ဂ်ဴနီယာ၏ မဟာသိပံၸ ခရီး

 

 

ထုိမူ၀ါဒအတုိင္း က်င့္သံုးသည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ေလးစားေသာ အခ်ိဳ႕ဆရာမ်ားပင္လွ်င္ မဟာသိပံၸ  ေနာက္ဆံုးႏွစ္တြင္ ႏွစ္ခါက်၍ ဘြဲ႕မရလုိက္သူမ်ား႐ွိေလသည္။

 

ထုိအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္၏ ျခံထဲတြင္ ဓမၼာ႐ံုတစ္ခုေဆာင္လုပ္ထားၿပီး ေန႕စဥ္ စြန္းလြန္းတရား အားထုတ္သူမ်ားလာၾကသည္။ သႀကၤန္ကဲ့သုိ႕ေသာ ႐ံုးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ လူေယာဂီမ်ားႏွင့္ ဒုလႅဘဘုန္းႀကီး မ်ားပင္လွ်င္ ရက္႐ွည္လာေရာက္တရားအားထုတ္ၾကသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ ရက္႐ွည္လာေရာက္ၾကသူမ်ားထဲ တြင္ ဦးသိန္းၫြန္႕ႏွင့္ သူ၏မိသားစုပါလာ၏။ ဤသည္ကား ဂ်ဴနီယာ လူ႕ေလာကထဲသုိ႕ ေရာက္လာရန္ အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာေလသည္။ ဦးသိန္းၫြန္႕၏ မိသားစုထဲတြင္ ပါလာသည္မွာ ေနာင္တြင္ ဂ်ဴနီယာ၏ မိခင္ျဖစ္မည့္ ခင္ၫြန္႕ရီ (ေခၚ) တကၠသိုလ္ေ႐ႊရီ၀င္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ဦးသိန္းၫြန္႕၏ သားသမီး႐ွစ္ ေယာက္ထဲမွ တတိယသမီးျဖစ္သည္။ သူ႕အထက္တြင္ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္သာ႐ွိသျဖင့္ သမီးေလးေယာက္ ထဲတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။

 

ဂ်ဴနီယာကို ေမြးေသာအခါ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္၊ သူႏွင့္အတူ အျမႊာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ ပါလာသည္။ သူတို႕ အျမႊာေမာင္ႏွမအေပၚတြင္ အေဖ၊ အေမႏွင့္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အဘိုးအဘြားမ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားထား႐ွိၾကသည္။ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ဆုိရာတြင္ ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ စာေရးဆရာ၊ ရာထူးႀကီး စသည္တုိ႕ကို မဆုိလုိပါ။ သူတို႕သည္ မည္သည့္နယ္ပယ္ထဲသုိ႕ ေရာက္ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္၏ မိဘမ်ားက သူတုို႕ကို အဂၤလိပ္စာ ေတာ္သူမ်ား ျဖစ္ေစလုိသည္။ ဂ်ဴနီယာ၏ အဘုိးဦးသိန္းၫြန္႕သည္ သူကိုယ္တုိင္ သခ်ၤာပါေမာကၡဦးနက္ႏွင့္အတူဂုဏ္ထူးတန္း (ပထမဆင့္) ကိုရ႐ွိခဲ့သူ ျဖစ္သျဖင့္ သူကဲ့သုိ႕ သခ်ၤာ ေတာ္သူမ်ား ျဖစ္ေစလုိ သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးကမူ B.com (Accounting and Auditing) ဘဲြ႕ရ႐ွိသူ ျဖစ္သျဖင့္ သူတုိ႕အျမႊာ ေမာင္ႏွမထဲမွ တစ္ဦးသည္ စီးပြားေရးပညာကို ၀ါသနာပါသူ ျဖစ္လာရန္ ေမွ်ာ္မွန္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကမူ သူတုိ႕ ဘာကိုပဲ လုပ္ေစကာမူ သူတုိ႕၀ါသနာပါ၍ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အလုပ္ျဖစ္ေစရန္ကိုသာ ေမွ်ာ္မွန္း သည္။

 

သူတုိ႕ေမာင္ႏွမ ငါးတန္းသုိ႕ေရာက္သည့္ႏွစ္၊ လစဥ္စာေမးပြဲေျဖဆုိအၿပီးတြင္ ဂ်ဴနီယာ၏ မမဟာသိပံၸခရီး စခဲ့သည္ဟုဆိုရမည္။ ထုိလစစ္စာေမးပြဲတြင္ ဂ်ဴနီယာသည္ သခ်ၤာက်သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္သူ၏ သခ်ၤာဆရာမႏွင့္ သြားေတြ႕ရသည္။ သူ႕ဆရာမႏွင့္ေတြ႕ၿပီး ဂ်ဴနီယာသခ်ၤာက်ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို သိရေသာအခါ ဂ်ဴနီယာ၏ မဟာသိပၸံခရီးစဥ္အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မည့္ အေတြးအေခၚတစ္ခုကို ဂ်ဴနီ ယာ စတင္၍ ရ႐ွိသြားသည္ကို သတိျပဳမိသည္။

