>
အိမ္နံပါတ္ ၁၅ ပါ့ခ္ေတာင္း မွ အိမ္နံပါတ္ ၅၄ တကၠသိုုလ္ရိပ္သာလမ္း
ေက
ဇြန္ ၁၄၊ ၂၀၁၁
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ရဲ႕ ေမြးေန႕ ေတြ ကိုု.. က်မ တိုု႕ အားလံုုး .. သတိတရ က်င္းပ ေန ခဲ့ ၾကတာ…ျမန္မာ့ ဒီမိုုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုု ၾကီး ရဲ႕ အသက္ နဲ႕ အမ ွ် ေပါ့..။ အခုု ဆိုုရင္.. ၂၃ နွစ္ တိုုင္တိုုင္ ရွိ ခဲ့ ျပီ။
လြန္ခဲ့ တဲ့ ၂ နွစ္.. ၂၀၀၉ ခုနွစ္က ေတာ့…လန္ဒန္ကိုု ခရီး တေထာက္ အလည္ ေရာက္တုုန္း.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ ၆၄ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕ နဲ႕ ေဒၚစု ထူေထာင္ ထားတဲ့ Prospect Burma အဖြဲ႕ ရဲ႕ ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ ရံပံုေငြပြဲေလး ကိုု… ၾကံဳၾကံဳ ၾကိဳက္ၾကိဳက္..ဆံုုခဲ့ ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့..အဲဒီပြဲေလးကိုု တက္နိုုင္ဖိုု႕.. လန္ဒန္ျမိဳ႕မွာ ေနထိုုင္ စာတမ္းျပဳစုု ေန တဲ့.. ညီမငယ္ သရဖီ က တဆင့္.. ဆက္သြယ္ သိရွိျပီး.. လက္မွတ္ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အခုု.. မိုုးမခ မီဒီယာ ကေန.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ရဲ႕ ၆၆ နွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕ အတြက္.. စာမူ ေတြ ဖိတ္ေခၚ တဲ့ အခါ.. အဲဒီ အခ်ိန္က. ခံစားခ်က္နဲ႕ ေရးခဲ့ ဖူးတဲ့.. “ေမြးေန႕ ၆၄” ဆိုု တဲ့.. ဘေလာ့ဂ္ စာစုု ေလး ကိုု.. “ေမြးေန႕ ၆၆” အျဖစ္ ျပန္လည္ျပီး အမွတ္ရ ျဖစ္ ျပန္ပါတယ္။ ေမြးေန႕ ေနာက္က.. ကိန္းဂဏန္း ေတြ သာ ေျပာင္းလဲ သြားေပမဲ့.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ရဲ႕.. အေၾကာင္း ေတြက ေတာ့… မေဟာင္းႏြမ္း သြားေလဘူး ဆိုုေတာ့…
++++++
ဇြန္ ၁၇ ရက္ေန႕ ညေနခင္း..
