ေထာင္မွာေန႔လည္ တန္းပိတ္ခ်ိန္ဆိုတာ ရွိသည္။ ထို အခ်ိန္အတြင္း တာဝန္က်ဝန္ထမ္း အျပင္ကိုျပန္ထြက္သြားသည္။ သူ႕အစား ဝန္ထမ္းတေယာက္ေယာက္က အစားဝင္ျပီးလာေစာင့္္သည္။ သီးသန္႔၂တိုက္ေပါင္းမွ ဝန္ထမ္းတေယာက္ပဲ တာဝန္က်သည္။ အခန္းအားလုံးပိတ္ထားလို႔ ဘယ္ဝန္ထမ္းမွ တိုက္မွာမေန။ တာဝန္က်ေသာ္လည္း နီးရာတေနရာရာ သြားေနတတ္သည္။ ေန႔ႏွစ္နာရီ တန္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ တာဝန္က်ဝန္ထမ္း တိုက္ထဲျပန္ဝင္လာသည္။ တာဝန္က် ဝန္ထမ္း ရွိမေနေသာ္လည္း တိုက္တြင္း ေဝယ်ာဝစၥ -ထမင္းထမ္း သန္႔ရွင္းလုပ္ရန္ထားေသာ သာမန္ ရိုးရိုး အက်ဥ္းသာမ်ားထိုသူမ်ားက ၅ညေတြ လုပ္သမွ် ေထာင္ကိုသတင္းပို႔ရသည္။ အင္းစိန္ေထာင္တုန္းက သီးသန္႕တိုက္မွာေနခဲ႔ရလို႔ထင္သည္ ကိုယ္ေတြလုပ္သမွ် သတင္းပို႔ခံသည္ဟု မၾကားဘူးခဲ႔။ ခုသာယာဝတီကို စေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေထာင္ပိုင္က ျခိမ္းေျခာက္စကားႏွင့္ဆီးႀကိဳတာကိုပထမဦးဆုံးရင္ဆိုင္ရၿပီး တိုက္တာဝန္က် တပ္ၾကပ္ႀကီးက တခါထပ္ေျပာတာခံရျပန္ေသးသည္။ သူေျပာတာက တခန္းႏွင့္တခန္း ေပၚေပၚထင္ထင္ ေထာင္ကို ဆန္႔က်င္ေသာစကား မေျပာရ။ အထာႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္ပင္ေတာင္ အေရးယူခံရမည္ဟု ေျပာထားသည္။ တိုက္မွာ လုပ္သမွ် သူမသိ မရွိဟု ဆိုေသးသည္။ ေန႔လည္ဘက္ တန္းပိတ္ခ်ိန္ အခန္းတခန္းမွ ဟင္းနံ႔ထြက္လာသည္။ ဆရာေဒါက္တာထြန္းသူ အခန္းမွျဖစ္သည္။ တာဝန္က် တပ္ၾကပ္ႀကီး ေျပာထားသလို ေဒါက္တာထြန္းသူလုပ္သမွ် ခ်က္ျခင္း တပ္ၾကပ္ႀကီး သိပါသည္။ ေထာင္ပိုင္ရံုးသတင္းပို႔မည္ဟု ျပင္သည္။ အားလုံးကဝိုင္းေမတၱာရပ္ခံၾကသည္။ ဒီေတာ့လည္းသူက သေဘာထားႀကီးသလိုလို အမွတ္ယူအထက္စီးမွေျပာျပန္ပါသည္။ ေရာက္စမို႕ အာဏာပိုင္၏ အထာကို အကဲခတ္စ ဘယ္သို႔ဘယ္ပုံ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ရမည္ကို စူးစမ္းစအခ်ိန္မို႔ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုမွ ထပ္ဆင့္မတက္ပဲၿပီးသြားခဲ႔သည္။
တကယ္က ေဒါက္တာထြန္းသူ သည္ သံလွ်င္ ဗုံးခြဲမႈျဖင့္ ေထာင္အခ်ခံရသူျဖစ္သည္။ ေထာင္အခ်ခံရသူဟု ဆိုသျဖင့္ တမင္ လုပ္ၾကံခံ တာကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။ဆရာထြန္းသူတို႔ အမႈအေၾကာင္းကို တေထာင္လုံး သိရွိၾကသည္ ။ ထိုစဥ္ သံလွ်င္ ေရနံခ်က္စက္ရံု ဗုံေပါက္ကြဲစဥ္က သတင္းေတြျပန္အမွတ္ရေသးေတာ့သည္။ သတင္းစာထဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိရွိႀကီးက သူတို႔ ေထာက္လွမ္းေရး၏ စြမ္းေဆာင္ႏွဳိင္မႈေတြကို ၾကြားဝါရင္း လက္သည္တရားခံကို မိျပီဟုသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြလုပ္သည္။ အခုအတူတူေနရေတာ့မွ သူတို႔ အေၾကာင္း ခေရေစ႔တြင္းက်သိရေတာ့သည္။ အမႈတခုလုံးသည္ ဘယ္လိုမွ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ျခင္းမရွိပဲ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား အခ်ခံရျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာထြန္းသူတို႔လို ဆရာဝန္တေယာက္ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲ ႐ုန္းကန္ရျခင္းသည္ ကိုယ့္လိုပဲ ျဖစ္မည္ဟုေတြးမိသည္။ ဘုန္းႀကီးတပါး ေထာင္ထဲစေရာက္ထဲက ထိုအရပ္ေဒသႏွင့္ လိုက္ေလွ်ာညီေထြျဖစ္မည့္နည္းလမ္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ရသည္က အခ်ိန္တိုင္း ၊ေနရာတိုင္း မဟုတ္လား။ အခက္အခဲၾကားက အခြင့္အေရးကို ရသေလာက္ခ်ဲ႕ယူျခင္း၊ လိုအပ္သည့္အခြင့္အေရး အတြက္ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ လုပ္ယူရျခင္းေတြကမရွိမဟုတ္ ရွိခဲ႔သည္။
“ဆရာ ဟင္းကိုဘယ္လိုခ်က္လဲ”
တန္းဖြင့္ၿပီး တပ္ၾကပ္ႀကီး ႏွင့္ျပႆနာအၿပီး ဆရာထြန္းသူကို ေမးလိုက္သည္။သူက
“ဒီလိုပဲ ရွာၾကံဖန္တီးရတာေပါ့ပလပ္စတစ္ရွိရင္ ေလာင္စာရျပီ ”
အင္းစိန္ သီးသန္႔ေထာင္မွာကတည္းက ၾကာဖူးထားသည္။ တခ်ိဳ႕ခ်က္ျပဳတ္ေနသည္ကိုေတြ႔ရေသာ္လည္းေသခ်ာ မစူးစမ္းမိခဲ႔။ ခုကိုထြန္းသူကိုေမးမိသည္။ သူကလည္းကိုယ့္ကိုခင္သည္။ စေရာက္ၿပီးစက ဒိုက္ဦးကဆိုလို႔သူကလာၿပီး စတင္မိတ္ဆက္သည္။ ေနာက္ဒိုက္ဦး က ဖေအာင္ဝဲရြာမွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ဆရာဝန္ရွိေၾကာင္းေျပာျပေတာ့တအံတၾသ ျဖစ္ရသည္။ သူေျပာသည့္ရြာက ကိုယ့္ေမြးဖြားရာ ဇာတိရြာ။ သူေျပာမည့္ဆရာဝန္က ဆုံးရွာၿပီ။
“ေဒါက္တာၾကည္ေမာင္ မဟုတ္လား သူဆုံးၿပီ ဆရာသိလား ”
ကို္ယ့္ရြာက ဆရာဝန္ႏွင့္သူက ေက်ာင္းေနဘက္ ေနာက္သူ႔ဇာတိက ေဝါၿမိဳ႕နယ္။ကိုယ္ဇာတိကဒိုက္ဦး ။ ေထာင္ထဲမွာ ဒီလို အရပ္ေဒသ အနီးနားရွိသူခ်င္း စည္းစည္းလုံးလံုး ေနၾကရသည္။ ေထာင္မွာေျပာေျပာေနေသာ အပိုင္စား ဆိုေသာ စကားလုံးကို အစ နားမလည္ခင္က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ခဲ႔ရေသးသည္။ ခုေတာ့ ပဲခူး ဒိုက္ဦး ေညာင္ေလးပင္ အဲ႔ဒီေလာက္အကြာအေဝးကလူမ်ားဆို အပိုင္စားလို႕ ေျပာတတ္ေနေပျပီ။ အပိုင္စားဆိုတာကလည္း ေထာင္ထဲမွာ ေဆြမ်ိဳးအရင္းျဖစ္သည္။ ဆရာထြန္းသူက ကိုယ့္ထက္ ေထာင္ကို အရင္ေရာက္သူျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ကိုထက္စီနီယာမ်ား၏ ေျပာစကားကို မွတ္သားရသည္။ သူအင္းစိန္ေထာင္မွာ ဟင္းခ်က္ စားတာကို ေျပာျပသည္။ ေရေႏြးေသာက္ခ်င္ေတာ့ သူလုပ္ပုံတခုကိုေျပာျပေသးသည္။ ပလစတစ္အိပ္ထဲေရထည့္သည္။ လဘက္ေျခာက္ကိုပါ ထည့္သည္ ။ ေနာက္သြပ္အမိုးေပၚပစ္တင္ထားသည္ဟုဆိုသည္။ တကယ့္ေရေႏြး မဟုတ္ေသာ္လည္း အာသာေျပ လဘက္ေျခာက္ ခတ္ထားေသာ ေရမပူတပူ ေႏြးေႏြးေလးကိုေတာ ့ေသာက္ရသည္ဟုဆိုသည္။ ဒီရက္အပိုင္း ေရေႏြးေသာက္ခ်င္လွ်င္ ဆရာထြန္းသူ ေျပာသလို ေရကို ေနပူခံျပီး ေသာက္ရသည့္အေျခေနကိုေတာ့မရာက္လိုက္။ ေက်ာက္ဆူးေဆးေပါလိပ္- ၂လိပ္ေလာက္ ေပးလိုက္လွ်င္ အျပင္ဘက္က ဘာယာမ်ားက ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။ သာယာဝတီေထာင္မွာ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေတြေပါသည္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းကိုစားခ်င္သည္ ။ မီးဖိုၿပီးခ်က္စားခြင့္မရ ။ လိုလွ်င္ၾကံဆ နည္းလမ္းက ရလာသည္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေတြကိုခူးသည္။ ၿပီး ပလပ္စတစ္အိတ္ထဲ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေတြကိုထည့္သည္။ ထမင္းထမ္း သြားေသာ ဘာယာတေယာက္ကို ေဆးလိပ္တလိပ္ ေပးျပီး ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ တာလေပါ ဟင္းအိုးထဲကိုထည့္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ နူးအိျပီးရလာေသာ ခ်ဥ္ေပါင္ကို ဇြန္းႏွင့္ ေက်ေအာင္ေမႊသည္ ဟိုသည္ကေပးကမ္းထာေသာ ငပိေၾကာ္တဇြန္းေလာက္ခတ္သည္ ။ ေထာင္ငပိသင့္ရံု ထည့္သည္ ေနာက္တာလေပါအရည္ လိုသေလာက္ ေရာလိုက္သည္ ။စားရန္ အသင့္ျဖစ္ေသာ ခ်င္ေပါင္းဟင္းကိုရေတာ့သည္။
ေထာင္မွာ စားေသာက္ရန္ အတြက္ၾကံဖန္ ဖန္တီးရမႈမ်ားသည္ ရွိတာႏွင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးေနသလို ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ၿပီးသား လဘက္ေျခာက္ဖတ္ေတြကို စုထား မ်ားေတာ့ သုတ္စားသည္။ ကိုယ္ေတြက စြန္႔ပစ္ပစၥည္း အျဖစ္ သုံးေနတာ ၾကာလာၿပီဆိုေတာ့ အသုံးဝင္သည္မထင္။ ခု ရွားပါးေဒသတြင္ အသုံးဝင္းစားေသာက္ဖြယ္ရာတခု ျဖစ္လို႔ေနၿပီ။ အလြယ္ရေသာ ကန္စြန္းရြက္တို႔ကို ေရေႏြးေဖ်ာ၍တခါ -ခ်ဥ္ဖတ္ထည့္၍တဖုံ လုပ္စားတတ္ေနၿပီ။ ရလာသမွ် ထန္လွ်က္ သၾကားမ်ားသည္ သေရစာ ထက္ ဟင္းခ်က္လွ်င္သုံးဖို႔ အခ်ိဳမွဳန္႕အစားအသုံးဝင္ ေနျပန္သည္။ ေပါမ်ားေသာ မုံလာ မုံညင္းရြက္ ေဂၚဖီအထုပ္ အပြင့္တို႔ကို ပထမေၾကာ္စား ခ်က္စားတာသာ လုပ္တတ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ထန္လွ်က္ ၾကံသကာ တို႔ကို ညက္ေအာင္ ေထာင္းၿပီး ရွမ္းခ်ဥ္လို ခ်ဥ္ဖတ္ ထည္႔တတ္လာၿပီျဖစ္သည္။ ခ်ဥ္ဖတ္ကို တို႔စရာလိုသာ စာတတ္ခဲ႔သူက အခုခ်ဥ္ဖတ္ကို အသုတ္သုပ္စားတတ္လာျပီ ။ ေနာင္ဆို ခ်ဥ္ဖတ္ကိုအေျခာက္လွန္း လိုအပ္သည့္အခ်ိန္မွာ ထိုအေျခာက္ကို ေရေႏြးႏွင့္ ေရာၿပီး ဆြန္တန္လို ဟင္းခ်ိဳမ်ိဳးပါ စားႏွဳိင္ဦး မည္ဟုဆိုသည္။ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ အေနၾကာလာခဲ႔သူမ်ား၏ ေထာင္တြင္း ဟင္းခ်က္နည္း အသစ္ေတြ႔ရွိခ်က္တို႔ကို မွတ္သား ခဲ႔ရသည္။
