နန္းက် ဧကရာဇ္ႀကီးရဲ႕ ေရႊရတု ခရီး

 

ဒီကေန႔ဟာ တေခတ္ တခါက ေရာ့ခ္သီခ်င္း အျပင္းစားမ်ား နဲ႔ လူငယ္ အမ်ားအျပား ရဲ႕ ရင္ဘတ္ႏွလံုးသား ကို သိမ္းပိုက္ နန္းစိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဗမာ့ဂီတေလာက ရဲ႕ အထင္ကရ ၾကယ္ပြင့္ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ ရဲ႕ ေရႊရတု ေမြးေန႔ မဂၤလာ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။  ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည့္ ဆိုတာဟာ လူ႔ဘဝ မွာ ရာစု ဝက္ ခရီး ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီး ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္တဲ့ အတြက္ လူတိုင္း အတြက္ အေရးပါလွပါတယ္။  အထူးသျဖင့္ ခ်စ္စႏိုး အိမ္နာမည္ “ကိုညီထြဋ္” လို႔ လူအမ်ား ေခၚၾကတဲ့ “ေဇာ္ဝင္းထြဋ္” လို ဘဝမွာ မွတ္တိုင္ေတြ အမ်ားအျပား စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့သူ ဂီတပညာရွင္၊ အဆိုေက်ာ္ တေယာက္ အတြက္ ပိုလို႔ အေရးပါေနမယ္ ယူဆပါတယ္။

 

ဧကရာဇ္ ေတးဂီတ အဖြဲ႕ ကို တည္ေထာင္ကာ ၁၉၈၀ လယ္/ေႏွာင္း န႔ဲ ၁၉၉၀ လူငယ္ထု ပရိသတ္ ကို အုပ္စုိး သိမ္းပိုက္ မင္းမူႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ ဆိုတဲ့ ဗမာ့ ေရာ့ခ္ ဂီတ ဧကရာဇ္ႀကီး တပါးရဲ႕ ေရႊရတု ခရီး ဟာ အခ်ိဳး အေကြ႕၊ အနိမ့္အျမင့္၊ အတက္အက်ေတြ ျပည့္ေနပါတယ္။  ဒါ့အျပင္ လူ႔ ဘဝ သက္တမ္း ႏွစ္ငါးဆယ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရာမွာ ကိုညီထြဋ္ ဟာ လူသားတဦးသာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အမွားေတြ၊ အမွန္ေတြ၊ ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ေတြ၊ အျပစ္တင္ ေဝဖန္ခ်င္စရာေတြ အမ်ိဳးစံု ေရာျပြန္းရွိေနမွာပါပဲ။

 

ဒါေပမယ့္ ဂီတ ဘဝ အစ Oasis ရဲ႕ Player တေယာက္၊ Drummer သမား ဘဝ၊ ေနာက္ Oasis နဲ႔ပဲ စတင္ထြက္ရွိႏိုင္ခဲ့တဲ့  မာက်ဴရီည (၁၉၈၄) (အစ္ကို ျဖစ္သူ ေဇာ္မ်ိဳးထြဋ္ ႏွင့္ တြဲ) က စလို႔ အစဥ္တစိုက္ တစိုက္မတ္မတ္ ေလွ်ာက္လွမ္း လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ ဂီတ အလုပ္ေတြ ဟာ ဗမာျပည္ အတြက္၊ ဗမာ လူငယ္မ်ားအတြက္ ႀကီးစြာေသာ အက်ိဳးျပဳခဲ့၊ ျပဳေနပါတယ္။

 

အျပင္းစား ႏိုင္ငံျခား သံစဥ္ေတြကို ယူငယ္ ဗမာမႈ ျပဳခဲ့ရာ သူ႔ ရဲ႕ ဂီတ ဘဝ ခရီး အစဟာ တကယ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္လွခ်ည္းရဲ႕ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။  ၁၉၈၄-၈၅-၈၆-၈၇ ခုႏွစ္မ်ား မွာ တႏွစ္တေခြ နီးပါး ေတးစု ေတြ ထြက္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အားေပးသူ ပရိသတ္ ကေတာ့ လူငယ္ လူတစု လို႔ ပဲ ဆိုႏိုင္ခဲ့တယ္။  အထူးသျဖင့္ ဗမာ့ ရိုးရာ ဂီတ ပံုစံ နဲ႔ နား မွာ အင္မတန္ အံမဝင္ လွတဲ့ ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ အက္ရွရွ အသံ နဲ႔ ျမင့္မားတဲ့ ဆိုဟန္ ေၾကာင့္ ပါ။

