ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာေတာ္မူၾကပါေစရွင္
မာေအးခ်စ္တဲ့ေသာတရွင္ေတြ ဝါသနာရွင္ေတြအားလုံး မာေအးရဲ႕အသံေလးၾကားရတဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါခ်မ္းသာၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ ေကာင္း ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
ေသာတရွင္တို႔ေရ၊ ေလးႏွစ္တာေထာင္အခ်ခံခဲ့ရတဲ့ ဆရာေတာဦးဥတၱမရဲ႕ ထူျခားတဲ့ဝတ္ရုံေလးကေတာ့၊ ေထာင္အဝတ္၊ ေထာင္အကၤ် ီ- လုံခ်ည္၊ အျဖဴဝမ္းဆက္နဲ႕တဲ့၊ ဆရာေတာ္ကတရားေဟာတာကုိ လာနားေထာင္တဲ့တရားေတာ္ကုိ- ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ရေအာင္ ညႊန္ျပ လုိ လုိ႔ျပမယ္ထင္ပါတယ္ရွင္၊ တုိင္းတပါးသားကျဖစ္လာတဲ့ အစုိးရဆုိတာ၊ ကုိယ့္လူမ်ိဳး ကုိယ့္လူထုမွမဟုတ္ေတာ့ ေစတနာထားမွာ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း ကုိယ့္ဗမာအခ်င္းခ်င္း ယုိင္းပင္းၾကဘုိ႔လုိတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေဟာေျပာတတ္ပါတယ္၊ “မိန္းမေတြဟာ မင္းကေတာ္ စုိးကေတာ္ျဖစ္ဖုိ႔ေလါက္ကုိသာ မွန္းၿပီးဂုဏ္ၿပိဳင္ေနၾကတယ္၊ ဒီလုိမိန္းမေတြစည္းမေစါင့္လုိ႔ ကြ်န္သက္ရွည္ေနတာ၊ ဘုန္းႀကီးေတြကလဲ ဗမာအိမ္မွာဆြမ္းခံၿပီးေတာ့-ဝယ္ေတာ့“ ရိုး” တုိက္မွာသြားဝယ္တယ္၊ လုိ႔ေဟာပါတယ္၊
သူေထာင္က်ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကုိလဲ ေဟာေျပာျပပါတယ္၊ “ ငါမအူပင္မွာေထာင္က်တာ“၏”ဆုိတဲ့ စာလုံးေလးတလုံးပါမသြားလုိ႔ ေထာင္က်တာဘဲ၊ ငါကေျပာတယ္ ဗမာေတြဟာ အေရးပုိင္ဆုိရင္သိတ္ေၾကာက္၊ ဝန္ေထာက္ၿမိဳ႕အုပ္ဆုိရင္လဲ ေၾကာက္ေနၾကတာဘဲ၊ ဘာတခုမွမဟုတ္တာ မမွန္တာလုပ္မေနဘဲနဲ႔ ျပန္မေျပာဝံ့ၾကဘူးေနာ္၊ ေခြးေလာက္မွမလိမၼာဘူး၊ မင္းတုိ႔အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေခြးဝဲစား ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေရးပုိင္ေခြးနဲ႔ေတြ႕ရင္၊ ခံေတာ့ကုိက္ဦးမွာဘဲလုိ႔ ငါကေျပာတယ္၊ ဒါကုိ အေရးပုိင္က သူ႕ကုိေခြးလုိ႔ေျပာရမလားဆုိၿပီး တရားစဲြတာဘဲ၊ အေရးပုိင္၏ေခြးလုိ႔ေျပာရမယ့္ဟာကုိ၊ ငါကအေရးုပုိင္ေခြးလုိ႔ေျပာလုိက္မိတာကုိး” လုိ႔ေျပာျပတာမ်ဳိးပါ၊ စကါးႏွစ္ခြအဓိပၸါယ္ ရႏိုင္တာကုိ သုံးႏုိင္တာလဲျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္၊ စာတလုံးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ႏုိင္တာကုိလဲ သခဏၤးစာရေစခ်င္ဟန္ပါဘဲ၊ ဒါေတြဟာ ပထမ အႀကိမ္ (၄) ႏွစ္ေထာင္က်ၿပီး ျပန္ထြက္လာမွ ေျပာခဲ့တာေတြပါ၊
အစုိးရမင္းတုိ႔က- သူတုိ႔ကုိအၾကည္ညိဳပ်က္ေအာင္ ေဟာေျပာခဲ့ရင္၊ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရမယ္လုိ႔ ပညတ္ထားေသာ္လဲ၊ ဦးဥတၱမအဖို႔မွာကေတာ့- သူတုိ႔ကုိအၾကည္ညိဳပ်က္ေအာင္ေဟာေျပာမွ ကုိယ့္လူေတြကႏုိးၾကာမယ္၊ လႈံ႕ေဆာ္ရာေရာက္မယ္၊ သူရဲ႕ဝတၱရားေက်ပြန္မယ္ဆုိတဲ့အသိနဲ႔ ေဟာရွာရေတာ့တာေပါ့ရွင္၊ “လြတ္လပ္တဲ့ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာ အစုိးရလုပ္ပုံမေကါင္းရင္- မေကါင္းဘူးလုိ႔ ေဝဖန္ခြင့္ရွိေသာ္လဲ၊ ငါတုိ႔က်ေတာ့ အစုိးရလုပ္တာမေကါင္းရင္ ေခါင္းငုံ႔ခံရမွာလား၊ မခံဘူး၊ မခံၾကနဲ႔” လုိ႔ေဟာေျပာၿပီး (၇)ရက္အၾကာမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ ဖမ္းဆီးျပန္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အရပ္ရပ္မွာ စည္းေဝးမ်ားက်င္းပၿပီး ဆူပူမႈမလုပ္ရေအာင္ ပုဒ္မ(၁၄၄) ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္၊
ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမကုိ အမႈစစ္တဲ့ေန႔မွာေတာ့၊ ရန္ကုန္ခရိုင္တရားသူႀကီးေရွ႕မွာ တုိင္ရန္ကုလားထုိင္ေပးထားတာေၾကာင့္၊ ဆရာေတာ္က ထုိင္ပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ေသာဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တုိ႔လဲ တရားခြင္ကုိၾကြေရာက္နားေထာင္ဖုိ႔ရာ လာၾကေလေတာ့၊ ဦးဥတၱမအနားက ကုလားထုိင္မ်ားမွာ ထုိင္ၾကတာေပါ့ရွင္၊ အေရးပုိင္မင္းရုံးတတ္လာတဲ့အခါမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက လူဒကါေတြကုိ မတ္တတ္ရပ္ မေပးၾကပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာသါသနာမသိၾကတဲ့ ေဂၚရာပုလိပ္ေတြက ဘုန္းဘုရာမ်ားထုိင္ေနတဲ့ ကုလားထုိင္ေတြကုိ ဆြဲတြန္းပစ္ လုိက္ၾကတဲ့အတြက္၊ ဆရာေတာ္ေတြကုိေစာ္ကါးတယ္လုိ႔ တျပည္လုံးက စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ၾကရပါတယ္၊
ဒီလုိျမန္မာ ဗုဒအာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ထိပါးခံၾကရတဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစုိးရက အစညး္အေဝးမလုပ္ရ၊ လူူစုလူေဝးဆူညံမႈ မလုပ္ရလုိ႔ တားျမစ္ထားတဲ့အေၾကာင္းက မနာခံတဲ့အာဏာဖီဆန္မႈကိစၥ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့အခါ၊ ဆူးေလပန္းျခံထဲမွာ စုေဝးေနၾကတဲ့ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ လူအမ်ားကုိ ေဂၚရာစာသင္ေတြက ျမင္းနဲ႔လုိက္တုိက္၊ နံပါတ္တုတ္နဲ႔ရုိက္ၾကတဲ့အတြက္၊ အေတာ္မ်ားမ်ား ဒဏ္ရာမ်ား ရကုန္ၾကရပါတယ္၊ ေဂၚရာစာသင္ေတြဟာ ဘုန္းႀကီးေတြကုိေရြးၿပီးရုိက္ၾကတယ္၊ က်က်န္ရစ္တဲ့ သဃၤန္းေတြကုိလဲ နင္းေျခပစ္ခဲ့ၾကတာ ကုိယ္ေတြ႕မ်က္ျမင္ျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔ ဗမာ့ေခတ္ဦး အရင္ကထုတ္ေဖၚေျပာသြားခဲ့ပါတယ္၊
ဆရာေတာ္အရွင္ဥတၱမ- ေထာင္က်ထားတဲ့အခ်ိန္အတြင္း (၁၂၈၆-ခုႏွစ္) မွာ ေပါင္းတည္ကြန္ဖရင့္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားခဲ့တဲ့အတုိင္း၊ ထားဝယ္နယ္ေက်းရြာတရြာက ဝံ့သာႏုအသင္းဝင္ေတြကစၿပီ “အခြန္မေပးေရး” ကိစၥေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္တု္၊ ဒီအခါမွာအဲဒီဝံ့သာႏုေတြရဲ႕အိမ္ေတြကုိ လက္နက္ကုိင္ပုလိပ္မ်ား ဝုိင္းတားစီးနင္းၾကၿပီး၊ လက္ထိပ္ခက္ဖမ္းဆီးျခင္း လက္ထိပ္ခက္ဖမ္းဆီးျခင္း၊ စပါး၊ ကြ်ဲႏြား၊ ထြန္တုန္းမ်ားပါမက်န္ သိမ္းယူျခင္းမ်ား၊ အစုိးရကျပဳလုပ္ေစခဲ့ပါတယ္၊ အစုိးရမင္းမ်ား၊ သူႀကီးမ်ား၊ ပုလိပ္မ်ားက လာေရာက္ေမးျမန္းၾကတဲ့အခါ မွာလဲ “မသိဘူး” တခြန္းသာေျဖၾကားခဲ့တဲ့ “ဘူး” အသင္းဆုိတာလဲေပၚလာခဲ့ပါတယ္၊ ဒီေတာ့လဲအစုိးရက အဲဒီလုိေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ကေသာင္ရြာေတြကုိ မတရားအသင္းေက်ညာၿပီး စစ္တပ္ႏွင့္ဝုိင္း၊ ေယာကၤ်ားတုိင္းကုိဖမ္းဆီးေခၚထုတ္၊ ေထာင္ထဲထည့္တဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ခဲ့တာဟာ ေထာင္မဆန္႔ေအာင္ဘဲတဲ့ရွင္၊
မိန္းမသားေတြသာက်န္တဲ့ရြာေတြမွာ ပုလိပ္ေဂၚရာစာသင္ေတြဟာ မတရားမႈဖိႏွိပ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ၾကတဲ့အေၾကာင္းရပ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနတာကုိၾကားသိေနရတဲ့သာဝတီ၊ ျပည္စီရင္စုဝံသာႏုေတြက အစုိးရအေပၚ အခဲမေၾကျဖစ္လာၾကၿပီး၊ လက္နက္ကုိင္သူပုန္ထဘုိ႔ရာ ၾကံမိစိတ္ကူး အထူးလွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ စည္းရုံးခဲ့ၾကပါေတာ့မယ္၊ ပ်ဥ္းမနားကြန္ဖရင့္ က်င္းပတဲ့အခါမွာ စီရင္စုအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္အဖဲြ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာဖဲြ႕ၿပီး သူပုန္ထဘုိ႔သေဘာတူတဲ့ ဝံသာႏုေခါင္းေဆာင္ေတြကုိေရြးထုတ္၊ ဆရာစံကေခါင္းေဆာင္လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဂဋဳန္ဆရာစံ-သာဝတီသူပုန္ကိစၥ (၁၉၃၀ျပည့္ ဒီဇင္ဘာ၂၂)ရက္ေန႔ “ေရတုိက္ရြာ” ကစခဲ့ပါတယ္၊ ဆရာေတာ္နဲ႔ဦးစုိးသိန္းတုိ႔က မသိသလုိေနလုိက္ရမယ္ေပါ့၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ အဖဲြ႔ဆုိထားေပးတာကုိ၊ ႏုိင္ငံအျပင္ထြက္ဖုိ႔ ဦးဥတၱမေတာင္းဆုိတာကုိလဲ ႏုိင္ငံတကါနဲ႔ဝံ့သာႏုတုိ႔ကုိ အဆက္အသြယ္ရွာ ေပးလိမ့္မယ္အထင္နဲ႔ ခြင့္မျပဳခဲ့ေတာ့ပါဘူး၊ သံဃသမဂၢီအဖဲြ႔က ဆရာေတာ္ဦးဝိစာရနဲ႔လဲေပါင္းၿပီး ေဟာေျပာဆက္ဆံတာေတြရွိခဲ့ပါတယ္၊
ႏုိင္ငံေရးလုပ္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ကအနစ္နာခံရမယ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡရလိမ့္မယ္ဆုိတာေတြကုိ သိခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ ဦးဥတၱမဟာ၊ စားေသာက္သြားလာေရးေတြမွာပါ ၿခိဳးျခံက်င့္သုံးခဲ့တာပါရွင္၊ ဘယ္ဒကါကုိမွလဲ ဆြမ္းဖိတ္မခိုင္းခဲ့ဘူး၊ ႀကံဳႀကိဳက္လုိ႔သဒါၵနဲ႔ကပ္လွဴတာကုိသာ ဘုန္းေပးပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ကေတာ့ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးအေပါက္ဝက တေန႔တခုက်ေပးလွဴတဲ့ ကုလားရဲ႕ဘယာေက်ာ္ကုိဘဲ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာဘုန္းေပးခဲ့တဲ့ အရွင္ျမတ္ပါ၊ မက်န္းမာခ်ိန္ေရာက္လုိ႔ အခ်ိန္မေရြးၾကြလာဆြမ္းဘုန္းေပးဘုိ႔ေလွ်ာက္ထားတဲ့ (၅၂)လမ္းက ရခုိင္ျပည္သား အိႏိၵယေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးလွထြန္းျဖဴအိမ္ကုိေတာင္ ကမာရြတ္ကေနေျခက်င္ၾကြေတာ္မူပါတယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္ ေနမွ သူ႕ေရာဂါမတုိးမွာလုိ႔ ယုံၾကည္စြာနဲ႔လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနတတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ကုိစိတ္မႏွံ႕ဘူးလုိ႔ ထင္တါေတြလဲရွိပါတယ္၊ ႏုိင္ငံေရးဂုိဏ္းဂဏကဲြလုိ႔ အညိွဳးထားရုိင္းျပဆက္ဆံတာမ်ားလဲ ခံစားသြားရရွာပါတယ္၊ ဒီအားနည္းတဲ့မတ္ တတ္နာနဲ႔ဘဲ (၁၃၀၁-ခုႏွစ္၊ ဝါေခါင္လဆုတ္၊ ၁၁ရက္ေန႔)က ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးမွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ပါတယ္၊ အာရွေနဝန္းလုိ႔ ညႊန္းႏုိင္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓါတါမ်ိဳးေစ့ခ်ခဲ့သူ ပါေမာကၡဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ ဘဝတေကြ႕မွာ လြတ္လပ္ေတာ္မူပါေစသတည္း။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