 

ဂ်ဴနီယာသခ်ၤာက်ရသည့္အေၾကာင္းမွာ ေျခာက္ဆယ္ဒီဂရီႏွင့္ ေလးဆယ့္ငါး ဒီဂရီ႐ွိေသာ ေထာင့္ကို ဆြဲခိုင္းသည့္ ပုစာၧကို ေထာင့္တိုင္းကိရိယာျဖင့္ ဆြဲေသာေၾကာင့္ အမွတ္မရ႐ွိျခင္းျဖစ္သည္။ ဂ်ဴနီယာ၏ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ‘ေထာင့္မ်ားကို ကြန္ပါႏွင့္ေပတံသံုး၍ ဆြဲရမည္ဟု ပုစာၧတြင္ ေရးမထားေသာေၾကာင့္’ ဟု ဆိုသည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္က ဤသိို႕႐ွင္းျပသည္။ ‘ဒါကေတာ့ ေျပာမထားဘဲ အလိုလို သိထားရမွာ’

 

ထိုအခါ ဂ်ဴနီယာက ‘ဒီလိုဆိုရင္ အခုလို အလိုလို သိထားရမယ္ဆိုတာေတြက ဘာေတြ႐ွိေသးလဲ’ ဟု ေမးသည္။

 

ဤေမးခြန္းကို သူေက်နပ္ေအာင္ မေျဖႏိုင္ခဲ့ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ဤေမးခြန္းထဲတြင္ သခ်ၤာ၌အေျခခံ အက်ဆံုးျဖစ္သည့္ Axiomatic Method ၏ သေဘာထားမ်ားပါေနသည္။ Axiomatic Method အေၾကာင္း ကို ႐ွင္းရလွ်င္ ေနာက္ထပ္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သြားမည္ျဖစ္သျဖင့္ အက်ဥ္းကိုသာ ေဖာ္ျပရမည္။ မည္သည့္အရာမ်ားကို သိၿပီးဟုယူဆရမည္နည္း၊ မည္သည့္အရာမ်ားသည္ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္သနည္း၊ မည္သည့္အဆိုမ်ားကို မွန္သည္ဟု ယူဆမည္နည္း၊ ထို႕ေၾကာင့္ ဘာျဖစ္လာမည္နည္းဟူေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထင္ထင္႐ွား႐ွားေဖာ္ျပထားေသာ ေလ့လာနည္းစနစ္သည္ Axiomatic Method ျဖစ္သည္ဟု အက်ဥ္းေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။

 

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ဴနီယာသည္ သခ်ၤာႏွင့္ပတ္သက္၍ အေတာ္ဆံုးမဟုတ္ေသာ္လည္း အလယ္ အလတ္တန္းမွ လိုက္ႏိုင္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ဆယ္တန္းေရာက္ေသာႏွစ္တြင္ သမိုင္းဘာသာေၾကာင့္ စာေမးပြဲက်မည့္ အေျခဆိုက္ေရာက္ေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြမ်ားမွတစ္ဆင့္ စံုစမ္းၿပီး သမိုင္းက်ဴ႐ွင္ ဆရာမတစ္ဦးထံ အပ္ႏွံခဲ့ရသည္။ သမိုင္းဆရာမ၏ သင္ၾကားမႈ၊ ေလ့က်င့္မႈေၾကာင့္ သမိုင္းတစ္ဘာသာ တည္းေၾကာင့္ စာေမးပြဲက်မည့္ အႏ ၱရာယ္ႀကံဳေနရေသာ ဂ်ဴနီယာသည္ သမိုင္းဂုဏ္ထူးျဖင့္ ဆယ္တန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

 

စာေမးပြဲေျဖႏိုင္၍သာ သမိုင္းဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ္လည္း သူ၏၀ါသနာမွာ အမွတ္(70) သာရ႐ွိေသာ သခ်ၤာျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သခ်ာၤအထူးျပဳဘာသာကို ယူခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏အစ္ကိုသည္ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ၀င္ခြင့္ရ႐ွိခဲ့သည္။

 

ပထမႏွစ္ေအာင္ၿပီး ဒုတိယႏွစ္တက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဂ်ဴနီယာသည္ သူ၏အေဖသခ်ၤာဆရာႀကီး အေပၚ ယံုၾကည္မႈနည္းပါးလာသည္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ သူက ကၽြန္ေတာ့္အားေမးသည္။ ‘’ေဖေဖက အေရးႀကီးတယ္လို႕ ေျပာတာေတြကို ေက်ာင္းမွာအၿမဲတမ္းမသင္ဘဲ ေက်ာ္သြားတာခ်ည္းပဲ။ ေဖေဖက ဒါေတြအလကား၊ ၾကည့္မေနနဲ႕လို႕ ေျပာတာေတြက်ရင္ ေက်ာင္းမွာ သင္လဲသင္တယ္၊ က်ဴတိုရီရယ္မွာလဲ ေမးတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”

