>
ေအာင္ေ၀း
ၾသဂုတ္ ၅၊ ၂၀၁၁
မာဂရက္မစ္ရွယ္ေလရူးသုန္သုန္၏ မူရင္း ဖန္တီးရွင္
မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-
က်န္းခ့ံမ်ားလည္း သာပါစ။ ဒီတခါေတာ့ မာဂရက္မစ္ရွယ္ အေၾကာင္း ေျပာမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိပါရဲ ့။ မာဂရက္မစ္ရွယ္ ဆိုတာက ကမၻာေက်ာ္ အေမရိကန္စာေရးဆရာမႀကီး မာဂရက္မစ္ရွယ္ပဲေပါ ့ဗ်ာ။ သူဟာ တသက္မွာ စာအုပ္တအုပ္ပဲေရးခဲ့ၿပီး၊ အဲဒီတအုပ္ကလည္း ကမၻာေက်ာ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြဟာ မာဂရက္မစ္ရွယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ပဲ သူ ့ရဲ ့ကမၻာေက်ာ္ Gone With The Wind (ေလရူးသုန္သုန္)၀တၳဳႀကီးကို တန္းၿပီး သိၾကပါတယ္။ Gone With The Wind ကို ဆရာတင္ေထြးတို႔၊ ဆရာျမသန္းတင့္တို႔ ဘာသာျပန္ေပးခဲ့လို႔က်ေနာ္တို႔ျမန္မာ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ဖတ္ၿပီး အႀကိဳက္ေတြ ့ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီေနရာမွာ စကားႀကံဳလို႔ က်ေနာ့္ကိုယ္ေတြ ့ကေလး ထည့္ေျပာရရင္၊ ဆရာ ျမသန္းတင့္ဘာသာျပန္တဲ့ ေလရူးသုန္သုန္ စာအုပ္ႀကီး ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္က၊ က်ေနာ္တို႔ ပုသိမ္ေကာလိပ္၇၆ မတ္လ အေရးအခင္း၊ မိွဳင္းရာျပည့္ အေရးအခင္းေတြနဲ႔ ပုသိမ္ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ ့ဗ်ာ။
ေန ့မအိပ္၊ ညမအိပ္၊ လက္က မခ်တမ္းဖတ္ရတဲ့ အဲဒီစာအုပ္ႀကီးကို မွတ္မွတ္ရရ ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဖတ္ခဲ့ရတာပါ။ ေျပာဦးမယ္ ကိုေဒါင္းေရ … ဒီတုန္းက က်ေနာ္တို႔ အမွဳတြဲ ႏိုင္ငံေရး ေက်ာင္းသားေတြက (မိန္းမေထာင္ဘက္က ေက်ာင္းသူ သုံးေယာက္မပါ) ႀကိဳးတိုက္ထဲမွာအားလုံးေပါင္း (၁၈) ေယာက ္ရွိတယ္။
ေစ်းေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ ေလရူးသုန္သုန္ စာအုပ္ႀကီးကို တဦးတည္း ေငြေၾကး စိုက္ထုတ္ၿပီး ၀ယ္တာက ေျမာင္းျမသားျမင့္ေ၀။ ပုသိမ္ၿမိဳ ့၊ မင္းႀကီးလမ္း၊ ထြန္းျမင့္စာေပက ၀ယ္တာ။ က်ေနာ္တို႔ (၁၈) ေယာက္စလုံးကလည္း ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ခ်င္ေနၾကတာ ဆိုေတာ့ မဲလိပ္ ႏွဳိက္ၿပီး အလွည့္နဲ႔ ဖတ္ခဲ့ရတာပါ။
ဒီတုန္းကေတာ့ ၁၉၇၆-၇၇-၇၈ အဲဒီကာလ က်ေနာ္ဆို ပုသိမ္ေထာင္ထဲမွာ တရား၀င္ထုတ္ေ၀ထားတဲ့စာအုပ္ေတြ သြင္းခြင့္ ဖတ္ခြင့္ အျပည့္အ၀ ရွိေသးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ ့။ ေထာင္ထဲမွာ စာဖတ္တာဟာ၊ ရန္သူကို ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ခြန္အား ေမြးတာ တမ်ိဳးပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြ ႀကိဳးတိုက္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ကိုယ့္အိပ္ရာ ေခါင္းရင္းမွာ စာအုပ္ေတြ အပုံတိုက္ထားၿပီး ေန ့မအိပ္၊ ညမအိပ္ ဖတ္ခဲ့ၾကတာပါ။