အဲဒီ ပြဲမွာ..ကိုယ္ ေတြ႕ဖူးခ်င္သူေတြကို ေတြ႕လိုက္ ရသလို.. မိတ္ေဟာင္း ေဆြေဟာင္း တခ်ိဳ႕လည္း ေတြ႕လိုက္ရေတာ့..ေႏြးေထြး လိုက္ တဲ့ ျဖစ္ျခင္း..၀မ္းသာ လိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း။ မက်ဥ္းမက်ယ္ ခန္းမငယ္ေလး ထဲမွာ.. ရံပံုေငြ ေလလံတင္မဲ့.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပံု ပန္းခ်ီကားတခ်ိဳ႕..ဗမာ့ အနုပညာ ပစၥည္း တခ်ိဳ႕ နဲ႕ ျမန္မာရနံ႕ ခပ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ ေတာ့ ရွိေနခဲ့တယ္။
–
တိုင္းရင္းသား ရိုးရာ ၀တ္စံု ၀တ္လာၾကတဲ့.. Prospect Burma ဆုရ..ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေဟာင္း – သစ္ တခ်ိဳ႕တေလ ၾကားမွာ..ကိုယ္လည္း..ဗမာလံုျခည္ တထည္ ၀တ္ျပီး.. ေရာ ေယာင္ ေပ်ာ္ ေနမိတယ္။ အမ်ားစု ကေတာ့.. ရံပံုေငြ ဦးတည္ရာ..အဂၤလိပ္ လူမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္း တခ်ိဳ႕ နဲ႕.. အထူးဧည့္သည္ေတာ္.. အဂၤလိပ္ မင္းသမီး Joanna Lumley ။ ေနာက္ျပီး.. လန္ဒန္ ေရာက္ ဗမာ မိသားစု တခ်ိဳ႕… ျမန္မာ အဆက္အသြယ္ ..အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး တခ်ိဳ႕.. အဲဒီ အထဲကမွ.. Prospect Burma ရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူမ်ား ..။ ဒါေတြ နဲ႕တင္..ခန္းမေလး ထဲမွာ..လူေတြ ဟို သြား ဒီေရႊ႕ ဖို႕ ေတာင္ မလြယ္ ေအာင္ ျပည့္ က်ပ္ေနျပီ။
၀ိုင္ခြက္ေလး ေတြ..ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ေလးေတြ ကိုယ္စီ ကိုင္ရင္း.. မိတ္ေဆြဖြဲ႕ၾက.. အဘိယါစကါ စကား ေျပာၾက ရင္း…. ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ရဲ႕ ရင္ထိုး ကဒ္ျပား ေပၚက Prospect Burma Trustee ဆိုတဲ့ အေပၚမွာ..ေဒၚၾကည္ၾကည္ေမ လို႕ နံမယ္ထိုးထား တာ ေတြ႕လိုက္ေတာ့..၀မ္းသာအားရ မိတ္ဆက္ ျဖစ္တယ္။ မီဒီယာ ၾကားခံ ရွားပါး လွတဲ့.. ကိုယ္တို႕ ငယ္ငယ္..ေလ့လာ စူးစမ္း သိျမင္ ခ်င္ တဲ့ အရြယ္ တေလွ်ာက္လံုးမွာ.. ေသာၾကာေန႕ ည တိုင္း..ဘီဘီစီ ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္မွာ..ေစာင့္ျပီး နားေထာင္ ရင္းႏွီးခဲ့ ရတဲ့..ေငြဗ်ိဳင္းျဖဴ ေဒၚေလး ေဒၚၾကည္ၾကည္ေမ ေပါ့…။ ထင္ထားသေလာက္ မၾကီးေသး တဲ့ ေဒၚေလးက ေတာ့..