ေ၀ဖန္ေရးရာ

Pho Htet – “ပြား” စရာေတြ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္

“ပြား” စရာေတြ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္

ဖိုုးထက္၊ ဧျပီ ၂၈၊ ၂၀၁၂        

         ၾကီးေတာ္ၾကီး ေဒၚမာမာေအးရဲ႕ “ေျပာျပစရာေတြလဲ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္” ဆိုတဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကို လူတိုင္း သိၾကမွာပါ။ ၾကီးေတာ္ မာေအးက ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းတဲ႔ အႏုပညာရွင္ၾကီး ဆိုေတာ႔ သူေျပာသမွ် စကားလံုးတိုင္းက မွတ္သားစရာေတြ၊ ဗဟုသုတရစရာေတြ ခ်ည္းဘဲ မုိ႔လား။ က်ေနာ္လို ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ အေကာင္က ေျပာစရာေတြ ရိွလာေတာ႔ သူ႔လိုမ်ိဳး ေျပာစရာေတြ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္ လုပ္လို႔ မရဘူးေလဗ်ာ။ ဒီေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြ ၾကားထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ေယာက္က အေရမရ အဖတ္မရေတြ
အမ်ားၾကီး လာေျပာေနရင္ “ဒီဘဲ အရမ္းပြားတယ္ကြာ” လို႔ ေျပာသလိုမ်ိဳးေပါ႔။ က်ေနာ္လဲ ပြားပါရေစ။ ဖိုးထက္ရဲ႕ “ပြားစရာေတြ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္” ေပါ႔ ဗ်ာ။ “ပြား” စမ္းပါရေစ။

         ဒီလိုဗ်။ က်ေနာ္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ႔ သူလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ႏိုင္ငံ႔အေရး၊ အမ်ိဳးသားေရးကိုေတာ႔ စိတ္၀င္စားတယ္ဗ်။ ေရႊႏိုင္ငံၾကီးနဲ႔ ပါတ္သက္သမွ် လူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သူခိုး ဂ်ပိုးေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြကို မလြတ္တမ္းနီးပါးေလာက္ သိရေအာင္ အခ်ိန္ေပးမိပါတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ ေတြ႔ရတဲ႔ သတင္းေတြ၊ အသံေတြ၊ ဗီြဒီယိုေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြကို ေန႔တိုင္း ဖတ္၊ၾကည္႔ ျဖစ္တယ္။ ထူးထူးျခားျခား အခုတစ္ေလာမွာ စိတ္ခံစားမွဳကို ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္ အစြန္းႏွစ္ဘက္ကို စြဲစြဲေခၚသြားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေတြ႔လာရေတာ႔ ပြားခ်င္စိတ္က မ်ားသထက္မ်ား လာတယ္။ 

 
         ဟို မင္းသမီး သႀကၤန္မွာ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုကို ရွဳေထာင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက ေ၀ဖန္ၾက၊ ေလကန္ၾက တာကိုလဲ သတိထားမိပါတယ္။ ဆရာမ တစ္ေယာက္ကဆို ေလ၀င္၊ လက္၀င္လြယ္တဲ႔ အ၀တ္အစားလို႔ ေျပာတာလဲ သေဘာက်မိတယ္။ မျမင္ခ်င္ မၾကည္႔နဲ႔ေပါ႔လို႔ ေျပာၾကတာလဲ ဟုတ္သားဟလုိ႔ ေတြးမိတာဘဲ။ ကိုသြန္းေနစိုးရဲ႕ ေဆာင္းပါးေလးကို ဖတ္ၿပီးမွာေတာ႔ က်ေနာ္ ေျပာစရာ၊ ေတြးစရာ စကားလံုးေတြေတာင္ မရိွေတာ႔ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုသြန္းေနစိုးရဲ႕ အေတြး၊ အေရးေတြက ျပည္႔စံု၊ လွပလြန္းလို႔ပါ။ ဒီကိစၥအတြက္ ပြားခ်င္တာေတြ မ်ားေနတဲ႔ က်ေနာ္႔အတြက္ ဆရာက ဟာကြက္၊ လိုကြက္ မရိွေအာင္ ေတြးျပ၊ ေရးျပမွေတာ႔ က်ေနာ္က ဘာ၀င္ပြားစရာလိုသလဲဗ်ာ။

