လူထုစိန္ဝင္း (၁၉ ၄၀ – ၂၀၁၂) ကြယ္လြန္
မိုုးမခ၊ ဇြန္ ၁၈၊ ၂၀၁၂
ယမန္ေန႔ညက ရန္ကုုန္ျမိဳ႔ေန၊ ၀ါရင့္ သတင္းစာဆရာၾကီး လူထုု (ဦး) စိန္၀င္း (၇၂ ႏွစ္) ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္၏ စာနယ္ဇင္းေလာက၏ ေရွ႔ေဆာင္လမ္းျပ ၾကယ္တာရာတပြင့္ ဆုုံးရႈံးရသည့္အတြက္ မိုုးမခမီဒီယာ စာနယ္ဇင္း၀ိုုင္းေတာ္သားမ်ား အားလုုံးက ၀မ္းနည္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳလိုုက္ပါသည္။
ျမန္မာအိုုင္အက္စ္ပီမွာ တင္ထားတဲ့ သတင္းစာ ဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္းရဲ႕ အတၴဳပၸတၲိ အက်ဥ္းကို လက္လွမ္း မီသေလာက္ စုေဆာင္း တင္ျပ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
(ဓာတ္ပုုံ – မိုုးမခ)
လူထုစိန္ဝင္း (၁၉ ၄၀ – ၂၀၁၂)
စာေရးဆရာ သတင္းစာ ဆရာႀကီး လူထုစိန္ဝင္း။
ဆရာ လူထု စိန္ဝင္းကို ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ဩဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အဖ ဦးသာဒင္၊ အမိ ေဒၚၾကည္ခင္ တို႔က မႏၩေလးၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ မႏၩေလး လဖုန္း အထိမ္းအမွတ္ အထက္တန္းေက်ာင္း (Lafon Memorial High School) တြင္ ပညာ ဆည္းပူးခဲ့တယ္။ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ကေန ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ အထိ မႏၩေလး တကၠသိုလ္မွာ ပညာ ဆက္လက္ ဆည္းပူးခဲ့ၿပီး ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ ကေန ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အထိ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ ပညာ သင္ယူခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းသား ဘဝ ကတည္းက လူထု သတင္းစာ တုိက္မွာ ဝင္ထြက္ သြားလာ ေနခဲ့ၿပီး၊ လုပ္အားေပး သေဘာမ်ဳိး၊ ဝင္ေရာက္ ကူညီ လုပ္ကုိင္ ေပးေနခဲ့တယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အတည္တက် အခ်ိန္ျပည့္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့တယ္။ လူထု သတင္းစာတိုက္ မႏၩေလးႏွင့္ ရန္ကုန္ တိုက္ခြဲေတြမွာ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႕ဝင္ တဦး အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့တယ္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ လူထု သတင္းစာတိုက္ အပိတ္ခံရခ်ိန္ထိ လူထု သတင္းစာတိုက္မွာ လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။
၁၉၆၇ ခုႏွစ္ လူထုသတင္းစာ ပိတ္သိမ္းျခင္းခံရၿပီးေနာက္ လူထုစိန္၀င္းအပါအ၀င္ အယ္ဒီတာ (၅) ဦး ဖမ္းဆီးခံရသည္။
-ေထာင္ဒဏ္ (၁၃) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားသာ ထားရွိေသာ ကိုးကိုးကၽြန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္မွ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ျပန္လည္ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။
-၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီး ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ေနာက္ထပ္ အဖမ္းဆီးခံရကာ ေထာင္ဒဏ္ (၄) နွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
-အင္းစိန္ေထာင္တြင္ (၃) နွစ္ၾကာသီးျခား ထားရွိျခင္းခံရၿပီးေနာက္ ေလျဖတ္ေရာဂါ ခံစားခဲ့ရသည္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္၌ ညာဘက္ကိုယ္တျခမ္း ေသသြားရာမွ လက္၀ဲဘက္လက္ျဖင့္ စာေရးက်င့္ၿပီး စာေပမ်ား ဆက္လက္ေရးသားခဲ့သည္။
-ေထာင္ဒဏ္ (၁၃) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားသာ ထားရွိေသာ ကိုးကိုးကၽြန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္မွ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ျပန္လည္ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။
-၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီး ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ေနာက္ထပ္ အဖမ္းဆီးခံရကာ ေထာင္ဒဏ္ (၄) နွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
-အင္းစိန္ေထာင္တြင္ (၃) နွစ္ၾကာသီးျခား ထားရွိျခင္းခံရၿပီးေနာက္ ေလျဖတ္ေရာဂါ ခံစားခဲ့ရသည္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္၌ ညာဘက္ကိုယ္တျခမ္း ေသသြားရာမွ လက္၀ဲဘက္လက္ျဖင့္ စာေရးက်င့္ၿပီး စာေပမ်ား ဆက္လက္ေရးသားခဲ့သည္။
၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ ေလျဖတ္ ေဝဒနာေၾကာင့္ ညာဘက္ တျခမ္း ေသသြားခဲ့ရာ၊ ဘဝကို အ႐ံႈး မေပး လက္မေလ်ာ့ဘဲ ဘယ္လက္နဲ႔ စာေရး ေလ့က်င့္ကာ စာေပမ်ား ေရးသား ေနဆဲ ျဖစ္တယ္။ လူငယ္ လူ႐ြယ္ေတြ အတြက္လည္း အဂၤလိပ္ စကားေျပာ သင္တန္း ဖြင့္လွစ္ကာ ပညာ အေမြ လက္ဆင့္ကမ္း ေပးေနဆဲ ျဖစ္တယ္။
ဆရာ လူထု စိန္ဝင္းဟာ ဝင္းေဇာ္၊ ဇာမဏီ စတဲ့ ကေလာင္ ခြဲေပါင္း ၁၅ ခုနဲ႕ လူငယ္ လူ႐ြယ္ေတြနဲ႕ အမ်ဳိးသမီးေတြ အတြက္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထံုးစံနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းရာေတြ၊ ဘဝ အားမာန္ ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရာ ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ ေရးရာ ေတြကို ေရးသားလ်က္ ရွိတယ္။ ဘာသာျပန္နဲ႕ ပင္ကိုယ္ေရး အပါအဝင္ စာအုပ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ ထုတ္ေဝၿပီး ျဖစ္တယ္။ ပင္ကုိယ္ေရး ေစာမိုးခမ္း ဝတၴဳမွာ ဆရာရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ လက္ရာ တခု ျဖစ္တယ္။
ဆရာ လူထု စိန္ဝင္းဟာ လက္ရွိ အခ်ိန္မွာ ထြက္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း အမ်ားအျပားမွာ သတင္းစာ ပညာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ မ်ဳိးစံုကို အမ်ားဆံုး ေရးေနသူ တဦး ျဖစ္တယ္။ အခုလို သတင္းစာ ပညာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းရာေတြ အမ်ားအျပား ေရးေနရ တာရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဆရာ ဂ်ာနယ္နဲ႕ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခန္း တခုမွာ အခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
