>
ၾသဂုတ္ ၁၈၊ ၂၀၁၁
‘‘ဗ်ဳိး …. ဂ်ီးေဒၚ .. က်ေနာ္တို႔က အဆင့္အတန္း ျမင့္ျမင့္ေနတာေနာ္ … ဟဲ.. ဟဲ’’
အိမ္ေခါင္မိုးေပၚရွိ .. တိုလီမုတ္စအထုပ္ေတြၾကားမွာ ငုတ္တုပ္ကေလးထိုင္မႈိင္ေနရွာေသာ ဂ်ီးေဒၚတေယာက္..မ်က္ေစာင္းအႀကီးႀကီး ထိုး ရင္း …
‘‘ဟိတ္..ေမာင္မင္းႀကီးသား သာဂိ … ပါးစပ္ကေလး တဆိတ္ေလာက္ပိတ္ထားလို႔မရဘူးလား ..။ ဒီမွာ ကိုယ္တိုင္ေရေဘးဒုကၡသည္ ျဖစ္ေနလို႔ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚတက္ေနရတာ စိတ္ညစ္လြန္းလို ့..’’
‘‘ဂ်ီးေဒၚရယ္ တရာနဲ႔ ႏွစ္ရာနဲ႔သာ ေျဖပါ..။ တူအရီးေတြ ဘ၀တူ အဆင့္ျမင့္အိမ္ယာမွာ ေနခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ကံထူးလဲ..။ ဒါ အ ေျမႇာ္အျမင္ႀကီးမားတဲ့ အရင္တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က ျပည္သူ႔ဘ၀ျမႇင့္တင္ေရး စီမံကိန္းေတြရဲ႕ေက်းဇူးေလ..။ အခု အစိုးရသစ္ၾကီး ရဲ ့လက္ထက္မွာ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္ ဒီထက္ကို အဆင့္ျမင့္ဦးမွာ..´´
‘‘ေအာ္ … ဒီထက္ ဘယ္လိုမ်ား အဆင့္ျမင့္ဦးမွာတဲ့လဲ သာဂိရယ္’’
‘‘ဟုတ္တယ္..အခုျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတင္းထုပ္ျပန္ေရးအဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ ပထမဦးဆံုးသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲႀကီးမွာ ပြဲဦးထြက္အေနနဲ႔ ဥကၠဌ ၾကီးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြႏွာရည္ေတြကိုေတာင္ ခ်ဴယူနိုင္ေအာင္ အရမ္း အရမ္း ကို ေဟာ့ျဖစ္ေနတဲ့ ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုဆည္ၾကီးေတြသာၿပီးလို႔ ကေတာ့ …အခုလို အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ အဆင့္ျမင့္ျမင့္တက္ေန႐ုံတင္မကဘူး … ဟုိး တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္ ၆ ထပ္ရဲ႕ ထိပ္ဆုံးထိေတာင္ တက္ေနရဦးမွာ။ တႏုိင္ငံလုံး ေရေတြလႊမ္းကုန္လုိ႔ ေသၿပီး တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ေရာက္ အဲဒီေလာက္ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ေနႏုိင္ေအာင္ကုိ အစုိး ရမင္းမ်ားက စီစဥ္ေပးထားတာ။ တုိင္းသူျပည္သားေတြကုိ ျခစ္လြန္းလုိ႔ သိလား”
“အမေလး ဒင္းတုိ႔ အျခစ္ေတာ့ ဘ၀ဆက္တုိင္း မခံပါရေစနဲ႔ေတာ္ …။ ေၾကာက္လြန္လြန္းလုိ႔။ အခု ထမင္းထုပ္ေပးမယ့္အဖြဲ႕ေတြကုိ ေဒၚစု တုိ႔အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေသြးအကူအညီေပးတဲ့အဖြဲ႕ကေပးတာမုိ႔ မေ၀ခုိင္းဘူး ဆုိလား …။ ဒင္းတုိ႔ကဘဲ ျပည္သူေတြကုိ ျခစ္ ေၾကာင္း သိေအာင္ အခု ဒုတိယသမတႀကီးကုိယ္တုိင္ ဆင္းၿပီး ထမင္းထုတ္ေ၀မယ္ဆုိလုိ႔ ေစာင့္ေနတာ မနက္ကတည္းက ထမင္းမစားရ ေသးဘူး’’