       ဒါေပမမယ္႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀တ္စားဆင္ယင္မွဳက အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ ဘယ္မ်က္လံုးမ်ိဳးကို ၾကိဳက္သလဲဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းေလးကိုေတာ႔ ေမးၿပီးေတာ႔ ၀င္ပြားခ်င္သား။ ဘေလာင္ဆူေနၾကတဲ႔ တဏွာခိုး မ်က္လံုးမ်ိဳးေတြကို သေဘာက်သလား။ က်က္သေရရိွလိုက္တာ၊ သူ႔မိဘေတြ ဆံုးမတတ္လိုက္တာ ဆိုတဲ႔ မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည္႔တာ သေဘာက်သလား။ သူတို႔ သေဘာေပါ႔။ သူ႔ဘာသာ ျပခ်င္လို႔ သူ႔ထမင္း သူရွာစားၿပီး သူ႔သေဘာနဲ႔ သူ၀တ္တာ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဘာမွ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္႔ရဲ႕ ရႊင္းလဲ႔ ျပဴးက်ယ္ ပြေယာင္းေယာင္း မ်က္လံုးဒဏ္ေတာ႔ ခံေပါ႔။ ရစရာမရွိေအာင္ မွတ္ခ်က္ေတြ ေရးထားၾကတာလဲ ေတြ႔ရပါရဲ႕။ ဒါလဲ ေျပာၾကေပါ႔။ လူတစ္ကိုယ္စိတ္တစ္မ်ိဳးမို႔လား။ 

          ဒါေပသိေပါ႔ဗ်ာ။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး အင္တာနက္ေပၚမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စကားလံုးေတြနဲ႔ သူတစ္ဖက္သားကို မေကာင္းတဲ႔ မိန္းမေတြနဲ႔ ခိုင္းႏိွဳင္းၿပီး ဆရာမၾကီး ေလသံေတြနဲ႔ ေျပာထားတဲ႔ ဗီြဒီယို ကလစ္ေလးကိုေတာ႔ ပြားခ်င္လာၿပီဗ်ာ။ ဒီမင္းသမီး ၀တ္စားထားတာ လြန္တာလဲ က်ေနာ္သိသလို လူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ အေတာ္ၾကီး နာ ေအာင္ ေ၀ဖန္ၾကတာလဲ သူခံရပါၿပီ။ အရမ္းၾကီး ကို ဆဲခ်င္လာရင္ မွတ္ခ်က္ေလး တစ္ခု၊ ႏွစ္ခုေလာက္ ၀င္ေရးၿပီး စိတ္ကို ထြက္ေပါက္ေပးရင္း ဖြင္႔ထုတ္လိုက္ေပါ႔။
အဲဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ေျပာပံု၊ ဆိုပံု၊ ခိုင္းႏိွဳင္းပံုေတြ၊ ဆရာမၾကီးေလသံေတြကေတာ႔ ကာယကံရွင္ေတာင္ မသိဘူး။ ဓာတ္ပံုေတြ႔ၿပီး ဘာဂလိုတုိတို ဗူးထခ်င္တဲ႔ က်ေနာ္ေတာင္ အခံရ ခက္ပါတယ္။ ဆရာမၾကီးရဲ႕ အဂၤလိပ္စာသံုးႏွံဳးပံု၊ ေျပာပံု ဆိုေပါက္ေတြက မည႔ံမွန္း က်ေနာ္သိပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီေနတာကို ဟိုး ဟိုး ေရွး ေရွးကတည္းက ေရးၾက၊ ေ၀ဖန္ၾကတာပါဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ နား၀င္ေအာင္၊ ခံသာေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမယ္ဆိုတဲ႔ အရည္အခ်င္း က်ေနာ္နည္းသလို အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးလဲ မရိွဘူးလို႔
ပြားမယ္ဗ်ာ။

