စီမံကိန္း (သုိ႔မဟုတ္) အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိ္က္မႈ
ေမာင္လူေရး
ဧၿပီ ၃၊ ၂၀၁၃
ေမတၱာဟာ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အားလံုးေကာင္းခ်ီးဖုိ႔၊ ေပါင္းစည္းဖုိ႔ဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းကဘဲ လာတာပါ။ မေကာင္းတာေတြ၊ ၿပိဳကြဲတာေတြဟာ အခ်စ္မဲ့ရာကလာတာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေမတၱာထားဖုိ႔ဆိုတာ အက်င့္သိကၡာမရွိလို႔မရပါဘူး။ အက်င့္သိကၡာမရွိရင္ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွင္းေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့တုိင္းျပည္ႀကီးျဖစ္လာႏိုင္မွာလဲ။
“ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အဓိကလိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ တုိင္းျပည္တည္ၿငိမ္းေအးခ်မ္းေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈမရွိဘဲ ဆူဆူပူပူျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္အတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဆံုး႐ံႈးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း မႈရွိေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္” လို႔ သမတႀကီးကေတာ့ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ညက ေျပာသြားတာဘဲ။
တကယ္ေတာ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္စီမံကိန္းဆက္လုပ္ဖုိ႔ေျပာတာဟာ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းပါ၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အက်င့္သိကၡာမဲ့မႈေပါ့၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြအေပၚထားတဲ့ေမတၱာတရားကုိ ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မယ္ေလ။
စီမံကိန္းဟာ သမတႀကီးမိန္႔ခြန္းနဲ႔ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ဘဲ။ သမတကဘဲညာတာလား၊ ေကာ္မရွင္ကဘဲ မညွာတာလားေတာ့မသိဘူး၊ သမတႀကီးစကား နာၾကားလိုက္ရမွာပါ…
“စတုတၳအခ်က္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္မွာ အေျခခံအက်ဆံုး လူအမ်ားစုျဖစ္တဲ့ အလုပ္သမားနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားဘ၀ တိုးတက္ျမင့္မားေရးျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္လူဦးေရအမ်ားစုဟာ ေက်းလက္မွာေနထုိင္ၾကၿပီး လယ္ယာလုပ္ငန္းနဲ႔ လယ္ယာလုပ္ငန္း ေပၚမွာအေျခခံတဲ့ လက္လုပ္လက္စားသမားမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ လယ္ယာလုပ္ငန္းဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာတာနဲ႔အမွ် ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ စားေရး၀တ္ေရးနဲ႔ ေနေရးတို႔ ျပည့္စံုဖူလံုလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လယ္ယာက႑ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအေနနဲ႔ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ၾကၿပီး လယ္ယာထြက္ ကုန္မ်ားပိုမိုထြက္ရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔၊ မိမိတို႔လယ္ေျမမ်ား တန္ဖိုးျမင္တက္လာေအာင္ လယ္ေျမမ်ားကို ျပဳျပင္ၾကဖို႔၊ အထြက္တိုးတဲ့ မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္႔ေတြကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးၾကဖို႔၊ စနစ္တက် သိပၸံနည္းက် စိုက္ပ်ိဳးၾကဖို႔နဲ႔ စက္မႈလယ္ယာကူးေျပာင္းႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္ ”
