မာမာေအး
ဇူလုိင္ ၂၉၊ ၂၀၁၂
“…ဟုိက အဆုိေတာ္ေတြ ဓါတ္ျပားတခ်ပ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္တာနဲ႔ ထုိင္စားေရာ့ ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့။ ဒီအသိ ရလာေတာ့ သူတုိ႔ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေနသြားနိုင္တာလဲ – စပ္စုတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ရာခုိင္ႏႈန္းအသီးသီးနဲ႔ သီခ်င္းလႊင့္တုိင္း ေရာင္းတုိင္း သုံးတုိင္း ေငြထပ္ရတ့ဲအေၾကာင္း၊ ကုိယ့္ဆုိနည္း ကုိယ့္သီခ်င္းကုိ ေနာက္တေယာက္က သုံးခ်င္တယ္ ဆိုရင္လဲ ကုိယ့္ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးမွ ဆုိတာေတြ အုိ…”ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစရွင္ …
မာေအးခ်စ္တဲ့ေသာတရွင္ေတြ ဂီတ၀ါသနာရွင္ေတြအားလံုး မာေအးရဲ႕အသံေလး ၾကားရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ေသာတရွင္တုိ႔ေရ … ျပီးခ့ဲတ့ဲအစီအစဥ္မွာတုန္းက ယဥ္ေက်းမႈအေမြ “ရကန္” ဆုိပုံဆုိနည္း ဆရာႀကီးေစါင္းဦးဘသန္း ဆုိျပတုန္းက အမွတ္တရ သိမ္းထားတာေလး ျဖန္႔ေပးလုိက္တာပါ။ ဟုိေန႔က ေျပာစတုန္းကေတာ့ ဂီတ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္း ေျမာင္းေပးမလုိ႔ ဆုေတာင္းေနတာပါဘဲ။ ေငြေပၚဂီတ ထုတ္လုပ္ၾကတ့ဲအခါ ဘယ္ေနရာက လာခုိးမွန္းမသိဘဲ အေခြအတုက အရင္ခ်ည္း ေရွ႕က ထြက္ေနတာေၾကာင့္ ေတးသံသြင္းက ထုတ္လုပ္သူေရာ ကုိယ္ပုိင္ထုတ္လုပ္ခ်င္တ့ဲ ေတးသံရွင္ေတြေရာ အေမာသာ အဖတ္တင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ တ့ဲ။ အသစ္ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ ဘယ္သူမွ မစြန္႔စား၀့ဲေလာက္ေအာင္ လမ္းေဘးမွာ ေဗ်ာင္ေရာင္း ေဗ်ာင္၀ယ္ ခုိးကူးေခြေတြနယ္က က်ယ္လွတယ္ ဆုိလုိ႔၊ ကုိယ္ရင္ဆုိင္ခ့ဲဖူးတ့ဲ ဂီတဥပေဒကိစၥ ျပန္ေျပာျပမလုိ႔ေပါ့ေလ။
ခုိးတ့ဲေခတ္အေျခအေနကုိ ေျပာမယ္ ဆုိရင္ မခုိးတ့ဲေခတ္ကစမွ ထင္ရွားသိျမင္ႏုိင္မွာမုိ႔ ေနာက္လွည့္အၾကည့္ေကါင္းလုိက္တာ – “ရကန္” ဆုိနည္းကါးဆီ ျပန္ေရာက္သြားတာ ၾကားတယ္ မဟုတ္လား။ ဟုိေန႔က ဆရာေစါင္းဦးဘသန္း ရြတ္ျပသြားတ့ဲ ရကန္ရဲ႕ နာမည္ ေခါင္းစဥ္သီးသန္႔ မရိွပါဘူး။ စာဆုိေတာ္ဦးတုိး ေရးတ့ဲ ရာမရကန္ထဲက ေကါက္ႏႈတ္ထားတ့ဲ သဇင္ပန္းအေၾကာင္းကေလး ဆုိေတာ့ “သဇင္ပန္းရကန္” ဆုိရင္ ဒီကဗ်ာအပုိင္းေလးဘဲ လုိ႔ သေဘာေပါက္လုိက္ပါေနာ္။
