သမိုင္းတေကြ႔မွ သခင္တင္ျမ – အပိုင္း (၁)

အသက္(၆)ႏွစ္သားတြင္ ဆရာဦးခ်စ္ဖူး၏ မူလတန္းေက်ာင္းတြင္ ၄ တန္းအထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္သားတြင္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕ ခင္မကန္တိုက္ ဘႀကီးေတာ္သူ ဆရာေတာ္ ဦးသုတထံတြင္ ႐ွင္သာမေဏ ဝတ္၍ အတြင္းေအာင္ျခင္း၊အျပင္ေအာင္ျခင္းႏွင့္သၿဂၤိဳဟ္၊သဒၵါက်မ္းမ်ားကိုဆည္းပူးခဲ့သည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းတြင္ ေလာကုတၱရာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ား သင္ၾကားေနစဥ္အတြင္းေလာကီစာေပဝတၳဳမ်ား စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာဖတ္႐ူခဲ့သည္။

၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံႀကီး ျဖစ္ပြားေသာအခါ သာမေဏမွ လူထြက္၍၊ ေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းအေနျဖင့္ ပါဝင္လႈပ္႐ွားခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က အသက္ ၁၂ ႏွစ္သာ ႐ွိေသးသည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ သပိတ္မ်ား ၿပီးစီးေသာအခါ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕၌ သခင္ဗဟိန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးတြင္ သခင္အျဖစ္ ၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ အသင္းဝင္ခဲ့သည္။ သခင္အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ အခ်ိန္ျပည့္ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ ဇြန္လတြင္ ၿမိဳ႕နယ္သခင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ ေက်း႐ြာမ်ားသို႔ ကြင္းဆင္း၍ ၊ လယ္ခြန္ႏွစ္ဆ သီးစားခေပးေရးတိုက္ပြဲအတြက္ စည္း႐ုံးေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ထိုႏွစ္ စက္တင္ဘာလေလာက္ တြင္ သာယာဝတီ လႊတ္ေတာ္အမတ္ သခင္ျမအဖြဲ႔ဝင္ အျဖစ္ပါဝင္ေသာ လယ္ယာေျမစုံစမ္းေရးေကာ္မ႐ွင္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္႐ွိလာစဥ္ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း႐ွိ ေက်း႐ြာလယ္သမား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚ၍ ေကာ္မ႐ွင္ထံ သီးစားခ ေလွ်ာ့ေပါ့ေရးအတြက္ အစစ္ေဆးခံရန္ စု႐ုံးေပးရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္ ႏွစ္ဦးေလာက္တြင္ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕နယ္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးက ဦးေဆာင္၍ ဗမာ့လက္႐ုံးတပ္ ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ တပ္မွဴးအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၁၁ မွ ၁၃ ရက္ေန႔အထိ သာယာဝတီၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး သခင္ညီလာခံတြင္ ၊ သခင္ဘသိန္းက ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ သခင္ညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ သခင္တင္ျမက ဗမာ့လက္႐ုံးတပ္ဖြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ တပ္မွဴးအျဖစ္လည္းေကာင္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

ညီလာခံရက္အတြင္း သုံးဆယ္ၿမိဳ႕ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံ၌ ညဘက္တြင္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး တရားမ်ား ေဟာရသည္။ ယင္းတရားေဟာမႈျဖင့္ ကာကြယ္ေရးပုဒ္မ ၃၈ အရ ဇူလိုင္လ၌ ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕တြင္ အဖမ္းခံရကာ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးခံရသည္။  ထို႔ေနာက္ သာယာဝတီ ေထာင္ထဲသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ သာယာဝတီေထာင္မွတဆင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေထာင္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံရသည္။ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ထံတြင္ေန႔ဘက္၌ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ခဲ့ၿပီး၊ ညဖက္တြင္သခင္ႏု၊သခင္သန္းထြန္းတို႔ ထံ တြင္ အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကားခဲ့သည္။

၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ေထာင္မွ လြတ္ခဲ့သည္။ ေထာင္မွမလြတ္မီ သခင္စိုးထံ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသို႔ ဝင္ေရာက္လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ၊ သခင္စိုးက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေထာင္ျပင္႐ွိ ကုိဗဟိန္းထံသို႔ ေစလႊတ္လိုက္သည္။ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုဗဟိန္းထံတြင္ ေျမေအာက္စည္း႐ုံးေရး တာဝန္ကို ယူခဲ့ရသည္။