 

“ဒါကေတာ့ သမီးရယ္ အေဖနဲ႕ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ ဆရာေတြနဲ႕ အယူအဆခ်င္း မတူလို႕ေပါ့”

 

“ဒါဆိုရင္ ဘယ္သူက မွန္သလဲ”

 

“အဲဒါက သမီးကိုယ့္ဥာဏ္နဲ႕ ကိုယ္စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္။ ကိုယ္ပိုင္ေတြးေခၚတတ္ဖို႕၊ ကိုယ္တိုင္ အမွား အမွန္ကို သိဖို႕၊ အဲဒါ ပညာေရး (Education) ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပဲ။ တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္၊ စာေမးပြဲေအာင္ခ်င္ ရင္ စာေမးပြဲမွာ အမွတ္ရခ်င္ရင္ ေက်ာင္းမွာသင္တဲ့ ဆရာေတြအႀကိဳက္ကိုပဲ လုိက္ရမယ္”

 

ဒုတိယႏွစ္သည္ ဂုဏ္ထူးတန္း၀င္ရန္ ႀကိဳးစားရမည့္ႏွစ္ျဖစ္သည္။ ဂုဏ္ထူးတန္းတက္ခြင့္ရမွသာ မဟာ သိပၸံတက္ခြင့္ရမည္။ သို႕ရာတြင္ ဂ်ဴနီယာသေဘာေပါက္လာသည္မွာ သူ႕ဖခင္သည္ Ph.D ဘြဲ႕ရ သခ်ၤာဆရာႀကီးျဖစ္ေသာ္လည္း အေဖသင္ေပးေသာ ေတြးေခၚနည္း၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္နည္းမ်ားသည္ သူ၏ စာေမးပြဲရလဒ္အေပၚ မည္သို႕မွ အေထာက္အကူမျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဒုတိယႏွစ္ စာေမးပြဲတြင္ ဂုဏ္ထူးတန္းတက္ေရာက္ခြင့္ရ႐ွိသည့္ အဆင့္မီခဲ့ျခင္းမွာ သူ႕အေဖသင္ၾကားေပးေသာ သခ်ၤာ အေတြးအေခၚမ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ပုစာၧမ်ားႏွင့္ အေျဖမ်ားကို အလြတ္က်က္မွတ္၍ ေရးခ်ႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

 

ထို႕ေၾကာင့္ ဂ်ဴနီယာက ကၽြန္ေတာ့္အားေမးသည္ ‘ေဖေဖ သင္ေပးတဲ့ သခ်ၤာအေတြးအေခၚ အယူ အဆေတြဟာ အခုထိေတာ့ ဘာမွအသံုးမ၀င္ေသးဘူး။ ဘယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ အသံုး၀င္မွာလဲ’

 

“ဂုဏ္ထူးတန္းတို႕၊ မဟာသိပၸံအတန္းတို႕ တက္တဲ့အခါမွာ ဒါေတြတန္ဖိုး႐ွိေၾကာင္းလဲ ပိုသိမယ္၊ တကယ္လဲ အသံုး၀င္လာပါလိမ့္မယ္” ဟု ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

 

ဂုဏ္ထူးတန္းႏွင့္ မဟာ သိပၸံအတန္းမ်ား တက္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သင္ၾကားေပးေသာ သခ်ၤာ အေတြးအေခၚမ်ား၏ တန္ဖိုးကို သိ႐ွိလာသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း စာေမးပြဲအတြက္ အသံုး၀င္မႈမွာမူကား ယခင္ကႏွင့္ ထူးမျခားနားသာျဖစ္ေလသည္။ ဂ်ဴနီယာတြင္ စာေမးပြဲတြင္ အလြတ္က်က္မွတ္၍ ၏သည္မေ႐ြး ျပန္ေရးႏိုင္သူမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွမေက်ာ္ႏိုင္ပါ။ ဤသို႕ႏွင့္ မဟာသိပၸံ ပထမႏွစ္ေအာင္ျမင္ၿပီး က်မ္းျပဳစု သည့္အခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့သည္။

 

ဤသည္ကား အေဖသင္ၾကားေပးထားေသာ သခ်ၤာအေတြးအေခၚမ်ားကို မွတ္ေက်ာက္တင္ရမည့္ ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးျဖစ္သည္။ ယင္းမွတ္ေက်ာက္တင္ပြဲႀကီးသည္ မည္ကဲ့သုိ႕ အဆံုးသတ္သြားသနည္း။ ဤကိစၥကို ယခုဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

 

ဂ်ဴနီယာသည္ မဟာသိပၸံ က်မ္းျပဳစုရန္အတြက္ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါး အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရသည္။ က်မ္းျပဳစုရန္ အတြက္ စတင္ျပင္ဆင္စဥ္က ကၽြန္ေတာ့္အားေမးသည္။ ‘ မဟာသိပၸံ က်မ္းေရးတာ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာသလား’ ကၽြန္ေတာ္က ‘က်မ္းျပဳစုတာကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္မၾကာပါ ဘူး သမီးရယ္။ ႏွစ္လေလာက္ပဲ ၾကာပါတယ္’ ဟု ျပန္ေျဖသည္။