ဒီရကန္ေလးေရာက္သြားတာဟာ “စုိင္ေကာ္လုိ႔ျခဳံေပၚေရာက္” တ့ဲသေဘာဘဲ ေသာတရွင္တုိ႔ရဲ႕။ ရကန္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးနားမွာ နန္းေတာ္ေခတ္ကဥပေဒသကုိ ေျခရာေကါက္လုိ႔ ရလုိက္တယ္ေလ။ “သဇင္ပန္း” ဟာ ေတာ္သုံး ေတာ္၀င္ပန္းျမတ္ စာရင္း၀င္ျဖစ္လုိ႔ နန္းျပင္မွာ ေရာင္း၀ယ္ခြင့္ မရိွေၾကာင္း ဆုိတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဘုရင္ထီးဘုရားအတြက္ ဖန္တီးထားတ့ဲ ဂီတကုိ မခုိးရဲတာေနမွာဘဲရွင့္။ ဘုရင့္ဘ႑ာေတာ္ ဘုရင္ပုိင္ကုိး။ ခုိးမယ္ႀကံရကင္ ေသမယ့္ျပင္လုိ႔ ခ်ိန္းေျခာက္ေနစရာကုိ မလုိတာပါ။ ဘုရင္ႀကီးကုိ ဆက္သျပီးျပီ ဆုိေတာ့ စာဆုိေတာ္ႀကီးေတြလဲ က်ဳပ္ မူပုိင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာရဲစရာ မရိွလါေတာ့ ဂီတသံစဥ္ အလုိက္တူ စာကဲြ သီခ်င္းႀကီးေတါ ထပ္ေပၚလာရင္လဲ ဘုရင့္ဆီ ဆက္တာဘဲ ဆုိေတာ့ ျပႆနာ မရိွဘူးလုိ႔ ယူဆရေတာ့မွာေပါ့ရွင္။ မဟာဂီတစာအုပ္ေတြလုိက္ၾကည့္ရင္ ထူးမျခားအလုိက္တုိ႔၊ ျမျမေမာင္းေမာင္းအလုိက္တုိ႔ ဆုိျပီး ေနာက္စာတမ်ဳိးနဲ႔ ထပ္ကပ္ေရးထားတာေတြ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။
မာေအးတုိ႔ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းေတြအထိ စာဆုိခ်င္း သူပုိင္တယ္ ငါပုိင္းတယ္လုိ႔ ျငင္းၾကခုန္ၾကတာ မရိွသေလာက္ပါဘဲ။ စည္းပြားလမ္းမ မေပါက္ေသးတ့ဲ အခ်ိန္မွာ ဂီတသမားဟာ ကုိယ့္သီခ်င္းေလး ေပၚထင္ လူႀကိဳက္တာကုိ ေက်နပ္ေနလုိ႔ပါ။
ေရွးေရွးက – မဟာဂီတ၀င္ ကဗ်ာေတြကုိလဲ ေရာက္ေနတ့ဲကါလမွာ ထြန္းကါးေနတ့ဲ အလုိက္အသြားမ်ဳိး ထည့္သြင္းျပန္စပ္တ့ဲ သီခ်င္းတခ်ဳိ႕လဲ ရိွပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းထုတ္ျပဘုိ႔ရာ ဂီတလုင္ေမာင္ကုိကုိ အသံထည့္စပ္ သီဆုိထားတ့ဲ “သဇင္ပန္း” ရကန္ တျဖစ္လဲ “ေရႊသဇင္” သီခ်င္း ရိွေနလုိ႔ အေတာ္ပါဘဲ။ နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး။