သူ႕ ပရိသတ္ ျဖစ္ခဲ့ ဖူးတဲ့ ေကာင္မေလး တေယာက္ ရဲ႕.. မီးခိုးေရာင္ ဆံစ တခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ျပီး အံ့ၾသ ေနပံု ေပၚ ရဲ႕။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ေလာက္က.. ေဒၚေလး ရဲ႕ အစီအစဥ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ျပန္ေျပာျပ နိုင္ ေနတဲ့.. ကိုယ့္ကို ၾကည့္ျပီး..ေဒၚေလး က ၀မ္းသာေနတယ္။ စကားေတြ ေျပာေနရင္း..အနားမွာ အတူ ရွိ ေနတဲ့ Anthony Aris ကို “ အဲဒီ အခ်ိန္က ငါတို႕ လူငယ္ေတြကို ….ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႕ ပထမဆံုး မိတ္ဆက္ေပးတာ သူပဲ ေပါ့ ” လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့..ေဒၚေလး အျပံဳးက..ပို လင္းသြားတယ္။ တကယ္လည္း..အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ တုန္းက..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ရဲ႕ သမီးအေၾကာင္း ပထမဆံုးအၾကိမ္..ေငြဗ်ိဳင္းျဖဴ က႑ ကေန..စ ၾကားဖူးတာပါ။ ၁၀ မိနစ္စာ ေလာက္.. စကားေျပာခန္းေလး ကို မ်က္လံုးေတြျပဴးက်ယ္ ေနေအာင္ ေရဒီယိုေလးနားမွာ.. ေခါင္းေတြ ဆိုင္ပီး..နားေထာင္ခဲ့ ရတာ..ခုထိ မေမ့ေသးပါဘူး။
Little daughter စာအုပ္ကို လတ္တေလာ ထုတ္ေ၀ ထားတဲ့..ဇိုရာဖန္း ကလည္း.. Prospect Burma ေက်ာင္းသားေတြ ကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာေတာ့.. အလွဴရွင္ေတြ..တာ၀န္ရွိသူေတြ ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ..ေက်နပ္ အားရ မူေတြ အတိုင္းသား ေတြ႕ရတယ္။ ၈၈ ေက်ာင္းသား ကိုျမေအး ရဲ႕ သမီးေလး ေ၀ႏွင္း ကိုလည္း.. ေတြ႕ခဲ့ ရတယ္။
–
Anthony Aris
ခဏေနေတာ့.. တျခားအစီအစဥ္ ေတြ.. သ၀ဏ္လႊာေတြ အျပီးမွာ.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ မတ္ ေတာ္သူ Dr. Michael Aris ရဲ႕ အမႊာညီ အကို Anthony Aris က.. မိသားစု ကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္ စကား ေျပာပါတယ္။ ခုတင္က.. ေပ်ာ္ရႊင္ သြက္လက္တဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ နဲ႕ ပရိသတ္ေတြ ဟာ..အတန္ငယ္ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္က် သြား တယ္။
ခုဆိုရင္..စု ဟာ.. နံမယ္ဆိုး နဲ႕ ေက်ာ္ၾကားလွ တဲ့ အင္းစိန္ေထာင္ တေနရာမွာ ရွိေနပါတယ္ လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့.. မ်က္ရည္ကို မထိန္းနိုင္ ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့.. စု အတြက္ေတာ့..ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေငးေမာ ျငီးေငြ႕ စရာေကာင္းတဲ့..