ေဆာင္းယြန္းလ
စက္တင္ဘာ ၁၊ ၂၀၁၂
စက္တင္ဘာ ၁၊ ၂၀၁၂
စိတ္ကူးထားတဲ့ အနာဂတ္ကိုထိုင္ၾကည့္ဖို႔အတြက္
အတိတ္အိပ္မက္ကို လက္မွတ္မျဖတ္ခဲ့ရေသးလို႔…..
ရိကၡာမဝတဲ့ အတိတ္ကာလရဲ့
မီးေတာက္ေနတဲ့ ေခါင္းထဲမွာ
ခရီးမေပါက္တဲ့ ေခါင္းတြဲကို ဆဲေရးတိုင္းထြာေနခဲ့မိသလို
ထီးေပ်ာက္ေနတဲ့ မိုးကိုလည္း သူခိုးလို႔ စြပ္စြဲေနခဲ့မိတယ္…
ပစၥဳပၸန္မွာ
ကမၻာဟာ ရြာသာသာပဲ က်န္တယ္ဆိုေပမယ့္
ဇာတိနဲ႔ ေျခဦးမတည့္ခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္ေတြမွာ
ဘဝကို ခက္ဆစ္ဖြဲ႔ဖို႔ ခက္ခဲခဲ့သလို
အရင္လိုနက္နဲတဲ့ အားအင္ေတြက
ပါးျပင္ေပၚကေန ဇရာရဲ႕သေကၤတအျဖစ္နဲ႔ ကြာက်ခဲ့ရတယ္…
အလံျဖဴေထာင္ထားတဲ့အရပ္မွာ
ေနဝင္တာကို ထိုင္ၾကည့္ခ်င္မိသူရဲ႕စိတ္ကူးဟာ
ကမာၻထက္က်ယ္သလို ပင္လယ္ထက္လည္း နက္႐ႈိင္းခဲ့ပါတယ္…
ဝါက်မဆံုးခင္အထိေတာ့
မင္နီၾကက္ေၿခခတ္ေတြနဲ႔ … ငါဟာ…
ၿမိဳ႕ကိုတည္ေဆာက္ လမ္းေဖာက္ေနရဦးမွာပဲ…
လမ္းဆံုးမွာ
ၿမိဳ႕ဟာ သူ႔အဘိဓမၼာနဲ႔သူေပါ့ ..။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