 

“ဒီလိုဆို သမီး ေနာက္ႏွစ္လႀကာရင္ မဟာသိပၸံ ဘြဲ.ရေတာ့မွာေပါ့’’

 

‘’ဒီလိုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ က်မ္းေရးသားတာ ႏွစ္လၾကာတယ္။ က်မ္းမေရးသားခင္ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံေတြကို သင္ၾကားစုေဆာင္းတာက တစ္ႏွစ္နဲ႕ဆယ္လၾကာတယ္”

 

လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ ဤအတိုင္းနီးပါးျဖစ္သည္ကို ဂ်ဴနိယာကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရ သည္။ ၁၉၉၅ခု၊ ေမလတြင္ မဟာသိပၸံက်မ္းအတြက္ အေျခခံမ်ားသင္ၾကားစုေဆာင္းရာ ၁၉၉၆ခု၊ ဒီဇင္ဘာ တြင္ က်မ္းကိုစတင္ေရးရသည္။ က်မ္းၿပီးစီးသည့္ အခ်ိန္မွာ ၁၉၉၇ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီျဖစ္၍ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ရန္ ႏွစ္လ သာလိုေတာ့သည္။

 

မဟာသိပၸံက်မ္းကို တင္သြင္းမည့္ေန႕၊ ႏႈတ္ေမးစာေမးပြဲေျဖဆိုရမည့္ ရက္နီးလာေလၿပီ။ ဂ်ဴနီယာ သည္ သူ႕ဖခင္ေျပာေသာ စကားမ်ားကို ၾကားေယာက္လ်က္႐ွိသည္။

 

“ေဖေဖက အျခားႏိုင္ငံေတြ ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာေတာ့မသိဘူး။ ျပင္သစ္မွာ ေဖေဖတို႕ပါရဂူ ဘြဲ႕က်မ္းစစ္ေဆးတာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ေတာ့ ေျပာျပႏိုင္တယ္။ က်မ္းတစ္ခုကို စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ စာစစ္အဖြဲ႕ရဲ႕ ဥကၠဌက ပါေမာကၡ၊ အဖြဲ႕၀င္ေတြထဲမွာ ျပင္ပစာစစ္၊ ႀကီးၾကပ္သူနဲ႕ ဌာနကကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးပါတယ္။ က်မ္းစစ္ေဆးၿပီး ႏႈတ္ေမးစာေမးပြဲကို အခန္းက်ယ္တစ္ခုမွာ က်င္းပတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ အျခားဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႕ စိတ္၀င္စားသူအားလံုး လာေရာက္နားေထာင္ဖို႕ပဲ။ ေၾကာ္ျငာ သင္ပုန္းမွာလည္း ဘယ္ေန႕၊ ဘယ္သူ၊ ဘယ္သာသာရပ္၊ ဘယ္ေခါင္းစဥ္ကို က်မ္းတင္သြင္းမယ္၊ စိတ္၀င္ စားသူအားလံုး တက္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး စာကပ္ထားတယ္။ က်မ္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ က်မ္းျပဳစုသူက ႐ွင္းျပၿပီးရင္ စာစစ္အဖြဲ႕ကေမးတယ္။ ၿပီးေတာ့လာနားေထာင္တဲ့ ပရိသတ္ထဲက ေမးႏိုင္တယ္။ ၿပီးတဲ့အခါမွာ စာစစ္အဖြဲ႕ က အျခားအခန္းမွာသြားၿပီး အစည္းအေ၀းလုပ္တယ္။ ၿပီးရင္ က်မ္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အခ်က္သံုးခ်က္အေပၚမွ စာစစ္အဖြဲ႕ရဲ႕သေဘာထားကို ေၾကညာတယ္။ အဲဒီအခ်က္သံုးခ်က္က က်မ္း၏အေရးအသား၊ က်မ္းနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ႐ွင္းလင္းတင္ျပခ်င္၊ ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားပံု အဲဒီအခ်က္သံုးခ်က္အေပၚမွာ စာစစ္ အဖြဲ႕ရဲ႕သေဘာထားကို  ေၾကညာၿပီး အားလံုးအေပၚ ၿခံဳငံုသံုးသပ္ခ်က္ ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္အဆင့္နဲ႕ ေအာင္တယ္ဆိုတာကို ေၾကညာတယ္။

 

