ဖိုးထက္ – ကိုေသာင္းျမင္႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ သာသနာ

ကိုေသာင္းျမင္႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ သာသနာ

ဖိုးထက္၊ ေမ ၁၃၊ ၂၀၁၄

ကိုေသာင္းျမင္႔ကို သူ႔မိန္းမျဖစ္သူ မသူဇာက “ရွင္ဟာ မိန္းမလုပ္စာ ထိုင္စားေနတဲ႔သူ။ တကယ္႔ကို ၁၀၉၊ ၁၁၀” လို႔ လင္မယားရန္ျဖစ္တိုင္း ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ နစ္နစ္နာနာ ေျပာတတ္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ကေတာ႔ ၁၀၉၊ ၁၁၀ မကလို႔ ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး ၂၁၉ ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာအေရးလဲ။ “မင္းတို႔ မိန္းမေတြ တစ္ထြာဘဲၾကည္႔တယ္။ အရွည္မျမင္တတ္ပါဘူး။ အသာေနစမ္းပါ။” လို႔  ျပန္ေျပာေတာ႔ “ေတာ္႔…ကိုေသာင္းျမင္႔..က်ဳပ္ေျပာလိုက္ရ အရပ္က ၾကားရတာ မသင္႔ေတာ္ ျဖစ္ေတာ႔မယ္။ ဟုတ္တယ္ေတာ္ေရ႕..အဲဒီ တစ္ထြာနဲ႔ ရွင္တို႔က လူပါး၀ေနတာ ေတာ္ေရ႕…ေတာ္..ေတာ္..အခု ထြက္သြား။ ကၽြန္မ စိတ္ဆိုးမိမယ္။ ရွင္ တစ္ေနရာရာထြက္သြား။ ညေနမွ ျပန္လာခဲ႔။” လို႔ ႏွင္လြႊတ္တာကို ခံရတာမ်ားသည္။

သူကေတာ႔ မသူဇာႏွင္လႊတ္တုိင္း အေပၚ အက်ီ ၤေလး ေကာက္စြပ္၊ တယ္လီဖုန္းေလးယူၿပီး ထထြက္ခဲ႔တာခ်ည္းပါဘဲ။ အနည္းဆံုးေတာ႔ နားပူသက္သာသည္။ ေနာက္ၿပီး လမ္းထိပ္က လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ရင္း အာေဘာင္အာရင္း သန္သန္ ၿငင္းလုိ႔ရသည္။ အဲဒီ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာက သူလိုမ်ိဳး အလုပ္မရိွ၊ အကိုင္မရိွ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္ေတာင္လူေတြ။ အဲေလ…ဦးပဇၨင္းတစ္ပါးေတာင္ ပါေသးသည္။

ကိုေသာင္းျမင္႔က တကယ္ဆိုရင္ ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္။ သူေက်ာင္းၿပီးကာစက အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားသည္။ ၾကိဳးစားတယ္ဆိုကတည္းက သူ႔စိတ္မွာလဲ တကယ္ၾကီးလဲ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ခ်င္သည္။ ဒါေပမယ္႔ သူလုပ္ခ်င္တာက သူမ်ား အလုပ္မဟုတ္။ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရး။ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ဖို႔ သူငယ္ငယ္ကတည္းက ဖတ္လာခဲ႔ေသာ တက္က်မ္းေတြအားကိုးနဲ႔ ဇြတ္တိုးသည္။ “ေအာင္ျမင္မွဳသေဘၤာၾကီး လာေနစဥ္မွာ သင္က ကမ္းေပၚမွ ရပ္ေစာင္႔ေနလို႔ မရ။ ေရထဲသို႔ ဒိုင္ဗင္ျပစ္ခ်ၿပီး သေဘၤာၾကီးဆီသို႔ ကူးခပ္ပါေလ။” ဆိုသည္႔ သူ႔လက္စြဲ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး ေအာင္ျမင္မွဳေတြဆီသို႔ ၀ုန္းခနဲ႔ ဒိုင္ဗင္ျပစ္ ကူးခပ္သည္။ ခက္တာက သူေရမကူးတတ္တာ သူေမ႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔အေမထုတ္ေပးေသာ အရင္းအႏွီးေလး ျပဳတ္ၿပီး နစ္လုဆဲဆဲမွာ ေမခလာနတ္သမီး မသူဇာနဲ႔ ေတြ႔သည္။ မသူဇာက သူ႔ကိုေတာ႔ ခ်စ္ရွာသည္။