ေျမေအာက္စည္း႐ုံးေရးအဖြဲ ့       (Underground Unit)သည္ ေနာင္တြင္္ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံအဖြဲ႔ ျဖစ္လာေသာအခါ နဂါးနီဦးထြန္းေ႐ႊ၊ သခင္ခ်စ္၊ သခင္ျမ၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုဗေဆြ၊ ကိုလွေမာင္ (မိတီၳလာ) တို႔ႏွင့္အတူ ဆက္သြယ္ေဆာင္႐ြက္ရသည္။

ပဲခူးနယ္ႏွင့္အထက္ဗမာျပည္ မိတၳီလာ၊ ျမင္းၿခံ၊ ပခုကၠဴ၊ မႏၱေလးသို႔လည္း စည္း႐ုံးေရး ဆင္းခဲ့ရသည္။ ေျမေအာက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအမည္ျဖင့္ထုတ္ေဝေသာ ဗမာ့ေတာ္လွန္မႈအမွတ္(၁)၊အမွတ္(၂)တို႔ ထုတ္ေဝရာတြင္ လည္း ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

ဆရာတင္ျမသည္ ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာတြင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုသိန္းေအာင္ႏွင့္အတူ ရခိုင္တိုင္း(ယခုျပည္နယ္)သို႔ စည္း႐ုံးေရး ဆင္းရာတြင္လည္း ပါဝင္ခဲ့သည္။

၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သခင္ခ်စ္ (ေနာင္ဗကပ အတြင္းေရးမွဴး – က်ဆုံး) စီစဥ္ေပးသျဖင့္ ျပည္တြင္းသူပုန္ ေခါင္းေဆာင္ရန္ ျပည္လည္ေရာက္႐ွိလာေသာ သခင္႐ူေမာင္ေခၚ ဗိုလ္ေနဝင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရသည္။ သူ၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ အထက္ဗမာျပည္ ေထာင္အသီးသီးတြင္ ေထာင္က်ေနေသာ သခင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သခင္ဗတင္ (လက္သီးပုန္း) ႏွင့္အတူ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သခင္တင္ျမသည္ ဓႏုျဖဴသို႔ ေရာက္ေနစဥ္ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး၍ ဘီအိုင္ေအေခၚ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္တြင္ တာဝန္ေပးျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ရန္ကုန္မွ သခင္ဗိုလ္က ေခၚသျဖင့္ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္သြားရာမွ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ ေတြ႔ဆုံကာ ဗိုလ္သင္တန္းတက္ရန္ တာဝန္ေပးခံရသည္။

သခင္ျမသည္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ မသန္းျမင့္ေခၚ မျဖဴႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ေမလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္သို႔ သြားေရာက္၍ သခင္ႏု၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခဲ့ရသည္။ ယင္းေနာက္ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္လင္းယုန္တပ္တြင္ တာဝန္ေပးျခင္းခံရသည္။ ၁၉၄၂ ဇြန္လတြင္ ကိုသိန္းေဖ၊ ကိုတင္ေ႐ႊတို႔ကို သခင္စိုးႏွင့္အတူ အိႏိၵယသြားရန္ ရခိုင္သို႔ လိုက္ပို္ ့ခဲ့ရသည္။ ထိုႏွစ္ ဇူလိုင္လတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ သခင္စိုးသည္ ေျမေအာက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ထူေထာင္ရာတြင္ သခင္စိုး၏ လက္ေထာက္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။