ေျပာရင္းဆုိရင္း ဂ်ီးေဒၚက ခပ္လွမ္းလွမ္း ေရျပင္က်ယ္ႀကီးဆီသုိ႔ လွမ္းေမွ်ာ္ေနရွာ၏။ ေရျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ ဂ်ီးေဒၚတုိ႔ကဲ့သုိ႔ အဆင့္ျမင့္ အိမ္ေခါင္မုိးမ်ားမွ ေရေဘး ဒုကၡသည္မ်ားကုိသာ ျမင္ရရွာၿပီး ထမင္းထုတ္ကမ္းမည္ဆုိေသာ ဒုသမတႀကီးႏွင့္တူတာဆုိလုိ႔ ေရျပင္က်ယ္ထဲမွာ ေမ်ာပါေနေသာ စားဖား မဲမဲႀကီးမ်ားကုိသာ ေတြ႕ရေလ၏။
“ဂြီ … ဂြီ … ဂီြ .. ဂြီးးးး’’
သာဂိ၏ဗုိက္ထဲမွ သံစုံတီး၀ုိင္းသည္ ဆာေလာင္မႈ ဆင္ဖုိနီေတးသြားကုိ မရပ္မနား တီးမႈတ္ေနေလသည္။ ထုိစဥ္ ဟုိးဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ အိမ္ေခါင္မုိးတခုေပၚမွ လက္ကုိင္ေလာ္စပီကာေလးကုိ ကုိင္ထားေသာ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႀကီးက ဗုိက္ကေလးကုိ လက္နဲ႔အုပ္ရင္ ထမင္းခုႏွစ္ရက္ အစားရရွာေသာ ေလသံေလးနဲ႔ ေၾကာညာလုိက္ေလသည္။
‘‘ေရေဘးဒုကၡသည္မ်ား ခင္ … ဗ်ာ …။ ဒုသမတႀကီးဟာ ဒီေန႔ခရီးစဥ္မွာ ေရေဘးဒုကၡသည္ အနဲငယ္ကုိ ေႏြးေႏြး ေထြးေထြးႏႈတ္ဆက္ပုံ သတင္းစာထဲထဲ့ဖုိ႔ ဒူးေထာက္ကေလးထုိင္းၿပီး .. ဓာတ္ပုံအ႐ုိက္ခံစဥ္ … ေဘာင္းဘီကြဲသြားပါသျဖင့္ … ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ အျမန္ျပန္သြားရပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒုသမတႀကီးရဲ႕ ျပည္သူမ်ားအေပၚထားေသာ ေစတနာကုိ ေလးစားေသာအားျဖင့္ အားလုံးဗုိက္ေမွာက္ၿပီး အိပ္က်ပါရန္ ေၾကညာအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား ..။
‘‘ဟာ’’ “ဟင္” “ဟယ္” အားလုံး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းညဴလ်က္ ကုိယ့္အိမ္ေခါင္မုိးေလးေပၚတြင္ ကုိယ္ ငတ္တုတ္ကေလးေတြထုိင္ရင္း ဟုိဟုိဒီဒီ အကူအညီရလုိရျငား ေငးေမာေနၾကရွာ၏။
သာဂိကား ရီက်ဲက်ဲ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ …. သူ႔၀မ္းနာ သူသာသိေလေတာ့ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေရရြတ္၏။
‘‘ေတာက္ … ဒီဆည္ေတြေဆာက္ကတည္းက တခါမွ ေရမႀကီးဘူးတဲ့ ေနရာေတြ ေရႀကီးလုိ႔ ႀကီး …၊ ျပည္သူေတြမွာ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြ ျဖစ္႐ုံမက လယ္ယာေတြပ်က္ စီးပြားေတြပ်က္၊ သူတုိ႔ျဖင့္ ဟုတ္တိပတ္တိ မကူညီဘဲနဲ႔ တျခားသူေတြက ကူညီတာၾကေတာ့ ကာဆီး … ကာဆီး …”
“စိတ္ေလ်ာ့ တူေလး …စိတ္ေလ်ာ့ …။ ကာဆီး႐ုံဆုိ ဘာအေရးလဲကြယ္ …။ နာဂစီမွာတုံးကဆုိ လွဴတဲ့သူ၊ ကူတဲ့သူေတြကုိ ကာဆီး႐ုံမက ဖမ္းဆီးတာေတြေတာင္ လုပ္ခဲ့ေသးတာ …”
“ဟင္း … ေျပာေတာ့ျဖင့္ တုိင္းသူျပည္သားအားလုံး စိတ္ခ်မ္းသားေရးကုိ ေရွး႐ႈသေလး … ဘာေလးနဲ႔”
“ဟင္ … ဟုတ္လား …။ ဘယ္တုံးက ဘယ္သူကေျပာတာလဲ …ဟဲ့”
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စိမ္းလဲ့ကန္သာမွာ သြားသြားေတြ႕ဆုံခုိင္းထားတဲ့ စပ္ၾကားေရး၀န္ႀကီးက ေတြ႕ဆုံပြဲအၿပီးမွာ ဖတ္ျပတာေလ”
“ေဟ ..စပ္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဟုတ္လား …။ တခါမွ မၾကားဖူးပါလား …သာဂိရဲ႕”