အင္းလ်ားကန္ ျမင္ကြင္း ကေန.. စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ..ျမင္ကြင္း အေျပာင္းအလဲ တခု ဆီ ကို ေရာက္သြားတဲ့ အတြက္..တမ်ိဳးေတာ့ ေကာင္းသြား ပါတယ္ ..လို႕ ခပ္ရႊန္းရႊန္း ေျပာလိုက္ ေပမဲ့.. ဘယ္သူမွ မျပံဳးနိုင္ ၾကပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္ေလ.. ဒါဟာ..အေျပာင္းအလဲ တခု ဆီကို ပို နီးကပ္လာတဲ့..အေျပာင္းအလဲ တခုပါပဲ..။ ပိုေကာင္းတဲ့ ..အေကာင္းဆံုး ဆုိတဲ့ အေျပာင္း အလဲ သာ ျဖစ္ပါေစ..လို႕ ေတြးရင္း..မ်က္ရည္ေတြကို လက္ဖေနာင့္ နဲ႕ ပြတ္သုတ္ျပစ္ လိုက္တယ္။
ပြဲ ျပီးကာနီးမွာ.. Anthony အနားကို သြားျပီး..ႏွဳတ္ဆက္ စကား ဆိုရင္း.. မနက္ဖန္..ငါတို႕ ေအာက္စဖို႕ဒ္ ကို သြားျပီး..စု ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ကို သြားၾကည့္မယ္လို႕..ေျပာေတာ့..ပခံုးကို သိုင္းဖက္လိုက္ရင္း.. ေဒါက္တာ မိုက္ကယ္ အဲရစ္ မ်က္လံုးေတြ နဲ႕ တေထရာ တည္း တူလြန္း တဲ့…သူ႕ မ်က္လံုးေတြက.. ၾကင္နာဟန္ အျပည့္ နဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ၀ိုင္းေနသလို ပါ ပဲ။
+++++
ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႕ ေန႕လည္ခင္း
ေဒၚစု ေမြးေန႕ မတိုင္ခင္ တရက္မွာ..ေဒၚစု ေနထိုင္ ခဲ့တဲ့..ေအာက္စဖို႕ဒ္ ဆိုတဲ့ ျမိဳ႕ေနရာေလးကို သြားလည္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့.. တိုက္ဆိုင္ ၾကံဳၾကိဳက္မူ တခုေၾကာင့္..ရင္ေတြ တအားခုန္ေနမိသည္။
ေဒၚစု ေျပာခဲ့တဲ့.. grey, damp Oxford ဆိုတဲ့ ေနရာေလးကို တကယ္ ေရာက္ပါ ျပီ။ တကယ့္ကို .. ပ်ားရည္ေရာင္ အလယ္ေခတ္ လက္က်န္ ပံုစံ အေဆက္အဦ ေဟာင္း ၾကီး ေတြ နဲ႕ ခန္႕ညား အံု႕ဆိုင္း ေနတဲ့.. မီးခိုးေရာင္ တကၠသိုလ္ ျမိဳ႕ေလးပါပဲ။
–
ေရွးေဟာင္း စာအုပ္ဆိုင္ေလးေတြ.. ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးေတြနဲ႕ အျပိဳင္..ေခတ္ေပၚ ပီဇာဆိုင္.. မက္ေဒၚနယ္ဆိုင္ေလးေတြ လည္း ရွိပါရဲ႕..။ ဒါေပမဲ့ အားလံုးက.. ေရွးမူ အရိပ္ အေငြ႕ ေတြ သာ ယွက္သန္းလို႕..။ လမ္းေပၚမွာ.. ေက်ာင္း၀တ္စံု အနက္ကေလးေတြ အက် အန ၀တ္ျပီး ရင္ဘတ္မွာ ကာေနရွင္း ပန္းေလး ေတြ ကိုယ္စီ ထိုးထားတဲ့..နုနယ္ငယ္ရြယ္ တဲ့ ေအာက္စဖို႕ဒ္ ေက်ာင္းမ်ိဳးစံုက ေက်ာင္းသား- ေက်ာင္းသူေတြ ..စက္ဘီးနဲ႕ တဖံု..ေျခလ်င္ တမ်ိဳး..သြားလာ ေနၾကတယ္။