၁၉၄၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ကိုေက်ာ္ရင္ႏွင့္အတူ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားရန္ တာဝန္ေပး ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ေအာင္ျမင္မႈမရ၍ ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္အတြင္း အိႏိၵယရိွ ကိုသိန္းေဖထံမွ ျပန္လည္ေရာက္႐ွိလာေသာ သခင္တင္ေ႐ႊကို သခင္စိုး႐ွိရာ က်ိဳက္လတ္ျမိဳ ့နယ္ ေညာင္ေခ်ာင္း႐ြာသို႔ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးရသည္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ပထမအႀကိမ္ ကြန္ကရက္ကို ဖ်ာပုံခ႐ိုင္၊ က်ိဳက္လတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ေခ်ာင္း႐ြာတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ က်င္းပရာ သခင္တင္ျမသည္ ပါတီ၏ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္အျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္ခံရသည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ရန္ကုန္ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ခံအျဖစ္ တာဝန္ယူ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရၿပီး သခင္သန္းထြန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက်္ာ၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ႏုတို႔အၾကား ဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၄ ၾသဂုတ္လ ၄ ရက္မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ ပဲခူးၿမိဳ႕ ဗမာ့တပ္မေတာ္ စံျပတပ္ရင္း႐ွိ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာအိမ္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးႏိုင္ရန္ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာႏွင့္အတူ အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး အၿပီးတြင္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ ဖြ႔ဲစည္းရန္ သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ ၁၉၄၄ စက္တင္ဘာလတြင္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး၊ ဦးဗေဆြတို႔ သခင္စိုးႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးအၿပီးတြင္ “ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦး” ဖြဲ႔စည္းရန္ အတြက္ တစ္ပါတီတည္းအျဖစ္ ပူးေပါင္းေရးတြင္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ မတ္လ ၁ ရက္မွ ၃ ရက္ေန႔အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္လမ္း (ယခု နတ္ေမာက္လမ္း) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနအိမ္တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အစည္းအေဝးတြင္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပ) ကိုဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပလ) ဟု ျပင္ဆင္ၿပီး ဖတပလ ဦးစီးအဖြဲ႔ကို တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္သုံးဦးစီျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းရာတြင္ သခင္တင္ျမသည္ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း တို႔ႏွင့္အတူ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ တက္ေရာက္၍ ဖတပလ ဗဟိုဦးစီး အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

အဆိုပါ အစည္းအေဝးမွပင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲရန္ စစ္တိုင္းႀကီးမ်ား ဖြဲ႔စည္းခဲ့ရာ တိုင္း (၆) ၌၊ သခင္တင္ျမ ႏိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ တာဝန္ေပးျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္မွာ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ (ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္) ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ စစ္ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ သခင္တင္ျမသည္ ေျခေထာက္၌ ေသနတ္ထိမွန္ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ ဇူလိုင္လ ၂ဝ မွ ၂၇ ရက္ေန႔အထိ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီကြန္ဂရက္ ညီလာခံကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာ ကြန္ဂရက္မွ သခင္စိုးကို အိမ္ေထာင္ေရး ျပႆနာေၾကာင့္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးရာထူးမွ ခ်ထားၿပီး ပါတီဝင္အျဖစ္မွ ၂ ႏွစ္ၾကာ ရပ္စဲထားရန္ ဆုံးျဖတ္ၿပီး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ အိႏိၵယသို႔ ေရာက္႐ွိေနေသာ သခင္သိန္းေဖ (စာေရးဆရာ သိန္းေဖျမင့္) အား ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ၾကသည္။ သခင္သိန္းေဖ အိႏိၵယမွ ျပန္မလာမီ သခင္ျမသြင္ (ေဒးဒရဲ) အား ေခတၱ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က သခင္သန္းထြန္းမွ ဖတပလတြင္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး တာဝန္ယူ ေဆာင္႐ြက္ေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွာ သခင္သိန္းေဖ၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ျမသြင္၊ သခင္ဗဟိန္းႏွင့္ သခင္ဗသိန္းတင္တို႔ ျဖစ္သည္။ သခင္သိန္းေဖမွာ ၁၉၄၅ ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔အထိ အိႏိၵယျပည္ ကာလကတၱားၿမိဳ႕တြင္ ႐ွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။

၁၉၄၅ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ သခင္စိုးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ွိ ၿဗိတိသွ်ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ပါတီဝင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ေလတပ္အရာ႐ွိ တစ္ဦး၏ အကူအညီျဖင့္ အိႏိၵယသို႔ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားသည္။ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သခင္သိန္းေဖသည္ ကာလကတၱားၿမိဳ႕မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေအာက္တိုဘာ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ျပန္လည္ေရာက္႐ွိလာသည္။သူႏွင့္အတူ မန္းဝင္းေမာင္၊ ကိုခ်စ္ေကာင္း (ေနာင္ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း)၊ ကက္ဦးသန္းေခၚ ေမာင္သန္း၊ သခင္ တင္ေ႐ႊႏွင့္ ဇနီးေဒၚျမရီႏွင့္ ကေလးမ်ားပါ လာၾကသည္။