ဒါဆိုရင္ က်မ္းတင္သြင္းၿပီး မေအာင္တဲ့လူမ႐ွိဘူးလားလို႕ ေမးစရာ႐ွိတယ္။ အဲဒါလိုေတာ့ မ႐ွိဘူး။ ဒါေပမယ့္အဆင့္သတ္မွတ္တဲ့ေနရာမွာ ကြာသြားတယ္။ အကယ္၍ က်မ္းတစ္ခုဟာ အေရးအသားလဲ မေကာင္း၊ အမွားေတြလဲမ်ား၊ ႐ွင္းျပရာမွာလဲ ညံ့၊ ေမးခြန္းေတြကိုလဲ မေျဖႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲဒီအတိုင္း သံုးသပ္ ခ်က္ကို ေၾကညာတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဆံုးသတ္က်ေတာ့ ေက်ာင္းသားကို ေအာက္ဆံုးအဆင့္နဲ႕ အေအာင္ ေပးလိုက္ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္တာပဲ။ ဒါမ်ိဳးေတြလဲ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ္

 

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မဟာသိပၸံက်မ္းစစ္ေဆးရာမွာ စာစစ္အဖြဲ႕ ဖြဲ႕ပံုဖြဲ႕နည္းက အတူတူ ျဖစ္တယ္။ သို႕ေပမယ့္ က်မ္းအေရးအသား၊ ေျပာဆိုတင္ျပခ်က္၊ ေမးခြန္းမ်ားေျဖၾကားခ်က္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေတာ့ တရား၀င္ေၾကညာျခင္းမ႐ွိဘူး။ စာစစ္အဖြဲ႕က လွ်ိဳ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းလုပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ အဆင့္ကိုသတ္မွတ္တယ္။

 

“ဒီေတာ့ သမီးရဲ႕ေအာင္ျမင္တဲ့အဆင့္ဟာ ေျပာဆိုတင္ျပခ်က္နဲ႕ ေမးခြန္းမ်ား ေျဖတဲ့အေပၚ မွာ အမ်ားႀကီးတည္ေနတယ္”

 

ဂ်ဴနီယာ၏ ဘႀကီးသည္ ေဆးသုေတသနဌာန၏ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးျဖစ္၏။ သူကိုယ္တိုင္ သည္ ေဆးတကၠသိုလ္တြင္ မဟာသိပၸံ (ခႏၱာဗဒ) က်မ္းျပဳစုခဲ့သူျဖစ္ၿပီး၊ ယခုအခါတြင္ ေဆးတကၠသိုလ္ (၁)(၂)တို႕တြင္ ျပင္ပစာစစ္အျဖစ္ မၾကာ မၾကာ ေဆာင္႐ြက္ရသူ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သတၱေဗဒ မဟာသိပၸံက်မ္းစစ္ေဆးသည့္အခါ ျပင္ပစာစစ္အျဖစ္ လာေရာက္ရသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူကလည္း ဂ်ဴနီယာကို ဤသို႕မွာၾကားသည္။ ‘သမီး တစ္ခုသတိထားရမွာက ကိုယ့္အေနနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ ဘာသာရပ္၊ ကိုယ္ေလ့လာထားတဲ့နည္းကို ေသခ်ာသိတယ္။ သို႕ေပမယ့္ ဒီလိုမတြက္ဘဲ အျခားနည္းနဲ႕ တြက္လို႕မရဘူးလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ၊ ကိုယ့္ဘာသာမဟုတ္ေသာ္လည္း အဲဒါနဲ႕ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီက်မ္းေရးသားရာမွာ မသိမျဖစ္တဲ့ အေျခခံနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖႏိုင္ေအာင္ သတိထား။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊ က်မ္းႀကီးကိုေတာ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေရးထားပါရဲ႕၊ ဒါေပမယ့္ ဒီက်မ္းေရးဖို႕အတြက္ သိရမယ့္ အေျခခံေတြကို မသိဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုထင္ၾကမလဲ’

 

ဂ်ဴနီယာသည္ သူ၏က်မ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သူ႕အစြမ္း႐ွိသေ႐ြ႕ ျပင္ဆင္ထားသည္။ ဤသို႕ႏွင့္ သူ၏ မဟာသိပံၸက်မ္းတင္သြင္းရမည့္ေန႕ကို ေရာက္လာသည္။ သူ၏က်မ္းကို သခ်ၤာဌာန႐ွိ အခန္း(၁၀၆) ေခၚ စာသင္ခန္းတြင္ တင္သြင္းရမည္ျဖစ္သည္။ စာစစ္အဖြဲ႕အျပင္ အျခားေသာ စိတ္၀င္စားသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားလည္း လာေရာက္နားေထာင္ၾကသည္။ ၄င္းျပင္သူ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း လာေရာက္အားေပးသည့္ အေနျဖင့္ နားေထာင္ၾကသည္။ ႏႈတ္ေမးစာေမးပြဲတြင္ အားလံုးေ႐ွ႕ေျဖႏိုင္၍ ဂုဏ္ယူရမည္ေလာ၊ မေျဖႏိုင္၍ အ႐ွက္ကြဲမည္ေလာ သူႀကိဳ၍ မသိပါ။

 

ဂ်ဴနီယာသည္ သူ၏က်မ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤသို႕အစခ်ီ၍ ေျပာလိုက္သည္။

 

