ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက ႏုိးလာေတာ့…လန္းလန္းဆန္းဆန္း…ၾကည္ၾကည္လင္လင္..။ ရာသီဥတုကို အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့… ထူးထူးျခားျခား ေနေရာင္ေတာက္ေတာက္…။ နာရီဖက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့..အခ်ိန္မွန္ အခ်ိန္ကိုက္ပါဘဲ။ ဒီေန႔လို ဒီအခ်ိန္အခါလိုမွာမွ..ပံုမွန္ထိုင္ ပံုမွန္ေတြး ပံုမွန္ေရးေနတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ သြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ရအံုးမွေလ။
ေရမိုးခ်ိဳး၊ အဝတ္အစားလွဲ၊ စာမူဖိုငိတြဲကိုင္ အျပင္တံခါးဖြင့္အထြက္ အား..ပါးပါး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ရာသီဥတု။ အျပင္ထြက္တိုင္း ေဆာင္း ေနၾက သိုးေမြးဦးထုပ္မပါ…စီးေနၾက ႐ွဴးဖိနပ္မစီး.. လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာနဲ႔ ေၿခညႇပ္ဖိနပ္စီး ထြက္လာသူတေယာက္ကိ္ုမွ…ေဘာ္တီမိုးရာသီ ဥတုက လိႈက္လွဲေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆိုေနပါရဲ႕။
ေနက မျပင္း၊ ေလက ၿငိမ္၊ တိမ္တိုက္ေတြက မေရႊ႔ ႔လ်ား၊ လြတ္လပ္ ေပါ့ပါး လန္းလန္းဆန္းဆန္း ထြက္လာသူတေယာက္ကို … သာယာတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္ထဲ ေျမာက္တက္သြားေစသေယာင္ေယာင္.. ခႏၶာကိုယ္က တိမ္တိုက္ေတြၾကား လြင့္ေမ်ာ.. ျမင္ျမင္သမွ်အရာေတြလဲ အျပာ ေရာင္ မိုးသားၿပင္နဲ႔ အလွၿပိဳင္.. အေတြးေတြလဲ စိမ္းလန္းတဲ့ ျမက္ခင္းနဲ႔အတူ ႏုပ်ဳိခဲ့ရတဲ့ ညေနခင္းေလး။
အရာအရာ လွပေစတဲ့ ေဘာ္တီမုိးညေနခင္းေလးေရး ..ကဗ်ာဆန္ဆန္ ႏူးညံ့ေစတဲ့ ေဘာ္တီ မုိးညေနခင္းေလးေရ ..အရာရာအတြက္ အားလုံးအတြက္ ေက်းဇူး …ေက်းဖူးပါပဲကြာ …။
အခ်ိန္တုိင္း ေအးစိမ့္ေနတဲ့ အျမဲတမ္းေလေအးေတြတုိက္ေနတဲ့ …တခဏတာအတြင္း အပူအေအး အေျပာင္းအလဲ ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့ ေဘာ္တီမုိးၿမိဳ႕ရဲ႕ ညေနခင္းေလးက မၾကာခင္ ဖူးပြင့္လွပလာေတာ့မယ့္ ခ်ယ္ရီပန္း အဖူး အငုံေလးေတြအတြက္လား …။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ ေနတဲ့ တနဂၤေႏြညေနခင္းနဲ႔ အၿပိဳင္ ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္မွန္ေနတဲ့ ခ်စ္သူေတြအတြက္လား ….။ အေတြးၾကမ္း အျမင္ၾကမ္း အေရးၾကမ္းတဲ့ လူသားသတေယာက္အတြက္လား …။ ေ၀ခြဲမရ သ႐ုပ္ခြဲမရ ..ေႏြးေထြးလွပမႈကေလးေတြ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခဏေတာ့ ရပ္တန္႔ေပးပါလား …။
ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ့ ေႏြးေထြးသာယာမႈေတြ တေပြ႕တပုိက္နဲ႔ ေကာ္ဖီဆုိင္ကုိအလာ …ကားရွင္း၊ လူရွင္း၊ အေတြးရွင္းနဲ႔ ခံစားခ်က္ ရွင္းရွင္း တပတ္တာအလုပ္အတြက္ ေမာပန္း ေသာက မ်ားခဲ့တာကုိ အနားယူတယ္လုိ႔ဘဲ ေျပာေျပာ ..လာမယ့္ အပတ္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ အနားေပးတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိဆုိ ဒီေန႔ပိတ္ရက္ အနားယူ အိပ္စက္ျခင္းဟာ အေႏွာင့္အယွက္ ကသိကေအာက္မရွိ။ ဒီညေနခင္း ေႏြးေထြးသာယာ မႈက လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ အျပင္ထြက္ႏုိင္ေအာင္ တြန္းအားေပးခဲ့ … တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ခင္းေတြကလည္း ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ အေတြးေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့ ..အရာရာ အေကာင္းအတုိင္းခ်ည္းမဟုတ္သလုိ အဆုိးအတုိင္း မျဖစ္ခဲ့တာလဲ သဘာ၀ ..။
အခ်ိန္ကုိလည္း ရပ္တန္႔မရ၊ အေတြးအျမင္ကုိေတြကုိလည္း လိမ္ညာမရ၊ အေျခအေနမွန္ကုိလည္း ေဖ်ာက္ကြယ္မရ၊ အတိတ္ကုိလည္း ေမ့ထားမရ၊ လာမယ့္အနာဂတ္ကုိလည္း ေရွာင္ပုန္းလုိ႔မရ၊ အရွိကုိ အရွိအတုိင္း အျမင္ကုိ အျမင္အတုိင္း လက္ခံယုံမွတပါး ဒီလူသားတေယာက္ရဲ့ အ႐ုိးခံဆႏၵတခုက အားလုံးကုိ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္သူ။
တခါ တခါ ၾကံဳဆုံခဲ့သမွ်ေတြ ေ၀မွ်ေပးခ်င္ပါရဲ့ …။ ျဖတ္သန္းလာသမွ် မွတ္မွတ္ထင္ထင္ အျဖစ္ကေလးေတြ ေရးျပခ်င္ပါရဲ့ ..။ ဖတ္ခဲ့ မွတ္ခဲ့ သမွ် ေကာင္းႏုိးရာရာေတြ ခြဲေ၀ခံစားေစခ်င္ပါရဲ့ ..။ ေပးကား ေပး၏။ မရတာထက္ ရတာထက္ ကုိယ္တုိင္လည္း ယူဦးမယ္ ခံစားဦးမယ္ … တျခား တျခားေသာ တင္ျပခ်က္ အျဖစ္အပ်က္သင္ခန္းစာအတြက္လည္း ႀကိဳဆုိေနဆဲ လက္ကမ္းေနဆဲ …။
ေပးမယ္ ယူမယ္ဆုိတဲ့ အေပးအယူေခါင္းစဥ္ေအာက္က … ရင္ထဲ စြဲၿငိ အျမစ္တြယ္ေနခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က တခါက ေဆာင္းပါးေလးတပုဒ္ကုိ မွ်ေ၀ ဖြင့္ဟ ပါရေစလား ..။
စာေရးဆရာ အယ္ဒီတာ ခင္ေမာင္တုိး (မုိးမိတ္) ရဲ့ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလးတခု။ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ စာမူတပုဒ္အတြက္ ၁၀၀၀၊ ၁၅၀၀ က်ပ္သာ ပုံမွန္ေၾကးသတ္မွတ္ရေနတဲ့အခ်ိန္၊ တန္ဖုိးေငြ သိန္းဆယ္ခ်ီမက လက္ေဆာင္ခ်ီးျမႇင့္ခံရတဲ့ စာေရးဆရာ ခင္ေမာင္တုိး (မုိးမိတ္) ရဲ့ ကုိယ္ေတြ႕ တမ်က္ႏွာ စာမူေလးတပုဒ္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ တန္ဖုိးႀကီးမားတဲ့ လက္ေဆာင္ပမာဏကုိ လက္ခံရယူခဲ့တ့ စာေရးဆရာအျပင္ နီးစပ္ရာ စာေပအသုိင္းအ၀ုိင္းကပါ တအံ့တၾသျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး …။