မသူဇာတုိ႔ မိသားစုက ခ်မ္းသာသည္။ ေစ်းခ်ိဳထဲမွာ ေရႊဆိုင္ ႏွစ္ဆိုင္ရိွသည္။ အထည္ဆိုင္က သံုးဆိုင္။ ေနာက္ၿပီး မသူဇာတို႔က ငယ္ငယ္ကတည္းက ခါးခ်ိဳးၿပီး အလုပ္ လုပ္လာခဲ႔ေသာသူ။ စည္းစနစ္က်သည္။ ေခတ္ အျမင္ရိွသည္။ မိဘလက္ငုပ္လက္ရင္း စီပြားေရးကို မတိမ္ေကာေအာင္သာ မက တိုးပြားၾကီးထြားလာေအာင္ နည္းစနစ္က်က် အလုပ္လုပ္သည္။ သူ႔မိဘေတြ လက္ထက္က လယ္ဂ်ာစာအုပ္ၾကီးေတြနဲ႔ စာရင္းေတြ သြင္း၊ မွတ္လုပ္တာကို ကြန္ျပဴတာ စနစ္ ပရိုဂရမ္တစ္ခု အထူးေရးဆြဲခိုင္းၿပီး စာရင္းအင္း စနစ္က်ေစသည္။ ၀န္ထမ္းေတြကို စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲသည္။ အမ်ိဳးေတြမုိ႔ ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္ အားနာၿပီးေတာ႔မ်ား စီးပြားေရးလုပ္တာထဲမွာ ထည္႔မခိုင္း။ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သူ႔ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ ကိုေသာင္းျမင္႔ကိုေတာင္မွ စီးပြားေရး လုပ္တာမွာ လံုး၀သေဘာမက်လို႔ မခိုင္း။ “ခ်စ္တာက ခ်စ္တာ။ သံုးစားမရတာက သံုးစားမရတာဘဲ။ ကၽြန္မက ရွင္အသံုးမက်ေၾကာင္း အရပ္ထဲ လည္မေျပာဘူး စိတ္ခ်။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မစီးပြားေရးနဲ႔ ရွင္ ေ၀းေ၀းေန။ ေပ်ာ္သလိုေန။ အဲ…ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ ရွဳပ္ရွဳပ္ ရွဳပ္ရွဳပ္ လုပ္လို႔ကေတာ႔ ရွင္႔တစ္ထြာ ျပတ္ၿပီသာမွတ္” ဆိုလို႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ဘ၀က အလုပ္မလုပ္ေပမယ္႔ လတ္လ်ား၊ လတ္လ်ား လုပ္ႏိုင္သည္။ ေငြလိုသေလာက္ သူ႔မိန္းမက သူ႔ကို ထုတ္ေပးသည္။ နည္းနည္း ေမးတာ ျမန္းတာေတာ႔ ရိွတာေပါ႔ေလ။

ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ ေငြကုန္တယ္ဆိုတာလဲ ဘီယာဖိုး၊ အရက္ဖိုးက အဓိက မဟုတ္။ သူက အရက္၊ ဘီယာလဲ သိပ္ၾကိဳက္လွတာ မဟုတ္။ အ၀တ္အစားကလဲ သူ႔မိန္းမဆင္တာ သူ၀တ္သည္။ သူကုန္တာက တယ္လီဖုန္းခ။ တယ္လီဖုန္းခေတာ႔ အေတာ္ကုန္သည္။ “တယ္လီဖုန္း ေငြျဖည္႔ကဒ္ေတြမ်ား ရွင္၀ါးစားေနသလား ကိုေသာင္းရယ္” လို႔ သူ႔မိန္းမက ေမးယူရေလာက္ေအာင္ ကုန္သည္။ ကုန္မွာေပါ႔။ တစ္ခ်ိန္လံုး သူ႔ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္သံုးသည္ကိုး။ ၂၄ နာရီ နီးပါး အင္တာနက္ကို တယ္လီဖုန္းက သံုးသည္။ အင္တာနက္သံုးတယ္ဆိုတာလဲ Facebook သံုးသည္ ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္မည္။ က်န္တဲ႔ ကိစၥ မိန္းမ ဆူ၊ ေငါက္သမွ် သြားျဖဲၾကီးနဲ႕ ကိုေသာင္းျမင္႔က ေခါင္းငံု႔ခံေပမယ္႔ ဒီတယ္လီဖုန္းကဒ္အတြက္ ျငဴစူတာကိုေတာ႔ နည္းနည္းမွ သီးမခံ။ “ေအး…မင္းကို ငါရွင္းရွင္းေျပာထားမယ္။ က်န္တဲ႔ ကိစၥ မင္း ငါ႔အေပၚ ႏိုင္ခ်င္သလိုႏိုင္၊ ႏိွမ္ခ်င္သလိုႏိွမ္။ ဒီတယ္လီဖုန္း ေငြျဖည္႔ကဒ္ကိစၥနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ငါ႔ကိုတားဟယ္၊ ဆီးဟယ္လုပ္ရင္ေတာ႔ မင္းနဲ႔ ငါ အခ်ိန္မေရြး လမ္းခြဲႏိုင္တယ္” လို႔ ခပ္မာမာထန္ထန္ေျပာေတာ႔ မသူဇာကလဲ အေလွ်ာ႔ေပးရွာပါသည္။