“ကၽြန္မရဲ႕ က်မ္းအမည္က Variational Method in Functional Equation ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ Functional Equation ဆိုတာ ကၽြန္မတို႕ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အကၡရာသခ်ၤာညီမွ်ျခင္းေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ကဲကုလမွာ သင္ရတဲ့ ဒင္ဖရင္႐ွယ္ ညီမွ်ျခင္း၊ အင္တီဂရယ္ ညီမွ်ျခင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီက်မ္းမွာ အဓိကထား ေလ့လာထားတာက ညီမွ်ျခင္း ႐ွင္းနည္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Variational Method ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းဟာ အျခားနည္းေတြနဲ႕ ဘယ္လိုကြာျခားပါသလဲ။ ကၽြန္မတို႕ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အျခားနည္းေတြဟာ ညီမွ်ျခင္းရဲ႕ အေျဖကို တိတိက်က်႐ွာတဲ့နည္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ Variational Method ကေတာ့ အေျဖကို ခန္႕မွန္းတဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ခန္႕မွန္းတယ္ဆိုကတည္းက တိတိက်က်မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီနည္းဟာ အေျဖကို တိတိက်က်မသိႏိုင္တဲ့ ညီမွ်ျခင္းေတြအတြက္ အထူးအသံုး၀င္ပါတယ္။

ဒီက်မ္းထဲမွာ အေျဖကို အျခားနည္းနဲ႕ သိၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ညီမွ်ျခင္းရဲ႕ အေျဖကို Variational Method နဲ႕ ခန္႕မွန္းျပထားပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အကယ္၍အေျဖကိုသာ မသိခဲ့ရင္ ဒီနည္းနဲ႕ ခန္႕မွန္းတာ ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေရာက္မႈ႐ွိသလဲ ဘယ္ေလာက္နီးစပ္သလဲဆိုတာကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အျခားအေျဖမသိတဲ့ ညီမွ်ျခင္းေတြကိုလဲ Variational Method သံုးၿပီး တြက္ျပထားပါတယ္”

 

ဤသို႕အစခ်ီၿပီး သူ၏က်မ္းကို နာရီ၀က္ေလာက္ႏွင့္ၿပီးေအာင္ လိုရင္းအခ်က္မ်ားကို ေျပာသြား သည္။ သူေျပာၿပီးေသာအခါ စာစစ္အဖြဲ႕၏ ေမးခြန္းမ်ားကို ေစာင့္ေနခဲသည္။

 

ျပင္ပစာစစ္က ‘ဒစ္ဖရင္႐ွယ္ ညီမွ်ျခင္း ပုစ ၧာမွာ ေလးေထာင့္ပံုရဲ႕ အနားေတြေပၚမွာ ယူၿပီးတြက္ထား တယ္။ ေလးေထာင့္ပံုမဟုတ္ဘဲ အ၀ိုင္းပံုျဖစ္ရင္ တြက္လို႕ရသလား’ ဟုေမးသည္။

 

ဂ်ဴနီယာက ‘ရပါတယ္’ ဟု ေျပာၿပီး  ေနာက္လာႏိုင္မည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ေစာင့္ေနသည္။ အ၀ိုင္းပံု ဟူသည္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိ၏။ စက္၀ိုင္း၊ အီးလစ္ႏွင့္ ဗဟိုအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အခ်င္း၀က္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕ ႐ွိၾကသည္။ ညီမွ်ျခင္းအေပၚမူတည္၍ တြက္ပံုတြက္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိသည္။ ဂ်ဴနီယာသည္ ယင္းပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕အေပၚတြင္ တြက္ထားသည္။ အကယ္၍ ေဟာဒီပံုမ်ိဳးအတြက္ဆိုရင္ ဘယ္လိုတြက္မလဲဟု ေမးခဲ့လွ်င္ သူတတ္သမွ် တြက္ျပရန္ ျပင္ဆင္ထားသည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းမ်ား ထြက္ေပၚမလာပါ။ ျပင္ပစာစစ္က အျခား စာစစ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားဘက္သို႕လွည့္ၿပီး ‘ဆရာတို႕ ေမးစရာ႐ွိရင္ ေမးၾကပါ’ ဟုေျပာလိုက္သည္။

 

ဒီလိုဆက္မေမးမွန္း သိလွ်င္ ဂ်ဴနီယာသည္ သူသိေသာအ၀ိုင္းပံုႏွင့္ ညီမွ်ျခင္းကို ေရးျပၿပီး ေဟာဒီ ပံုအတြက္ ေဟာဒီလို တြက္ပါတယ္ဟု သူကပဲ စၿပီး႐ွင္းျပလိုက္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့။ ျပင္ပစာစစ္က ဘာမွမေမးေတာ့လည္း အျခားစာစစ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားက ေမးစရာေတြ ႐ွိမွာပါဟု ေမွ်ာ္လင့္၍ ေစာင့္ေနသည္။

 