         ၾကံဳၾကိဳက္လို႔မ်ား အဲဒီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ေတြ႔ရရင္ အေမလူထုေဒၚအမာရဲ႕ စာအုပ္ေတြ ၀ယ္ေပးၿပီး “ေရာ႔ အင္႔ ဖတ္” ဆိုၿပီး ပြားခ်င္ပါရဲ႕။  ေျပာလို႔သာ ေျပာရတယ္။ “က်မကေတာ႔ ရွင္းရွင္းဘဲ ေျပာတတ္ တယ္ ကိုဖိုးထက္။ နားမေထာင္ခ်င္ ထြက္သြားပါ။ က်မကေတာ႔ ဘယ္လို၊ ဘယ္ညာ” ဆုိၿပီး လာပြားေနလို႔ နားဘဲ ပိတ္ထားရမလား။ ေျပးဘဲ ေျပးရမလား မသိတတ္ပါဘူး။ “ဆရာမၾကီးရယ္ ပြားဘဲ ပြားႏိုင္လြန္းတယ္” လို႔ ေျပာၿပီး ဖေႏွာင္႔ႏွင္႔ တင္ပါး တစ္သားထဲ က်မွာပါ။

         ေနာက္တစ္ခု ပြားစရာရိွေသးသဗ်။ အေကာင္း ပြား မွာပါဗ်။ အႏုပညာခံစားမွဳ နိမ္႔တဲ႔ က်ေနာ္က နိမိတ္ပံုေတြ၊ အေရာင္ေတြ မ်ားလွတဲ႔ ကဗ်ာေတြ မၾကိဳက္ဘူးဗ်။ နိမ္႔တယ္ေျပာေျပာ မခံစားတတ္ဘူးဗ်။ ဒါေပမယ္႔ (ဆရာ) မင္းသု၀ဏ္၊ (ဆရာ) ေဇာ္ဂ်ီ တို႔လို ကဗ်ာေတြကအစ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ ေမာင္ခိုင္မာတို႔လို ကဗ်ာေတြကိုေတာ႔ ခံစားတတ္ပါတယ္။ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ေျပာသလို ရင္ဘတ္ခ်င္း ဂ်က္ပင္တပ္ၿပီး ၾကိဳက္တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ ဟိုတစ္ေလာက ကံေကာင္းၿပီး ကိုမားဆိုးရဲ႕အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံကို
ပံုေဖာ္ၿပီး ေရးဖြဲ႔ထားတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖတ္ခြင္႔ရလိုက္တယ္။ ေကာင္းလွပါလား ဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ ေရးဖြဲ႕သူ ကိုမားဆိုး ဆိုတဲ႔ အသိကေတာ႔ စိတ္ထဲကို စြဲေရာ႔ဘဲ။ တစ္ေန႔ကလဲ “ရန္ကုန္” ဆိုတဲ႔ သူေရးဖြဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာကို ဧရာ၀တီရဲ႕ Blog မွာ ဖတ္လိုက္ရေတာ႔ မနာလိုစိတ္ေတာင္ ၀င္ပါတယ္။

            ဒီဘဲၾကီးႏွယ္ ပြားဘဲ ပြားတတ္ပေလလို႔ ေတြးမိတယ္ဗ်။ သူ႔ ကဗ်ာ ေကာင္းေၾကာင္းက်ေနာ္က အက်ယ္၀င္ပြားေနရင္ ဒုတိယ ျမင္းထိန္း ငတာ ျဖစ္သြားပါအံုးမယ္။ ရွာသာ ဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔လို႔ ပြားခ်င္ပါတယ္။ အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္းစားရရင္ ခ်စ္ခင္တဲ႔ သူေတြ သတိရသလိုမ်ိဳး ခင္ဗ်ားကို ဖတ္ေစခ်င္တယ္ေလ။ အေကာင္းဘက္က ပြားခ်င္တာဗ်။ ခင္ဗ်ား ၾကိဳက္မွာ ေသခ်ာလို႔ ပြားတာပါဗ်။

ဒါက ကိုမားဆိုးရဲ႕ ကဗ်ာလင္႔ခ္ပါ။ http://www.irrawaddyblog.com/2012/04/blog-post_26.html  

