကယ္စီးၾကရင္း ဒီလို လမ္းေဘးအပင္ႀကီးေတြနဲ႔ မေတာ္တဆ တိုက္မိျပဳမိၾကတာေပါ့၊ေသေၾကၾကတာေတြလည္း ရွိတာေၾကာင့္ မႀကိဳက္သူေတြ ရွိလာၿပီး The killer trees ဆိုၿပီး …..အမည္တပ္သူက တပ္လာၾကတာပါ၊ျပင္သစ္လမ္းေတြေပၚမွာ မေတာ္တဆျဖစ္ ေသၾကတာ ဆယ္ေယာက္မွာတေယာက္က ဒီအပင္ႀကီး
ေတြေၾကာင့္လို႔ ဆိုၾကတယ္ကြ၊ အဲဒါေၾကာင့္ …..တခ်ိဳ႕ ေသာင္းက်န္း(ၾကမ္း)တဲ့ ဆိုင္ကယ္သမားႀကီးေတြ အုပ္စုက ဒီအပင္ႀကီးေတြကို ဟိုအရင္ တႏွစ္ေလာက္က ညဘက္ သြား ခုတ္ပစ္လိုက္ၾကတာ အပင္ တရာေက်ာ္ ကုန္ေရာဆိုကြ၊အဲဒီမွာ သစ္ပင္ခ်စ္သူမ်ား အဖြဲသားေတြကလည္း ဆိုင္ကယ္သမား ဆိုသူေတြကို သူတို႔က သူတို႔ ကျမင္းေၾကာထ ဆိုင္ကယ္စီးလို႔ ေသတာ ေသပေလ့ေစေပ့ါ၊ သစ္ပင္ေတြကိုေတာ့ မခုတ္ၾကပါနဲ႔ေပ့ါ၊ မထိၾကပါနဲ႔ေပါ့၊ ညိၾကၿပီေပ့ါ၊တကယ္ေတာ့လည္း ဆိုင္ကယ္သူရဲေတြက ဒီလို သစ္ပင္အုပ္ႀကီး ေအာက္မွာ ဆိုင္ကယ္စီးရတာကို ဖီလင္ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြပါဘဲကြာ၊ တျခားေနရာ သူတို႔ သြား မစီးခ်င္ၾကဘူးကြ၊ ဒီလိုလမ္းမ်ိဳးေတြမွာ အုပ္စုဖြဲ႔ ဆိုင္ကယ္သူရဲႀကီးေတြကို အေတြ႔ရ အမ်ားဆံုးပါဘဲ၊အဲလို ျပႆနာေတြကေတာ့ ရွိေနေပမယ့္ သစ္ပင္ႀကီးေတြကေတာ့ ခုထိရွိေနဆဲပါ၊ငါတို႔ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးက သစ္ခုတ္သမားသာ အဲဒီအပင္ႀကီးေတြကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရရင္ျဖင့္ေတာ့ အဲဒီလို မေၾကမလည္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီအပင္ႀကီးေတြ ရွိေနတာ ေကာင္းလား မေကာင္းလား ဆိုတဲ့ …..ျပႆနာ ….. တခါတည္း ၿပီးသြားမယ္ ထင္တယ္ကြ၊ ကိစၥတံုး ေပါ့ ကြာ …..မင္း ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ ေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာ့ လက္တို႔ သတိေပးလိုက္ေပ့ါကြာ ….. ဟဲ ဟဲ …..ဒါေပမယ့္ ဒို႔ ဒီမွာလည္း အာဏာရ ၿမိဳ႕ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသမားမ်ားက အဲဒီ အမူးသမား ဆိုင္ကယ္ အျမန္ေမာင္းသမားေတြရဲ႕ဘက္ (သစ္ခုတ္သမားဘက္က) ခပ္ပါပါ ပါကြာ၊ဒီလို သစ္ပင္ေတြ ရႈတ္လို႔ ခုတ္မယ္ တကဲကဲ ေပ့ါကြာ၊
အဲဒီမွာ Roadside Tree Law ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေပၚလာတယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြ၊အဲဒါေၾကာင့္ အခုေတာ့ နည္းနည္းျမန္ႏႈန္းျမွင့္ ေမာင္းလို႔ရတဲ့ လမ္းေတြမွာေတာ့ အရံအတားေတြ ရွိ လာရၿပီေပ့ါကြာ၊ အပင္ႀကီးေတြရွိတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး၊အဲဒီ အပင္ႀကီးေတြ ရွိတဲ့ လမ္းတလမ္းမွာဘဲ ျပင္သစ္ရဲ႕ နာမည္ အေက်ာ္ၾကားဆံုး စာေရးဆရာႀကီး တေယာက္ ကားၾကံဳလိုက္စီးသြားရင္း ေသခဲ့ဖူးတယ္ကြ၊အဲဒီတုန္းက ျပင္သစ္စစ္စစ္ေတြ သိပ္မႀကိဳက္ၾကတဲ့ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး နာမည္ေက်ာ္ေပ့ါကြာ၊ ေအးေပ့ါ အဲဒီ L’Étranger သူစိမ္းဆန္ဆန္ စည္းအျပင္ကလူ ေအာက္ဆိုက္ဒါ Albert Camus အားလ္ဘဲကာမ်ဴး (အဲလ္ဘတ္ကမူး) (၁၉၁၃-၁၉၆၀) ေပါ့၊ မင္းသိမွာပါ၊
သူေသတုန္းက အဲဒီလို အပင္ႀကီးေတြ ရွိတဲ့လမ္းမွာ ရုတ္တရက္ ကားေမွာက္ၿပီး ေသခဲ့တာကြ၊ အဲဒီ နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာႀကီး ေသတဲ့အမႈကိုလည္း အဲဒီသစ္ပင္ေတြေၾကာင့္ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပ အမႈပိတ္ လိုက္သလားေတာ့ မသိပါဘူးကြာ၊ အဲဒီ စာေရးဆရာ ဒီအပင္ႀကီးေတြရွိရာ ကားလမ္းမွာ ကားအက္စီးဒန္႔ျဖစ္ၿပီး ေသတဲ့အေၾကာင္း အားလ္ဘဲကာမ်ဴး ႏွစ္တရာျပည့္ (၁၉၁၃- ၂၀၁၃) ဆိုၿပီး http://moemaka.com/archives/324 မိုးမခအြန္လိုင္းမဂၢဇင္းမွာ ငါ ေရးဖူးတယ္ကြ၊မင္းျပန္ဖတ္ၾကည့္ေပ့ါကြာ၊ မင္း ဖတ္ေစခ်င္လို႔ပါ၊ ေၾကာ္ျငာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ့၊ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပ့ါကြာ၊ ငါကေတာ့ သစ္ပင္ မခုတ္ေရး ဘက္ကဘဲ၊ အဲဒီလမ္းေတြဟာ အျမန္လမ္းမႀကီး ဆိုတာေတြထက္ ငါ့ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္ကြ၊ အခုေန ဘယ္လမ္းကို ေရြးမလဲ ….. တေရးႏိုး ထေမး ….. အျမန္လမ္းမႀကီးက သြားမလား အဲလို ျမစ္နေဘးက လမ္းရိုးလမ္းေဟာင္းေတြက သြားမလား ဘယ္လမ္း ႀကိဳက္သလဲ ေမး …..ငါကေတာ့ ဘာေျပာေျပာကြာ အဲလို အပင္ႀကီးေတြ အုပ္ေနတဲ့လမ္းမ်ိဳး ျမစ္နေဘးကလမ္းမ်ိဳးေတြမွ ေရြး …..သြားခ်င္မိတာ အမွန္ဘဲ၊နာမည္ေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြလည္း ဒီလိုလမ္းမ်ိဳးပံုေတြ ပန္းခ်ီဆြဲခဲ့တာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့သလိုအခုေခတ္မွာလည္း ငါတို႔လို ဓါတ္ပံုရိုက္ မွတ္တမ္းတင္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါကြာ၊ငါက ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ ေနာက္က်ၿပီးမွ မွတ္တမ္းတင္မိတာပါ၊အခု မင္းကို ေျပာေနရင္းနဲ႔ ဟိုးတုန္းက ေရာက္ခဲ့ဖူး သြားခဲ့ဖူးတဲ့ ေရနံေခ်ာင္း-ေဂြးခ်ိဳကားလမ္းတို႔ ျမင္းျခံတို႔ မံုရြာတို႔ သြားတဲ့လမ္းေတြကို သတိရမိတယ္ကြာ၊ဒို႔ ေရႊျပည္က အဲလို ေတာလမ္းေလးေတြလည္း မွတ္တမ္းတင္ၾကတာေတြေတာ့ က်ဳိးက်ဳိးက်ဲက်ဲ ေတြ႔မိပါတယ္၊ ဒီထက္ပိုၿပီး ေတြ႔လာရရင္ ပိုေကာင္းတာေပ့ါ၊အျမန္လမ္းမႀကီး ဘယ္လိုေကာင္းေကာင္း ရြာလမ္းနဲ႔ တမာတန္းကိုေတာ့ ေဝးမွ လြမ္းတတ္တာကြ၊အခု ျပင္သစ္ကဗ်ာ တပုဒ္လည္း ၾကံဳလို႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ထည့္ေပးလိုက္တယ္၊ဗမာလိုကေတာ့ မင္းဘာသာမင္းဘဲ ျပန္ေတာ့ကြာ၊ ငါ မျပန္တတ္ဘူး၊ ငါ ဘာသာျပန္ရင္လည္း ေကာင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊
Le réveil en voiture
Voici ce que je vis : Les arbres sur ma route
Fuyaient mêlés, ainsi qu’une armée en déroute,
Et sous moi, comme ému par les vents soulevés,
Le sol roulait des flots de glèbe et de pavés !
Des clochers conduisaient parmi les plaines vertes
Leurs hameaux aux maisons de plâtre, recouvertes
En tuiles, qui trottaient ainsi que des troupeaux
De moutons blancs, marqués en rouge sur le dos !
Et les monts enivrés chancelaient, – la rivière
Comme un serpent boa, sur la vallée entière
Étendu, s’élançait pour les entortiller…
– J’étais en poste, moi, venant de m’éveiller !
Wake-on car
Here is what I saw: Trees on my road
Fleeing mixed and a routed army,
And in my opinion, as moved by the wind raised,
The ground rolling waves of glebe and pavers!
Owls led from the green plains
Their village’s houses plaster covered
Tile, who trotted and herds
White Sheep, marked in red on the back!
Drunk and stagger Mountains – River
Like a boa constrictor on the entire valley
Extended sprang to twist…
– I was stationed, me, coming to wake me!
Gérard de NERVAL (1808-1855)
ကဲ ….. ငါလည္း ေရလမ္းအေၾကာင္း ေျပာေနရင္းက ကုန္းလမ္းေရာက္ေနၿပီ၊အိုေကပါကြာ၊ ဒီတပတ္ေတာ့ ဒီေလာက္သာေပ့ါ၊ ေနာက္တပတ္မွ ဆက္ၾကမယ္၊ မင္းရဲ႕အျမင္ေတြလည္း ေျပာဖို႔ ျပင္ထားအံုးကြာ၊ ငါခ်ည္းဘဲ ေျပာေနရတာ ေမာတယ္ကြ၊
မင္းရဲ႕ မရငတ …
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