(*ေရႊသဇင္ – ေမာင္ကုိကုိ)
စိမ့္ႀကီးျမိဳင္ႀကီး ရိပ္ႀကီးေတာေတာင္၊ ေနေရာင္မခံ၊ ပန္းပ်ံပင္ဆင့္၊ ေျမႏွင့္ရန္ဘက္၊ ခက္လက္စိမ္းျမ၊ မုိးမခဘူး xxx
ေႏြလသန္ေပါက္၊ ရင့္ခ်ိန္ေရာက္ခါမွ၊ ႏွင္းေသာက္ကယ္ရႊင္ရႊင္၊ ပြင့္ဖူးေတြ ဆင္ၾကသည္ xxx ေရႊပင္ဆင့္ ေငြပင္ဆင့္၊ ပတၱျမားပင္ဆင့္၊ ဂမုန္းအင္ဘက္၊ ေဆာင္စက္ရိပ္ခုိ ရည္တြက္လုိ႔ဆုိေတာ့မည္။
လက္တန္တုိတမည္၊ လက္တန္ရွည္ႏွင့္၊ ေနေရာင္ျခည္ လေရာင္၀ါ မုိးလုံးျပာ မုိးလုံးမိႈင္း၊ ပုလဲဆုိင္း ပုလဲႏွစ္၊ ခ်စ္စရာ့ လိပ္ျပာေတာင္၊
နီလာေရာင္ ေတာင္လုံးျမိဳင္၊ သုံးပြင့္ဆုိင္ ခိုင္လုံးဆန္း * ႏြယ္တန္းယိမ္း ညွာတံစိမ္းမ်ားတုိ႔၊ ေလသိမ္းတုိင္းလွ ကိႏၷရီကသည္ႏွယ္၊
တခ်ဳိ႕က နီျပာျပာ၊ တခ်ဳိ႕က ျဖဴ၀ါ၀ါ၊ တခ်ဳိ႕မွာ ခ်ိတ္ပြင့္၊ တခ်ဳိ႕မွာ ပန္းရင့္လုိ႔၊ ပင္ဆင့္ပန္းပ်ံ၊ ဘဲြ႔မည္ရည္ခံျခင္းတြင္၊
ေ၀ယန္နန္းျမင့္ ပန္တုိင္းတင့္မုိ႔ ျမိဳ႕၀န္မင္းစာ လိပ္မပါဘဲႏွင့္၊ ကြယ္ရာေစ်းျပင္ ေရာင္းလုိ႔မ်ား ျမင္မလာ့း၊ ေသခ်င္ေသ ရွင္ခ်င္ရွင္၊ အင္မတန္႔အင္မတန္ ရာ၀တ္ေတာ္ခံရသည္ ျမတ္ပန္ေတာ္ပန္း ခုိင္လုံးလန္းကုိ၊ ဟုိေလာင္ပန္းပြင့္ ဘာဂုဏ္ေၾကာင့္ ၀င့္မတုန္း၊ ဘုန္းႏွင့္ကံႏွင့္ ေရႊသဇင္ xxx
ဒါကေတာ့ ကါလေပၚ ျမန္မာသီခ်င္းပုံစံ ဖန္တီးစပ္ဆုိခ့ဲတ့ဲ “ေရႊသဇင္” သီခ်င္းေပါ့ရွင္။ မူရင္းေရးသူ ဦးတုိးရဲ႕ ရကန္ကဗ်ာက အသံေျပာင္းစပ္ဆုိလုိက္တာေၾကာင့္ ေမာင္ကုိကုိပုိင္သီခ်င္း လုံး၀ႀကီးျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ သူသြင္းလိုက္တ့ဲအသံအလုိက္ကသာ သူ႔ပစၥည္းမွန္တာမုိ႔ ႏုိင္ငံတကါကလုိဘဲ သိသာေအာင္ ခဲြျခားေရးထားသင့္ပါတယ္။ စာသား (LYRIC by) ဦးတုိး၊ အသံ (MUSIC by) ေမာင္ကုိကုိ – ဒါဆုိ ရွင္းေရာေပါ့။ ခုေျပာတ့ဲအထိဟာ သီခ်င္းတပုဒ္ရဲ႕ စာပုိင္ရွင္နဲ႔ အသံပုိင္ရွင္ဘဲ ရိွပါေသးတယ္။
