>
ေအာက္တုိဘာ ၉၊ ၂၀၁၁
အနစ္အနာ
ေစတနာနဲ႔
ဝါသနာပါ
နာသုံးနာနဲ႔
ဆရာအျဖစ္ကုိ ရခဲ့ ။
ေျမျဖဴတေခ်ာင္းလုိ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိတုိက္စားခံရင္း
သင္ၾကားျခင္းအတတ္ပညာနဲ႔
ပညာ စရာဏ
ဘဝထုိထုိကုိ
ၫြန္းဆုိသင္ျပ
ဘဝမ်ားစြာကုိ လင္းလက္ေတာက္ပေစခဲ့
ျမင့္ျမတ္ေသာဆရာ ။
တပည့္မရွား
တျပားမရွိ
ပီတိကုိစားအားရွိ
ဆုိ႐ုိးစကား
နွလုံးသားအလွတရားျဖင့္
ျမင့္ျမတ္ေသာဆရာ ။
ျမတ္ေသာဆရာ
သင္ရာၫႊန္လတ္
ခြဲျခားတတ္ရန္
အမွန္နဲ႔ အမွား
အလင္းနဲ႔ အေမွာင္
အေကာင္းနဲ႔ အဆုိး
အျဖဴနဲ႔ အမဲ
သဲသဲကြဲကြဲ
စြဲၿမဲနာယူ
အယူေျဖာင့္ခဲ့ ။
ဆရာ့ေက်းဇူး
အထူးထူးကုိ
ၾကည္နူးခ်မ့္ေျမ႕
မေမ့ဘယ္ခါ
လက္နွစ္ျဖာကုိ
ထိပ္မွာမုိးလွ်က္
ရွိခုိးပူေဇာ္ကန္ေတာ့၏ ။ ။
(မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွ တကၠသုိလ္ပညာအဆင့္ျမင့္တန္းအထိ ဆုိဆုံးမသင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ ၾကားဆရာ ဆရာ ဆရာမအေပါင္းတုိ႔အား ဤကဗ်ာျဖင့္ ရုိးခုိးပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပါသည္။)