>
လာရဦးမယ္လုိ႔ ေျပာေနဖုိ႔ျဖင့္ မလုိပါ
အရွင္ဉာဏိကာဘိဝံသ
ၾသဂုတ္ ၁၉၊ ၂၀၁၁
မေန႔က အင္ဒီယာနာျပည္နယ္မွာ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ေနာင္ေတာ္ဆရာေတာ္ သုံးပါးနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္ တယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာေတာ္ ဦးဇာဂရ (ကံထြန္းသစ္) က အရွင္ေလးလည္း ေက်ာင္းေထာင္က်ေနၿပီမုိ႔ စာ မေရးႏုိင္ျဖစ္ေနထင္တယ္။ စာေတြ မဖတ္ရတာ ၾကာၿပီရယ္လုိ႔ စာေရးဖုိ႔ တုိက္တြန္းသံပါတဲ့ စကားကုိ မိန္႔ပါတယ္။
“မွန္ပါ၊ ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား” လုိ႔ ျပန္လည္ေလ်ွာက္ထားျဖစ္တယ္။ သူမိန္႔ကာမွ ဟုတ္တာေပါ့။ မေရးျဖစ္ တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီပဲလုိ႔ ရုတ္တရက္ စဥ္းစားမိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ညေနပုိင္းကပဲ ရင္းႏွီးတဲ့ ဒကာတစ္ဦးနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့လုိ႔ သူေလွ်ာက္ထားတာပတ္သက္ၿပီး စာေရးဦးမယ္လုိ႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ဆရာကံကုိ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားခဲ့တယ္။
ညတြင္းခ်င္းပဲ ေရးဖုိ႔စိတ္ကူးခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေန႔လုံးလာသမွ် ပရိတ္သတ္နဲ႔ စကားေျပာေနရတဲ့ အရွိန္က ျပလာၿပီမုိ႔ ခဏအိပ္ရာေပၚလဲွလုိက္တာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့လုိ႔ တစ္ေၾကာင္းမွ မေရးႏုိင္ခဲ့ဘူး။ စိတ္ေနာက္ ကုိ မလုိက္ႏုိင္တဲ့ရုပ္က ေရႊရတုသက္ေတာ္ နီးလာျခင္းရဲ့ အမွတ္လကၡဏာသေကၤတကုိ ျပလုိ႔ေနၿပီ ေလ။
မုဒိတာေရႊေက်ာင္းကုိ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာ ခုဆုိ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိေနခဲ့ၿပီ။ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲ မတုိင္မီမွာ ျပင္ ဆင္ခ်ိန္က တစ္လနီးပါးေလာက္နဲ႔ဆုိေတာ့ မုဒိတာေရႊေက်ာင္းနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ရက္ေတြက ႏွစ္လခန္႔ ရွိခဲ့ၿပီေပါ့။ ဒီႏွစ္လေလာက္အတြင္းမွာ ေတြ႔ႀကဳံဆုံခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံက အဖုံဖုံ။ ျမင္ရ ၾကားရ ေရာင္စုံ အစအနေတြရယ္က အျပည့္။ ၾကမ္းထမ္းတာေတြလည္း ရွိ။ လြမ္းတမ္းစရာေတြလည္း ရွိ။ ဘဝရွိျခင္းရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လုိမွ ေရွာင္ပယ္လုိ႔ မရႏုိင္တဲ့ ေလာကသဘာဝ။ အေကာင္းအဆုိး တရားေတြနဲ႔ ၿမိဳင္လုိ႔ ဆုိင္လုိ႔။ တစ္ပြင့္စီ၊ တကန္႔စီကုိ စနစ္တက် ေရြးခ်ယ္ကာ စာစီကုံးရလ်င္ျဖင့္ အေရာင္အေသြး ေတာ္ေတာ္စုံမယ့္ စာပန္းကုံးေကာင္းေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ပင္ ေတြးမိပါေသးရဲ့။
ေရႊရတု က်င္းပႏုိင္ဖုိ႔ နီးကပ္လာတဲ့ သက္တမ္းတစ္ခုလုံး။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ရာစုတစ္ဝက္ ႏွစ္မ်ားစြာ လုံးလုံး သူတစ္ပါးေတြရဲ့ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာပဲ အလုိက္သင့္ ေနေနခဲ့တာ။ သင့္ရာစား၊ ညႊန္ရာလုပ္၊ တာဝန္ သိပ္မရွဳပ္ပဲ၊ ခပ္ကုပ္ကုပ္ ေနလာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္မလားေပါ့။ ကုပ္ကုပ္ဘဝန႔ဲ ငုပ္ေနရတာ အေနၾကာလာေတာ့ အေညာင္းေတာင္ မိခ်င္သလုိျဖစ္လာတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ျဖန္႔ၾကည့္ခ်င္၊ ဆန္႔ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေရွ့ကုိ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဘဝ အသစ္မဟုတ္ေပမယ့္ ခုလုိပဲ အစျဖစ္ေန ရေတာ့ ျပန္တာေပါ့။ ကုိယ္တုိင္ဦးစားကာ တစ္သီးတသန္႔ တစ္ေနရာဖန္္တီးခဲ့ၿပီဆုိေတာ့ အစစအရာ ရာ ကုိယ့္တာဝန္ကုိယ္ယူ၊ ကုိယ့္အပူ ကုိယ္သိမ္း၊ ကုိယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ကုိယ္အရယူတတ္ေလေအာင္ ႀကိဳး စားရၿပီေပါ့။
ေနရာသစ္တစ္ခုမွာ အေဆာက္အဦ ေဟာင္းတာကလြဲလုိ႔ အရာအားလုံး အစကေန အသစ္ စတည္ရတာဆုိေတာ့ ျဖည့္ဆည္းရတာက ေနရာတကာမွာ။ ေကာင္းမယ္ထင္တာေလးေတြ ျဖည့္ရင္း ျပည့္စုံ ျခင္းနဲ႔က ပုိနီးလာတယ္ရယ္ မရွိႏုိင္ဘူး။ အနီးအေဝးက အားေပးသူ၊ ကူညီသူေတြရဲ့ အားေပးကူညီမႈ ေတြသာ မပါခဲ့ဘူးဆုိလ်င္ ခုေလာက္ခရီးကုိပင္ ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ဖုိ႔ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ အနီးအ ေဝးက မုဒိတာပြား၊ မုဒိတာ ထားၾကတဲ့ ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ ဒကာဒကာမမ်ား အား လုံးကုိ အထူးကုိေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ့ ေမတၱာေစတနာမ်ားအတြက္ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာ ျဖစ္ရပါ တယ္။
တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔မ်ားရဲ့ အားေပးေစာင့္ေရွာက္ကူညီမႈမ်ားဆုိ သူတုိ႔ရဲ့သားရင္းပမာ၊ ညီရင္းအလား၊ ေမာင္တစ္ ေယာက္၊ အကုိတစ္ေယာက္ႏွယ္။ ထင္မွတ္ မထားခဲ့ေလာက္ေအာင္ကုိပဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီ အထဲမွာ အလ်င္က ခင္မင္ဖူးသူေတြတင္မက သာမန္သိဖူးယုံမွ်သူေတြပင္ ပါဝင္ေနလုိ႔ ၾကည္ႏူးမႈသာမက အံ့ၾသမႈပါ ျဖစ္ရပါတယ္။
ခုလုိအားေပးကူသူေတြကုိ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာျဖစ္ရပါတယ္။ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာရတာမုိ႔ ကုိယ့္အတြက္ လြယ္ကူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္ေနတာက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ကူညီတဲ့အဆင့္ထိ မေရာက္ျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့ အလ်င္က ခင္မင္ရင္းႏွီးဖူးသူေတြပါ။