ဒီလုိသီခ်င္းတပုဒ္ကုိ ေရာင္းတန္း၀င္ ထုတ္လုပ္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အဆုိေတာ္နဲ႔ တီး၀ုိင္း အသံဖမ္းမယ့္ စတူဒီအုိေတြ ပါလာဦးမွာေပါ့ရွင္။ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ ဂီတသမားေတြမွာ ၀ါသနာအရင္းခံနဲ႔ စၾကတာပါ။ ေအာင္ျမင္သူျဖစ္မွသာ အသျပာက သူ႔ဟာသူ ေပၚလာတာမ်ဳိးပါ။ ေခတ္ေတြ စံနစ္ေတြ ေျပာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် ေနရာအသီးသီးမွာ အေတြးအေခၚ အယူအဆ အသိအျမင္ တုိးတက္လာမွာ ေခတ္မီလာမွာ ကမၻာႀကီးနဲ႔ပါ ယွဥ္ထုိးၾကည့္ၾကမွာမလဲြပါဘူး။ စာေတြ႔လဲပါ၊ ငါေတြ႔လဲပါေပါ့ေနာ္။
မာေအးကေတာ့ ငါေတြ႔နဲ႔ ကုိယ့္၀န္းက်င္က လူႀကီးသူမေတြရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႔ေျပာျပၾကတာေတြကေန ရလာတ့ဲ အသိနဲ႔ ေလာကႀကီးကုိ ထိေတြ႔မိတာပါဘဲ။ ဥပမာ ဆုိပါေတာ့ – မာေအးကုိ ေမတၱာ ေစတနာနဲ႔ ေဆးကုေပးၾကတ့ဲ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ အသုိင္းအ၀ုိင္းထဲ အလည္ေရာက္တ့ဲအခါ၊ ညည္းေအ တုိင္းျပည္မွားေမြးလုိ႔သာ – အေနာက္နုိင္ငံမွာသာ ေမြးရင္ သူေဌးျဖစ္မွာ လုိ႔ မာေအးရဲ႕ အသံနဲ႔ ပါရမီေကါင္းမႈကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ နုိင္ငံတကါသြားျပီး ပညာသင္လာတ့ဲ ဆရာႀကီးေတြေျပာတာကေတာ့ ဟုိက အဆုိေတာ္ေတြ ဓါတ္ျပားတခ်ပ္ေလာက္ ေအာင္ျမင္တာနဲ႔ ထုိင္စားေရာ့ ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့။ ဒီအသိ ရလာေတာ့ သူတုိ႔ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေနသြားနိုင္တာလဲ – စပ္စုတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ရာခုိင္ႏႈန္းအသီးသီးနဲ႔ သီခ်င္းလႊင့္တုိင္း ေရာင္းတုိင္း သုံးတုိင္း ေငြထပ္ရတ့ဲအေၾကာင္း၊ ကုိယ့္ဆုိနည္း ကုိယ့္သီခ်င္းကုိ ေနာက္တေယာက္က သုံးခ်င္တယ္ ဆိုရင္လဲ ကုိယ့္ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးမွ ဆုိတာေတြ အုိ … အမ်ားႀကီးပါဘဲေလ။ ကုိယ္ေတြ႔မွာက်ေတာ့လဲ ဥပေဒစာအုပ္ေတြ ဖတ္ဖူးတ့ဲဗဟုသုတ မရိွလုိ႔ အႏွပ္ခံရတာေတြ ရိွလုိ ဂီတဥပေဒ ျဖစ္ေပၚေစခ်င္မိပါတယ္ရွင္။
ဘီဘီစီ အသံလႊင့္ဌာန http://www.bbc.co.uk/burmese/ ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ကုိ ကူးယူ ေဖာ္ျပသည္။
စာစီစာရုိက္ – မ်ဳိးေဇာ္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