ဟုတ္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ အင္တာနက္..အဲေလ Facebook အေရးၾကီးသည္။ အထူးသျဖင္႔ Facebook ေပၚက တိုက္ပြဲေတြမွာ ကိုေသာင္းျမင္႔က အဓိက ေနရာကေန ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနတတ္သည္။ သူ႔ Facebook အေကာင္႔မွာကို သူ႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ followers ေတြ နည္းတာ မဟုတ္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြဆိုေတာ႔ သူလိုဘဲေပါ႔။ ၉၆၉ တို႔၊ မဘသ တို႔ ဆိုသည္႔ သစၥာေဖာက္ ေလာက္ေကာင္ ပိုးေလာက္လန္း ေပါက္ဖတ္ေတြ ေျပာေျပာေနတဲ႔ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင္႔ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕။ လမ္းထိပ္က သူထုိင္ေနၾက လၻက္ရည္ဆိုင္က သူ႔ရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္။ ဌာနခ်ဳပ္မွာက သူလိုလူ လတ္လ်ား လတ္လ်ား အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင္႔ေရွာက္ရမည္လု႔ိ ခံယူထားေသာ သူက လူ၀တ္ သံုးေယာက္။ ဦးပဇၨင္း တစ္ပါး။

အဲဒီ ဦးပဇၨင္းကလဲ အရင္က ကိုေသာင္းျမင္႔နဲ႔ သိပ္တည္႔တာ မဟုတ္။ ဒီဦပဇၨင္းက ငယ္ျဖဴ။ အခု သက္ေတာ္ ၃၅ ေက်ာ္လာေတာ႔ လူ၀တ္ျမင္ရင္ကိုဘဲ သူ႔ထက္ နိမ္႔တယ္လို႔ခ်ည္း ထင္ျမင္တတ္ေသာ ကိုယ္ေတာ္။ လူေတြက သူ႔ရဲ႕ ငယ္ျဖဴဘ၀နဲ႔ သကၤန္းကို ေလးစားၿပီး လမ္းေတြ႔ရင္ေတာင္ အရိပ္နင္းမိမွာ စိုးတာကိုဘဲ ဘ၀င္ေလဟပ္ၿပီး ရွင္ၾကီး ေဂါတမေတာင္ ေမ႔ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနသလား မသိ။ ညေနခင္းဆိုလွ်င္ သကၤန္းၾကီး ေခါင္းၿမီးျခံဳၿပီး ေစ်းေထာင္႔ေခ်ာင္က်က်က ထမင္းဆိုင္မွာ ညေနဆြမ္းဘုန္းေပးေနတာက ပိုေသးသည္။ ေဘာလံုးပြဲက်ေတာ႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ကမွ သူ႔မိန္းမ လံုး၀မၾကိဳက္လို႔ သူ႔မုန္႔ဖိုးထဲက အေပ်ာ္ေလာက္ဘဲ ေလာင္းႏိုင္တာ။ ဒီကိုယ္ေတာ္ကေတာ႔ “ဆန္းဒါလင္း ေအာက္ေၾကးေလး တစ္ပုလင္း လုပ္လိုက္။ အာၾကီး ႏွစ္ပုလင္း။ ဂိုးေပါင္း အေပၚေနာ္။ မန္ခ်က္ သံုးပုလင္း။ ေဘာ္ဒီ အေပၚဘဲ။  ရီးရဲလ္ ဘယ္ေစ်းေပါက္တံုး ဒကာၾကီး” ဆိုၿပီး တယ္လီဖုန္းထဲက ေလာင္းေၾကးထပ္ေနတာက မျမင္ခ်င္႔အဆံုး။