အင္မတန္ ႐ုိးစင္းလွပတဲ့ စာညႊန္းလုိ႔ မျပည့္စုံနုိင္တဲ့ မိဘေမတၱာ ေဖာ္ၾကဴးထားတဲ့ တကၠသုိလ္ေအးေမာင္ရဲ့ ဘယ္ပန္းခ်ီေရးလုိ႔ မမွီ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္၊ ကေလးမေလးတေယာက္ … ဆုိၾကမယ္ ကၾကမယ္ ဆုိတဲ့အစီအစဥ္မွ ၀င္ဆုိေတာ့ နားေထာင္ေနတဲ့ ပရိသတ္အားလုံး အုံးအုံးကၽြတ္ကၽြတ္ ျပစ္တင္ေအာ္ဟစ္ ေလွာင္ေျပာင္ၾကတယ္။ အခေၾကးေပးၾကည့္ၾကသူေတြထဲက စာေရးသူအပါအဝင္ ကေလးမေလးရဲ အသံက မေကာင္း …သီခ်င္းအဝင္အထြက္ကလည္း မွား….ကတုန္ကယင္နဲ႔ သံစဥ္ကလည္း မမွန္.. သီခ်င္းေကာင္းတပုဒ္ကို ဖ်က္ဆီး လိုက္ေလျခင္း ဆိုရဲလိုက္ေလျခင္းရယ္လို႔ စာေရးသူမွ မခ်ိတင္ကဲ ယူၾကံဳးမရ တသသ၊ ေအာ္ဟစ္ေလွာင္ေျပာင္သံ တေသာေသာၾကားက သီခ်င္းေလး အၿပီး …
ဒီသီခ်င္းေလးကုိ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆုံးပါးသြားခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဘယ္လုိမွ မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ မိဘေမတၱာကုိ မွန္းဆ တမ္းတ ငတ္မြတ္လြန္းလုိ႔ ဆုိရတာပါလုိ႔ ကေလးမေလးက ရွင္းျပအၿပီးမွာေတာ့ စာေရးသူ ခင္ေမာင္တုိး (မုိးမိတ္) ဦးေခါင္းတခုလုံး အစိတ္ စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲထြက္ … ခႏၶာကုိ္ယ္တခုလုံး အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေတာက္ၿပီး ကမာၻ႔အျပင္ အေ၀းဆုံး အေ၀းဆုံးကုိ လြင့္စင္သြားသလုိ …မိဘေမ တၱာ … မိခင္ေမတၱာ ငတ္မြတ္ေတာင္းတေနတဲ့ သူတေယာက္ကုိမွ ေလွာင္ေျပာင္မိေလျခင္း .. ကဲ့ရဲ့ ႐ႈတ္ခ်မိေလျခင္းရလုိ႔ ေၾကကြဲ ရွက္စိတ္ ေနာင္တတရားေတြနဲ႔ ေခါင္းငို္က္စုိက္ခ် အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ဆုိးအတြက္ ႏွစ္ရက္ အိပ္မေပ်ာ္ စားမ၀င္ ခံစားေပးဆပ္ၿပီးသကာလ အဂၤါေန႔ တေက်ာ့ျပန္အစီအစဥ္အတြက္ စာေရးသူ တေယာက္ အေစာဆုံးေရာက အေရွ႕ဆုံးကေန သီခ်င္းကုိ ျပန္နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ကေလးမေလးရဲ့ အသံက ေကာင္းလြန္းေန သံစဥ္အ တက္အက်ကလည္း နား၀င္ခ်ဳိေန ..မူရင္းအဆုိရွင္ထက္ေတာင္ နားေထာင္ေကာင္းေနေတာ့ သီခ်င္းကေလး မၿပီးပါေစနဲ႔လုိ႔ေတာင္ တိတ္ တိတ္ကေလး ဆုေတာင္းေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္။
