ကိုထိန္လင္းသို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
ေနာင္ေက်ာ္၊ (ေကာင္းကင္အင္တာနက္ကယူတယ္) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၂၊ ၂၀၁၂
ကိုထိန္ေရ ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ေၾကြလြင့္သြားေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အမွတ္တရေန႔ အခမ္းအနား (၂) ပြဲကို ေဖေဖာ္၀ါရီလ(၁၀)ရက္ေန႔က ရန္ကုန္မွာ၊ (၁၂)ရက္ေန႔က မႏၱေလးမွာ က်င္းပခဲ့ေတာ့ အဲဒီႏွစ္ပြဲစလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ အေလးအနက္ထားၿပီး တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာလုပ္တဲ့ ပြဲမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဆံု ျဖစ္ခဲ့ၿပီး စကားနည္းနည္းေလာက္ပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာထားကို ဒီေပးစာနဲ႔ ခင္ဗ်ားဆီလွမ္းေျပာလိုက္တာပါ။
ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္စၿပီး ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ၾကတာဟာ 1999 ခုႏွစ္၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ရယ္၊ မႏၱေလးေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားဘ၀နဲ႔ ဆံုခဲ့ၾကတာရယ္ကို မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ခင္ဗ်ားတို႔ ေျမာက္ပိုင္း ေအဘီျပန္ထြက္ေျပးလားၿပီး ေနာက္ပိုင္းကာလ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးမႈနဲ႔ ေထာင္ခ်လိုက္တဲ့ ကာလဆိုတာကိုလည္း သတိရမိေနပါေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ အမႈတဲြ ျဖစ္ေနတဲ့ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီျပန္ ရဲေဘာ္ေတြထဲက ကိုရာျပည့္၊ ကိုအငယ္ေလး၊ ကိုစံလြင္ေလး၊ ကိုရဲလင္း၊ ကိုမိုးႀကီး(မိုးေဇာ္ထြန္း)၊ ကိုဘုိဘို(မိုးေက်ာ္သူ)၊ ဖိုးေက်ာ္(ေက်ာ္၀င္းေဆြ) တို႔လည္း ေထာင္က် အက်ဥ္းသားေတြ ျဖစ္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေလ။ တျခားဘယ္ေတြ မႏၱေလးေထာင္ထဲမွာ ရွိေသးသလဲဆိုတာ အခုျပန္စဥ္းစားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မမွတ္မိဘူး။ တျခားေထာင္ေတြမွာ ေထာင္က်ေနတဲ့ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီျပန္ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆိုတာကိုလည္း မေမးျဖစ္ခဲ့လို႔ မသိခဲ့ဘူး။
ဒီမိုကေရစီေတာလွန္ေရးအတြက္ အသက္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ စြပ္စဲြၿပီး ႏွိပ္စက္ ညွဥ္းပန္းခဲ့ လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ (အဲ့ဒီတုန္းက) ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ရယူထားခဲ့တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြကို စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးမွဴးနဲ႔ ေထာင္ခ်လိုက္တဲ့ သတင္းမ်ဳိးမၾကားဘဲ မေနပါဘူး။ အဲဒီသတင္းကို သူတို႔ၾကားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုမွတ္ခ်က္မ်ဳိးေပးခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္တယ္ ကိုထိန္ေရ။ ၿပီးေတာ့ ဘုမသိဘမသိဘဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ထင္မွတ္ခဲ့၊ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ အျမင္သေဘာထား ဘယ္လိုရွိခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကိုလည္း စိတ္၀င္စားမိပါေသးတယ္။
ဒီလူေတြက အခု ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အထိ ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြကို စစ္အစိုးရက လႊတ္လိုက္ (တာ၀န္ေပးလိုက္) တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြလို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတုန္းပဲလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ အမွန္တရားဘက္က ငါတို႔လည္း ရပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိး မခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြဟာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး မဟုတ္ခဲ့ၾကပါဘူးလို႔ အခုအထိ သေဘာမထားႏိုင္ၾက ေသးဘူးလား။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အေျဖမွန္ ထုတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ လံုေလာက္လြန္းမကေအာင္ လံုေလာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ပါ။ လူတစ္ေယာက္ (ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္အုပ္စုလံုး)ရဲ႕ အျဖဴအမည္းကို သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္လို႔ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ကာလရွည္ႀကီးပါ။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္း သတ္ျဖတ္ရံုတင္မကဘဲ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ နာလန္မထူေအာင္ ႏိုင္ငံေရးလူညြန္႕တံုးေအာင္ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရ သူေတြ အတြက္ ႏိုင္ငံေရးနာလန္ထၿပီး ႏိုင္ငံေရးဘ၀အညြန္႔တလူလူ ျဖစ္လာခြင့္ကို ျပန္ရသင့္တဲ့ကာလလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔တစ္ေတြက ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္အဖတ္ဆယ္တဲ့၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ နဂိုအဆင့္ေနရာေတြ (ရာထူးမဟုတ္၊ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရး တပ္ဖြဲ႕၀င္ ရဲေဘာ္ဆိုတာ)ကို ျပန္ေရာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ႏိုးထ ရုန္းကန္တဲ့ အခမ္းအနားႏွစ္ခု က်င္းပခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိၿပီးသားပါ။
မႏၱေလးမွာ လုပ္တဲ့ ပြဲမတိုင္ခင္ တစ္ရက္ႀကိဳၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ (အဲဒီတုန္းက) မတရားႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းတာ ကိုမခံႏိုင္တာေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရးပါလို႔ ၀န္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ စကား၀ိုင္းထဲက ေျပာၾကတာေတြ ၾကားရတယ္။ အေတာ့္ကို ထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ားခဲ့ ရၿပီး ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္လည္ခဲ့ရတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ။
ကိုထိန္ေရ ခင္ဗ်ားတို႔ အမႈတြဲထဲက ကိုရာျပည့္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မႏၱေလးေထာင္ရဲ႕ တိုက္ခန္းတစ္ခုတည္းမွာ အတူတူ ေနခဲ့ရေသးတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ေမးၾကည့္လို႔ သူျပန္ေျပာျပတဲ့ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီမွာတုန္းက ေထာက္လွမ္းေရးဆိုၿပီး ၀န္ခံလာေအာင္ ႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကြက္ေတြက ရက္စက္ပါေပ့ကြယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ မလံုေလာက္ခဲ့ပါဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီမွာ ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ စြပ္စြဲခံခဲ့ရတဲ့ ကိုရာျပည့္လည္း စစ္အစိုးရရဲ႕ ေထာင္ထဲမွာ (၁၀) ႏွစ္ ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အသည္းေရာင္အသား၀ါစီနဲ႔ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္ ဆိုတာသိရတယ္။ (၂၀၀၉) ေလာက္တုန္းက ထင္တယ္။ အဲဒီကိုရာျပည့္လည္း စစ္အစိုးရက တာ၀န္ေပးခဲ့တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးပဲလားလို႔ သူတို႔ကို ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။
မႏၱေလးမွာ ပြဲလုပ္တဲ့ေန႔ (၁၂၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ) ရဲ႕ ညေနပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကားပိတ္မသြားခင္မွာ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီတုန္းက ခင္ဗ်ားတို႔လိုပဲ ျပႆနာအရွာခံ ခဲ့ရတဲ့ ကိုဖိုးစန္းနဲ႔ စကားထိုင္ေျပာၾကေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကိုေဌးလြင္ရယ္ ကိုသိန္းေဌးရယ္။ ကိုဖိုးစန္းက အေစာပိုင္း အဖမ္းခံထားရတဲ့ လူေတြရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး ၀န္ခံခ်က္ဗီြဒီယိုမွတ္တမ္းေတြ ရိုက္ေပးခဲ့ရတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ကိုလည္း ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ စြပ္စြဲၿပီး ညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ ၀န္ခံခိုင္းခဲ့ ၾကတာတဲ့။ သူကလည္း ခံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပပါေသးတယ္။ အဲဒီကာလေတြတုန္းက ေျမာက္ပိုင္း ေအဘီမွာ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕နဲ႔ သူတို႔ကို နာခံသူေတြ၊ အဆင္ေျပသူေတြ ကပဲ ေတာ္လွန္ေရး သမားအစစ္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး က်န္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမင္ျမင္သမွ်၊ အမ္အိုင္ကြ လို႔ သတ္မွတ္ခံေနရတဲ့ ကာလမ်ဳိးျဖစ္ေနခဲ့တာကိုး။ အဲဒီသေဘာမ်ဳိး ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ား သေဘာတူႏိုင္မလား ကိုထိန္။