သမတႀကီးရယ္ လယ္သိမ္းတာ၊ ယာသိမ္္းတာ ေတာင္သူေတြဘဝတုိးတက္ျမင့္မားဖုိ႔လား၊ ေအာက္က်ျပားဝပ္ဖုိ႔လားေမးရေတာ့မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သမတႀကီးကဘဲ ပလီတာလား၊ ေကာ္မရွင္ကဘဲ သမတႀကီးေလာက္ ေတာင္သူဘဝေတြအေပၚ မခံစားတတ္တာလား၊ ခက္ေတာ့လဲ ခက္သား၊ ဝမ္ေပါင္နဲ႔ခ်ုဳပ္ခဲ့တဲ့စာခ်ုဳပ္မွာ သမတႀကီးႏုစဥ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဘဝက လက္မွတ္ထုိးခဲ့တာဆိုလား။ ခုသမတရင့္မႀကီးျဖစ္ေတာ့ေရာ သေဘာက ဘယ္လိုလဲ၊ ေတာင္သူေတြအသက္ကေတာ့ သမတႀကီးလက္ေပၚမွာဘဲ ရွိေတာ့တာေပါ့ေလ။ သမတႀကီးေျပာသလုိ စက္မႈလယ္ယာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ စီမံကိန္းလယ္ယာအျဖစ္ေတာ့ ကူးေျပာင္းသြားၾကၿပီ။
ေဒၚစုကေတာ့ လက္ပံေတာင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေရႊးစရာတျခားလမ္းမရွိတဲ့ပံုမ်ဳိးေျပာသြားတာဘဲ။ ဆက္လုပ္ရမယ္တဲ့။ ဂိုလ္ရွယ္ေလးဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးရွင္ကေတာ့ ေတာင္သူေတြကို သတင္းစာမဖတ္လို႔အျပစ္တင္တဲ့ေဒၚစုဟာ အစီရင္ခံစာကို ေသခ်ာေတာင္မဖတ္ခဲ့ဘူးဆိုဘဲ၊ သူ႔ရဲ႕ အႀကမ္းဖက္အဓိကရုဏ္းလက္သည္ဘယ္သူလဲ အပိုင္း၄ မွာ ေအာက္ပါအတုိင္းေရးထားေလရဲ႕။
“ေဖေဖၚ၀ါ၇ီလ ၁ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဟာ၀ိုင္ယီမွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ေရာက္ျပီး ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ကကၾကီးႏွင္႔ ေနာက္ခ်န္ လက္ပံေတာင္းေကာ္မရွင္တို႔ ေရးသားထားျပီးေသာ အစီရင္ခံစာအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံျပသခဲ႔သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ အစီရင္ခံစားအား အေသျခာပင္မဖတ္ေတာ႔ပဲ သေဘာတူလက္ခံခဲ႔သည္ဟု ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမွဳးမွ ေျပာသည္။ သို႔ေသည္ မတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ လက္ပံေတာင္း အစီရင္ခံစားအား ျပန္လည္ဖတ္ရွဳ႔ခဲ႔ျပီး အခ်ိဳ႔ေသာ အခ်က္မ်ားအား ျပင္ဆင္လိုေသာ္လည္း သူမ လက္ခံျပီးသားမို႔ ဆက္လက္ ေရွ႔မတိုးေတာ႔႔ပဲ ထုတ္ျပန္ရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ႔၏ ”
ဒီေရးသားခ်က္ေတြမွန္ မမွန္ကေတာ့ ေဒၚစုနဲ႔ေကာ္မရွင္နာမ်ားရွင္းရမဲ့ဟာပ။
သမတႀကီးေရာ ေရႊးစရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူးလား။
တာဝန္အႀကီးဆံုးယူထားသူေတြက ေရႊးစရာမရွိေတာ့ဘူး ေျပာေတာ့ တုိင္းသူျပည္သားေတြမွာ ညွဳိးငယ္စရာဘဲ။ အထူးသျဖင့္ လက္ပံေတာင္းေဒသခံေတြေလ။ ေရႊးစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ စြမ္းအားေတြမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ေလ။ ဒို႔ျပည္ႀကီးက ပါဝါမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒို႔ျပည္ႀကီးမွာ ေရႊးစရာမရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒို႔ျပည္ႀကီးက ခ်ာတူးလန္ဘဲ။
လယ္သမားေတြမွာ ေမြးရာပါအားနဲခ်က္ရွိပါတယ္ေခါင္းေရွာင္ႀကီးတုိ႔ရယ္။ အဲဒါဟာ ဆင္းရဲျခင္းပါ။ အဲဒီဆင္းရဲသူေတြဆီက သူတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့၊ မီွခုိတဲ့၊ စိုက္ပ်ဳိးစားေသာက္တဲ့၊ သူတုိ႔ရဲ႕ခြန္အားျဖစ္တဲ့ေျမကို သိမ္းယူၿပီး စီမံကိန္းလုပ္တာဟာ သူတို႔ဘဝေတြကို ေခ်မႈန္းပစ္လုိက္တာပါဘဲ။ အဲဒီေတာ့ စီမံကိန္းဆိုတာ ရြာေတြဖ်က္ၿပီဆိုမွေတာ့ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခိုက္မႈပါဘဲေလ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရွဳံ႕ခ်ေနတဲ့မိတၳီလာမီးရွဳိ႕သတ္ျဖတ္မႈထက္ဆိုးတာေပါ့။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ တုိင္းသူျပည္သားေတြ ပိုေပ်ာ္ဖုိ႔ပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆိုတာ အက်င့္ေကာင္းေမတၱာထားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြေပၚထြက္လာျခင္းပါ။