ဒီတုန္းက ပုသိမ္ေထာင္ပိုင္ႀကီးကလည္း အေတာ့္ကို သေဘာထား ျပည့္၀ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔သြင္းခ်င္တဲ့ တရား၀င္ စာအုပ္မွန္သမွ်ကို ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ခြင့္ျပဳ လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။ တရားမ၀င္တဲ့ စာအုပ္ေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ သြင္းၾကရတာပါ။
အဲဒီလိုတရားမ၀င္တဲ့စာအုပ္ေတြ (ဥပမာ-မတ္ အိန္ဂ်ယ္ လီနင္ စတာလင္ လက္ေရြးစင္က်မ္းတို႔၊ ေမာ္စီတုန္းစုေပါင္းက်မ္းတို႔လို ဟာမ်ိဳးေတြ) ကိုေတာ့၊ ေထာင္ထဲမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ တလာစီတယ္လို႔ေခၚတဲ့ ေရွာင္တခင္ ရွာေဖြေရး လာရင္ မမိေအာင္၊ နည္းလမ္း ေပါင္းစုံနဲ႔သိမ္းရ၀ွက္ရတာကလည္း ေထာင္ထဲက အရသာတမ်ိဳးေပါ ့ဗ်ာ။
ဒါထားလိုက္ေတာ့။ လိုရင္းက … ဒီမွာ အေမရိကမွာေပါ ့ကိုေဒါင္း…။ မာဂရက္မစ္ရွယ္ရဲ ့ေလရူးသုန္သုန္ ၀တၳဳႀကီး ထုတ္ေ၀ခဲ့တာ (၇၅) ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အခါသမယဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လထဲမွာက်ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၇၅ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက စာဖတ္ ပရိသတ္ေတြက၊ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့(၇၅)ႏွစ္က မာဂရက္မစ္ရွယ္ ေလရူးသုန္သုန္ (Gone With The Wind) ၀တၳဳႀကီးကို ေရးသားခဲ့တဲ့ အတ္တလန္တာၿမိဳ ့က ေနအိမ္ကို စုေ၀း ေရာက္ရွိလာၾကတယ္။
ဒီ အတ္တလန္တာအိမ္ႀကီးက တေယာက္ခန္း က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးတခု။ ဧည့္ခန္းျပတင္းေပါက္ေဘး ၀က္သစ္ခ်စားပြဲ ေသးေသးကေလးေပၚမွာ လက္ႏွိပ္စက္ အငယ္စားေလး တလုံး။ အဲဒီလက္ႏွိပ္စက္ကေလးနဲ႔ မာဂရက္မစ္ရွယ္က ဒီေလရူးသုန္သုန္ ၀တၳဳႀကီးကို ေရးခဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာမႀကီး တေယာက္ရဲ ့ဘ၀ ဟန္ပန္က ဘာမွ အဆန္းတၾကယ္ မရွိလွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့သူ ့ရဲ ့တခုတည္းေသာ စာေပ လက္ရာကေတာ့ ဆန္းၾကယ္လွတယ္ မဟုတ္လား။
၁၈၆၁-၆၅ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းစစ္ေနာက္ခံ ဒီ၀တၳဳႀကီးထဲက ဇာတ္ေကာင္ အမ်ိဳးသမီးကေလး စကားလက္ အို ဟာရာ တို႔၊ ဇာတ္ေကာင္ အမ်ိဳးသား ရက္ ဘတ္တလာ တို႔ကို ကမၻာတခုလုံးက စြဲလမ္းခဲ့ၾကတယ္။ အေမရိကန္ ပူလစ္ဇာစာေပဆု ရခဲ့တဲ့ ဒီ၀တၳဳႀကီးကို ကမၻာတ၀န္း ဘာသာစကား(၃၅)မ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့တယ္။