 

ဒါေပမယ့္ ၁၉၈၈ ဝန္းက်င္ ဒီ အသံ၊ ဒီ ဆိုဟန္ နဲ႔ လူအမ်ား နားဝင္လာခ်ိန္၊ တိုင္းျပည္မွာလည္း ႀကီးမားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ အေျပာင္းအလဲ အျဖစ္နဲ႔ မဆလ စစ္အစိုးရ ျပဳတ္က်ၿပီး စပ္ကူးမပ္ကူး ကာလ၊ တံခါးဖြင့္ဝါဒ ျပန္လည္က်င့္သံုး၊ ဗမာျပည္ နဲ႔ ကမၻာ ပိုမို နီးစပ္ ထိကပ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုညီထြဋ္ ဟာ အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား ေတးစု၊ Rock တေစၦ ေတးစု၊ ရွင္သန္ျခင္း ေတးစု ေတြ နဲ႔ ဗမာ့ ဂီတေလာက မွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္လာခဲ့ၿပီး ဗမာျပည္ကို သရဖူမေဆာင္းတဲ့ ဂီတဧကရာဇ္ အျဖစ္ သိမ္းပိုက္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

 

တကိုယ္ေတာ္ ပထမ အေခြ လမ္းသစ္ (၁၉၈၅) မွာကတည္းက လူမသိ၊ သူမသိ နဲ႔ စတင္ ပါခဲ့တဲ့ ေတးေရးဆရာ သုခမိန္လိႈင္ ေရး “ေကာင္းကင္ေမေမ” သီခ်င္း ဟာ ၁၉၈၈ အေကာင္းဆံုးေတးမ်ား ထြက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဗမာျပည္ တဝွမ္း ေနရာအႏံွ႔ ျပန္႔ႏွံ႔ လူငယ္၊ လူႀကီး မေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လက္ခံ အားေပးလာခဲ့ၾကတယ္။  “အီးညွစ္တဲ့ အသံနဲ႔ သီခ်င္းဆိုေနတယ္” လို႔ ယခင္က ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾကသူ၊ လူႀကီးမ်ား ကိုယ္တိုင္ “ေကာင္းကင္ေမေမ” ကို ႏွစ္သက္လာၾကတယ္၊ “မာက်ဴရီည” ကို လက္ခံလာၾကတယ္၊ “ေလာကဟင္းလင္းျပင္” ဆိုရင္ ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား မွာေတာင္ လႊင့္ခြင့္ရလာတယ္။  ကိုညီထြဋ္ ကိုယ္တိုင္ နဲ႔ Emperor အဖြဲ႕သားမ်ား သရုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ MTV အေခြေတြဟာ ၁၉၉၀ ဝန္းက်င္ အခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္ အႏွံ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့သလို အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အေတာ္က်ယ္ျပန္႔ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဗြီဒီယိုရံုေတြမွာ အဖြင့္ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ က႑ အေနနဲ႔ ေနရာယူလာခဲ့တယ္။

 

ဒီလိုနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ကေန စင္ျမင့္ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမ်ား အထိ ေနရာအႏွံ႔မွာ ကိုညီထြဋ္ အသံ နဲ႔ သီခ်င္းမ်ားဟာ ႀကီးစိုးလာခဲ့တယ္။  ယခင္က သူ႔ကို တြဲတင္ အေခြတဲြ ထုတ္ေပးခဲ့ရသူ မူလ ဗမာ့ ေရာ့ခ္ဂီတဘုရားႀကီးမ်ား တခ်ိဳ႕ကို ၁၉၉၀ ဦးႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ ကိုညီထြဋ္ ဟာ ျပန္လည္ တြဲေခၚ အေခြ အတူထုတ္ ေပးႏိုင္တဲ့ အဆင့္ အထိ သူ႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ဟာ ခိုင္မာလာခဲ့တယ္၊ သူ႔ရဲ႕ ေနရာဟာ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့တယ္၊ တကယ့္ ကို ဧကရာဇ္ တပါး ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။

 

၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ လူငယ္ေတးေရး သမား မ်ား ျဖစ္တဲ့ (ေနာင္မွာလည္း နာမည္ေက်ာ္လာမယ့္) ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္၊ အယ္လ္ျဖဴ တို႔ အျပင္ နာမည္ရွိၿပီး ေတးေရးဆရာ ညီညီစံ ေရး ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီခ်င္းတခ်ိဳ႕ပါတဲ့ “ေနရာသစ္” ေတးစု ထြက္ရွိလာႏိုင္ခဲ့သလို ေအာင္ျမင္မႈဟာလည္း အထြတ္အထိပ္ ေရာက္လို႔ေနၿပီ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

 

ႏိုင္ငံျခားသံစဥ္မွီးမ်ားနဲ႔ အင္မတန္ ေအာင္ျမင္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ လမ္းေၾကာင္းကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ စတင္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ သတၱိ နဲ႔ အေျမာ္အျမင္ဟာ တကယ့္ ကို အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားစရာ ကိစၥပါ။

 

ေနရာသစ္ ေတးစုပါ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္၊ ႏိုင္ငံျခားသံစဥ္မွီး ႏွစ္မ်ိဳးလံုး သီခ်င္းေတြရဲ႕ အေရး၊ အဆို၊ အတီး ဟာ ဂႏၱဝင္ေျမာက္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းခဲ့၊ ကိုညီထြဋ္ နဲ႔ Emperor အမာခံ ပရိသတ္မ်ားရဲ႕ ခ်ီးက်ဴး ေလးစားမႈ ခံရ၊ လက္ရွိ တိုင္ေအာင္ သူတို႔ အဖြဲ႕ရဲ႕ “အေကာင္းဆံုး အေခြ” လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ သေဘာ မွာ အဲ့ဒီအခ်ိန္ ကပ္လ်က္ထြက္ခဲ့တဲ့ သူ႔ ရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသံစဥ္မွီးမ်ားေလာက္ေတာ့ မေပါက္ခဲ့ပါဘူး။  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ နဲ႔ Emperor ဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ အျပင္းစား ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြမွာလည္း ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ခပ္ျပင္းျပင္း၊ ခပ္ရွရွ ဆိုႏိုင္၊ တီးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ျပႏိုင္၊ သမိုင္းမွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

 

အဲ့ဒီ ႏွစ္ကာလ တဝိုက္မွာ ႏိုင္ငံျခား သံစဥ္မွီး အျပင္စား ဗမာ့ ဂီတေလာက မွာ အျခား ၾကယ္ပြင့္ အမ်ားအျပားလည္း ထြန္းေတာက္လာတယ္။  အထူးသျဖင့္ လက္ရွိ အခ်ိန္ထိ ေအာင္ျမင္မႈ ကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေရာ့ခ္ဘုရင္ အသစ္ တေယာက္ စတင္ ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္။  ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ဗမာ့ ေရာ့ခ္က႑ အတြက္လည္း ကိုယ္တိုင္ ေရးဆို ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းသူ ၾကယ္ပြင့္ အသစ္တခ်ိဳ႕ ေပၚထြန္းလာခဲ့တယ္။

 

ဒါေပမယ့္ ေရာ့ခ္ဧကရာဇ္ႀကီး ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ ေတးစုမ်ားက ေအာင္ျမင္ေနလ်က္၊ ပန္းပန္လ်က္ပါပဲ။

 

(ေနာက္ထပ္.. ဒါေပမယ့္.. )

 

ဒီ “ဒါေပမယ့္” ဟာ ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ အေျခတည္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ထိခိုက္ေစမယ့္ ျဖစ္ရပ္တခ်ိဳ႕ အဲ့ဒီ ႏွစ္ကာလ အပိုင္းအျခားေတြမွာပဲ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ဆိုမလို႔ပါ။

 

ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္းတိုင္း လိုလိုမွာ သူဟာ ဆႏၵ ရွိလို႔၊ ယံုၾကည္လို႔၊ လုပ္ခ်င္လို႔သာ ဘာ ပေယာဂ မွ မပါ၊ သူ ဒီလို သီခ်င္းမ်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့၊ ဆိုခဲ့တယ္ လို႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ကို အျမဲ ကာကြယ္ ဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္း တခ်ိဳ႕၊ ေတးစု တခ်ိဳ႕ အတြက္ အမ်ား ပရိသတ္ အျမင္မွာ ကိုညီထြဋ္  အေပၚ အထင္၊ အျမင္ လြဲစရာ၊ ခ်စ္ခင္ ၾကည္ညိဳ ေလးစားမႈ ေလ်ာ့စရာ ေတြ အဲ့ဒီ ႏွစ္ေတြမွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။