ကိုေသာင္းျမင္႔က ဒါေတြျမင္ေတာ႔ သိပ္ေတာ႔ မ်က္ႏွာေၾကာမတည္႔။ ဒါေပသိ ဘုရားသားေတာ္ဆိုသည္႔ ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင္႔ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းၾကီးေပၚမွာ အာ နံ နံ…အာ နံ နံ ဆိုၿပီး စာျပန္ေနတာႏွင္႔တင္ မၾကိဳက္တာကို ပါးစပ္က ထုတ္မေျပာရဲ။ ဒါေပသိ…ကိုေသာင္းျမင္႔နဲ႔ ဒီကုိယ္ေတာ္ စိတ္တူ ကိုယ္တူ တစ္ထပ္တည္း၊ တစ္သေဘာတည္း၊ ၀မ္းတြင္းအူလိွဳက္ သဲသဲလွဳပ္လွဳပ္ စိတ္သေဘာညီတာ တစ္ခုရိွသည္။ ဘာရိွရမလဲ။ အထက္က ေျပာခဲ႔သလို အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင္႔ေရွာက္အံ႔။

အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ အတြက္ဆိုလွ်င္ေတာ႔ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူ႔ မ်က္ႏွာမွ မၾကည္႔ႏိုင္။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူ႔ကို သေဘာက်ခဲ႔ က်ခဲ႔ သူတို႔ ယံုၾကည္ေသာ မ်ိဳးေစာင္႔ ဥပေဒသၾကီးကို ဆန္႔က်င္တာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆန္႔က်င္ခ်င္ေယာင္ ျပတာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လံုး၀ (လံုး၀) သီးမခံ။ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ ေျပာရလွ်င္ မေထာက္ခံလွ်င္ ကိုေသာင္းျမင္႔ ရန္သူ ျဖစ္လာေလာက္ေအာင္ ကိုေသာင္းျမင္႔က စိတ္ၾကီးသည္။

“ဒီမွာ ကိုယ္ေတာ္႔ႏွယ္…ဒီ မ်ိဳးစာင္႔ ဥပေဒနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ကေတာ႔ တပည္႔ေတာ္က ဘယ္သူ႔ကိုမွ အေလွ်ာ႔မေပးႏုိင္ဘူး ဘုရာ႔။ သူ႔ဘာသာ ႏိုင္ငံတကာက ဆန္႔က်င္ယံုမကလို႔ တာ၀တိ ံသာက သိၾကားမင္းၾကီး ဆင္းၿပီး တားေတာင္ တပည္႔ေတာ္က လုပ္မွာဘဲ ဘုရာ႔။ သိလား။ ဒီအခ်ိန္ဟာ တပည္႔ေတာ္တို႔အတြက္ အခြင္႔အေရးဘုရာ႔။ တပည္႔ေတာ္က နာမည္သာ “သ” န႔ဲစတာ။ စေနသား ဘုရာ႔။ ေနတက္ ေရတက္ေမြးတာ ကိုယ္ေတာ္႔ႏွယ္။ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ စိတ္ၾကီးလြန္းလို႔ အီးေတာင္ တစ္တံုးပါမယ္ဆိုရင္ တစ္တံုးဘဲ ပါတာဘုရာ႔။ ႏွစ္တံုး ပါရင္ တစ္တံုး ေကာက္ျပီး ေခြးေကၽြးျပစ္တာ ဘုရာ႔..ဟဲ ဟဲ” လို႔ ေျပာသျဖင္႔ သူ႔ေရွ႕က တယ္လီဖုန္းပြတ္ၿပီး Facebook သံုးေနေသာ ဦးပဇၨင္းချမာ ေသာက္လက္စ ေရေႏြးေတြေတာင္ သီးကုန္သည္။

