keith Vaughan
အစိမ္းစားသတၱဝါမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာဆရာတခ်ဳိ႕
ေမာင္စုုိးခ်ိန္
ဇန္န၀ါရီ ၂၀၊ ၂၀၁၄
ပဲေျပာင္းဆန္စပါး
တန္ေပါင္းမ်ားစြာစားတယ္
ထြက္ကုန္မွန္သမ်ွ
ကၽႊန္းပ်ဥ္းကတိုး အင္ ကညင္
သစ္လံုးေတြကို ျမိဳခ်တယ္
တန္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေၾကာ္-ခ်က္-ႏွပ္စရာမလို
ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္မလို
မင္းသားးေခါင္းေဆာင္းထား သူေတြအတြက္ေပါ႔။
သူတို႔ရဲ႕ ဓနဥစၥာ ကိုယ္ခႏာၱ ၾကီးလာတယ္
အိမ္ခန္းထဲက ရတနာေသတၱာ
မီးခံေသတၱာ
သိတ္သည္းၾကီးထြားလာတယ္။
အေဆာက္အဦး အေဆာင္အေရာင္
ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ ထိုးထြက္လာတယ္။
သံသတၱဳ ေက်ာက္မီးေသြး
ပတၱျမား ေက်ာက္စိမ္းနီလာ
ရတနာေက်ာက္မ်က္
ထြက္သမွ်ေရနံဓါတ္ေငြ႕
တိုးေဝွ႔ ဝါးစားၾက ျမိဳဆို႔ၾက။
အေကာင္းစား ေဟာ္တယ္ စားေသာက္ဆိုင္
ေၾကာ္ ခ်က္ ေပါင္း ႏွပ္ နတ္သုဒၶါထက္
လွ်ာျမက္တဲ႔အစားအစာေတြေပါ႔။
ဆယ္သက္စာေလွာင္ထား
ျပည္တြင္းျပည္ပ ဘဏ္ဝမ္းေခါင္းၾကီးထဲမွာ။
ေဆာက္လုပ္ေရးသံေခ်ာင္းသံျပား
အရြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳး တဂၽႊတ္ဂၽႊတ္ဝါးစားခဲ႔
သဲနဲ႔ဘိလပ္ေျမ ေဖ်ာ္စားတာက တမ်ိဳး
တိုက္တာ အေဆာက္အဦ ကင္ျပီးသားအလံုးလိုက္
ျပဳတ္ေၾကာ္လုပ္ထား တလမ္းျပီးတလမ္း
တၾကိဳက္ၾကိဳက္ ျမိဳခ် ျမိဳဆို႔
အာဏာအခြင္႔အေရးရထား မိသားစုေတြမွာ
ေဒၚလာအသိန္းအသန္း
ဘဏ္ဝမ္းဗိုက္ အစာအိမ္ထဲအေတာင္႔လိုက္။
သဘာဝ သယံဇာတ အစိမ္းလိုက္
အသက္ရွင္ေသြးလည္ပတ္ လူစင္စင္အစိမ္းလိုက္
ဝါးစားတယ္ အစိမ္းလိုက္
ဒီအရာေတြက သူတို႕ရဲ႕ သၾကားလံုး
သူတို႔ရဲ႕ ဖူဂ်ီ ပန္းသီး
ေဟာ္လန္လုပ္ ေထာပတ္ဒိန္ခဲ
မိစာၦတို႔ တခုျပီးတခု ျမိဳတယ္ဆို႔တယ္
မယားပါ ေတာေၾကာင္ ခရိုနီ နဲ႔ စစ္တပ္ေတြ
လယ္ယာေတြျမိဳဆို႔
သီးစားခ သီးေထာက္ခ
လယ္သမားေသြးကို ျမိဳဆို႔
ပက္ပက္စက္စက္ ေသာက္ေနၾကတယ္။
လုယက္ခိုးတိုက္ဓါးျပေတြေပၚစုျပံဳထား
ကဗ်ာဆရာတခ်ိဳ႕ေဒါသကိုစားတယ္
ရင္နာမဆံုး အမုန္းကိုျမိဳတယ္
ကဗ်ာဆရာ ဘဝအတူ လူထုအနာ ဒဏ္ရာ
အသည္းမွာသံမႈိစြဲခဲ႔ေပါ႔။
စစ္အာဏာ ဘီးလူးသြားေတြနဲ႔
ၾကိတ္ဝါးခံရတဲ႔ ဒဏ္ရာ ကဗ်ာဖြဲ႔တယ္။
ခုခံေရးဓါးသြား ကဗ်ာ စကားလံုး
မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ ပစ္ခတ္တယ္။
ကဗ်ာဆရာေတြပဲေလ။
ေမာင္စိုးခ်ိန္
ဧၿပီ ၂၉ ၊ ၂၀၁၃
ႏိုဝင္ဘာ ၂၃ ၊ ၂၀၁၃ ဆန္ဖရန္စစၥကို ေဘးဧရိယာ ဖရီးေမာက္ စာေပေဟာေျပာပြဲ၌ရြတ္ဆိုခဲ႔ေသာကဗ်ာျဖစ္သည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