“ကမာၻမွာ ျမန္မာကြလုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ႏုိင္ေအာင္ထြင္ထားတာလား …။ ဒါမွမဟုတ္ .. အခ်ိန္မေရြး …ဘြာေတးခတ္ႏုိင္ေအာင္ ထြင္ထားတာလား မသိ …။ အရင္ အစုိးရလက္ထက္ကလုိ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ဘဲ ေဒၚစုကုိ လာေတြ႕ခုိင္းတာလား ..။ အခု အစုိးရလက္ထက္က ျပည္ ေထာင္စု၀န္ႀကီး အဆင့္အေနနဲ႔ ေတြ႕ခုိင္းတာလား မသဲကြဲေတာ့ စပ္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ …”
“ကိစၥမရွိပါဘူး …သာဂိရယ္ …။ အရင္အစုိးရနဲ႔ အခုအစုိးရက ကုလားႀကီးနဲ႔ အရာႀကီး အတူတူပဲဟာ …။ ဘာနံမယ္တပ္တပ္ ..သြားေတြ႕ လုိက္ဦးဆုိ ေတြ႕လုိက္ရတာ သူ႔ခမ်ာ သနားစရာပါ။ ေနာက္ၿပီး ေဒၚစုနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တဲ့ သူ႔လက္ႀကီးက လက္အတုႀကီးဆုိလား ေစ်း ထဲမွာ ေျပာေနၾကတာဘဲ”
“ေအာ္ …ေလာက ေလာက ..
အျပဳသေဘာေဆာင္ဖုိ႔ ..
အတုသေဘာေတြနဲ႔ ..
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လုိ႔ ဆက္ရ”
သာဂိက ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္အလြန္ ကဗ်ာဆရာေတြလုိ ခပ္ဒန္ဒန္ ဟန္ပန္အျပည့္နဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ေကာက္ရြတ္ဆုိလုိက္ေလရာ …
“အမယ္ …ငါ့တူေလး သာဂိေတာင္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေနပါလား”
“အင္း … ဗုိက္ဆာဆာနဲ႔ ရင္ဘတ္ထဲက ကဗ်ာေတြ အံထြက္လာတာေပါ့ဗ်ာ။ ေျပာရင္းဆုိရင္း ရင္ထဲမွာ ေ၀ဒနာေတြမ်ားလာၿပီ။ ႐ုပ္ရွင္တကားစာေလာက္ အႏုပညာေတြ အံထြက္လာၿပီ …”
“အမယ္ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ုိက္တာေတာင္လုပ္ဦးမွာလား …”
“ဟုတ္တယ္ … ဂ်ီးေဒၚ ေရက်သြားရင္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္တကား႐ုိက္ဦးမယ္။ အင္းးးး မင္းသား မင္းသမီးေတြ အလကားရေအာင္ ေပၚလစီကား ႐ုိက္မယ္”
“ဟဲ့ .. ဟုိ ေပၚလစီကား႐ုိက္တဲ့ ဒါ႐ုိက္တာႀကီးလုိ ျဖစ္ေနဦးမယ္။ “အာ႐ုံဦးမွာ ႐ူးသည့္ငါ” ဆုိတဲ့ ကားႀကီးလည္း ႐ုိက္ၿပီးေရာ ခ်ီးစိမ္းေတြ ပန္းၿပီး ေသသြားရွာတာေလ”
“အုိ … က်ေနာ္က ဒါ႐ုိက္တာနံမယ္ေတာင္ ေရြးၿပီးၿပီ။ ေပၚလစီကား႐ုိက္မယ္ဆုိေတာ့ “လဒေမာင္ေမာင္”ဆိုတဲ့ နံမယ္နဲ႔လုိက္တယ္။ မင္းသားက အီမုိးရွင္းျဖစ္လြယ္ေတာ့ ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ ဇာတ္ကုိ သ႐ုပ္ေဆာင္ခုိင္းမယ္။ သူက ငုိလုိက္ .. ခုရီလုိက္လုပ္တာ ကြၽမ္းတယ္။
“ဟယ္ ..ဟုတ္လား။ မင္းသားက ဘယ္သူလဲဟင္ …။ ေနတုိး …လား။ ခန္႔စည္သူ …လား။ မင္းသမီးေလး ..ဘာေလး ..အေမခန္းက ျဖစ္ျဖစ္လုိဘူးလားဟယ္ …။ ကုိယ့္တူေလး ဒါ႐ုိက္တာလုပ္တုံး ငါလဲ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ေလး ဘာေလး လုပ္ဖူးေအာင္”
“အင္းး ျဖတ္ေလွ်ာက္ခန္းေလး ဘာေလးမွာ လူလုိရင္ ေခၚသုံးမယ္။ အခုက ခဏတိတ္တိတ္ကေန ..။ ဗုိက္ဆာဆာနဲ႔ ဖီလင္ေလးလာတုံး စိ္တ္ကူးနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ဆက္႐ုိက္လိုက္ဦးမယ္ …”