စာစစ္အဖြဲ႕၀င္ တစ္ဦးက က်မ္းႀကီးၾကပ္သူထံသို႕ လွည့္၍ ဤသို႕ေျပာလိုက္သည္။ ‘ဒီညီမွ်ျခင္းမွာ အေျဖ႐ွိတယ္လို႕ ေရးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ မျပည့္စံုပါဘူး။ တစ္ခုတည္းပဲ႐ွိတယ္လို႕ ေျပာရမယ္ မဟုတ္လား’

 

ႀကီးၾကပ္သူက ‘ဟုတ္ပါတယ္’ ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ဂ်ဴနီယာသည္ သူ႕အားမေမးေသာ္လည္း ၀င္၍ ေျပာလိုက္သည္။ ‘ဒါက တစ္ခုတည္းပဲ ႐ွိတယ္ဆိုတာ သိသာထင္႐ွားပါတယ္’

 

အကယ္၍ ဘာေၾကာင့္ သိသာထင္႐ွားတာလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္ သက္ေသျပႏိုင္သလဲစေသာ ေမးခြန္း မ်ား ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာလွ်င္ ဂ်ဴနီယာက ေျဖရန္ အသင့္ျပင္ထားသည္။ သို႕ေသာ္ ဘာမွဆက္မေမး ဘဲ ၿပီးသြားျပန္သည္။

 

ခဏၾကာေသာ္ အျခားစာစစ္အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးက “ဒီက်မ္း႐ိုက္တဲ့ဆီမွာ အခ်ိဳ႕စာလံုးေတြက မတည့္ ဘဲ ေစာင္းေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး Full stop ေတြဟာ သိပ္မထင္ဘူး။ Capital letter ႐ိုက္ရမွာ Small letter ေတြျဖစ္ေနတယ္” ဟု မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။

 

“ဟုတ္ကဲ့ ဒါေတြကို ျပင္လိုက္ပါ့မယ္” ဟု ဂ်ဴနီယာက ေျပာၿပီး ဤက်မ္းစစ္ေဆးသည့္ ႏႈတ္ေမး စာေမးပြဲ ၿပီးသြားေတာ့သည္။

 

ဂ်ဴနီယာႏွင့္ နားေထာင္ေနသူမ်ားအားလံုး အံ့ၾသသြားၾကသည္။ ဟုိတစ္ေန႕က မဟာသိပၸံက်မ္းတင္ သည့္  ေက်ာင္းသူတစ္ဦးကို စာစစ္အဖြဲ႕က ႏွစ္နာရီနီးပါေလာက္ ၀ိုင္းေမးၾကသည္ဟု ၾကားရသည္။ ယခုေတာ့ ဘယ္လိုလဲ၊ ငါးမိနစ္ေလာက္အတြင္း ဘာမွမေမးဘဲ ၿပီးသြားပါလား။ သို႕ျဖစ္လွ်င္ အေမးအေျဖ လုပ္သည့္အေပၚမည္ကဲ့သို႕ အကဲျဖတ္မည္နည္း။

 

ထို႕ေၾကာင့္ ဂ်ဴနီယာသည္ တစ္ပတ္ၾကာေသာအခါ ဤက်မ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးပြဲ seminar တစ္ခုလုပ္ရန္ ပါေမာကၡအား ခြင့္ေတာင္းခဲ့သည္။ ပါေမာကၡကလည္း အလြယ္ကတူခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

 

တစ္ပတ္အၾကာတြင္ ျပဳလုပ္ေသာေဆြးေႏြးပြဲ seminar တြင္ စိတ္၀င္စားသည့္ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအျပင္ အထူးဧည့္သည္အျဖစ္ သူ၏က်မ္းကို ေရးသားျပဳစုရာတြင္ ကိုးကား ေသာ က်မ္းမ်ားကို ေရးသားခဲ့ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္။

 

ဂ်ဴနီယာသည္ သခ်ၤာ ေဆြးေႏြးပြဲ seminar ကို ဤသို႕ အစခ်ီ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

 

“ကၽြန္မရဲ႕ မဟာသိပၸံက်မ္းက Variational Method ေခၚတဲ့ ညီမွ်ျခင္းေျဖ႐ွင္းနည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခု Seminar မွာေတာ့ အဲဒီနည္းနဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္လို႕ရေအာင္ အျခားႏွစ္နည္းျဖစ္တဲ့ Silony’s Mehtod နဲ႕ (I+T)-1 Method တို႕ကိုပါ ထည့္သြင္းတင္ျပပါ့မယ္။ ဒီက်မ္းကို ေရးသားျပဳစုရာမွာ ကိုးကားရတဲ့ က်မ္းေတြကို ေရးသားျပဳစုခဲ့တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးႀကီးျမင့္၊ ေဒၚစိန္စိန္ေဌး၊ ေဒၚၾကည္ၾကည္သန္း နဲ႕ ဦးဦးၾကည္ တို႕ကို ေက်းဇူးတင္႐ွိေၾကာင္း ေ႐ွးဦးစြာ ေျပာလိုပါတယ္”

 

ဂ်ဴနီယာေျပာဆိုခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားအေပၚ ဖိတ္ၾကားထားေသာ အၿငိ္မ္းစားပါေမာကၡ ဆရာႀကီးတစ္ဦးက ဤသုိ႕ေမးျမန္းသည္။

“ဒီစာတမ္းထဲမွာ ကြင္းအခၽြန္ေလးကို သံုးထားတဲ့ေနရာေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ <Tu,v>, <f, v>, <W1,W2> စသည္တို႕ေပါ့။ အဲဒါေတြဟာ တစ္ေနရာနဲ႕ တစ္ေနရာ အဓိပၸယ္တူသလား၊ မတူဘူးလား”

 

“မတူပါဘူး ဆရာ”

“ဒီလိုဆို ဘယ္လိုမတူတာလဲ၊ ႐ွင္းျပပါ”

 

“အခ်ိဳ႕ေနရာမွာ ဖန္႐ွင္ရဲ႕ တန္ဖိုးလို႕ အဓိပၸယ္ရပါတယ္၊ အခ်ိဳ႕ေနရာမွာ ဖက္တာႏွစ္ခုရဲ႕ အတြင္း ေျမ§ာက္လဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမွာေတာ့ ဖန္႐ွင္ႏွစ္ခု ေျမွာက္္ၿပီး အင္တီဂရိတ္ လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္”

 

“ဒီလို မတူတာေတြကို မင္းက သေကၤတ တစ္မ်ိဳးတည္းသံုးထားေတာ့ ေရာမကုန္ဘူးလား။ စာဖတ္ တဲ့သူက ဘယ္လိုသိမွာလဲ”

“ဒါကေတာ့ စာဖတ္တဲ့လူအေနနဲ႕ ဖတ္တတ္ရင္ အလိုလိုသိႏိုင္ပါတယ္”

 

“ေအး မင္းက ဒီလိုပဲ ေျဖမယ္ဆိုတာ ငါထင္သားပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ သခ်ၤာမွာ အခ်ိဳ႕အရာေတြဟာ တူေသာ္လည္း တကယ္က်ေတာ့ မတူတာေတြ႐ွိသလို အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ မတူဘူး ထင္ရေပမယ့္ အတြင္းသေဘာအရတူတာေတြ႐ွိတယ္။ အခုဒီက်မ္းမွာ သံုးထားတဲ့ Hlilbert Space, Dual Pairing Inner Product တို႕ဟာ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတာ” ဟူ၍ အစခ်ီကာ ႐ွင္းျပေလသည္။

ထိုဆရာႀကီး၏ ဆက္လက္႐ွင္းျပခ်က္မွာ Reflexive Space, Dual Space, Isomorphism အစ ႐ွိေသာ သခ်ၤာေ၀ါဟာရမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနေလရာ မူရင္းအတိုင္း ေဖာ္ျပ၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႕ျဖစ္၍ သာမန္အရပ္ သားမ်ား နားလည္သည့္ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

“ဥပမာ ဆိုၾကပါစို႕။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သခ်ၤာဌာန ဘယ္မွာလဲလို႕ ေမးရင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က သိပၸံအေဆာက္အအံုေတြထဲက ေတာင္ဘက္အစြန္း၊ အလယ္ထပ္ကိုျပမွာေပါ့။ သခ်ၤာဌာနက ဆရာ တစ္ေယာက္ဟာ သခ်ၤာဌာနနဲ႕ အတူပဲလားလို႕ေမးရင္ ဘယ္လိုေျဖမလဲ၊ သာမန္အားျဖင့္ မတူဘူးေပါ့။ ဌာန က တျခား၊ ဆရာကတျခားပဲ။ ဒါေပမယ့္ကြာ အစည္းအေ၀းတစ္ခုကို သခ်ၤာဌာနက ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး လႊတ္ပါဆိုလို႕ ပါေမာကၡက ဆရာတစ္ေယာက္ကို တာ၀န္နဲ႕လႊတ္လိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ဒီလိုဆို ဘာျဖစ္ သြားမလဲ။ အဲဒီဆရာဟာ သခ်ၤာဌာနကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့လူျဖစ္သြားတယ္။ သခ်ၤာဌာန လာၿပီလားလို႕ေမးရင္ ဒီဆရာကိုျပၿပီး လာပါၿပီလို႕ ေျဖရမွာေပါ့၊ အဲဒီအခါမွာ ဒီဆရာနဲ႕ သခ်ၤာဌာန အတူတူပဲေပါ့”

 

ဂ်ဴနီယာ၏အေျဖမျပည့္စံုေသာအခါ ဤသို႕႐ွင္းျပလိုက္၊ ထပ္ေမးလိုက္ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ေဆြးေႏြးလိုက္ႏွင့္ ႏွစ္နာရီေလာက္ ၾကာသြားေလသည္။

 

ဤေဆြးေႏြးပြဲ seminar သည္ ဂ်ဴနီယာအတြက္သာမက လာေရာက္နားေထာင္သူမ်ားအတြက္ပါ ပညာဗဟုသုတရေသာ ပြဲတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါသည္။