ကိုုယ့္အတြက္ေတာ့..ဘယ္ေနရာကိုုပဲ ၾကည့္ၾကည့္.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ ပံုု ရိပ္ကိုုပဲ..ျမင္ေနမိ ပါတယ္။
သူမ..အသက္ ၂၀ မတိုုင္ခင္ အရြယ္ေလာက္ ကတည္းက..St. Hughes College ေက်ာင္းသူ ေပါက္စေလး အျဖစ္ နဲ႕ ေရာက္ရွိ ပညာဆည္းပူး ခဲ့ ျပီး.. မိသားစုု တခုု ထူေထာင္ျဖစ္တဲ့ အထိ.. အေျခက် ခဲ့တဲ့.. မီးခိုုးေရာင္ ျမိဳ႕ကေလး ထဲမွာ.. ေဒၚစုု ရဲ႕ လွဳပ္ရွား သြားလာမူေတြကိုု.. ျပန္ရွာ ၾကည့္ ေနမိ တယ္။
ေဒၚစုု စတင္ ပညာ ဆည္းပူးရာ St. Hughes College
လူ ၃ ေယာက္ထဲ နဲ႕ စဖြင့္ခဲ့ျပီး..ခုေတာ့.. စာအုပ္တန္းၾကီး က..မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေတာင္ ရွည္လ်ားလွပါတယ္ ဆိုတဲ့..ေရွးအက်ဆံုး..နံမယ္ အၾကီးဆံုး ေဟာဒီ Blackwell စာအုပ္ဆိုင္ၾကီးထဲကိုလည္း..ေဒၚစု ခဏ ခဏ ေရာက္လာမွာပဲ။ ေဟာ ဟိုက..ေကာ္ဖီ ဆိုင္ေလးမွာေရာ..သူတို႕ မိသားစု ဘယ္ႏွယ္ခါ ေလာက္မ်ား ထိုင္ဖူးၾက မလဲ..။ သူ႕ အတြက္..သာေတာင့္ သာယာ ရွိလွတဲ့.. ဘ၀ တခု ကို..သူဘာအတြက္ ေၾကာင့္..ဘာနဲ႕ အစားထိုးခဲ့တာလဲ.. ၾကည့္စမ္း..ခုခ်ိန္ဆို..သူ ဘာေတြ လုပ္ေနမလဲ…။ အေတြးေတြ နဲ႕ တင္.. ေအာက္စဖို႕ဒ္ ျမိဳ႕ေလး က..ပိုျပီး မွိဳင္းမွံဳ လာသလိုလို..။
သူမ်ားတကာ ေတြရဲ႕.. စိတ္၀င္စား စရာ ေနရာေတြက ေတာ့..ဘယ္ေနရာ ေတြ လဲ မသိ..။ ကိုယ္ေတြ အတြက္ ကေတာ့.. ခရီးသြားလမ္းညႊန္ စာရြက္မွာ ဘာမွ ညႊန္းမထားတဲ့.. အမွတ္ ၁၆ ဘတ္စ္ကား မွတ္တိုင္မွာ..ဆင္းျပီး..Park town ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုဒ္ ေလး ကို အသဲ အသန္ ရွာ ရတယ္။
–
ေဟာ- ေတြ႕ေလျပီ။
လမ္းညႊန္ လိုက္တဲ့ သူကလည္း အေသအခ်ာကို ေျပာလိုက္တာ.. အဲဒီ လမ္းေလး ထဲ ၀င္သြား..
နံပတ္ ၁၅ တဲ့။
သူက..အလယ္ေခါင္က.. ပန္းျခံ ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးကို ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ၀ိုက္ျပီး..တိုက္ခန္းတြဲ ၾကီးေတြ ေဆာက္ထားတာ။ အိမ္ေရွ႕ေတြမွာလည္း ကားေတြ တန္းစီ ေနတာပဲ..။ လူေတြ ေနေနၾကတာ ဆိုေတာ့.. အရမ္းကာေရာ.. သြားၾကည့္ လို႕လည္း မျဖစ္။
နံပတ္ ၁၃..
ေဟာ..ဟိုဖက္က..၁၅.. ေတြ႕ ျပီ။
ထူးထူးျခားျခား..အိမ္နံပတ္ ၁၅ ေရွ႕မွာပဲ.. တိုက္ကပ္ႏြယ္ ေတြ မတရား ဖံုးေန လိုက္တာ.. ၁၅ ဆိုတဲ့ နံပတ္ကို ေတာင္ မနဲ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ ရတယ္။ ဒီ အခန္းေလးကို တျခားလူေတြကို ေရာင္းသြားခဲ့ျပီ ဆိုေတာ့..အထဲမွာ လူသစ္ေတြ ရွိေနမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့..သူတို႕လည္း သိခ်င္ သိမွာပါေလ.. အာရွသား ရုပ္ေတြနဲ႕..ခဏခဏ လာၾကည့္ ၾက..ဓါတ္ပံု ရိုက္ၾက လုပ္ေနၾကတာ..သတိထားမိေနမွာပါ။