အဘြားႀကီး၊ အဘိုးႀကီးေတြ၊ ကေလးငယ္ေတြဟာ ေဘးဒဏ္ေတြပိုခံရပါတယ္။ ကေလးေတြေသဆံုးေနရတယ္ဆိုတာေတြဟာ သန္႔ရွင္းတဲ့ ေရမရွိလို႔ပါ။ ေတာင္ေတြၿဖိဳ၊ ေတာေတြခုတ္တဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆိုတာ ကေလးေတြအနာဂတ္ကို လုယက္သတ္ျဖတ္မႈသာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲမႈထူေျပာလာရင္ လူမႈေရးၿပိဳကြဲပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလဲ ကင္းမဲ့၊ ေပ်က္ကြယ္လာပါတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ေတြလဲ တုိးလာလုိ႔၊ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ႔ ေသရည္ေသရက္လုပ္ငန္း၊ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ငန္းေတြထြန္းကားရာက အဆံုးစြန္ပ်က္စီးမႈေတြျဖစ္၊ အသိဥာဏ္အားနဲ၊ လူက်င့္ဝတ္ေတြကေန ပိုေသြဖည္လာ၊ လယ္ယာထြက္ေတြမရွိေတာ့ စားေသာက္ကုန္ေတြေစ်းႏႈံးပိုျမင့္။ ေၾကာက္စရာအဆိုးသံသရာႀကီးပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ စားေသာက္ကုန္ေစ်းႏႈံးျမင့္တာနဲ႔ လူမႈေရးမညီမွ်တာဟာ တုိက္ရုိက္အခ်ဳိးက်ပါတယ္။ လူေတြဟာ လက္လွမ္းမမီအတူတူ လြယ္လြယ္ရဖုိ႔က်ဳိးစားရာကေန ရာဇဝတ္မႈေတြပိုထူေျပာလာေတာ့မွာပါ။
သမတႀကီးခင္ဗ်ား စီမံခ်က္ေျပးဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း ၾကားဖူးပါသလား။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတ့ဲသူေတြအေၾကာင္းေလ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဖ်က္ရင္ဖ်က္၊ မဟုတ္ရင္ သူမ်ားကိုဖ်က္ေတာ့မွာဘဲ။ ကိုယ့္ကို္ယ္ကိုမခ်စ္ႏိုင္တဲ့ေနာက္ သူမ်ားကိုလဲ ခ်စ္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး။
စုိက္ပ်ဳိးေျမေတြ ေကာင္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔၊ အထြက္တုိးဖုိ႔၊ စက္မႈလယ္ယာေျပာင္းဖို႔၊ ေဒသတခုလံုးၿငိမ္းခ်မ္းသာယာဝေျပာဖုိ႔ တကယ္ေတာ့ ေငြနဲနဲဘဲလုိတာပါ။ တသက္လံုး မပူမပင္ေနထုိင္လုိ႔လဲရပါတယ္။
သတၳဳတြင္းစီမံကိန္းေၾကာင့္ ပ်က္သြားတဲ့ေျမေတြျပင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေငြေၾကးအလြန္ကုန္ၾကမွာပါ။ ထြက္တာနဲ႔ ပ်က္တာလဲ မကာမိပါဘူး။ ဒီဒဏ္ေတြကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ စီမံကိန္းအက်ဳိးအျမတ္ရွိသူေတြ မခံရပါဘူး။ ဦးပိုင္က ႏုိင္ငံေတာ္ကိုစြန္႔ႀကဲတဲ့အခြန္ေလာက္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ျပင္လို႔ရႏုိင္ပါ့မလဲ။
တကယ္ေတာ့ ေျမဆိုတာ ဘယ္သူမွမပိုင္ပါဘူး။ ေျမယာကိုအသံုးခ်ေနတာဟာ ကေလးေတြဆီက ေခ်းငွားသံုးရတာနဲ႔အတူတူပါဘဲ။ သူတုိ႔ထမင္းလုပ္ကုိ ကိုယ္ကအရင္ယူစားလုိက္တာပါ။
လူတေယာက္ခ်င္းစီက အခ်ိန္တန္ေသသြားရမွာ၊ ေနာက္ဆက္ေပါက္ဖြားလာမဲ့သူေတြအတြက္ ေျမဟာ သူ႔အတိုင္းရွိေနရမွာပါ။ ကိုယ္ဒီေျမေပၚကေန စားေနရသလို၊ ေသာက္ေနရသလို သူတုိ႔လဲ စားရမွာ ေသာက္ရမွာပါ။ ေျမကိုထင္သလိုဖ်က္ဆီးတာဟာ လူသားရဲ႕အနာဂတ္ကို ဖ်က္ဆီးတာပါဘဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္ဆုိရင္ေတာ့ ပိုမလုပ္ေကာင္းဘူးေပါ့။ ခု ေဒသခံေတာင္သူေတြ မီးလိုပူေနရတယ္။ ေနလို ပူေနရတယ္။ အလြန္ပူျပင္းတ့ဲေနေအာက္မွာ စုိးရိမ္ေသာကအျပည့္နဲ႔ ေနေနရတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲရပ္တည္ေနရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ ဦးပိုင္ကလူေတြလဲ အဲယားကြန္းခန္းထဲမွာ၊ အဲယားကြန္းကားေပၚမွာ။ သမတႀကီးလဲ စံအိမ္ေတာ္ႀကီးထဲမွာ၊ ေလယဥ္ေပၚမွာ။ ေဒၚစုလဲ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းကအိမ္ေတာ္မွာ။ ေနျပည္ေတာ္က ဇိမ္က်က်အိမ္ထဲမွာ။ ေပ်ာ္ေမြ႔ဖြယ္အခမ္းအနားေတြမွာ၊ ဝမ္ေပါင္ကေတာ့ စက္ရုံထဲမွာ ေရကူးကန္ေတာင္တူးထားေသးသတဲ့။ တရုတ္ျပည္တြင္းကဆရာႀကီးေတြဆိုတာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ေပါ့ေလ။
ရြာေတြေရႊ႕ေျပာင္းတာဟာ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခုိက္မႈလို႔ မေျပာရင္ကို မရေတာ့ပါဘူး။ ေျမေတြသိမ္းတာကေတာ့ လုယက္မႈေပါ့။
ဟုတ္ပါတယ္။
စီမံကိန္းဆိုတာ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈပါဘဲ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