 

ယံုလို႔ ဆိုခဲ့.. ဆိုခဲ့၊ မွန္တယ္ ထင္လို႔ ဆိုခဲ့.. ဆိုခဲ့၊ အေၾကာင္း ေၾကာင္း ေတြ ေၾကာင့္ လုပ္ခဲ့ရ.. လုပ္ခဲ့ရ၊ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ ပရိသတ္ အမ်ား ရဲ႕ ေလးစား ခ်စ္ ခင္ အားေပးမႈ ေလ်ာ့ဖို႔ ျဖစ္လာရျခင္း အဓိက အေၾကာင္းကေတာ့ “ၾကက္သြန္လည္း ငရုတ္သီးနဲ႔ ေပါင္းလို႔ ေရာ အေထာင္းခံရျခင္း” လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။  သူ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းတခ်ိဳ႕ ဟာ လူထု ကို မုသာဝါဒ မိႈင္းတိုက္ရာ ေနရာမွာ အျမဲမျပတ္ ျမင္ေန၊ ၾကားေန ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။  ေတးစု တခ်ိဳ႕၊ သီခ်င္း တခ်ိဳ႕ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္စပ္ရသူမ်ားဟာ လူထု လူအမ်ားရဲ႕ ေအာ့ေၾကာလန္ မႈ ကို ခံေနရသူေတြ ျဖစ္ေနတယ္။  ဒီလို သေဘာေတြေၾကာင့္ ကိုညီထြဋ္ ကိုပါေရာ လူအမ်ားဟာ ဖယ္ၾကဥ္ခ်င္သလို ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။

 

ဒါမ်ိဳး ျဖစ္စဥ္ ကလည္း ဗမာျပည္ မွာ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္လွပါဘူး။  လူထု နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနသူမ်ား နဲ႔ ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ သြားေရာယွက္ ဆက္ႏြယ္ မိရင္ လူထုက အျမင္လြဲ၊ ျပန္လည္ ဒဏ္ခတ္ ျခင္း ခံရတာ ဟာ ဗမာျပည္ မွာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ပါပဲ။  အမ်ားပရိသတ္ အေပၚ မွီတည္ ရပ္တည္ ရတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြ ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ေတြမွာဆို သိသာ၊ ျမင္သာ အျမဲ ရွိလွပါတယ္။

 

ကိုညီထြဋ္ ထက္ ပို အသက္၊ ဝါႀကီးသူ စတီရီယို ေခတ္ဦး ကတည္းက ဗမာ့ ဂီတေလာက အေပၚ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးသီခ်င္း အမ်ားအျပား နဲ႔ ေက်းဇူးျပဳခဲ့သူ ပေဂးႀကီး တေယာက္ ဆိုရင္လည္း သူ႔ရဲ႕ မေရွာင္လြဲႏိုင္လို႔ မသူေတာ္မ်ားနဲ႔ ေပါင္းလုပ္ခဲ့ရတဲ့ ဂီတ အလုပ္တခ်ိဳ႕အတြက္ ပရိသတ္ရဲ႕ ဒဏ္ျပန္တပ္ျခင္း က ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ထင္ရွားျမင္သာခဲ့ပါတယ္။  ၁၉၇၀ ေႏွာင္း အဆိုပါ ဗမာ့ ဂီတဘုရားတဆူ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေအာင္ျမင္မႈ ျမင့္မားေနစဥ္ ပုဂၢလိက အားနည္းခ်က္ ကိစၥ တခု အတြက္ တရားဥပေဒ ရဲ႕ အေရးယူခံရခ်ိန္မွာ ပရိသတ္ ရဲ႕ ခ်စ္ခင္၊ အားေပး ေလးစားမႈ က မပ်က္ခဲ့တဲ့အျပင္ သူ ဆိုခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေရာင္၊ အမ်ိဳးသားေရး အေရာင္ ရွိတဲ့ သီခ်င္းေတြေၾကာင့္ စစ္အစိုးရ က အကြက္ဆင္ ခဲ့တာပဲလို႔ေတြး၊ ရိုေသ ေလးစားမႈက ပိုေတာင္ ႀကီးထြားလာခဲ့တယ္။  အဲ့ဒီ ျဖစ္စဥ္ နဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ဆိုခဲ့တဲ့ ၉၀ ခုႏွစ္ ျဖစ္စဥ္မွာေတာ့ အမ်ား ပရိသတ္ လူထုဟာ အဆိုပါ ဂီတပညာရွင္ႀကီးကိုလည္း ဒဏ္ခတ္ခဲ့တာပါပဲ။

