ျပည္တည္နာ

ကမာပုလဲ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄၊ ၂၀၁၃

အစကတည္းက ျမံဳေနခဲ့တာ …
ေနပူစပ္ခါးမေရွာင္ ပရိေဒ၀မ်ား …
ငတ္မြတ္တဲ့အခါ ရမိရရာ ေရတခြက္နဲ႔
ေက်ာခ်င္း ကပ္ခဲ့တဲ့ အကာလ ညမ်ား …။

ဒဏ္ရာကုိ ဒဏ္ရာလို႔ သိခဲ့ၾက
စိတ္တခုကုိ ႏွစ္ကိုယ့္တကုိယ္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾက
ေသခ်ာတယ္
အခ်စ္မွာ ၾကားခံဆိုလို႔
အေျမးပါးေလး တခ်ပ္ေတာင္ မျခားခဲ့ဘူး …။

ဘယ္လို ျဖစ္ရတယ္မသိ
ပန္းေတြ ခ်စ္တတ္တာလည္း အတူတူ
တိမ္တိုက္ေတြနဲ႔ ခရီးရွည္ ထြက္ခဲ့တာလည္း အတူတူ
ဥၾသငွက္ေတးသံနဲ႔ ေႏြဦးကုိ ေမွ်ာ္ခဲ့ၾကတာလည္း အတူတူ …။

လူတေယာက္မွ ရွိမေနတဲ့
အသံတိတ္လမ္းမႀကီး
အဲဒီ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဂီတကုိ ခ်စ္ခဲ့ …။

ခုေတာ့
သူစိမ္းဆန္ေနပံုက
ရန္ဘက္သူစိမ္းေတြထက္ေတာင္ ေအးခဲဆြံ႕အ
တဆစ္ဆစ္ကုိက္ခဲလာတဲ့ အနာ
ေသရာပါေအာင္ ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ။