ဧၿပီ ၁၊ ၂၀၁၂
အခုတေလာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြၾကားေန၊ သိေနရတာေတြဟာ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က တရပ္ကြက္တည္းေန ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေလးေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးတူေနတယ္။ ငယ္ငယ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေလးေတြဟာ အမ်ားစုအေနနဲ႔အေသးစိတ္မမွတ္မိတတ္ၾကေပမဲ့ ထူးျခားတဲ့အေၾကာင္းေလးေတြဆို.. လူတိုင္းမွတ္မိတတ္ၾကတယ္္မလား။ ကဲဗ်ာ ငယ္ဇာတ္ေၾကာင္းေလးေတြထဲ ကစြဲေနတဲ့ မွတ္မိစရာေလး ေတြေျပာျပခ်င္ပါတယ္။က်ေနာ္ငယ္ငယ္ က်ေနာ္တို႔ေခတ္တုန္းက ရပ္ကြက္ထဲမွာ၊ ေက်ာင္းမွာေၾကာက္ေနရတဲ့ ဗိုလ္ကေလးေတြရွိတယ္။ ထားပါေတာ့ေလ… က် ေနာ္နဲ႔ကစားေဖၚထဲက က်ေနာ္ေၾကာက္ရတာက ရပ္ကြက္ထဲမွာကေက်ာ္ဦးဆိုတဲ့ကစားေဖၚ၊ ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ေတာ့ဗ်ာ သိန္းညြန္႔ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္တို႔ႏွစ္ဦးေပါ့။ က်ေနာ္ ေက်ာ္ဦးကိုေၾကာက္ခဲ့ရတာေလးမွတ္မိသမွ်အရင္ေျပာရရင္ က်ေနာ္ (၅) ႏွစ္သားေလာက္က သေရ ကြင္းပစ္တယ္။ လက္မွာစြတ္တဲ့သားေရကြင္းေလးေတြကို စည္းဝိုင္းေလးထဲမွထားၿပီး ဝုိင္းအျပင္ထြက္ေအာင္ပစ္ႏိုင္ရင္ ႏုိင္တဲ့ကစားနည္း ေပါ့ေလ က်ေနာ္ကလက္တည့္တယ္။ က်ေနာ္႔အေဖကလည္း သားေရကြင္းပူဆာရင္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အထုတ္လိုက္ဝယ္ေပးတတ္တယ္။ က်ေနာ္ပူဆာတာကို အေဖက နားညည္းလို႔ေနမွာပါ။ ဒီေတာ့သားေရကြင္းေတြနဲ႔ အိမ္ေရွ႕မွာ အၿမဲတမ္းပစ္ေနေတာ့တာပဲ ေက်ာင္းကမတက္ ရေသးဘူး က်ေနာ္တို႔ေခတ္က (၅) ႏွစ္ျပည့္တယ္ဆိုတာထက္ လက္ကိုေခါင္းေပၚကတည့္တည့္ေက်ာ္ၿပီး တဖက္ကနားကိုမွီေအာင္ကိုင္ျပ ႏိုင္မွ ေက်ာင္းတက္ရတာကိုး။ ေတာ္ေတာ္လက္ေတြ႕ၾကတဲ့သေဘာထင္တာပဲ။ က်ေနာ္က လက္နည္းနည္းေလး မမွီျဖစ္ေနတာကို ေက်ာင္း လက္ခံတဲ့ဆရာေရွ႕မွာ အေၾကာကိုနည္းနည္းေလးတြန္႔ဆုတ္ထားလိုက္တာ ငါးႏွစ္ကလည္း မျပည့္ေသးေတာ့ဗ်ာ။ ေနာက္ႏွစ္မွလာခဲ့ပါတဲ့။ က်ေနာ္က ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတာ ေက်ာင္းတက္ရမွာ ပ်င္းစရာႀကီးဆိုတာထက္ ေက်ာင္းႀကီးကိုသြားရမွာကိုက အားငယ္စရာႀကီးဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္တာ ဘာဆန္းလဲ။ သားေရကြင္းေတြလည္း တ၀တျပဲပစ္ေဆာ့ကစားရေတာ့မွာမို႔ေလ။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ မသက္သာ ဘူးဗ်ာတို႔ အေမကေက်ာင္းသြားထားတာ ဆရာေရွ႕မွာ လက္ကိုနည္းနည္းေလးမဆန္႔ရေကာင္းလားဆိုၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ေဆာ္လိုက္တာ အီစလန္ေဝတယ္ဗ်ိဳ႕။ အေဖရွိလို႔ေတာ္ေသးတာ အေမက က်ေနာ္တို႔သာႏိုင္တာ အေဖေျပာရင္နာခံတာပဲ။ “နင့္အေဖရွိေနလို႔ နင္သက္သာ သြားတယ္မွတ္တဲ့’’ အေဖကေျပာတယ္ “ခေလးဆိုတာ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ ပညာသင္တာေကာင္းတယ္တဲ့” အေဖ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ က်ေနာ္သားေရကြင္း အဝပစ္ရေတာ့မွာေပါ့ေလ….။
ဆက္ရရင္ေတာ့ဗ်ာ .. သားေရကြင္းကိုအိမ္ေရွ႕မွာတင္မကဘူး၊ လမ္းထိပ္အထိထြက္ပစ္ဘို႔ႀကိဳးစားေတာ့တာပဲ။ အဲ့ဒီမွာ ေက်ာ္ဦးဆိုတဲ့ကစား ဘက္နဲ႔တိုးေတာ့တာဆိုပါေတာ့။ က်ေနာ္က လက္ကက်င့္သားေကာင္းေတာ့ႏိုင္တယ္။ ဒီမွာတင္ ေက်ာ္ဦးတို႔ညီအကိုက က်ေနာ္႔သားေရကြင္း ေတြကိုလုေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ္က သူမ်ားလုတာမခံဘူးေတာ့ အလုခံရတယ္ေလ။ က်ေနာ္ျပန္လုေတာ့ ေက်ာ္ဦးက က်ေနာ္႔ကိုထိုးတာ ပါး စပ္က ေသြးနည္းနည္းေတာင္ ထြက္တယ္။ ဒီေတာ့ငိုတာေပါ့ဗ်ာ။ ေဘးကလူႀကီးတေယာက္က ေက်ာ္ဦးကိုျပန္ေပးဘို႔ေျပာေတာ့ ဒီေကာင္ ေတြညီအကိုက ထြက္ေျပးၾကပါေရာ။ အဲ့ဒီ့ေတာ့ ဦးေလးႀကီးက “မင္းသူ႔အေဖကိုသြားတိုင္တဲ့” က်ေနာ္လည္း ငိုလက္စနဲ႔ သြားတိုင္တယ္။ သူ႔အေဖ ဦးေကာက္က ဖဲဒုိင္ခံတယ္၊ အရက္ေရာင္းတယ္္ ရက္ကြက္ထဲမွာမိုက္တဲ့သေဘာရွိတယ္။ ဒါက ႀကီးလာမွသိတာ။ ငယ္ငယ္က ေတာ့ ဆိုးတယ္ေလာက္ပဲသိတာေပါ့။ ဆိုၾကပါေတာ့ဗ်ာ. သြားတိုင္ေတာ့ ဦးေကာက္က “ေဟ့ေက်ာ္ဦးလာအံုး… မင္း သူ႔သားေရပင္ယူလာလားျပန္ေပးလိုက္တဲ့” တခြန္းပဲေျပာတယ္။ ေက်ာ္ဦးက မေက်မနပ္နဲ႔ဆင္းလာတယ္၊ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အေဖက အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္ထြက္ သြားေရာ။ သူ႔ေဖမရွိေတာ့ ေက်ာ္ဦးကေရာ့ဆိုၿပီး သူလုသြားတဲ့ထဲကတဝက္မရွိတရွိေလာက္ကို လွမ္းပစ္ၿပီးေပးတယ္။ သူ႔ညီကလည္း မိုက္ ၾကည့္ေလးနဲ႔ က်ေနာ္ရသမွ်ေလးယူလိုက္တယ္။ သြားတိုင္တာက ငိုေနတဲ့စိတ္ခံစားမႈနဲ႔မို႔ေလ။ သူ႔အေဖမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာ္ဦးမ်က္ႏွာက ခုနကေဆာ္ပေလာ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာထက္ေတာင္ ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းေနသလိုပဲဗ်ဳိ႕။ ေျပာရရင္ေတာ့ဗ်ာ ငယ္ေၾကာက္ျဖစ္သြားရတာပါ။ အိမ္ျပန္ခဲ့တာေပါ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကနည္းနည္းေလးေရာင္ေနေရာ အေမက “ဘာျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့” က်ေနာ္က…. “ေက်ာ္ဦး လုပ္တာ” လို႔ေျပာေတာ့ အေမက “လာသူ႔အေဖကိုသြားတိုင္ရမယ္” တဲ့အေဖကေတာ့ “လုပ္မေနပါနဲ႔ကြာတဲ့ ခေလးခ်င္းဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ” တဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ အေမက သားေဇာကပ္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး ေက်ာ္ဦးတို႔အိမ္ဆီကိုေပါ့။ ဒီတခါ သူ႔အေမနဲ႔ေတြ႕တယ္ ဘာေျပာတယ္ မွတ္သလဲ “ခုနက သူ႔သားေက်ာ္ဦးက သားေရကြင္းေတြျပန္ေပးလိုက္ပါၿပီတဲ့” အေမကက်ေနာ့္ကိုေမးတယ္ ဟုတ္သလားဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ေက်ာ္ဦးမ်က္ႏွာကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အေမ့ကိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္ “ဟုတ္တယ္” လို႔ ေက်ာ္ဦးထပ္ထိုးခံရမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္က အရွိ အတိုင္းျဖစ္ခဲ့တာကို မေျပာရဲတာေပါ့ေလ။ အေမကထပ္ေျပာတယ္ “လက္သီးနဲ႔လည္းထိုးေသးတာ” ဆိုေတာ့ ေက်ာ္ဦးအေမက “ေအး ေအး ဆံုးမလိုက္မယ္” ေျပာၿပီး ေက်ာ္ဦးကိုလာစမ္းလို႔ေခၚေတာ့ ရုတ္တရက္ ေက်ာ္ဦးကထြက္ေျပးေရာ။ က်ေနာ္လည္းေၾကာင္ေနတာေပါ့ သူ႔အေမက “ဆံုးမလိုက္ပါ့မယ္” “စိတ္ခ်တဲ့” “ဒီေကာင္ေလးဒီလိုပဲတဲ့” အေမလည္းဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္႔ကိုလက္ ဆြဲၿပီးျပန္လာတယ္။ လမ္းေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕ဘက္ကအေဒၚကေမးတယ္။ ဘယ္လိုလဲအမဆိုေတာ့ အေမက “ေက်ာ္ဦးအေမက ဆံုးမ မယ္ေျပာတယ္” လို႔ေျပာေတာ့ “အမေလးအမရယ္ အဲ့ဒီကေလးေတြက မိမဆံုးမ၊ ဖမဆံုးမေတြ” “သြားတိုင္ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးမဘူး” “သူတို႔ကေလးခံလာရတယ္ဆိုရင္သာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး ရန္ေတြ႕တတ္တာ” တဲ့ “စ႐ိုက္ၾကမ္းတယ္။ က်မခေလးေတြေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မကစားခိုင္းဘူး” .“ခေလးျခင္းအႏိုင္က်င့္ေနရာကေန အိမ္ကသူ႔အေဖနဲ႔ပါ ေတာ္ၾကာျပသာနာျဖစ္တတ္တယ္မလားတဲ့” ေအာ္…. ေက်ာ္ဦးနဲ႔ သူ႔အေမ၊ အေဖက ဘာျဖစ္လို႔ဒီလိုလုပ္တာလဲ။ ခေလးဘဝကေတာ့က်ေနာ္မသိဘူးဗ်ာ။
အခုလည္းဗ်ာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔၊ ၾကံ့ခိုင္ေရး ဒီၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ၿပိဳင္ဆိုင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတာၾကည့္ရတာ ငယ္ ငယ္တုန္း ကက်ေနာ္နဲ႔ေက်ာ္ဦးျဖစ္သလိုမ်ားျဖစ္ေနသလားေတြးေနတာ NLD အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ေလးဂြနဲ႔အပစ္ခံရတယ္။ စည္း႐ုံုးေရးဆင္းရင္ ေဒၚစုကအစ အဆင္မေျပေအာင္လုပ္ေနတာ။ မဲစာရင္းေတြ မမွန္မကန္လိမ္ထားတာ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္က (၃) ေနရာကို လံုၿခံဳေရးအရဆိုၿပီးရပ္ဆိုင္းထားတာ.. စသည္ျဖင့္ ေပါ့ေလ။ က်ေနာ္ထင္တယ္ လိုက္တိုင္ေနလည္း ေက်ာ္ဦးတို႔မိဘေတြလိုပဲေနမွာ။ သားသမီးမဆံုးမပဲေနတဲ့ မိဘေတြလိုပဲေနမွာပါ။ မိမဆံုးမဖမဆံုးမေတြကိုတိုင္ေနလို႔ေတာ့မထူးပါဘူး အရွက္ေျပဆံုးမလိုက္ပါ့မယ္ေျပာေနမွာပဲဗ် ခေလးအေတြးဆို လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ဝင္တဲ့သူေတြ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ကလိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
ဇာတ္လမ္းကဆက္ရရင္ေတာ့…. သိန္းညြန္႔ဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းပါ။ သိန္းညႊန္႔က အတန္းထဲမွာ ဗလအေကာင္းဆံုး က်ေနာ္ထင္တာ ေတာ့သူက သက္ႀကီးပုျဖစ္မယ္ထင္တာပဲ။ သူနဲ႔က (၂) တန္းအေရာက္မွာ ဆံုတာပဲဗ်။ သူကတမ်ဳိး ခေလးအရြယ္မွာကတည္းက သူနဲ႔ အေပါက္အလန္းတည့္တဲ့သူ (၃) ေယာက္ရွိတယ္။ သူတို႔သံုးေယာက္ကို တခန္းလံုးနီးပါးကခေလးေတြ က်ေနာ္အပါအဝင္ေပါ့တေန႔ ဒါမွ မဟုတ္ တပါတ္ကို သံုးခါေလာက္ေတာ့ ငါးျပားေပးရတယ္။ မေပးရင္ သိန္းညႊန္႔က အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ သမတယ္။ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ ဆရာမကို တိုင္မေျပာရဲၾကဘူး။ ဆရာမတိုင္ရင္လည္း သိန္းညႊန္႔က ေက်ာင္းဆင္းရင္ထိုးတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ငါးျပားဆက္သရတဲ့အမႈကို ထမ္းရတယ္ေပါ့ေလ။ ေၾကာက္တာကိုးေနာ။ ေျပာရအံုးမယ္ဗ်။ က်ေနာ္ အဲ့ဒီအတန္းကိုတက္ခါစက ငါးျပားမေပးရေသးဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္နဲ႔ခံုတတန္းတည္းက်တဲ့ ဗသိန္းဦးနဲ႔ လွခ်စ္တင္တို႔ကစတာပဲ။ သူတို႔ကစၿပီး ငါးျပားေပးေနေတာ့ က်ေနာ္လဲလိုက္ေပးရတာေပါ့ေလ ဟုတ္ဘူးလား။ ေရာေယာင္ၿပီးထည့္တယ္လို႔ဆိုရမလားပဲ။ ခေလးဆိုေတာ့မသိဘူးေလဗ်ာ…။
သိ္န္းညြန္႔လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး ဒီဘက္ေခတ္မွာကို မတရားအဓမၼအလုပ္ခိုင္းတာ၊ အလွဴေငြထည့္ခိုင္းတာ၊ ေပၚတာဆြဲတာ၊ ဖိအားေပးၿခိမ္းေျခာက္ တာ တယ္စံုတဲ့ေခတ္ဗ်ာ။ မဲထည့္တာေတာင္မွ ဖိအားေပးထည့္ခိုင္းေနတာ စစ္မွန္တဲ့ဒီမိုကေရစီတဲ့ေျပာေနၾကတာ။ သိ္န္းညြန္႔ေဘးကလို ကပ္ဖားကပ္ေျမႇာင္ေတြကလည္း ရိွပါသဘိနဲ႔။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ သိ္န္းညြန္႔အေၾကာင္းဆက္ရေအာင္….။
တေန႔ေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့ အေမကေခါင္းကိုပြတ္သပ္ၿပီး ဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္တယ္။ သန္း ဥေလးေတြဘာေလးေတြၾကည့္ တယ္။ မိခင္ေမတၱာေပါ့။ ႏွပ္ေခ်းညႇစ္တယ္။ ဒါမိခင္တိုင္း လုပ္တတ္တဲ့သေဘာပါ။ ေက်ာင္းက အေၾကာင္းေတြေမးတယ္။ စာလိုက္ႏိုင္လား စသည္ျဖင့္ေပါ့။ က်ေနာ္ အေမေရာ အေဖေရာ သားက တေယာက္ပဲေမြးတာ။ အိမ္မွာက မိန္းကေလး (၄) ေယာက္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္႔ကို သိတ္ခ်စ္ၾကတယ္ထင္တာပဲ။ ဆက္ၾကပါစို႔ဗ်ာ။ အေမက အဲ့ဒီ့လိုၾကည္ႏူးစရာေလးေတြေျပာေတာ့ဗ်ာ ခေလးဆိုေတာ့ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ရင္ဖြင့္ တတ္တယ္မလား။ အဲ့ဒီေတာ့ အေမ့ကိုခြၽဲခ်င္ျပန္ေရာ “အေမသားေလ မုန္႔မဝဘူး” လို႔ေျပာလိုက္ကေရာ အေမက “ဘာျဖစ္လို႔လည္း အေမ ဆယ္ျပားေတာင္ေပးတာပဲ” တဲ့။ အဲ့ဒီ့ေခတ္က မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲမွ ေတာၿမိဳ႕မွာဆို ဆယ္ျပားပဲ။ ေတာ္ေတာ္ဝတယ္ဗ်။ ဒီေတာ့မွ….. အတန္း ေဖၚလူမိုက္သိန္းညြန္႔က တေန႔ငါးျပားေလာက္ေပးေနရတာ အေမ့ကိုဖြင့္ေျပာမိပါေရာဗ်ိဳ႕။ အေမေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပံုရတယ္။ ခဏေနေတာ့ “နင္တဲ့ဒီအတိုင္း လူလူခ်င္းေၾကာက္ေနရရင္ခက္ေနမယ္”ဆိုၿပီး အေမက သားေဇာနဲ႔လုပ္ငန္းစေတာ့တာပဲကြယ္ရို႕ ခနေနေတာ့ အေမကဝါးခ်မ္းခတ္ထူထူတခုကို ေပတံလုပ္ေပးတယ္။ သာမန္ေပတံထက္ေတာ္ေတာ္ထူတယ္။ “နင့္ကို အႏိုင္ က်င့္ေနတာ ဆရာမကိုေျပာသလား” တဲ့ “က်ေနာ္မေျပာရဲဘူးအေမ။ သူက က်ေနာ္႔ကို ေက်ာင္းဆင္းရင္ထိုးမွာ ေၾကာက္တယ္” အေမတင္းတာေပါ့။ “ေယာက်ၤားပဲ မတရားရင္ျပန္လုပ္တဲ့” တခြန္းပဲေျပာတယ္။ အေမမွန္တာ မွားတာေတာ့တပိုင္းေပါ့ေလ။ က်ေနာ္ ေနာက္ေန႔ေက်ာင္းသြားေတာ့ အဲ့ဒီေပတံႀကီးထည့္သြားေရာဗ်ိဳ႕။ စိတ္ထဲလည္းတင္းထားတယ္။ ငါ႔မွာေပတံႀကီးရွိတယ္ေပါ့…။
ေက်ာင္းေရာက္ၿပီးမုန္႔စားဆင္းေတာ့ အေမေပးတဲ့ဆယ္ျပားကို ေဒၚတုတ္မႀကီးဆီမွာ မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲဝယ္စားပစ္လိုက္တယ္။ မစားရတာၾကာ ၿပီ။ သိန္းညြန္႔ကိုဆက္ေနရတာနဲ႔ေလ။ စားလို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ေက်ာင္းျပန္ မတက္ခင္ပဲေလ ပြဲကစၿပီဗ်ဳိ႕။ သိန္းညြန္႔တို႔တသိုက္နဲ႔ တိုးပါ ေလေရာ။ တိုတိုေျပာရရင္ ငါးျပားေတာင္းပါၿပီေကာ။ က်ေနာ္႔မွာေပးစရာမရွိေတာ့ဘူးေလ။ အေမေပးတဲ့ေပတံႀကီးအားကိုးနဲ႔ ဝယ္စားပစ္ လိုက္ၿပီေလ။ ေပတံႀကီးကိုေတာ့ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ… က်ေနာ့္မွာ မရိုက္ရဲဘူးဗ်ာ။ ငယ္ေၾကာက္လိုျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ ေတာ္ေတာ္အားတင္းထားၿပီးသိန္းညြန္႔ကိုေတာင္းပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့မရဘူး။ သိန္းညြန္႔က ရင္ပတ္ကိုလာကိုင္တယ္။ က်ေနာ္ျပာေနၿပီ။ ဘာ လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူစိတ္မဆိုးေအာင္ဆိုၿပီး ေပတံနဲ႔ေရာကိုင္ထားတဲ့ “ေက်ာက္တံအသစ္ေလးယူပါကြာ” ဆိုၿပီးေျပာမိ တယ္။ သိန္းညြန္႔ကမရဘူးဗ်ာ။ ေက်ာက္တံေလးက အေဖေစ်းကေနဝယ္လာတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ သိန္းညြန္႔က ေက်ာက္ တံကိုယူၿပီးေတာ့ ခ်ဳိးပစ္လိုက္ေရာ။ က်ေနာ္လည္းေၾကာင္သြားတယ္။ ၿပီၤးေတာ့စိတ္ထဲလႊတ္ကနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီး သိ္န္းညြန္႔ကိုေၾကာက္ကန္ကန္ၿပီး ေပတံနဲ႔ တီးလိုက္မိပါေရာ။ သိန္းညြန္႔လည္းေၾကာင္အန္းသြားတယ္။ ေၾကာက္လို႔ရိုက္လိုက္တာဆိုေတာ့ အားကလည္း မထင္တဲ့ေနရာကထြက္သလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူး။ ေၾကာက္ကြၽဲခတ္ရင္ ေသတတ္တယ္လို႔ ႀကီးေတာ့သိလာရတာေပါ့ေလ…။
သိန္းညြန္႔နဖူးႀကီးညိဳသြားၿပီး အာလူးသီးထြက္ေတာ့တာပါပဲ။ သိန္းညြန႔္ငိုပါေလေရာ။ က်ေနာ္က ဆက္တိုက္ သံုးခ်က္႐ိုက္လိုက္မိတာကိုး။ ခဏေနေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးရံုးခန္းေရာက္တဲ့အထိပါပဲ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးခံု ေပၚတက္ၿပီး အရိုက္ခံရတယ္။ က်ေနာ္က (၅) ခ်က္ သိန္းညြန္႔က (၂) ခ်က္။ ႏုိ႔မို႔ဆို သူအရိုက္ခံရမွာမဟုတ္ဘူး။ အျဖစ္အပ်က္စံုကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကသိသြားေတာ့ သိန္းညြန္႔ကို ေနာက္ဒီလို ေက်ာင္းသားခ်င္းအႏိုင္မက်င့္ရ ေအာင္ဆိုၿပီး (၂) ခ်က္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းသားခ်င္း တုတ္နဲ႔ရိုက္လို႔ (၅) ခ်က္။ မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေသးေတာင္ထြက္က်ခ်င္တယ္။ ကိစၥကမၿပီးေသးဘူး။ ေနာက္ေန႔မိဘေတြေခၚရတယ္။ က်ေနာ္႔ေပတံႀကီးလည္း အသိမ္းခံရတယ္။ အေမနဲ႔ သိ္န္းညြန႔္အေမေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေတာ့တာေပါ့…။
အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ခေလးေတြခ်င္းအဲ့ဒီ့လိုအႏိုင္က်င့္တာမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ သိန္းညြန္႔လည္း က်ေနာ္႔ကိုမႏိုင္ရဲ ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္အေမလည္း အေဖဆူတာခံလိုက္ရတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဗသိန္းဦးနဲ႔၊ လွခ်စ္တင္လည္း က်ေနာ္႔ကိုပိုၿပီးခင္လာၾကတယ္ထင္တာပါပဲ။
ဒီေတာ့ဗ်ာ… သိပ္မတရားလုပ္ေနရင္လည္း ဒီကေန႔ေခတ္မွာသိတ္ကိုေခတ္စားေနတဲ့ ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာေလာက္နဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ပါ့မလား ေတြးမိတယ္။ သိ္န္းညြန္႔လိုလုပ္ေနရင္ေတာ့ ေပတံနဲ႔တီးသင့္ တီးပစ္ရမယ္လို႔ ခေလးဘဝကလိုေတာင္ စဥ္းစားေနမိေသးတယ္။ တကယ္လို႔ (Do or Die) ဆိုသလိုျဖစ္လာခဲ့ရင္ေရာ ေနမလား ေသမလားေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေရးကိုေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေပတံနဲ႔တီးခဲ့ဘူးပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
This is a very good article that every child should read. ….
ိဆြမ္းျကီီးေလာင္းတဲ့အလုပ္ေတြျပန္စဖုုိ ့ခ်ိန္တန္ျပီ။ လက္သယ္မေပါ ္ဘူးေလ။ ၀ိုင္းသမျက၇င္မေကာင္း
ဘူးလား။ ေခြးမသားေတြလူပါးအေတာ ္၀ေနျပီ။