ဒီကေန ့အထိ အေမရိကန္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ႏွစ္စဥ္လိုလို တႏွစ္တႏွစ္ကို အုပ္ေရ ခုနစ္ေသာင္းငါးေထာင္ (၇၅၀၀၀) မွန္မွန္ရိုက္ေနရဆဲ ၀တၳဳႀကီးပါ။ ဒီ၀တၳဳကို ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ မင္းသားႀကီး ကလပ္ေဂဘယ္တို႔၊ မင္းသမီးႀကီး ဗီဗီယန္ေလးတို႔နဲ႔ ရုပ္ရွင္ရိုက္ေတာ့လည္း ေအာ္စကာ အကယ္ဒမီဆု(၈)ဆုေတာင္ ရခဲ့ေသး မဟုတ္လား။
ဟုတ္ၿပီ ကိုေဒါင္း…။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက သူတို႔ဆီမွာ သူတို႔စာေရးဆရာကို ေလးစား တန္ဖိုးထားတယ္။ သူတို႔စာေရးဆရာရဲ ့စာေပလက္ရာကို သူတို႔ ဂုဏ္ယူျမတ္ႏိုးတယ္။ အခု ဒီအတ္တလန္တာၿမိဳ ့က မာဂရက္မစ္ရွယ္ရဲ ့အိမ္ဟာ ႏိုင္ငံတကာက စာေပျမတ္ႏိုးတဲ့ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြ ၀င္ေရာက္ေလ့လာတဲ့ အထင္ကရေနရာ ျဖစ္ေနတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ မိသားစုကေရာ၊ တကၠသိုလ္ေတြကေရာ၊ အစိုးရကပါ ဒီအိမ္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္။
ကိုေဒါင္းႀကီး … က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေကာ ဒီလို ေကာင္းျမတ္တဲ့အေလ့အထမ်ိဳးေတြ ထြန္းကားလာရင္ မေကာင္းဘူးလား။ က်ေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္မိတယ္။ ဆိုပါေတာ့၊ အခုျမန္မာအစိုးရက ကိုကိုးကၽြန္းကို အပန္းေျဖ ေလ့လာေရး သေဘၤာေတြ လႊတ္ေနတာ ရွိတယ္။ ကဲဗ်ာ၊ ကိုကိုးကၽြန္းေပၚမွာ၊ နဂိုအက်ဥ္းစခန္းေဟာင္း ရွိခဲ့တဲ့ေနရာမွာ၊ ဆရာျမသန္းတင့္ အိန္ဂ်ယ္ရဲ ့Anti-Juring (ဂ်ဴးရင္းသို႔ေခ်ပခ်က္) စာအုပ္ႀကီး ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့ေနရာ ဆိုၿပီး အထိမ္းအမွတ္ျပတိုက္ လုပ္ထားမယ္ဗ်ာ။ မေကာင္းဘူးလား။
ဒါမွမဟုတ္လည္း၊ အခု ေတာင္ဥကၠလာ(၁၂)ရပ္ကြက္၊ မဂၤလာလမ္းမႀကီးထိပ္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေနခဲ့တဲ့အိမ္ကို “ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္“ ဗိမာန္ လုပ္ထားမယ္ဗ်ာ။ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္မယ္ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေနရာမွာ ထာ၀ရ ေတာ္လွန္ေရးသမား စာေရးဆရာ သူပုန္ႀကီး ေနထိုင္သြားခဲ့တယ္ ဆိုၿပီး၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြကို ဖိတ္ေခၚေလ့လာခြင့္ ေပးမယ္ဗ်ာ။ ဘယ္လိုလဲ။ မေကာင္းဘူးလား။
ခက္တာက၊ က်ေနာ္တို႔ဒီလိုမ်ိဳးေတြလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ရပါ ့မလဲ။ က်ေနာ္တို႔ခရီး၊ မၿပီးေသးဘူးေလ။
အားလုံးကို သတိရလ်က္-
ေအာင္ေ၀း
ဇူလိုင္ ၁၈-၂၀၁၁။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