တစ္ေနရာရာမွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုနဲ႔ သူတုိ႔ေတြနဲ႔ဆုံျဖစ္တုိင္း အားနာတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔ “အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းသစ္တည္ေထာင္တယ္ၾကားတယ္။ အဲဒါ တပည့္ေတာ္လည္း လာရဦးမယ္။ ခုထိမလာႏုိင္ေသး ဘူး။ လာပါဦးမယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါ-စသျဖင့္ အားနာတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေတာင္းပန္စကား ဆုိတတ္ၾက တယ္။
တကယ္ေတာ့ ကုိယ္ကလည္း သူတုိ႔ကုိ လာရမယ္လုိ႔ ေျပာမထားခဲ့သလုိ သူတုိ႔ကလည္း လာပါ့မယ္ ရယ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ ကတိစကားဆုိထားတာမ်ိဳးမွ မရွိတာ။ လာလုိက လာႏုိင္သလုိ မလာလုိကလည္း မလာပဲ ေနႏုိင္တာပဲဟာ။ ဒါက သူတုိ႔ေတြရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခြင့္ပဲဟာ။ လူေတြမွာက ဟုိ အေရး ဒီအေရး၊ အေရးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အားႏုိင္ခဲသား။ ဒါေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ လာဖုိ႔စိတ္ဆႏၵ ရွိေပ မယ့္လည္း လာဖုိ႔က အဆင္ေျပႏုိင္ခ်င္မွ ေျပႏုိင္တတ္တာမ်ိဳး။
ဒါေၾကာင့္ လာရမယ္ဆုိတဲ့ အသိတရားက အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မလာႏုိင္ျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ ဝန္တစ္ခု မျဖစ္ေစခ်င္သလုိ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တစ္ခုလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အဆုံးစြန္လြတ္လပ္မႈဆုိ တဲ့ (ဝိမုတၱိသုခ-နိဗၺာန္)ခ်မ္းသာတုိင္ ေမွ်ာ္လင့္မႈအျပည့္နဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ မုဒိတာေရႊေက်ာင္းက ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ စိတ္ထဲမွာပင္လ်င္ ဝန္တာ မပိေစခ်င္ပါဘူး။
ေျပာခဲ့သလုိ သားတစ္ပါး ပမာ၊ ညီအကုိ ေမာင္တစ္ဦးအလား ကူညီခဲ့ၾကသူေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ဝမ္း ေျမာက္ပါေၾကာင္း တုံ႔ျပန္စကားဆုိဖုိ႔ မခက္ေပမယ့္ ခုလုိ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မလာေရာက္ႏိုင္ မကူႏုိင္ေသးသူမ်ားအတြက္ ကုိယ္က ဘယ္လုိျပန္ေျပာရမယ္ဆုိတာ ကုိယ့္မွာအေျဖမရွိပါဘူး။ ရပါ တယ္၊ ေက်းဇူးပါလုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ျပန္ရင္လည္း သူတုိ႔ေတြကုိ ရြဲ႔သလုိမ်ား ျဖစ္ေနေလမလား။ ဒါမွ မဟုတ္လည္း အားနာမ်က္ႏွာထားနဲ႔ စကားဆုိတတ္တဲ့ သူတုိ႔ေတြအတြက္ ပုိၿပီးေတာ့မ်ား အားနာစိတ္ ေတြ ဝင္သြားေလမလားရယ္လုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြအတြက္ ကိုယ္ေရာ သူတုိ႔ေတြေရာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အေတြးမခက္ အေနမခက္ရ ေလေအာင္ “စာနာစြာ နားလည္ပါတယ္။ လာရဦးမယ္လုိ႔ ေျပာေနဖုိ႔ျဖင့္ မလုိပါဘူး” ရယ္လုိ႔ စကား ေလးတစ္ခြန္းကုိေတာ့ ကုိယ္က ႀကိဳတင္ကာ ဆုိထားခ်င္ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