 

ကိုညီထြဋ္ လည္း အလားတူပဲ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ား အလယ္ပိုင္းကာလ မွာေတာ့ ဆိုခဲ့တဲ့ လူ အထင္အျမင္ မွားစရာ ဂီတ အလုပ္တခ်ိဳ႕ အတြက္ ပရိသတ္ရဲ႕ ဒဏ္ခတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရတယ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ ေရခ်ိန္ က တန္႔ခဲ့ရတယ္။  အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာ့ အျပင္းစား ဂီတေလာက မွာ အသစ္ အာဏာ ရလာသူ ဘုရင္ အသစ္ (ခပ္ကင္းကင္းလည္း ေနတတ္သူ) က လည္း ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးစု တခ်ိဳ႕ စတင္ထြက္လာႏိုင္တဲ့ အျပင္ ႏိုင္ငံျခားသံစဥ္မွီးမ်ားကလည္း အထြတ္အထိပ္ ေအာင္ျမင္ လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဗမာ့ ေရာ့ခ္ ဧကရာဇ္ႀကီး ကိုညီထြဋ္ ဟာ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ဗမာ့ေရာ့ခ္ ဂီတနန္းရင္ျပင္မွာ နန္းက်မင္းတပါး ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။

 

က႑ အစံု က အႏုပညာရွင္မ်ား ယူတတ္ရင္ ဒီလို ျဖစ္စဥ္ေတြကေန သင္ခန္းစား ယူႏိုင္တယ္။  ရပ္တည္ခ်က္ ျပႆနာ ဟာ လူ႔ဘဝ ျဖစ္တည္မႈ မွာ၊ လူ မွာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္း ကိစၥ ျဖစ္တယ္။

 

ဆိုခဲ့တဲ့ ၁၉၉၀ ႏွစ္လည္မ်ားမွာ ကိုညီထြဋ္ ဟာ တဖက္ကလည္း ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳခ်င္စရာ ဂီတ အလုပ္ အမ်ားအျပား လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။  ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ ေတးဂီတ ဖန္တီးမႈေတြကို ကိုယ္တိုင္ စိတ္တိုင္းက် ျပဳလုပ္ သီဆိုခဲ့တယ္။  ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္တိုင္ သံစဥ္ရွာ ဖန္တီးမႈေတြနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီးသန္႔ ေတးစု ေတြ ထြက္ရွိလာႏိုင္ခဲ့တယ္။  ႏိုင္ငံျခားသံစဥ္မွီး ကိစၥ အစဥ္တစိုက္ ေဝဖန္ခံလာရျခင္းကို ဂီတ ပညာရပ္ နဲ႔ ျပန္လည္ ေျဖရွင္းမႈ အေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဂီတဖန္တီးမႈကို အဲ့ဒီ ကာလ ပိုင္းကစလို႔ အဓိက ေဇာင္းေပး လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္။  တကိုယ္ေတာ္၊ အတြဲ၊ အုပ္စု နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ေပၚလစီ သီခ်င္းလို႔ လူအမ်ား စြပ္စြဲၾကတဲ့ သီခ်င္းမ်ား အားလံုး နီးနီးဟာ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။  ကိုယ္တိုင္သံစဥ္ရွာမႈေတြ အမ်ားႀကီး ပါဝင္လာခဲ့တယ္။

 