သာဂိက မ်က္လုံးကုိ ေမွးစင္းရင္ တဂီြဂီြျမည္ေနေသာ ၀မ္းဗုိက္ကေလးကုိ ေမွာက္ရင္း …စိတ္ကူးနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ဇတ္လမ္း ဆင္ေနသည္။
“မင္းသားက ႏွစ္ကုိခြဲ …။ တကုိယ္က အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ လူ …။ တကုိယ္က အၿခိမ္းအေျခာက္ အဟိန္းအေဟာက္ေတြနဲ႔ အဖ်က္ သေဘာေဆာင္တဲ့ သ႐ုပ္ကုိ အပီအျပင္ ထ႐ုိက္ခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခုိင္းမယ္။ ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ သ႐ုပ္ေဆာင္ အတတ္နဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္ ပရိတ္သတ္ကုိ မ်က္စိလည္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ျပႏုိင္ရမယ္။ ဇာတ္ကားရဲ႕ေနာက္ခံက ဧရာ၀တီျမစ္ဆုံဆည္ႀကီးေတြ ေနာက္ခံထားတဲ့ ဇာတ္လမ္း။ ဇာတ္ညႊန္းကုိ ဟုိ …ျမန္မာ့အေမွာင္မွာ …ဘာမွန္းညာမွန္းမသိသူတဦးဆုိတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႔ ေစာင္းေျပာေတြ ေရးေရးေနတဲ့ စာေရးဆရာႀကီးက ေရးေပးထားၿပီ”
“ဟယ္ … စိတ္၀င္စားလာၿပီ …။ မင္းသား …ဘယ္သူလဲ ေျပာပါဦးဟဲ့”
“မင္းသားကုိ အခုကတည္းက လြမ္းခန္းအတြက္ လက္ကုိင္ပုပါ ဆယ္ဒါဇင္ေပးၿပီး အငိုက်င့္ခုိင္းထားရမယ္။ ဒါေတြ သူပုိင္ပါတယ္။ လူေရွ႕ သူေရွ႕ဆုိရင္ အရင္ဦးဆုံး ျပဴးတူးျပဲတဲ လုပ္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိရင္ မရွက္မေၾကာက္ ခ်ဳံးပြဲခ်ၿပီး ငိုခ်ျပေနက် …။ မင္းသားနံမယ္က ဗမာဆန္ဆန္ “မုန္႔လက္ေကာက္ကြင္း” တဲ့”
“ရလဲ့ …နံမယ္က အဆန္းပါလား ..အလန္းပါလား”
“အဲဒါ မင္းသားကုိ္ယ္တုိင္ေပးထားတဲ့နံမယ္ေလ …။ သူက ျမန္မာျပည္နဲ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးကုိ အရမ္းးးး ျခစ္တာ …ေဂ်ဒုိးနတ္ေတြ ဘာေတြ မႀကိဳက္ဘူး။ ေကာက္ညႇင္းေလးကုိ ေက်ာ္ၿပီး ..ထညက္ရည္ေလး ဆမ္းထားတဲ့ ျမန္မာမုန္႔ကေလးကုိ ႏွစ္သက္လုိ႔ ဒီနံမယ္ကုိ ယူထားတာပါတဲ့”
“ဇာတ္ကားနံမယ္ေရာ …ေရြးထားၿပီးလား”
“ေရြးထားၿပီ။ ဧရာ၀တီကုိ ေနာက္ခံထားၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးကုိ ဘယ္ေလာက္ျခစ္တဲ့အေၾကာင္း သ႐ုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ဇာတ္လမ္း။ ဧရာ၀တီကုိ ျခစ္လြန္းလုိ႔ ရွိသမွ်ေရေတြ သဲေသာင္ေတြပါ တစမက်န္ေအာင္ျခစ္ယူတဲ့အေၾကာင္းကုိ သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္သူေတြ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေအာင္ကုိ ႐ုိက္ျပမယ္။ အကယ္ဒမီေတြ တေထာႀကီးရဦးမယ့္ ေပၚလစီကား …။ ဇာတ္ကားနံမယ္က “ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လည္း ဧရာ ၀တီကုိျခစ္ပါသည္”တဲ့”
“ဂြီ” (အီကား ဂ်ီးေဒၚ၏ ေမွာက္ထားေသာ ၀မ္းဗုိက္မွ ဆာလြန္း၍ ျမည္သံျဖစ္သတည္း။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