ကိုေသာင္းျမင္႔က ေခတ္ပညာတတ္ စာအနည္းငယ္ ဖတ္သူပီပီး ႏိွဳက္ႏိွဳက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ရွာရွာေဖြေဖြ ရွာၿပီး သူ႔ Facebook မွာ Staus ေတြ တင္သည္။ ဘယ္ေခတ္ ဘယ္ကာလက ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို လုပ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ နိမ္႔က် ေလ်ာက်ခဲ႔ရေၾကာင္း။ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူေတြ ုလုပ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းေၾကာင္း စတာေတြ ေရးတင္သည္။ အကိုးအကားအစံုအလင္ႏွင္႔ ေရးေတာ႔ သူ႔ Post ေတြမွာ like ေတြက ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ မ်ားသည္။ အဲဒီ like ေတြက ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ “ျပည္သူေတြ ေပးေသာ လက္ခုပ္သံသည္..ကိုေသာင္းျမင႔္ၾကီး တုန္ဟီးသြားလိမ္႔မည္” လို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ သူ႔ခမ်ာ တစ္ေရးႏိုးရင္ေတာင္ ထထၾကည္႔လြန္းလို႔ မိန္းမျဖစ္သူကေတာင္ သကၤာမကင္း ျဖစ္ယူရသည္။

ေအာင္ျမင္သူ၊ လမ္းသစ္ထြင္သူေတြမွာ အတုိက္အခိုက္၊ အပြန္းအပဲ႕ရိွစျမဲ။ ေဒးလ္ကာနယ္ဂ်ီ၊ ငါ႔ဒိန္ခဲ ဘယ္သူေရႊ႕သလဲ၊ ေဘဘီလံုမွ အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္စသည္႔ တက္က်မ္းေတြကို ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ဖတ္ထားေသာ ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ သူ႔ပို႔စ္ေတြအတြက္ တိုက္တာ၊ ခိုက္တာ ခံရသည္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမ အကိုးအကားေတြကို ထုတ္ျပၾကၿပီး သူတို႔ မ်ိဳးေစာင္႔အဖြဲ႔ကို တိုက္ခိုက္ၾကသည္။

“ဘုရားရွင္ေခတ္က ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွ မၾကံဳခဲ႔ရတာဘဲ ဒကာၾကီးရ။ ဒီေတာ႔ အခု ကိုယ္ေတာ္တို႔ ဒကာၾကီးတို႔ လုပ္ေနတဲ႔ သာသနာ ျပန္႔ပြား အဓြန္႔ရွည္ေရးဟာ ဘုရားရွင္ ရိွရင္လဲ သာဓု ေမာဒနာ ေခၚဆိုမယ္႔ အလုပ္ေတြဘဲ ဒကာၾကီးရဲ႕။” ဆိုသည္႔ ဦးပဇၨင္းေၾကာင္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ အားတက္ရသည္။

အဆိုးဆံုးက ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ငံတည္းေလာက္သာ ရိွႏိုင္သည္႔ အျပန္အလွန္ အပုပ္အစပ္ ငယ္က်ိဳး ငယ္နာေဖာ္ၿပီး Facebook ေပၚမွာ တိုက္ခိုက္ၾကျခင္း။ ေနျပည္ေတာ္မွာ စာဖတ္ေနသူၾကီး၏ အပုပ္အစပ္ေတြ ကို ခဏခဏ လက္ညိွဳးထိုးျပၿပီး like ခ်ဴေနသည္႔ Facebook ရဲရဲေတာက္မ်ားကို ကိုေသာင္းျမင္႔က မမုန္း။ သမိုင္းဆိုတာ ဒီလို အပုပ္အစပ္ေျပာဖုိ႔ လို႔ သူေထာက္ခံသည္။ ဒါေပမယ္႔ သူရဲ႕ အပုပ္အစပ္၊  ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြ ေဖာ္ၿပီး ေျပာလာတာက်ေတာ႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ နာသည္။ စိတ္ဆိုးသည္။ ဒါလဲ ထားအံုး။ လူဆိုတဲ႔ အမ်ိဳးက အထူးသျဖင္႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ ကိုယ္႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ရာ သူမ်ား မယံုရင္ စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ ေျပာတတ္တာ ကိုေသာင္းျမင္႔လို Facebook ကေ၀ၾကီးအတြက္ ေနာေၾကေအာင္ သိၿပီးသား။