ကိုဖိုးစန္းေျပာျပတဲ့အထဲမွာ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေတာင္ပါေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားကို အဲဒီလူေတြက အဆိပ္ခတ္မဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ စြဲခ်က္တင္ၿပီး စစ္ေဆးေနတာတဲ့။ ခင္ဗ်ားက အေက်ာက္အကန္ ျငင္းေပမယ့္ ႏွိပ္စက္လြန္းလို႔ နာသထက္နာလာၿပီး မခံႏိုင္တဲ့ အဆံုးမွာ ခင္ဗ်ားသိမ္းထားတယ္ဆိုတဲ့ အဆိပ္ပုလင္းကို ရံုးခန္းထဲက လာယူၿပီးေပးခဲ့ရတယ္ဆိုပဲ။ ခင္ဗ်ားလက္ကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ေခၚလာတာကုိ ကိုဖိုးစန္းက ထိုင္ၾကည့္ေနတာတဲ့။ ခင္ဗ်ားက မွင္အိုးကို ျပၿပီး၊ ယူၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔ အတူတူႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔ အခန္းထဲက ျပန္ထြက္သြားတယ္တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုဖိုးစန္းလည္း ေထာက္လွမ္းေရး စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ အဖမ္းခံရေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူတူ ေနရခိ်န္မွာ မွင္အိုး(ပုလင္း) ကိိစၥေမးတယ္တဲ့။ ငါ့ကို ဖြက္ထားတဲ့အဆိပ္ပုလင္းေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ငါလည္းဘာမွ ေပးစရာမရွိတာနဲ႔ မွင္ပုလင္းကို အဆိပ္ပုလင္းဆိုၿပီး အပ္လိုက္ရတာကြ လို႔ေျပာတဲ့ အေၾကာင္းပါ ျပန္ေျပာျပေသးတယ္။ ကိုဖိုးစန္းက ဒီမွင္ေတြကို ဟင္းအိုးထဲခပ္ရင္ တအိုးလံုးျပာသြားမယ္ ဆိုတာေတာင္ အဲဒီေကာင္ေတြ မစဥ္းစားတတ္ဘူးလားမသိဘူး လို႔ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာေသးတယ္ဗ်။
အဲဒီေန႔က လုပ္တဲ့ မႏၱေလးက အခမ္းအနားကို ခင္ဗ်ားက ျပန္ရမွာမို႔ မလာႏိုင္ေပမယ့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕က ဂဠဳန္နီဆရာေတာ္အပါအ၀င္ ေထာင္ထြက္ သံဃာေတာ္ေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အထက္ဗကသ ဥကၠဌေဟာင္းကို သန္႔ဇင္အပါအ၀င္ ေထာင္ထြက္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ မိသားစုေတြနဲ႔ အတူ ရန္ကုန္ကလာၾကတဲ့ ကိုျမေအး၊ ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္တို႔ အပါအ၀င္ (၈၈)မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ ေမြးစားသားအသတ္ခံရတဲ့ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ စိတ္၀င္စားသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားလာေရာက္ခဲ့ ၾကတယ္ဗ်။ အဲဒီအခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာ ၾကသူေတြ အားလံုးဟာ ပါးစပ္ကဖြင့္မေျပာၾကေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ေတြအပါအ၀င္ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီဂြင္ထဲမွာ မတရားအသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ မဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေတြလို႔ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္တာပါပဲ ကိုထိန္ေရ။
အဲဒီအခမ္းအနားကို လာေရာက္ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အပါအ၀င္ လူပုဂၢဳိလ္ေတြ အားလံုးဟာ ကိုထိန္တို႔အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအရပါ အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြဘက္က တကယ့္ အမွန္တရားဘက္က ထြက္ရပ္ျပလိုက္တဲ့ အင္အားေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္က လံုး၀ယံုၾကည္တယ္ဗ်။ မတရားမႈဆိုတာကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲ ဖုံးအုပ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပီး လွည့္ကြက္ဆင္ မ်က္လွည့္ျပခဲ့ေပမယ့္၊ ဖြင့္ခ်ခ်ိန္တန္လို႔ ပြင့္က်လာရင္ ဗူးေပၚသလို ေပၚလာတာပဲ ဆိုတဲ့ သဘာ၀တရားကို ဘယ္လို သေကာင့္သား အာဏာရွင္မ်ဳိးကမွ ဖီဆန္လို႔ မရခဲ့ပါဘူး ကိုထိန္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို ခံခဲ့ရတဲ့ ဘက္က လူေတြ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လံုး ေအာင့္အည္း ၿမိဳသိပ္ႀကိတ္မွိတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ညွဳိးႏြမ္းနစ္နာသြားမွာကို စိုးရိမ္ခဲ့တာ၊ စစ္အစိုးရဘက္က ၀မ္းသာၿပီး အသံုးခ်သြားမွာကို စိုးရိမ္ခဲ့တာ၊ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးႀကီး တစ္ခုလံုးအေပၚ အရွိန္ဟပ္ၿပီး ထိခိုက္သြားမွာစိုးတာေတြေၾကာင့္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ စကားေျပာရင္းနဲ႔ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ခင္ဗ်ားတို႔ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔အတူ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ေတြ ညွဳိးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ခဲ့ရ၊ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ ေသခဲ့ရတာေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္စာနာခဲ့ပါတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ……..။
အခုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးဘ၀ေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အေျခအေန အစစ္အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ ဖြင့္ခ်လိုက္ၾကပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လို စိတ္ဓါတ္ရွိၾကတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပက အမွန္တရားလိုလားၾကသူေတြ၊ မတရားမႈကို ဆန္႔က်င္ၾကသူေတြကလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ ရုန္းထရပ္ျပလိုက္တာကို လက္ကမ္းႀကိဳက်မွာပါ။ ႀကိဳေနက်သူေတြ အမ်ားႀကီးကိုလည္း ျမင္ခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ဘ၀မွာ လိုခ်င္တာက တစ္ခုတည္းပါ။ အဲ့ဒါကေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းေအဘီမွာ အသတ္ခံရသူေတြနဲ႔ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံခဲ့ရသူေတြဟာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမဟုတ္ခဲ့ၾကပါဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ကိုထိန္။
အခုအခ်ိန္အထိ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ စြဲခ်က္တင္ထားသူေတြနဲ႔ ယံုၾကည္လက္ခံထားသူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အင္တာနက္ တက္ေလ့မရွိလို႔ အဲ့ဒီလူေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္စား ကိုထိန္ပဲ လွမ္းၿပီးေမးေပးစမ္းပါဗ်ာ။
မၾကာခင္တုန္းက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္လာခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခင္ညြန္႕က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ ဦးစိန္အပါအ၀င္ ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရသူေတြနဲ႔ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရၿပီး ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့သူေတြဟာ ငါ့လူေတြမဟုတ္ပါဘူး လို႔ ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ေပးေတာ့မွ သူတို႔မွားတယ္ဆိုတာကို လက္ခံမွာလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ ကိုထိန္းေရ။
မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ခရီးမွာ လူ႔အသက္ေရာ ႏိုင္ငံေရးအသက္ပါ အသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့၊ လူအသတ္မခံရေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးဘ၀ အသတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ အားလံုး လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ ႏိုင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာေတြ ျပန္ရေအာင္ ၀ိုင္းၾက ၀န္းၾကဖို႔ အေရးဟာ အမွန္တရား ျမတ္ႏိုးသူေတြ ဘယ္လိုမတရားမႈမ်ဳိးကို မဆို ဆန္႔က်င္သူေတြ၊ ဒီမိုကေရစီျမတ္ႏိုးသူေတြ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ခုလည္းယံုၾကည္ၿပီး ေနာင္အနာဂတ္မွာလည္း ယံုၾကည္ေနအံုးမွာပါ ကိုထိန္ေရ။
ကိုထိန္နဲ႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ႀကီးမွာ မတရားအလုပ္ခံရသူ ရဲေဘာ္အားလံုး ႏိုင္ငံေရးဂုဏ္ သိကၡာ ျပန္လည္ေထြးပိုက္ႏိုင္တဲ့ အနာဂတ္ဘ၀မွာ ရွင္သန္ထေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ မတရားလုပ္တဲ့ သူေတြက မာယာပရိယာယ္ ၾကြယ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း မေမ့လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
မႏၱေလးေထာင္မွာ အတူေနခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕မိတ္ေဆြ
ေဌးသိန္း(ေနာင္ေက်ာ္)
16.2.2012
ရန္ကုန္၊ ျမန္မာျပည္
(illustration – Htein Lin)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
We need all culprints to be named and shamed for the JUSTICE of the victims!!!
ေၿမာက္ပိုင္းAB မွာမတရားသတ္ၿဖတ္ခံရသူေတြနဲ႔အသက္မေသဘဲ ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္ခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္ရဲေမအားလံုးကိုအာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြ အၿဖစ္ၿပည္သူတေယာက္အေနနဲ႔ဂုဏ္ၿပဳပါတယ္ခမ်ာ။