“သတင္းစာ ပညာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါး ေတြကုိ စုိက္လုိက္ မတ္တတ္ ေရးခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက သတင္းေထာက္၊ သတင္းစာ အယ္ဒီတာ ဆုိတဲ့ မ်ဳိးဆက္ ျပတ္သြားမွာ စုိးလုိ႕ပဲ။ ၁၉၈ဝ ေနာက္ပုိင္း ဆရာ ေထာင္က လြတ္လာေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္တဲ့ အခါ ဆရာ့ဆီ ေက်ာင္းသားေတြ လာၾကတယ္။ လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြက ဘြဲ႕ရၿပီးသား လူငယ္ေတြ မ်ားပါတယ္။ ဆရာဝန္၊ အင္ဂ်င္နီယာ ဆုိတဲ့ လူငယ္ေတြက လူထု သတင္းစာ ဆုိတာ မၾကားဖူးဘူး။ အဲဒီလို သတင္းစာ ေတြကုိ မျမင္ဖူးဘူး။ အဲဒီအခါ ခံစား ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကုိ သတင္းစာ အေၾကာင္း သိရေအာင္ သတင္းစာပညာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ဆုိတာ အရင္ဆုံး စေရး ခဲ့တာပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတယ္လုိ႕ ခံယူ ထားတာပါ။ သတင္း စာတေစာင္ဟာ တုိင္းျပည္မွာ စတုတၴ မ႑ိဳင္လုိ႕ ေခၚၾကတဲ့ အတုိင္းေပါ့။ တုိင္းျပည္ တျပည္မွာ အလြန္ အေရးႀကီးတဲ့ အခန္း က႑က ပါဝင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသတင္းစာ အလုပ္ကုိ ဆရာတကယ္ ျမတ္ႏုိးပါတယ္။ တသက္လုံး ဒီအလုပ္က လြဲလုိ႕ ဘယ္အလုပ္မွ မလုပ္ခဲ့ ဖူးပါဘူး။ အခု ထက္ထိလည္း ဒီစာေရးတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ေနဆဲပါ။ ပ်မ္းမွ် တေန႕ကုိ ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးေနတာပါ။ ေရးသမွ်ရဲ႕ More than 50 Percent ဟာ Journalism နဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ ခ်ည္းပါပဲ။”
ဆရာ လူထု စိန္ဝင္း၏ ေရးသား ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ား
– စကား မာရသြန္ – ၁၊ ပင္ဝါး႐ံု စာေပ၊ ပ – အႀကိမ္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ
– စကား မာရသြန္ – ၂၊ ပင္ဝါး႐ံု စာေပ၊ ပ – အႀကိမ္၊ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ
– စာနယ္ဇင္း အေရးအသား ပံုစံသစ္
– စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ေၾကာ္ျငာ အတတ္ပညာ
– ေစာမိုးခမ္း
– ဆာယိုနာရာ
– ေတာင္ဗီယက္နမ္မွ ငရဲခန္းမ်ား
– နန္းစကား၊ မန္းစကား၊ ျမန္မာတို႕ရဲ႕ ျမန္မာစကား
– ပထမ အမ်ဳိးသမီး လမ္းထြင္သူမ်ား
– ဖတ္စရာ၊ ပင္ဝါး႐ံု စာေပ၊ ေမလ၊ ၂ဝဝ၇
– မသန္ေပမဲ့ စြမ္းသူမ်ား၊ ပင္ဝါး႐ံု စာေပ
– မူပိုင္ခြင့္၊ ပင္ဝါး႐ံု စာေပ၊ ၂ဝဝ၅
– ေမာ္ဒန္ လက္ဖက္ရည္ ပန္းကန္ထဲက မုန္တိုင္းငယ္
– လူငယ္နဲ႔ တာဝန္ ယူစိတ္ (လူငယ္ လမ္းၫႊန္ စာစုမ်ား)၊ Future Publishing House၊ ၂ဝဝ၄
– လူငယ္ႏွင့္ အခ်စ္၊ ၁၉၉၈
– လူငယ္မ်ားသို႕ ကဗ်ာလက္ေဆာင္
– ရွက္စိတ္၊ ယေန႕ မႏၩေလး စာအုပ္တုိက္
– သတင္းစာပညာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ
– အျဖဴနဲ႕ အမည္း
– အျဖဴနဲ႕ အဝါ
– အလံမလွဲစတမ္း၊ လင္းဦးတာရာ စာေပ၊ ပ – အႀကိမ္၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂ဝဝ၆
– အရွက္ႏွင့္တန္ဖိုး
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
