ပန္းခ်ီ … ႏွစ္

ကိုယ့္ရင္ဘတ္ေတာင္
စြယ္ေတာ္ရြက္လို ႏွစ္မႊာခ်ိတ္ဆက္ထားရေသးတာ
တဖက္နဲ႔ တဖက္ ေမ့မယ္ၾကံရင္ ျပန္ျပန္ ငဲ့ၾကည့္ေနရတာမ်ဳိး … ။

စိတ္မခ်လို႔ မဟုတ္ပါဘူး
ဒဏ္ရာနဲ႔ စားေနက် ၀မ္းစာ
ခ်စ္သူနဲ႔ မုန္းသူ
အလြမ္းနဲ႔ ဥေပကၡာ
တေလွတည္း စီးခဲ့ၾကေပမဲ့
လမ္းခြဲသြားတဲ့ လားရာကိုယ္စီမ်ား …။

နီးျခင္းနဲ႔ ေ၀းျခင္းကို
မ်က္၀န္းရဲ႕ ၾကည့္ႏုိင္စြမ္းနဲ႔ တိုင္းတာလို႔ ရႏုိင္တာမ်ဳိးမွမဟုတ္တာ …
ျပည္သူကုိ သိခ်င္တယ္
တိုင္းႏုိင္ငံေတြ အေၾကာင္းကုိသိခ်င္တယ္
ဘ၀ကို သိခ်င္တယ္
အႏုပညာကို သိခ်င္တယ္
ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာတရားကို အေသအခ်ာသိခ်င္တယ္ …။

အေမက ညည မအိပ္ခင္ စာေတြပဲ ဖတ္ခိုင္းခဲ့တယ္
အေဖကေတာ့ မအိပ္ခင္ တိတ္တိတ္ကေလး ေျပာရွာပါတယ္
“သား … စာဖတ္တယ္ဆိုတာ စိတ္နဲ႔ ပန္းခ်ီဆြဲရတာတဲ့”
အဲဒီပန္းခ်ီကား မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ အတိၿပီးတယ္ …။ ။