အခုေတာ႔ ဘာမွ မဆိုင္တ႔ဲ သူမိန္းမကိုပါ ထည္႔ၿပီး တိုက္ခိုက္လာသည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လို သူ႔မိန္းမနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ Facebook မ်ိဳးေစာင္႔ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေထာက္ခံတဲ႔ အေကာင္႔ ပါတ္သက္တယ္ဆိုတာ သိသြားၾကသည္ မသိ။ သူ႔မိန္းမႏွင္႔ စီးပြားဖက္ ဘာသာျခား မိသားစုေတြကို ထုတ္ျပသည္။ ဟုတ္တာေတြေရာ။ မဟုတ္တာေတြပါ ေျပာလာသည္။ လြန္လြန္းမက လြန္လာေတာ႔ကိုေသာင္းျမင္႔ သူ႔မိန္းမကုိ ဆူဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည္႔သည္။

“မသူ မင္း စီးပြားေရး လုပ္တာလဲ လုပ္ေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ငါ႔မ်က္ႏွာကို အိုးမဲမသုတ္နဲ႔။”

“အမယ္..လာလာခ်ည္ေသး။ ရွင္က ဘာေျပာခ်င္တာလဲ။”

“မင္း မြတ္ဆလင္ ဟိုမိသားစုနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး အလုပ္ လုပ္ေနတာ ရပ္ရင္ ေကာင္းမယ္။ အမ်ိဳးဘာသာ သာသာနာကို မင္းလို ပညာတတ္၊ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ မိန္းမက ပိုၿပီး ထိန္းသင္႔တယ္ မဟုတ္လား”

ကိုေသာင္းျမင္႔၏ ေျမွာက္လံုးေလးက သူ႔မိန္းမ မသူဇာကို အရိွဳက္ထိသြားေစဟန္တူသည္။ မသူဇာက ေလေျပေလးႏွင္႔..

“အို …ကိုရယ္…အဲဒီမိသားစုနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ မိသားစုဆိုတာ ဟိုး…ကၽြန္မ မေမြးခင္..ကၽြန္မ အေဖနဲ႔ အေမ စီးပြားေရး စကတည္းက အတူတူစီပြားဖက္ အလုပ္ လုပ္လာၾကတာ။ သူတို႔ကလဲ ကၽြန္မတို႔ အလွဴအတန္းရိွရင္ လာတယ္။ ကူပံ႔တယ္။ ကၽြန္မတို႔ကလဲ သူတို႔ အစ္ေန႔ေတြ ဘာေတြဆိုရင္လဲ သြားၿပီး စားေသာက္ေနတာဘဲ မို႔လား။ ရွင္ေျပာတာနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အကူအညီေပးေနတာ ရပ္လိုက္လို႔ ျဖစ္မလား။ မျဖစ္ႏိုင္တာ မေျပာပါနဲ႔ ကိုရယ္။” ဟု ေျပာသည္။

ကိုေသာင္းျမင္႔ သူ႔မိန္းမ စိတ္ကို သိသည္။ ဒီလို ေလေျပေလးႏွင္႔ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပလို႔မွ မရဘဲ ထပ္ၿပီး အထြန္႔တက္ေနရင္ သူဘဲ လမ္းထိပ္ထြက္ရမွာမုိ႔လား။ အခုေတာ႔ ျပန္ၿပီး ေစာဒက တက္မေနေတာ႔ဘဲ အေပၚအက်ၤ ီေလး ေကာက္စြပ္၊ တယ္လီဖုန္းေကာက္စြဲၿပီး ထြက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။

သူလမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ႔ ဦးပဇၨင္းလဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ဆြမ္းစားအၿပီး အခ်ိဳတည္းဖို႔ လၻက္ရည္ဆိုင္သို႔ ထြက္လာ ဟန္တူသည္။ သူဆိုင္ထဲ လွမ္းအ၀င္မွာ…

