ႏုိ၀င္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၂
ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနထိုင္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ အမွန္တစ္ကယ္ေတာ့ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ကြာဟလြန္းသည္ျဖစ္ရာ အလြန္ခ်မ္းသာသူမ်ားက ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အရင္းရွင္စနစ္တြင္ ေငြပင္ေငြရင္းမ်ားျဖင့္ ဆထက္တန္းပိုးခ်မ္းသာလာၾကၿပီး ခရိုနီမ်ား ကအမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕ ၈၅% ကေတာ့ အလြန္ဆင္းရဲတဲ့သူေတြပါ ။၁၀ % ကေတာ့ အေတာ္အ သင့္ခ်မ္း သာၾကၿပီး အဆင့္ျမင့္ အရာထမ္းအၿငိမ္းစားမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ၅% ထဲက ေတာ့ လက္ေဟာင္း၊လက္သစ္ ခရိုနီေတြျဖစ္ၾကၿပီး ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးရဲ႕ ၄၅% ေလာက္ကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကတဲ့သူေတြပါ။က်န္ ၅၅% ဆိုတာကလည္း အစိုးရကလုပ္ကိုင္းေနတဲ့ လုပ္ငန္းနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတာေတြကမ်ားၿပီး ရိုးသားတဲ့ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ထုတ္ကုန္လုပ္ငန္းမ်ားကေတာ့ စစ္တမ္းအမွန္ေကာက္စစ္လိုက္ရင္ ၅% ျပည့္ဖို႕ခက္ခဲပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကုန္ထုတ္လုပ္မွဳ႕ေတြနဲ႕ စီးပြားေရးျဖစ္တည္ တိုးတက္ခ်မ္းသာေရးမွာ အစိုးရနဲ႕ပါတ္သက္သူမ်ား၊ ခရိုနီမ်ားကသာလွ်င္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေနၾကတာျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ႕ အရင္ရွင္စီးပြားေရးစနစ္ပီျပင္လာေလေလ ႏိုင္ငံက ဆင္းရဲ႕သားမ်ားအတြက္ ပိုၿပီး အခက္အခဲေတြ ႀကံဳရေလေလ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ စီးပြားေရး/ႏိုင္ငံေရးကိုေလ့လာေနတဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္က မွတ္ခ်က္ေပးဖူးတာကို ဖတ္ရဖူးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တင္ျပလိုတာကေတာ့ ဒီလိုအရင္းရွင္စီးပြားေရးစနစ္ပီျပင္လာၿပီး လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ယ္လည္လာၾကတဲ့အခါ ဆင္းရဲသား အလုပ္သမားလူတန္စားအတြက္ အလြန္ကိုဘဲ ခက္ခဲလာေစတာပါ အခု ကၽြန္ေတာ္သိရသေလာေတာ့ ထိုင္ႏိုင္ငံကို အလုပ္ လုပ္ဖို႕ဆိုတဲ့ ရည္ရြက္ခ်က္နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန လာၾကတဲ့ လူဦးေရဟာ တစ္ရက္တစ္ရက္ မနဲပါဘူး နယ္စပ္ျဖစ္တဲ့ တာခ်ီလိပ္၊ျမ၀တီ၊ေကာေသာင္း စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြကေန ေနစဥ္ တရား၀င္ ၀င္ေရာက္ေနၾကတာပါ။တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ၾကတဲ့ သူေတြလည္း မနဲပါဘူး။ျမ၀တီၿမိဳ႕ကေန အလုပ္သမားပါတ္စပို႔နဲ႕ ထိုင္းႏိုင္ငံကို သြားၾကတဲ့ အလုပ္သမားဦးေရဟာ ပ်မ္းမွ် တစ္ရက္ လူ ၂၅၀ ေလာက္ရိွတယ္ လို႕ သိရပါတယ္။က်ား-မ အစံုျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၈ ကေန ၃၅ ႏွစ္အတြင္း အရြယ္ေကာင္းေတြပါ။သူတို႕ထိုင္းကိုေရာက္ရင္ တစ္ရက္ ဘတ္ ၃၀၀ (၈၀၀၀က်ပ္) ရၾကမယ္ လို႕ အႀကမ္းသိရပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ လြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ိဳင္ လို႔ေခၚတဲ့ေဒသမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ သိန္းနဲခ်ီၿပီး အလုပ္ လုပ္ၾကပါတယ္ ဒီေဒသရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လိုေနထိုင္စားေသာက္ရတယ္၊ဘယ္လိုအလုပ္ လုပ္ၾကရၿပီး ဘယ္လို လူ႕အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရွံဴးေနၾကတယ္ ၊ဒီလိုျဖစ္ေနတာေတြကို ဘယ္သူေတြကမွ မသိၾကဘဲ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ခါးခါးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္အလင္းသင့္လို႕ တင္ျပလိုပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ့ ထိုင္ႏိုင္ငံကို ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္သားက (၄) သန္းေလာက္ရိွတယ္လို႔ ထိုင္းအစိုးရက ေျပာေနတာပါ ဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ သန္း (၆၀) နဲ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕၆.၆% ေလာက္ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ယူဆရတာပါ။ဒီလိုအလုပ္ လုပ္ေနရတယ္ဆိုတာက သူမ်ားႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ အတြက္ လြယ္လြယ္ေန စားလို႔ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ဖိနိပ္ထားတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ႏိုင္ငံျခား အလုပ္သမား ဥပေဒေတြက အလုပ္သမားေတြကို လုပ္ခနဲနဲေပးၿပီး မ်ားမ်ားခိုင္းလို႕ရေအာင္ ၿပီးေတာ့ ရလာတဲ့ လုပ္ခကို အခြန္ေတြ ေနထိုင္အလုပ္ လုပ္ခြင့္ဆိုတာေတြနဲ႕ သူတို႕လုပ္ခေတြ အကုန္နီးနီး ျပန္ရေအာင္ ျပဌာန္ထားတာမို႕ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ႏွစ္တာ အလုပ္ကို ပင္ပန္းႀကမ္းထမ္းစြာ လုပ္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ဘာမွ လက္ထဲမက်န္တဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေနတာပါ။ဒါေပမယ့္ ထမင္းႏွပ္မွန္လို႕ ဒီဒုကၡကိုခံၿပီးလာလုပ္တယ္ ဆိုေတာ့ တိုးတက္တယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့ ကိုယ္ႏိုင္ငံမွာ ထမင္းႏွပ္မမွန္လို႕လား ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို ထိုင္းအလုပ္ရွင္ေတြက ဘယ္လိုပံုစံနဲ႕ ဆက္ဆံတယ္ ဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အလုပ္သမား မ်ားက မိမိတို႕အရွက္တရားေၾကာင့္ ျပန္မေျပာၾကသည္မ်ားရိွေသာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာေမးစမ္းၾကည္ပါက သိႏိုင္ပါတယ္။ထိုင္းအလုပ္ရွင္မ်ားအေနႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားကို ေထာင္သားေတြ ရာဇ၀တ္သားေတြကို ဆက္ဆံသလို ဆက္ဆံတာပါ ဒီေနရာမွာ အေျခအေနဆိုးတာက ကိုလူမ်ိဳးကိုျပန္ၿပီး အႏိုင္က်င့္ေနၾကတဲ့ ထိုင္အလုပ္ရွင္ရဲ႕ လက္ပါးေစ ျမန္မာေတြလည္း ပါတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။မဟာခ်ိဳင္းေဒသကို ေလ့လာၾကည္႔လိုက္ရင္ အေရာင္းစားခံရလို႔ ပင္လယ္ျပင္ကို ငါးဖမ္းထြက္ေနရတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုရဲ႕ဘ၀ကေန စေျပာရမွာပါ ကိုယ္ႏိုင္ငံအတြက္ အရြယ္ေကာင္း အာမာန္းေတြရိွေနတဲ့ ဒီလူငယ္ေတြဟာ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ေရာင္းစားခံရၿပီး ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္တန္ဖို႔မရိွဘဲ ပင္လယ္ၾကမ္းထဲမွာ ငါးဖမ္းစက္ေလွ လိုက္ေနရတာပါ မေၾကနပ္ရင္ေတာ့ ေလွေပၚကေန ကန္ခ်လို႔ ပင္လယ္ျပင္မွာ အသက္ေပ်ာက္ရမွာပါ။လခဆိုတာ မရိွဘူး ထမင္းဆိုတာ မေသရံုေတာ့ စားရမယ့္ဘ၀ေတြေပါ့။ဒီလိုနဲ႕ ကမ္းေပၚကို တက္လိုက္ရရင္ဘဲ ငါး၊ပုဇြန္ စက္ရံုေတြဆိုတာ လည္း ေထာင္ေတြလိုပါဘဲ ၂၄ နာရီ တံခါေတြပိတ္ထားၿပီး ေထာင္ခ်ထားသလို႕ ခိုင္တာလုပ္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြပါ။ ဒီမွာလုပ္ေနရတဲ့ အရြယ္ေကာင္းျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေကာင္းေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြလည္း နာရီနဲအမွ် အခ်ိန္တိုင္း ထိုင္ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႕ အလုပ္သမားေခါင္းေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ဆံုးရွံဳးေနရတယ္ ဆိုတာ ဒီေဒသကို ေရာက္ဖူးႀကံုဖူးသူတိုင္း မၿငင္းႏိုင္ပါဘူး။စက္ရံုေတြဟာ ေထာင္ေတြလိုပါဘဲ အုပ္တံတိုင္းအျမင့္ႀကီးေတြနဲ႕ သံဆူးႀကိဳးေတြကာထားပါတယ္ ၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ကလည္း ဘူး၀လို႔ တစ္ခုသာရိွၾကပါတယ္ လံုျခံဳေရးေတြ ထူထပ္စြာခ်ထားတတ္ၿပီး ထြက္ေျပးရင္ေတာ့ ေသနပ္နဲ႔ပစ္တတ္ပါတယ္ တစ္ကယ္လို႔ ေသရင္ေတာ့ ပင္လယ္ထဲကို ျပစ္တာပါဘဲ ရဲဆိုတာ အမွဴ႕ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ၁၀၀၀ ႀကိမ္မွာ တစ္ႀကိမ္ပါဘဲ။ျမန္မာသံရံုးက သံအရာရိွေတြ ေလေအးစက္ခန္းမွာ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ ေရထဲမွာေသသြားတာ သူတို႕ အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊သူလည္း မသိပါဘူး၊သူမိဘလည္းမသိသလို ဘယ္သူမွ မသိပါဘူး ၊ဒါေပမယ့္ သူဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံလူကုန္တာဆီးေရးအဖြဲ႔ကလည္း ထိုင္းႏိုင္ငံလူကုန္တားအဖြဲ႕နဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေနပါတယ္၊ သတင္းစာနဲ႕ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာမၾကာ မၾကာေတြရတတ္ပါတယ္။ဒီေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေဆာင္ရြက္ေနလည္းဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာၾကည္႔ေတာ့ ထိုင္းလူကုန္တားအဖြဲ႔က သူႏိုင္ငံသားေတြဘက္ကရပ္တည္ၿပီး ေျဖရွင္းပါတယ္၊ သူႏိုင္ငံသား ပါလာၿပီး အေရးယူရမယ့္ကိစၥေတြဆိုရင္ သူတို႔ မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္ပါတယ္ ။ျမန္မာလူကုန္ကူးကိုၾကည္႔ေတာ့ ရံုးမွာေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကိုဘဲ အမွဳ႔လုပ္ပါတယ္ ၊အမွန္တစ္ကယ္ တရာ၀င္ ထိုင္ႏိုင္ငံကို အလုပ္သမားပို႔တဲ႔ ကုမၸဏီမ်ားကိုဘဲ စစ္ေဆးပါတယ္ ျပႆနာလုပ္ပါတယ္ ၊အမွန္တစ္ကယ္ လူေမွာင္ခိုတဲ့ ထိုင္ႏိုင္သားေတြ ကို ဘယ္ေတာ့မွ မဖမ္းမိ့ပါဘူး လုပ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး ၊ႏွစ္ႏိုင္ငံ လူကုန္တားေတြ တစ္ကယ္အလုပ္ လုပ္ရင္ ထိုင္းက ငါးခိုးဖမ္းတဲ့ ေမွာင္ခိုစစ္ေလွေတြမွာ ျမန္မာေတြ ဘယ္ရိွမလည္း ၊ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုဘဲ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေတြးမ့ိတယ္၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ “နဲနဲလုပ္ရင္ ဖမ္းခံရတယ္ မ်ားမ်ား အခ်ီႀကီးလုပ္ရင္ လြတ္တယ္တဲ့” တစ္ကယ္ဘဲ မွန္ေနလားမသိေတာ့ပါဘူး။လူကုန္းတားေတြကလည္း ဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ္လူမ်ိဳးမ်ား ဒုကၡေရာက္ေနတာ အမွန္တစ္ကယ္ဘဲ မသိတာလား မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနတာလားေတာ့ မသိပါဘူး။နယ္စပ္က လူကုန္တားမ်ားကေတာ့ MOU ေတြ ထမင္းစားရ/မရ ေငြေပးေငြယူကိစၥမ်ား နဲ႔ဘဲ လံုးျခာလည္ေနၾကတာပါဘဲ(ကုမၸဏီေတြဆီက ေငြရတာကို) ဒီအခ်ိန္မွာ လူဘယ္ႏွေယာက္ ခိုးလမ္းကေန ကယ္ရီကေခၚၿပီး