အျဖစ္အပ်က္တခု၊ အေၾကာင္းအရာတခုအတြက္ ကာယကံရွင္ရဲ့ ပကတိ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို သိျခင္း မသိျခင္းအေပၚ ခံစားေ၀ဖန္ သုံးသပ္မႈေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့တာကုိ မီးေမာင္းထုိးျပခဲ့တဲ့ ကုိယ္ေတြ႕တမ်က္ႏွာ ၀တၳဳတုိတပုဒ္ပါ။
မေတာ္တဆ ထုိခုိက္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ မသန္မစြမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီပုိင္ရွင္ သူေဌးသားတေယာက္ စာေရးဆရာက အိမ္နံေဘးက အခေၾကး ေငြေပးၾကည့္ရတဲ့ အိမ္ကုိ တမိသားစုလုံး သြားၾကည့္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဇာတ္လမ္းကုိ ေရးဖြဲ႕ထားျခင္းအေပၚ စာမူေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဂ်ာနယ္တုိက္ ကုိ ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္တေန႔ စာေရးဆရာ ခင္ေမာင္တုိး (မုိးမိတ္) ေနထုိင္ရာ အိမ္ေပၚ အဆင္သင့္ တီဗြီၾကည့္ႏုိင္ေအာင္ တီဗြီအေပၚ စက္ ေအာက္စက္၊ ဘကၳရီ၊ အင္ဗာတာ အစစ ရွိတာေတြ အျပည့္အစုံ အေရာင္းဆုိင္မွ လာေရာက္ပုိ႔ေဆာင္ တပ္ဆင္ေပးေတာ့ စာေရးဆရာမွ တအံ့တၾသ… ဂ်ာနယ္တုိက္ကုိ ျပန္ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းရတဲ့ အျဖစ္ကေလး ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီအခါ အသင့္အတင့္ နာမည္ႀကီးစာေရးဆရာတေယာက္ ဂ်ာနယ္စာမူခ ၁၀၀၀ .. ၁၅၀၀ ရေနခ်ိန္ ..သိန္းဆယ္ခ်ီတန္ လက္ေဆာင္ ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရတဲ့ တမ်က္ႏွာ ၀တၳဳတုိ ကုိယ္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ေလးက တကယ့္႐ုိး႐ုိးစင္းစင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ..။
တခါတေလ ..အ႐ုံးဆုံးဟာ အဆန္းဆုံး အလွဆုံး ဆုိသလုိပါပဲ ….
တခါတေလ….မထင္မွတ္တာေတြလဲ တအံ႔တၾသ ျဖစ္သြားတတ္သလိုပါဘဲ….
တခါတေလ…အေကာင္းဆံုးဟာ အဆိုးဆံုးျဖစ္သြားတတ္သလိုပါဘဲ…
တခါတေလ…အၿပတ္သားဆံုးဟာ အႏူးညံ့ဆံုး ျဖစ္သြားတတ္သလိုပါဘဲ….
(မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ေတြးရင္းနဲ႔ .. မူရင္းေဆာင္းပါးရွင္..ခင္ေမာင္္တိုး (မိုးမိတ္) ကိုခြင့္မေတာင္းျဖစ္ဘဲ သူ႔အၿဖစ္အပ်က္ေလးကို ထပ္ဆင့္ မွ်ေဝ ခံစားမိျခင္းပါ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