“လာလာ ဒကာၾကီး။ ဒီမွာ ပြဲေကာင္းေနၾကၿပီဗ်။ က်ဳပ္တို႔ မ်ိဳးေစာင္႔ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္တဲ႔ အဖြဲ႔ ေတြ ၉၀ ေတာင္ ေက်ာ္သတဲ႔။ တစ္ခ်ိဳ႕အဖြဲ႔ေတြ ဦးပဇၹင္းေတာင္ မၾကားဘူး ဘူး။ ဒကာၾကီး ၾကားဘူးလား မသိဘူး။ ၀ိုင္း စီစစ္ေပးပါအံုး။ ဦးပဇၨင္းကေတာ႔ ဒီကိစၥအတြက္ statement တစ္ခုခု ထုတ္ဖို႔ မ်ိဳးေစာင္႔ ဆရာေတာ္ေတြကို သြားၿပီး တိုက္တြန္းအံုးမယ္။ ဒကာၾကီးလဲ ဦးပဇၨင္းတို႔ Page ကေန လက္မခံေၾကာင္း တစ္ခုခုေရးေပးထား စမ္းပါအံုး။ ဦးပဇၨင္း ခဏၾကြလိုက္အံုးမယ္” ဟုဆိုတာ ေနပူပူထဲမွာ သကၤန္းေခါင္းၿမီးျခံဳၿပီးထြက္သြားရွာသည္။

ဒီကိုယ္ေတာ္ ထြက္သြားစဥ္မွာ ကိုေသာင္းျမင္႔ Status တစ္ခု ေရးဖို႔ စာရြက္ေပၚမွာ အရင္ဆံုး ခ်ေရးေနသည္။

အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ကိုယ္႔လူမ်ိဳးက ေစာင္႔ေရွာက္ရမွာဘဲ ျဖစ္ေၾကာင္း။ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာထက္ အေရးၾကီးတာ ဘာမွ မရိွေၾကာင္း။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒလဲ မဟုတ္ေၾကာင္း။ ဒီမိုကေရစီလဲ မဟုတ္ေၾကာင္း။ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ထြန္းကားမည္ဆိုလွ်င္လဲ အားေပးရမွာဘဲ ျဖစ္ေၾကာင္း စီကာပါတ္ကံုး လွည္႔ပါတ္ေရးသည္။ ေနာက္ၿပီး အင္တာနက္ကေဖးဆိုင္သို႔ သြားၿပီး သူစာစီထားသမွ်ကို ျပန္တင္သည္။ ေနာက္ၿပီး သူေရးထားေသာ စာကို သူျပန္ဖတ္သည္။ သူ႔ေရးထားေသာ စာကို သူျပန္ဖတ္ရင္း အေတြးေတြ ပြားစီးလာသည္။

ေႀသာ္…အခုမွ သူသိရေတာ႔သည္။ စစ္တပ္ၾကီး အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ႏိုင္ငံေလာက္ ဘယ္သူကမွ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို မေစာင္႔ေရွာက္မကာကြယ္ႏိုင္ပါတကား။ ငါ ညံ႕ေလစြ။ ညံ႕ေလစြ တကား။ ဟို ေဒၚစုေျပာေျပာေနတဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဖို႔ ေနာက္ဆုတ္။ စစ္တပ္မကလို႔ ဘုန္းၾကီးေတြကပါ ႏိုင္ငံအာဏာသိမ္းသိမ္း။ ကိုေသာင္းျမင္႔အတြက္ အမ်ိဳးဘာသာ သာသာကို ေစာင္႔ေရွာက္ဖို႔ အရိုးေၾကေၾက အေရခန္းခန္း ၾကိဳးစားရမည္။ မိန္းမကိုေျပာမရလို႔ အဲဒီမြတ္ဆလင္ မိသားစုနဲ႔ ခ်စ္ခင္ျခင္းေတြ ရပ္တန္႔လို႔ မရခ်င္ ေနပါေစ။ Facebook ေပၚမွာေတာ႔ ကိုေသာင္းျမင္႔တုိ႔ Page မွာ like ေပါင္း ေထာင္ခ်ီေနမွာ ေသခ်ာေသးေတာ႔သည္။ ျမန္မာျပည္ၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာစည္ပင္ ဖြံ႕ျဖိဳးေတာ႔မွာဟု ေတြးၿပီး အိမ္ကို ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီး ျပန္လာေသာ သူ႔ကို မသူဇာက မ်က္ေစာင္းထိုးသျဖင္႔ မ်က္ႏွာပိုး အျမတ္သတ္လိုက္ရေတာ႔သည္။

(ပိုးေလာက္လန္း ဖိုးထက္)

(သရုပ္ေဖာ္ ေစာငို)

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