သူတို႕ ၂ေယာက္ အဲဒီ အိမ္ေရွ႕ကို အခါ ခါ ျဖတ္..ဟိုဖက္ေဒါင့္က ၾကည့္လိုက္..ဒီဖက္ ေဒါင့္က ၾကည့္လိုက္.. နဲ႕..ဘာလုပ္ရမွန္းေတာ့ မသိ။ ညေနကေတာ့..အေတာ္ ေစာင္းေနျပီ..။ တလမ္းလံုး လည္း တိတ္ ဆိတ္ လို႕..။ မွန္ျပတင္း က တဆင့္..ခပ္၀ါး၀ါး ပံုရိပ္ တခ်ိဳ႕ကို အာရံု ခံ ျပီး ျဖည့္စြက္ ၾကည့္ ေနမိေပမဲ့.. ဟာတာတာ ခံစားခ်က္ ေတြသာ..ျပည့္ႏွက္ ေနသည္။
လမ္းထိပ္က..ပန္းျခံ ေဘာင္ေလး ေပၚမွာ ခဏ ထိုင္ရင္း..ခပ္ေ၀းေ၀းက ေန ေငးၾကည့္ မိျပန္တယ္။ ဒီလို လြမ္းစရာ ေကာင္းတဲ့ ညေနေစာင္းေလး ေတြမွာ.. မီးခိုးေရာင္ ျမိဳ႕ေလး ထဲမွာ..ေဒၚစု ဘာေတြ လုပ္ေန ခဲ့ေလ မလဲ.. ။ ေနသာတဲ့ မနက္ခင္း အေတာ္မ်ားမ်ား မွာ ေတာ့..ေဟာဒီ ပန္းျခံ ေလး ထဲ.. ကေလး လက္တြန္းလွည္း ေလး တြန္းျပီး ေတာ့လည္း သြားခဲ့ဖူးမွာပဲေနာ္..။ ခုေတာ့..အသက္ ၆၄ ႏွစ္ အရြယ္ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ ရဲ႕ ညေနခင္း နဲ႕ မနက္ခင္းေတြမွာ ..လုပ္စရာ သိပ္ မ်ားမ်ား စားစား ..ေရြးခ်ယ္ စရာ ရွိမေနေလာက္ပါဘူး။ အခ်ိန္ ေတြ..အသက္ေတြ.. ေရႊ႕ ေလ်ာ သြား သလိုု.. ဌါန ဌါေန ေတြ ကလည္း…အေျပာင္းလဲ ၾကီး ေျပာင္းလဲ ခဲ့ ျပီပဲ….။ အိမ္နံပါတ္ ၁၅ ပါ့ခ္ေတာင္း မွာ ေနခဲ့တဲ့.. စုု ဟာ ..အိမ္နံပါတ္ ၅၄ တကၠသိုုလ္ ရိပ္သာလမ္း က.. ဗမာ့ ဒီမိုုကေရစီေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ျဖစ္ေန ခဲ့ ျပီေလ…။
၆ နာရီ ၄၅ မွာ..ေနာက္ဆံုး ဘတ္စ္ကား တဲ့.. ျပန္ၾကမယ္ ဆိုေတာ့မွ.. ဘာမွန္းမသိတဲ့..ခံစားခ်က္ေတြကို အသာ မ ျပီး.. ထိုင္ရာက..ထ လိုက္တယ္။ ျပီးရင္.. Oxford ဘူတာကေန.. Paddington ဘူတာ လန္ဒန္ ျမိဳ႕ထဲထိ..ေနာက္ထပ္ တနာရီေလာက္ ရထား စီးရ အံုးမွာ…။ မနက္ျဖန္ မနက္ လည္း..ေစာေစာ ထျပီး.. ၉ နာရီ ေလဆိပ္ဆင္းဖို႕ ထုပ္ပိုး ျပင္ဆင္ ရအံုးမည္။
ေၾသာ္- ခရီးေတြ.. ဘူတာေတြ..တခု ျပီး တခု ဆက္လို႕.. သြားေနၾက ရတဲ့…လူေတြမွာ…ဘူတာ အခ်ိန္ေတြ တြက္ခ်က္ စီစဥ္ထားလို႕ မျဖစ္တဲ့..ရထား လတ္မွတ္ေတြ ၾကိဳတင္ ၀ယ္ယူထားလို႕ မရတဲ့..ဘ၀ ခရီး ရွည္ ၾကီးကသာ…. စိတ္လွဳပ္ရွားစရာ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္လား … ။
ေက ( ဇြန္ ၂၄ ၂၀၀၉ )
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