ဒါ့အျပင္ ရင့္က်က္လာတဲ့ အသက္အရြယ္၊ ရရွိလာခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ပညာေတြနဲ႔ အတူ ကိုညီထြဋ္ ဟာ ေရာ့ခ္ဂီတ အျပင္ အျခား ဂီတပံု သဏၭာန္ အသစ္ေတြဘက္ကိုလည္း နယ္ခ်ဲ႕လာႏိုင္ခဲ့တယ္။  ဂီတပံုစံစံု ေရာယွက္ဖန္တီး သီဆိုမႈေတြ ပိုမိုလုပ္လာႏိုင္ခဲ့သလို ဗမာ့ ဂီတ မွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သိပ္မရွိလွတဲ့ အာဖရိကန္-အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ရိုးရာ ေက်းလက္ဂီတ Blues သီခ်င္း အမ်ားအျပားကိုလည္း ဖန္တီး သီဆိုလာခဲ့တယ္။  Blues ဂီတ ရဲ႕ မပါမျဖစ္ တူရိယာ တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Harmonica ကိုလည္း ေတးသီခ်င္း မ်ားမွာ ကိုယ္တိုင္ တီးမႈတ္ ဖန္တီးျပလာခဲ့တယ္။

 

ဗမာျပည္ရဲ႕ အထင္ကရ Drummer တဦးျဖစ္သူ ကိုညီထြဋ္ ကို သူ႔ရဲ႕ Drums တီးဟန္ေတြ၊ Percussions တီးသံေတြ အျပင္ Harmonica ဂီတသံ အစြမ္းအတြက္လည္း အသိအမွတ္ျပဳရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

 

ကိုညီထြဋ္ က ဂီတပညာရွင္ ထူးအိမ္သင္ ဆံုးေတာ့ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ “ငွက္ႀကီး.. မင္းရဲ႕..  Harmonica အသံေလးေတြ လြမ္းေနမယ္” ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ဆိုခဲ့ဖူးတယ္။

 

တကယ္ေတာ့ ဗမာ့ ဂီတေလာက မွာ ေဂ်ေမာင္ေမာင္၊ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္၊ ထူးအိမ္သင္ တို႔ ရဲ႕ Harmonica နဲ႔ တြဲ သီဆို ေဖ်ာ္ေျဖတတ္မႈ ပံုရိပ္ဟာ အျမဲ စြဲထင္ က်န္ရစ္၊ အထင္ကရ ရွိေနမွာပါ။

 

ဒါေတြ အျပင္ ၈၀ ေႏွာင္း၊ ၉၀ လူငယ္မ်ား ရဲ႕ အသည္းစြဲ နန္းက် ဧကရာဇ္ႀကီး ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ယူရမယ့္ ကိစၥမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ယူႏိုင္မႈ၊ အေျမာ္အျမင္ ရွိရွိ နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဂီတ ဖန္တီးမႈကို ေနာက္ပိုင္းတေလွ်ာက္ ပိုမိုေဇာက္ခ် လုပ္လာႏိုင္ခဲ့မႈေတြဟာ တကယ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားထိုက္ပါတယ္။  ဗမာ့ဂီတသမိုင္းမွာ အေရးႀကီးတဲ့ ပညာရွင္ အေနနဲ႔ ေနရာေပးထိုက္၊ မွတ္တမ္း ျပဳထိုက္ပါတယ္။

 

ဆရာ ျမသန္းတင့္ က “ေရႊတိုင္ညြန္႔” မေပၚခဲ့ဘဲ “ထား” မေပၚႏိုင္ဘူး၊ “ထား” မေပၚခဲ့ဘဲနဲ႔ “ေဇာ္ဝင္းထြဋ္” ဆိုတာ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး လို႔ ဆိုခဲ့ရင္း ေရွးဂီတစာဆို၊ ပညာရွင္မ်ား ရဲ႕ အေၾကာင္းအရာ မွတ္တမ္း မ်ား စနစ္တက် ျပဳစုဖို႔ လိုေၾကာင္း တိုက္တြန္းေရးသားခဲ့ဖူးတယ္။  ေရႊတိုင္ညြန္႔ လို၊ ထား လို ပဲ ဂီတ အေမြ ဆက္ခံ၊ ဗမာ့ ဂီတ သမိုင္းဝင္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ နဲ႔ အကိုျဖစ္သူ ဂစ္တာ အတီးပညာရွင္ ေဇာ္မ်ိဳး ထြဋ္ တို႔ ရဲ႕ ဂီတဘဝ၊ လူမႈ ဘဝ အေၾကာင္းခ်င္းရာ မ်ားကိုလည္း ေနာင္ အနာဂတ္ မွာ လူငယ္မ်ား ေလ့လာ ကိုးကား ႏိုင္ဖို႔ရာအတြက္ ယခုအခ်ိန္မွာ စနစ္တက် နဲ႔ မ်ားမ်ားစားစား စာအုပ္၊ စာတမ္းေတြ ရွိဖို႔ လိုေနတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။