         ေနာက္တစ္ခုအနနဲ႔ ပြားခ်င္တာ တစ္ခုရိွေသးတယ္ဗ်။ က်ေနာ္က ဟိုမက် ဒီမက် အရြယ္ဆိုေတာ႔ က်ေနာ္႔ အၾကိဳက္၊ အစြဲအလမ္းေတြကလဲ ဟိုမေရာက္၊ ဒီမေရာက္ေတြပါဘဲ။ ဥပမာအားျဖင္႔ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း တို႔လို ဆရာၾကီးေတြရဲ႕ သီခ်င္းေတြဆို ၾကိဳက္မွၾကိဳက္။ ၿပီးေတာ႔ ကိုေန၀င္း၊ စိုးလြင္လြင္၊ မြန္းေအာင္တို႔လို သီခ်င္းေရးဆရာေတြလဲ ၾကိဳက္တာဘဲ။ ကို အယ္လ္ျဖဴ၊ ကိုထူးအိမ္သင္တို႔လို ဆရာေတြရဲ႕ သီခ်င္းလဲ ခံစားတတ္တာပါဘဲ။ ဆရာေလး လင္းလင္းဆိုရင္ က်ေနာ္႔ အသဲစြဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဟိုလူ႔ေငါက္တာလိုလို၊ ဒီလူ႔ ဆူတာလိုလို၊ ေဘာင္းဘီဂြၾကား ကိုင္ၿပီး သီခ်င္းဆိုတဲ႔ Rap၊ Hip hop သီခ်င္းေတြကိုေတာ႔ သူတို႔ အဆူအေငါက္ ခံခ်င္လဲ ခံရပါေစ။ မၾကိဳက္တတ္၊ မခံစားတတ္တာမ်ားပါတယ္။
အက္ဆစ္အဖြဲ႔ေပၚခါစကဆို သီခ်င္းသံၾကားတာနဲ႔ ေနစရာမရိွေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္ေနတတ္ေသးတာဗ်။ လံုး၀မၾကိဳက္ဘူးလို႔လဲ မဆိုလိုပါဘူး။ စိုင္းစိုင္းရဲ႕ ေတာ္ေဂၚလီဆိုရင္ အေတာ္ၾကီး ၾကိဳက္ပါတယ္။ ၾကက္ဖ၊ ေဂ်းမီတို႔ရဲ႕ “မိုက္ခဲမယ္” ဆိုတဲ႔သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လဲ ၾကိဳက္သားလား။ “ေဘာ္ဒါေတြ ဆံုလာၿပီဆို မိုက္ခဲမယ္” ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းကေတာ႔ ေသရာပါေအာင္ ၾကိဳက္မယ္႔ စာသားဘဲဗ်ာ။

         ဟိုတစ္ေန႔က Facebookမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မွ်ေ၀လို႔ ၾကည္႔လိုက္ရတယ္။ ခ်ာတိတ္မတစ္ေယာက္ ေပါက္တတ္ကရလုပ္ၿပီး Rap (ထင္တာဘဲ) သီခ်င္းေလးပါ။ “ အို ျပႆနာေတြ တက္၊ အို ျပႆနာေတြတက္၊ ခံစားခ်က္ေတြ ကုန္ခန္းလုိ႔ အို…” ဆိုၿပီး အမူအရာေတြ၊ အဆုိေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ထားတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဖန္တီးမွဳကို ေလးစားသြားတယ္။ Youtube မွာ သူဖန္တီးထားတဲ႔ သီခ်င္းကို စာက်က္သလို လုပ္တာကိုလဲ သေဘာက်တယ္။ ေတးသရုပ္ေဖာ္ကို ၾကည္႔ၿပီး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီမိလို႔ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ငါ႔ညီမေလးသာျဖစ္ရင္ Eminem နဲ႔ရေအာင္ကို ေပးစားျပစ္လိုက္အံုးမယ္လို႔ ေတြးမိေသးသဗ်ာ။ လူေတြရဲ႕ ဘ၀အေမာေတြကို ေျပေစတဲ႔ ခ်ာတိတ္မဆိုၿပီး ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ႔ ဒင္းေလးကို ေမတၱာေတြ ပို႔လြတ္မိတဲ႔ အေၾကာင္းေလး ပြားခ်င္တာပါ။

