ႏုိ၀င္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၂
အေမဟာ
ေသခါနီးမွာ အသက္ကယ္ေဆး ထိုးၿပီး က်ေနာ္ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္လား …
အေဖ … အဲဒီေဆးဖိုးေလးေတာင္ တတ္ႏုိင္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူးေလ…။
နာဂစ္ဆိုတဲ့ မီးလွ်ံမုန္တိုင္း က်ေနာ့္ဇာတိကို ေခ်ေတာ့
က်ေနာ့္ကို ခ်က္ျမဳပ္ခဲ့တဲ့ အိမ္ကေလး ျပားက်သြားခဲ့တယ္ … တစစီ။
အီရန္ ငလ်င္တုန္းကလည္း
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ခံစစ္ကုံးကေလးဟာ ရန္သူရဲ႕ ယမ္းခိုးယမ္းေငြ႕ေတြ ေ၀လို႔ …။
ခုလည္း …
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ကုိမွ
က်ေနာ္တို႔က ေ၀ဒနာကို တျပျပနဲ႔
ေမွ်ာ္ကိုး တြယ္တာ တမ္းတေနရဦးမွာလား …။
ရန္သူက ရန္သူမို႔ ရွင္းတယ္
ဘ၀ကလည္း ဘ၀မို႔ ရွင္းပါတယ္ …
မရွင္းတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အတိတ္က သံေယာဇဥ္ေတြ …။
မႏၱေလးနဲ႔ အနီးတ၀ိုက္မွာ ဒီေန႔လႈပ္ခဲ့တဲ့ ငလ်င္ဟာ
က်ေနာ္တို႔ဘ၀ေတြရဲ႕အပ်က္အစီးအစုအပံုေတြကေန စတင္ ဗဟုိျပဳခဲ့တာပါ …။
က်ေနာ္တို႔ တေယာထိုးေနၾကမွာလား ….
နာက်ည္းမႈေတြရဲ႕ စႏၵရားလက္သံေတြေပၚမွာ
က်ေနာ္တို႔ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဘ၀ေျခဖ၀ါးရာေတြ …
ဒဏ္ရာနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ဆဲ ျဖစ္တယ္ …။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်ငငတာကေတာ႔ဒါဟာမေကာင္းဘူး