၁၉၄၅ ဒီဇင္ဘာတြင္ သခင္စိုး ရန္ကုန္သို႔ တိတ္တဆိတ္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွတဆင့္ ျပန္ေရာက္လာသည္။ သခင္စိုး အိႏိၵယသို႔ တရားမဝင္ သြားေရာက္ခဲ့သျဖင့္ ေဒၚမန္စမစ္၏ ဘုရင္ခံအစိုးရ စုံေထာက္မ်ားက ဖမ္းဆီးရန္ လိုက္လံစုံစမ္းေနသည္။ ၁၉၄၅ ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔မွ ၁၃ ရက္ေန႔အထိ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝးက်င္းပကာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားမ်ား သမဂၢ (A.B.T.W.E) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ုံးကို ဗားဂရာလမ္းမွ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ေျမနီကုန္းေျမႏုလမ္း အမွတ္၁၄ ႐ွိ သခင္ဗဟိန္း အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ဖြင့္ပြဲ က်င္းပသည္။ ယင္းဖြင့္ပြဲသို႔ ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္အား ဖိတ္ၾကားရာ ၊ ဘုရင္ခံတက္ေရာက္၍ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့သည္။ ဘုရင္ခံႏွင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဥကၠဌသစ္ သခင္စိုးကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ရာ ဘုရင္ခံက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ခဲ့ေသာ သခင္စိုးကို စုံေထာက္မ်ား အဖမ္းခံ ခက္သြားခဲ့သည္။

ဖတပလကို ၁၉၄၅ ဒီဇင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဖဆပလ ဟု အမည္ေျပာင္းလဲၿပီးေနာက္ ၁၉၄၆ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္မွ ၂၃ ရက္ေန႔အထိ ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ညီလာခံကုိ ေ႐ႊတိဂုံဘုရား အလယ္ပစၥယံတြင္ စတင္က်င္းပခဲ့သည္။ယင္းညီလာခံအတြက္ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္စိစစ္ရန္ အဖြဲ႔ငယ္တစ္ဖြဲ႔ကိုဥကၠဌဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဖြဲ႔စည္းေပးခဲ့ရာညီလာခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဆို႐ွယ္လစ္ပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုတင္ညႊန္႔ (ေနာင္ဖဆပလ အလုပ္သမားဝန္ႀကီး) ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္ဗဟိန္းႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔က ေ႐ြးခ်ယ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ သခင္ဗဟိန္းမွာ ဖ်ားေနသျဖင့္ အစည္းအေဝးသို႔ တစ္ခါမွ မတက္ႏိုင္သျဖင့္ သခင္တင္ျမ တစ္ေယာက္တည္းသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ တာဝန္ယူေျဖ႐ွင္းေပးခဲ့ရသည္။

၁၉၄၆ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ဝ တြင္ သခင္စိုး၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝးကို ေခၚယူခဲ့သည္။ ဖဆပလ ညီလာခံသို႔ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္အသီးသီးမွ တက္ေရာက္လာၾကေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ညပိုင္းတြင္ သခင္စိုးသည္ စမ္းေခ်ာင္း ဗားဂရာလမ္း႐ွိ အမွတ္ ၁၈ဝ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္သို႔ ေခၚ၍ေဆြးေႏြးေလ့ ႐ွိသည္။  ေဆြးေႏြးသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီထဲတြင္ လႊမ္းမိုးေနေသာ “ဘေရာက္ဒါဝါဒ” (စစ္ၿပီးေခတ္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ားသည္ အင္အားနည္းပါးသြားၿပီ ျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊ ဆို႐ွယ္လစ္ဂိုဏ္းႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ေနေသာ ကိုလိုနီႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ား ႏိုးၾကားစည္းလုံးလာသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လြတ္လပ္ေရး ရ႐ွိႏိုင္သည္ဟူေသာ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆ) မွားယြင္းေၾကာင္း၊ ဘေရာက္ဒါဝါဒ ကို တိုက္ဖ်က္၍ လြတ္လပ္ေရးကုိ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္မွသာ ရ႐ွိႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက သခင္စိုး၏ ႏုိင္ငံေရး သေဘာထားကို လက္ခံခဲ့ၾကသည္။

ဖဆပလ ညီလာခံအၿပီးတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္ နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ၁၉၄၆ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္က်င္းပေသာကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးသို႔ ဆက္တက္ခဲ့ၾကသည္။ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝးတြင္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတ တရားမ်ားေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားရာ သခင္တင္ျမသည္ သခင္စိုး ေခါင္းေဆာင္ေသာ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေခၚ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) တြင္ ပါဝင္သြားခဲ့ေလသည္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