         ေနာက္ဆံုး ပြားခ်င္တာေလးက ကုိယ္ရည္ေသြးတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာဗ်ာ။ ၾကြားတာလို႔ ဆိုခ်င္ဆို။ က်ေနာ္႔ကြန္ျပဴတာေလးထဲမွာ Folder ေလးေတြခြဲၿပီး ၾကိဳက္တဲ႔ သီခ်င္းေတြ၊ ဗီြဒီယိုေတြ၊ စာအုပ္ေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြကို သပ္သပ္ သပ္သပ္စီခြဲၿပီး သိမ္းထားတတ္တယ္။ Football ၊ Movies၊ Comedy ၊ Politics၊ IT စသည္ စသည္ျဖင္႔ ခြဲၿပီး ထားတယ္။ Folder Lock ခ်ၿပီး သိမ္းထားရတဲ႔ Folder ေလးေတြလဲ ရိွသေပါ႔ေလ။ အဲဒီ Folder ေလးေတြထဲကမွ ထူးထူးျခားျခား ရွားရွားပါးပါးေလးေတြသိမ္းဖို႔ သပ္သပ္ခြဲထားတဲ႔ Exquisite ဆိုတဲ႔ Folder ေလးလဲရိွပါတယ္။ အၾကိဳက္ဆံုးေလးေတြ၊ အမုန္းဆံုးေလးေတြ၊ အရီရဆံုးေလးေတြ ကို သိမ္းဖို႔ Exquisite ေအာက္မွာ Funny၊ Art၊ Poem ဆိုတဲ႔ အခြဲေလးေတြလဲ ထားပါေသးတယ္။

         ကိုမားဆိုးရဲ႕ ရန္ကုန္ ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာကို Exquisite ေအာက္က Poem ထဲကို ထည္႔လိုက္တယ္။ ေပါက္တတ္ကရ လုပ္ထားတဲ႔ ခ်ာတိတ္မ ဗီြဒီယို ဖိုလ္ေလးေတြကို တစ္ေယာက္တည္း ဆံုးျဖတ္ၿပီး Art ေအာက္မွာ သိမ္းလိုက္တယ္။ အဲ..ဆရာမၾကီးရဲ႕ ဗီြဒီယိုဖိုလ္ကိုေတာ႔ Funny ေအာက္ကို ေရႊ႕လိုက္တယ္။ ပြားခါမွ ပြားေစေရာ႔။ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ၾကည္႔မိရင္ ရီမိေတာ႔မွာ ေသခ်ာလို႔ပါဗ်။

         ကိုင္း..က်ေနာ္ ေျပာသားဘဲ။ ဖိုးထက္ကြာ အေရမရ အဖတ္မရ အရမ္းပြားတာဘဲလို႔ သတ္မွတ္ခ်င္ သတ္မွတ္။ က်ေနာ္႔စာကို Rubbish ထဲ သိမ္းခ်င္သိမ္း။ Shift+ Delete ခံၿပီး ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ဆရာလိုလို ဘာလိုလို လုပ္ၿပီး ပြားရမွ ေနေကာင္းသာဗ်။    


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts

One thought on “Pho Htet – “ပြား” စရာေတြ တပံုၾကီး ရိွေသးတယ္
  1. အဲဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ေျပာပံု၊ ဆိုပံု၊ ခိုင္းႏိွဳင္းပံုေတြ၊ ဆရာမၾကီးေလသံေတြကေတာ႔ ကာယကံရွင္ေတာင္ မသိဘူး။ ဓာတ္ပံုေတြ႔ၿပီး ဘာဂလိုတုိတို ဗူးထခ်င္တဲ႔ က်ေနာ္ေတာင္ အခံရ ခက္ပါတယ္။
    She knows that she is too full of herself. She admits that she is not a diplomatic person. Many people wouldn’t blame Thizar Wint Kyaw if she slaps her in exchange of 1000-kyat fine. This Miss-who-knows-all should replace U Kyaw Sann. If she is too concerned about preserving our culture and customs, she should come back and try to get herself elected as a Minister of Culture. Let’s see how she can be an example to the women of Burma. Is she from what kind of rich category? Old money/nouveaux riches=newly rich/nigger rich/carpet beggars? By the way she did not pronounce the nouveaux riches well. Obnoxious as she is, she could have practiced this French word first before quoting it for the better effect;-) of giving the message that she is super educated. Thizar Wint Kyaw’s kind is “ignorant is a bliss”. Sayamagyi’s kind is “well..3 OK, I am gonna go read Daw Amar’s books now.
    Khin Kyi Kyel (me quoting Saing Saing’s song), good luck lecturing the world on youtube!

Comments are closed.