ႏုိ၀င္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၂
အေမစုကို ျမန္မာျပည္သူလူထု၊ လူႀကီး၊ ကေလးမက်န္ သိ႐ိွၾကသလို ကမာၻ႔အခ်မ္းသာဆံုး ႏိုင္ငံ တိုင္းျပည္မ်ား႐ိွ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားအျပင္ ကမာၻ႔အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံ စာရင္းဝင္ အီသီယိုပီးယား ႏိုင္ငံ႐ွိ ျပည္သူမ်ားပါမက်န္ သိ႐ိွၾကျခင္း၊ ၾကည္ညိဳၾကျခင္းတို႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္သူ/သား မ်ားအဖို႔ မ်ားစြာဂုဏ္ယူဖြယ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ “လြမ္းလို႔က်န္ရစ္ခဲ့ရၿပီ အေမ” ေဆာင္းပါးတြင္ ေရးသား ခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္တြင္ (အီသီယိုပီးယားလူမ်ိဳး TAXI DRIVER အလြန္ေတာင္းတ လိုအပ္ေနေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႐ုပ္ပံုပါရင္ထိုးအား ကၽြန္ေတာ္သည္ သူ၏လက္ထဲသို႔ ေပးလိုက္ေသာအခါ သူသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ၏ေမာ္ေတာ္ကားေ႐ွ႕႐ိွ သူတို႔၏ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ သူတို႔၏ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေသာ ဘုရားသခင္ပံုေတာ္တို႔အား ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်ိတ္ဆြဲကာ ေမာ္ေတာ္ကား Dash Board ေနရာတြင္ အေမစု႐ုပ္ပံု ရင္ထိုးအား ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္သည္။ အေမစုအား ကမၻာ့ျပည္သူ အေပါင္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေ႐ြး၊ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ဟူသမွ် ေလးစား အသိမွတ္ျပဳၾကသည္မွာ အေမစု ရဲ႕ ျပည္သူလူထုအေပၚထား႐ိွေသာ မွန္ကန္သည့္ သစၥာတရား၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအေပၚထား႐ိွေသာ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာတရားတို႔၏ စြမ္းပကားတို႔မွာ အ႐ိွန္အဝါ ထုထည္ႀကီးမားမႈကို လက္ေတြ႔ျပသ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ “ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံျပန္လာမည္ ဆိုသည့္စကား မွန္ကန္လွေပေတာ့ သည္ အေမရယ္” ဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစဥ္အခါက ကၽြန္ေတာ္၏ သက္မဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈ တစ္ခုအား အျခားလူစိမ္းတစ္ဦးအား ေပးလိုက္ရ၍ တဒဂၤဆံုး႐ံႈးမႈ ကြက္လပ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚခံစားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းတဒဂၤ ဆံုး႐ံႈးမႈသည္ လူစိမ္းတစ္ေယာက္၏ ျမတ္ႏိုးစြာတန္ဖိုးထား႐ိွမႈကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရ၍ ဝမ္းသာပီတိ ေက်နပ္စြာျဖစ္မိသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ မိမိိပိုင္ဆိုင္ေသာ အရာဝတၳဳတစ္ခုအား လိုခ်င္ ေတာင္းတမႈကို မိမိမွ ျပန္လည္၍ ေပးအပ္ျခင္း (ေပးဆပ္ျခင္း)တို႔ကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္းေၾကာင့္ မိမိတြင္ ဆံုး႐ႈံးမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ္လည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူမွာ သူ၏ဆႏၵျပည့္ဝသြားမႈကို ၾကည့္႐ႈ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာအခါ မိမိသည္လည္း ထုိတစ္စံုတစ္ေယာက္၏ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာမႈတို႔ကို ျပန္လည္၍ ကူးစက္ခံစားေစႏိုင္သကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးသမားမ်ားအေနျဖင့္ ယင္းကဲ့သို႔ ေပးဆပ္မႈ၏ ရလဒ္ ျဖစ္ေသာ ပီတိကိုယ္သာ စားသံုးရသည္ မဟုတ္ပါလား။
ယင္းျဖစ္ရပ္မွန္ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ၿပီး မၾကာမီရက္ပိုင္းအတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ NED ဆုေပးပြဲႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အစိုးရမွ ခ်ီးျမႇင့္ေသာ DEDICALTED TO PROMOTING FREEDOM AND DEMOCRACY IN BURMA ဟူေသာ ေ႐ႊတံဆိပ္ဆုေပးပြဲတို႔ ၿပီးဆံုး သြားေသာအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ႐ိွ သုႆန္မ်ားကို လိုက္လံေလ့လာၿပီး ျမန္မာ ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ရေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ညီဝမ္းကြဲ႐ိွရာ ေလာ့အိန္ဂ်လစ္ၿမိဳ႕ ေနအိမ္သို႔ ေရာက္႐ိွေနၿပီျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ မထြက္ခြာမွီ (၂) ရက္ခန္႔အလိုတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ရာ ေလာ့အိန္ ဂ်လစ္ၿမိဳ႕ ေနအိမ္သို႔ စာတိုက္မွတဆင့္ ပါဆယ္ထုတ္တစ္ထုတ္ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ႏွင့္ ေရာက္႐ိွလာခဲ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုပါဆယ္ထုတ္အား ဖြင့္ၾကည့္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ၊ မထင္ မွတ္ေသာ၊ တန္ဖိုးထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႐ုပ္ပံုပါ ဆုတံဆိပ္ႀကီးအား ျမင္ေတြ႔ရေတာ့သည္။ ယင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႐ုပ္ပံုပါ ဆုတံဆိပ္ႀကီးအား ကၽြန္ေတာ္ ရင္းႏွီးစြာ၊ အကၽြမ္းဝင္စြာ၊ မၾကာခဏ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ျမင္ေတြ႔ခဲ့ဖူးသည္။ စင္စစ္ ယင္းဆုတံဆိပ္ႀကီးသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံအစိုးရမွ ခ်ီးျမွင့္ေသာ DEDICALTED TO PROMOTING FREEDOM AND DEMOCRACY IN BURMA ဟူေသာ ေ႐ႊတံဆိပ္ပံုစံတူ တစ္ခုပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယင္းပါဆယ္ထုတ္ႏွင့္ အတူ တြဲပါလာေသာ စာအိတ္အား ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဝါ႐ွင္တန္ဒီစီ (ဗာဂ်ီးနီးယား) ၿမိဳ႕ေန ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာစိန္ဝင္းႏွင့္ ဇနီး ေဒါက္တာတင္မိုးသူတို႔မွ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ၏ဇနီး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ေဖ (ခ) ေ႐ႊဇီးကြက္တို႔၏ လူမႈေရး လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအား အထူးေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ယူ မိပါေၾကာင္းႏွင့္ ယခုေပးလိုက္ေသာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမွာလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံအစိုးရမွ ခ်ီးျမႇင့္ေသာ DEDICALTED TO PROMOTING FREEDOM AND DEMOCRACY IN BURMA ဟူေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ခ်ီးျမႇင့္ေသာ ေ႐ႊတံဆိပ္ဆု ပံုစံတူတစ္ခုျဖစ္သည့္အျပင္ ယင္းေ႐ႊတံဆိပ္ပံုစံတူ စုစုေပါင္း (၁ဝဝ) ခုသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အစိုးရ US Government Mint မွထုတ္လုပ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္း ကုမၸဏီမွ ဆုတံဆိပ္ (၁ဝဝ) ထဲမွ မိမိတို႔ ႀကိဳတင္မွာယူဝယ္ထားခဲ့ကာ ဦးေက်ာ္သူတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံအား မိမိတို႔မွ ဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ အမွတ္တရ ပို႔ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္ကို အံ့ၾသဝမ္းသာ စြာျဖင့္ ဖတ္႐ႈရေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္ကၽြန္ေတာ္၏ လြယ္အိတ္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ အေမေဒၚစု ႐ုပ္ပံုရင္ထိုးမွ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ကမ႓ာ့ႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္ေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံအစိုးရမွ ခ်ီးျမႇင့္သည့္ အေမစု႐ုပ္ပံုပါ ပံုစံတူတံဆိပ္ႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားမႈကို ေတြ႔ျမင္ခံစားမိေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ သက္မဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈ တစ္ခုအား အျခားလူစိမ္းတစ္ဦးအား ေပးလိုက္ရ၍ တဒဂၤဆံုး႐ံႈးမႈ ကြက္လပ္တစ္ခုသည္ ေန႔ခ်င္းရက္ခ်င္း အတြင္း ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ရလာဒ္တစ္ခု၊ တန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာ ကြက္လပ္တစ္ခုကို ျပန္လည္အစားထိုး ရ႐ိွခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ေသာ “လြမ္းလို႔က်န္ရစ္ခဲ့ရၿပီ အေမ” ျဖစ္ရပ္မွန္ေဆာင္းပါး၏ ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္ျဖစ္သည့္ “ကိုယ္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ ကိုယ့္ထံျပန္လာမည္ ဆိုသည့္စကား မွန္ကန္လွေပေတာ့သည္ အေမရယ္” ဟူေသာစကားသည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ လံုးဝ ဥႆုံ မွန္ကန္လွေပေတာ့သည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