 

မ်က္ေမွာက္ေခတ္အထိ ေခတ္သစ္ စတီရီယို ဂီတ ေလာက အတြက္ မွတ္တမ္း၊ မွတ္ရာ ကိုးကားစရာဆိုလို႔ စာနယ္ဇင္း အင္တာဗ်ဴးေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြသာ အမ်ားစု ျဖစ္ေနတယ္။  စာအုပ္ အေနနဲ႔ ဆရာ ႏိုင္ေဇာ္ (စာေရးဆရာ/ဆရာဝန္/ဗိုလ္မွဴးႀကီး) ေရးတခ်ိဳ႕ပဲ ေလာက္ေလာက္လားလား ရွိေနတယ္။  ဒီကြက္လပ္ႀကီးကို ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ လို ေရွ႕မီ၊ ေနာက္မီလည္း ျဖစ္တဲ့၊ ေအာင္ျမင္မႈ အတိုင္းအတာလည္း ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ခဲ့တဲ့၊ လက္ရွိတိုင္ေအာင္လည္း ဂီတၾသဇာ ရွိဆဲ ဂီတပညာရွင္ တေယာက္ အေၾကာင္းကို သုေတသန ပံုစံ စနစ္တက် မွတ္တမ္းျပဳ ေရးသားတင္ျပတဲ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြ ျပဳစုရင္းနဲ႔ စသင့္၊ ကြက္လပ္ျဖည့္သင့္တယ္လို႔ ယူဆမိတယ္။  လုပ္ႏိုင္သူမ်ား လုပ္ၾကဖို႔ တပါတည္း တိုက္တြန္းလိုတယ္။

 

လက္ရွိ အခ်ိန္မွာ ေခတ္ဂီတ ပံုစံ မ်ား ေျပာင္းလဲလာမႈ၊ ဂီတ ေလာက မွာ လူငယ္မ်ား ပိုမို ေနရာယူလာမႈ နဲ႔အတူ ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ နဲ႔ အခန္းက႑ ဟာ ေစ်းကြက္မွာ၊ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ ေရပန္းစားမႈမွာ အမ်ားစု အေနအထာ မရွိေတာ့၊ မက်ယ္ျပန္႔ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။  ဒါေပမယ့္ သူ ေဖာက္လာခဲ့တဲ့ လမ္း၊ သူေလွ်ာက္လာ၊ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ဂီတခရီးရဲ႕ ဗမာ့ဂီတေလာကအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကေတာ့ ႀကီးမ်ား က်ယ္ျပန္႔ခဲ့၊ က်ယ္ျပန္႔ဆဲ၊ ထိေရာက္ခဲ့၊ ထိေရာက္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

 

ဒီကေန႔လို ႏွစ္ငါးဆယ္ ျပည့္ ေမြးေန႔ မဂၤလာ အခ်ိန္မွာ နန္းက် ဧကရာဇ္ႀကီးရဲ႕ ေရႊရတု ခရီး ကို စိန္ရတု ေက်ာ္ကာ ရာျပည့္ အထိ ဆက္လက္ ခ်ီတက္ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးရင္း ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ကိုယ္ပိုင္ဂီတ ဖန္တီးမႈ အသစ္မ်ား အေျမာက္အျမား ဗမာ့ဂီတေလာက အတြက္ ေပးစြမ္းႏိုင္ဖို႔၊ ဗမာ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းကို ဂီတရသ ျဖည့္စြက္ေပးႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

 

ကိုညီထြဋ္ ေရႊရတု ေမြးေန႔ ဂုဏ္ျပဳ အမွတ္တရ ေဆာင္းပါးေလးကို ကိုညီထြဋ္ ဖန္တီး သီဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေလး တပုဒ္နဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္ပါတယ္။  ကိုညီထြဋ္ ရဲ႕ ပထမဆံုး ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ သီးသန္႔ေတးစု ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းခရီးသည္မ်ား (၁၉၉၆) ထဲက ကိုယ္တိုင္ စာသား/သံစဥ္ ေရးသား ဖန္တီး သီဆိုခဲ့တဲ့ “သဘာဝေတးသြား” သီခ်င္းေလးကို မိုးမခ ပရိသတ္ အတြက္ တင္ဆက္ေပးရင္း ကိုညီထြဋ္ ေမြးေန႔ ကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္ပါတယ္။