ေလွမွာေရာင္းစားေနတယ္ ဆိုတာေတာ့ သူတို႔အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ေမးၾကည္ဖူးပါတယ္ လာမတိုင္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္ ၊ ဖမ္းၿပီး ေရာင္းစားပါတယ္ဆိုေနမွာ ဘယ္သူက လာၿပီးတိုင္ခ်က္ဖြင့္ အစစ္ေဆးခံေနဖို႔ အခ်ိန္နဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ ရေနတာမွာ မဟုတ္တာ။တစ္ရက္ကို တာခ်ီလိပ္-ျမ၀တီနဲ႕ ေကာ့ေသာင္း -ဘုရားသံုးဆူ စသည္နယ္စပ္ေတြကေန တရားမ၀င္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ၀င္ေရာက္တဲ့သူထဲက လူကုန္ကူးခံရတဲ့သူေပါင္းဟာ ပ်မ္းမွ် တစ္ရက္ ၃၅ ေယာက္ရိွတယ္လို႔ ထိုင္အာဏာပိုင္နဲ႕ နီစပ္တဲ့သူေတြရဲ႕ စားရင္ေတြကို ကိုးကားၿပီး ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ဒါကေတာ့ တိုင္ခ်က္မဖြင့္ရင္ မလုပ္တတ္တဲ့ နယ္စပ္က လူကုန္တားဆီးေရးအဖြဲ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြထဲက ဂုဏ္ယူဖြယ္တစ္ခုပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက လူေတြဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ထုိင္းလိုႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုအခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ လုပ္ကိုင္ေနၾကရတယ္ ကိုယ္ေရ၊ကိုယ္ေျမနဲ႕ေ၀းရာကို မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို ခြဲခြါၿပီး ထမင္းစားရေလာက္တဲ့ အလုပ္ကို လာလုပ္ၾကရတယ္ ဆိုေတာ့ တိုင္ျပည္က အရမ္းကို ဆိုးေနလို႔လား လို႔ ေတြးမိ့ပါတယ္ အရင္ကေတာ့ စစ္အစိုးရလက္ထက္မို႔လို႔ ေျပာၿပီး ေနရတာေပါ့ အခုေတာ့ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာလည္း တိုးတက္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ေခတ္ေျပာင္းလာတယ္ေပါ့ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ ထိုင္းကို လူေတြကေတာ့ ေန႔တိုင္းသြားေနတာဘဲ အခုေခတ္မွာ ပိုေတာင္ဆုိးေသးတယ္ တရား၀င္ အလုပ္သမား ယာယီပါတ္စပို႔နဲ႕ သြားလုပ္ရတာ ဟိုၾကေတာ့လည္း အတူတူပါဘဲ ။ဘယ္သူေတြအတြက္ ေခတ္ကေျပာင္းတာလည္း ဘယ္သူေတြလုပ္ငန္းေတြပိုရၿပီး၊ပိုခ်မ္းသာေနလည္း ဘယ္သူေတြက ပိုၿပီးဆင္းရဲလာသလည္း ဒုကၡမ်ိဳးစံုတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္ျပည္ကို ဘယ္လိုလူတန္းစားေတြသြားေနတာလည္း ၊ဘာလုပ္ဖို႕လည္း . .စသည္႔ေမးခြန္းေပါင္း မ်ားစြာ ကၽြန္ေတာ္ရင္မွာရိွပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစနစ္မ်ားမွ လြဲေနတဲ့ အခ်က္ေလး နဲနဲေလာက္ရိွေနတယ္ထင္ ပါတယ္။ေျပာရေတာ့လည္း ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ စနစ္မွာ အရင္းရွင္ဆိုတာရိွေနတာပါဘဲ ဒီေတာ့ ဆင္ရဲတဲ့သူအလြန္ကိုမ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ အလြန္ခ်မ္းသာတဲ့ ခရိုနီေတြရဲ႕ လက္ထဲကိုထိုးအပ္လိုက္ရင္း ေႏွာင္ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ သြားမလည္းဆိုတာေပါ့၊ ခုခ်ိန္ကေတာ့ ဥကေပါက္တဲ့ ငွက္ငယ္လိုဘဲ ရိွတဲ့ ခရိုနီေတြက ေနာင္ႏွစ္ၾကာေလေလ ပ်ံတတ္ေလေလပါဘဲ ။အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲ႕ခ်မ္းသာကြာဟခ်က္ အလြန္ႀကီးမားပါတယ္ ။ဒီလိုဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္းဘဲ ကြာခ်ားေနအံုးမွာလား ဆိုတာေတြးရင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ ေလထဲလြင့္ေနရပါတယ္ဗ်ာ . . . .
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