“ေထာင္ထဲမွာက သူေဌးေတြပဲ လိုသလို စားႏွဳိင္ၾကတာ ကိုယ္လို အိမ္ေဝးသူေတြအတြက္ သေရစာ စားဖို႔ ဟာကိုလဲ ဟင္းအျဖစ္ ေျပင္းလြဲ ႏွဳိင္ရမယ္”
ဒီစကားကိုေျပာသူကေတာ့ မႏၱေလး လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဦးတင္ေအာင္ေအာင္ ပဲျဖစ္သည္။ ေရႊက်ီးမုန္႔က်ြတ္ မာရီ ဘီစကြက္ တိုကို္ အမွႈန္႕ျဖစ္ေအာင္ၾကိတ္ အေၾကာ္လိုဟင္းမ်ိဳးခ်က္လွ်င္ ေကာ္ရည္အျဖစ္ လုပ္လို႔ရသည္ဟု ဆိုသည္။ ကိုယ္က ဒီစကားကို အခန္းထဲတြင္ အထူးအဆန္းလို ေျပာျပေတာ့ ေထာင္သက္ရွည္ၿပီးၾကသူေတြက မထူးဆန္းသလို ေတြ႔ရသည္။ အခန္းထဲမွ တေယာက္က
“ေရႊက်ီးမုန္႔က်ြတ္ မာရီ ဘီစကြက္ နဲ႔မုန္႔ခါးေတာင္ခ်က္စားလို႔ရတယ္”
ကိုယ္ကပိုစိတ္ဝင္စားလို႔ ဘယ္လိုခ်က္တာဟုေမးေတာ့
“အိမ္က ငါးေၾကာ္ျဖစ္ျဖစ္ ငါးနဲ႔လုပ္ထားတဲ႔ ငပိေၾကာ္ျဖစ္ျဖစ္ ကို ေထာင္ထဲက စပါးလင္ၾကက္သြန္ေရာေထာင္ျပီး ဆီသတ္ေၾကာ္ ေနာက္ မုန္႔ၾကြတ္ျဖစ္ျဖစ္ မာရီ ဘီစကြက္ျဖစ္ျဖစ္ အမႈန္႔လုပ္ၿပီး အရည္ေဖ်ာ္ထည့္လိုက္ ေရႊခ်ည္နံ႔ေလးကိုသင္းလို႔ ေနာက္ ထညက္ခဲ တခဲႏွစ္ခဲေလာက္ထည့္ လိုက္ အျပင္က ဆိုင္မုန္႔ဟင္းခါးသည္ေတြေတာင္ အရွွံဳးေပးသြားရမယ္”
ေနာက္တေျဖးေျဖး လြတ္လပ္မႈကိုတိုးခ်ဲ႔ ရလာေသာအခါ ဟင္းေတြခ်က္စားၾကသည္။ ေလာင္စာက ပလပ္စတစ္မဟုတ္ေတာ့ ထမင္းေျခာက္ကို ေလာင္စာ လုပ္ၾကသည္။ ဒီလုိထမင္းေျခာက္ကိုေလာင္စာလုပ္ မီးေမႊးသည္ဆိုတာကို အျပင္ေလာကမွလူမ်ား အံ႔ၾသၾကေပလိမ့္မည္။ ထင္းမရွိ မီးေသြးမရွိေသာ အရပ္ေဒသ တြင္ ရွာၾကံေတြ႔ရွိထားေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္သည္ ေတာ္ေတာ္ အသုံးဝင္လွသည္ ။ ေျခာက္ေေနေသာထမင္းေျခာက္ကိုပုံသည္။ပလပ္စတစ္ကိုမီးရွဳိ႕ၿပီး ထမင္းေျခာက္ေပၚ အစက္ခ်သည္။ မ်ားမ်ားေလးက်လာေသာအခါ ထမင္ေျခာက္ကိုမီးစဆြဲသည္ သံဆူႀကိဳးလိမ္ကရေသာ သံေခ်ာင္းေလးျဖင့္ ထမင္းေျခာက္ မီးေလးကို အသာယာမတင္ေပးလိုက္လွ်င္ မီးေတာက္ကိုရလာသည္ ။ တေျဖးေျဖး အားေကာင္းေသာမီးေတာက္ မီးက်ီးခဲလိုပါရလာေတာ့သည္။ ေထာင္တြင္ ပုံစံလာေပးေသာ ထမင္းကို ပိုယူထားၿပီး အေျခာက္လွန္းရသည္႔ အလုပ္ ေထာင္မွမသိေအာင္ ထမင္းေျခာက္ ဝွက္ရသည့္အလုပ္မ်ား ကို ေထာင္တြင္းေနထိုင္မႈတြင္ စာရင္သြင္းရေပေတာ့မည္ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
