>
ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၁၁
မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း …
က်န္းခ့ံသာလို႔ မာပါစ။ ဥတုရာသီမ်ားလည္း သာပါစ။ ေရႊျပည္ႀကီးဆီေမွ်ာ္ေငး ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း၊ ေဒ ၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသလို မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းမွာေတာ့ မုန္တိုင္း မိုးတိမ္ေတြက ဆင္ေနတုန္းပါပဲလား။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကလည္း တဖက္မွာက အရပ္သား အစိုးရအသစ္အေပၚ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အေဟာင္းရဲ႕ အရိပ္ ထိုးက်ေနတဲ့ အေမွာင္တကာ့ အေမွာင္ထုႀကီး။ တဖက္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲအ တြက ္မဆုတ္မနစ္ ခ်ီတက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ လူထု တရပ္လုံးရဲ႕ မမိွတ္မသုန္အလင္း။
ကိုေဒါင္းေရ … အဲဒီအလင္းနဲ႔ အေမွာင္ၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးရာသီဥတုကလည္း ႏြား႐ိုင္းသြင္းခ်ိန္ ဆိုေတာ့၊ အဲဒီလို ညီအကိုမသိတသိ ကာလမ်ဳိးမွာ၊ ရန္သူလား မိတ္ေဆြလား၊ လူပင္ေလလား တေစၦလား၊ ကြဲကြဲျပားျပား ခြဲျခားရ ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေန မဟုတ္လား။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ကိုယ္စားျပဳသူ ဖိႏွိပ္သူလူတစုရဲ႕မတရားရက္စက္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္ အေမွာင္ထုႀကီးေအာက္မွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနက ညစ္ညစ္ေထးေထး ႏိုင္လြန္းလွပါရဲ႕။ ေန၀င္ရီတေယာ ဖုန္တေသာေသာ တိမ္တေသာေသာ၊ ညီေလာ အကိုေလာ ခြဲျခားမသိတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးဟာ မိတ္ေဆြ ရန္သူ ႐ုပ္လုံး မကြဲတတ္ပါဘူး။ မီးခိုးလား ျမဴခိုးလား မပီ၀ိုး၀ါးတဲ့ အရိပ္ အေရာင္ေတြေၾကာင့္ စိတ္အာ႐ံုမွာ ယိုးမွားႏိုင္စရာေတြမ်ားတဲ့ အခ်ိန္ေပါ ့။
ႏိုင္ငံေရး ရာသီဥတုက မၾကည္မလင္ မႈန္မႈန္မႈိင္းမႈိင္း ရွိေနတဲ့ ကာလမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္တို႔ဟာ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းကိုေတာင္ တခါတခါ ယုံမွား သံသယ ၀င္တတ္ၾကတယ္။ ရန္သူလို ထင္မိတတ္ၾကတယ္။ တၿပိဳင္နက္တည္း မွာပဲ က်ေနာ္တို႔အထဲက တခ်ဳိ႕လူေတြက ကိုယ့္ကို အမွည့္ေႁခြ ေႁခြေနတဲ့ ရန္သူအေပၚကိုေတာ့ ယုံမွား သံသယမ ရွိ၊ ပကတိ ယုံလြယ္လြန္းေနၾကျပန္ရဲ႕ဗ်ာ။
ဘာေၾကာင့္မ်ား က်ေနာ္တို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာ လာၿပီး ယုံမွား သံသယေတြ ရွိေနၾကရတာလဲဗ်ာ။ ဒီလို အခ်င္းခ်င္း သံသယရွိတာ မေကာင္းဘူး ဆိုတဲ့ အသိတရား အေတြးအေခၚ က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာ ဆိတ္သုဥ္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီလား။ ရဲေဘာ္ရဲ ဘက္စိတ္၊ တိုက္ေဖာ္ တိုက္ဖက္စိတ္၊ ေသေဖာ္ ေသဖက္စိတ္ ဆိုတဲ့ စမ္းေရအလ်ဥ္က တသြင္သြင္ မစီးႏိုင္ဘဲ၊ ယုံမွားျခင္း၊ သကၤာ မကင္းျခင္း၊ ေနာက္ေက်ာ ဓားနဲ႔ထိုးျခင္း စတဲ့ ေရေျမာင္းပုပ္ေတြကပဲ တသြင္သြင္ စီးေနေလေရာ့သလား။
ကိုေဒါင္းေရ … ညစ္ေထးေထး ႏိုင္ငံေရးထဲက နာၾကည္းခံခက္စရာ လို႔ပဲ ဆိုပါေတာ့။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အၿပီးမွာ က်ေနာ္ ထိခိုက္ ခံစားခဲ့ရတာေလး ေျပာျပပါရေစ။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ႀကီး ကို နအဖ စစ္အစိုးရက ရက္ရက္ စက္စက္ ၿဖိဳခြဲ ႏွိမ္နင္းၿပိးစ၊ သံဃာေတြရဲ႕ေသြးေတြ မေျခာက္ေသးတဲ့ အခ်ိန္၊ မစၥတာဂမ္ဘာရီႀကီး ျမန္မာျပည္ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္၊ သူခိုးက လူျပန္ဟစ္တဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးပဲ ကိုေဒါင္း။ ျမင္းၿခံ -ေတာင္သာဘက္ကစလိုက္တဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကို အပုပ္ခ်တဲ့၊ ႐ႈတ္ခ်တိုက္ခိုက္တဲ့ တန္ျပန္ ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ၊ နအဖ စစ္အစိုးရ စနက္နဲ႔ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကေန၊ အပစ္ရပ္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား နယ္ေျမေတြ အထိ၊ စစ္အာဏာရွင္ အလိုက် ထြက္ေပၚခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
မစၥတာဂမ္ဘာရီႀကီး ျမန္မာျပည္ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္လာလို႔၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဘယ္ႏွေခါက္ ေတြ႔ခဲ့သလဲ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ မွတ္မိသေလာက္၊ တေခါက္မွာေတာ့၊ သူ ျမန္မာျပည္က အျပန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါးလိုက္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားကို စင္ကာပူ ေလဆိပ္မွာ မစၥတာ ဂမ္ဘာရီ ဖတ္ၾကား ေၾကညာခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
အဲဒီစင္ကာပူေၾကညာခ်က္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဖိႏွိပ္ခံ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစုံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း သူ႔မွာ အျပည့္အ၀ တာ၀န္ ရွိပါတယ္လို႔ ႐ုိး႐ုိးသားသား ၀န္ခံထားတာပါတယ္ မဟုတ္လား။
အဲဒီစင္ကာပူေၾကညာခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔က ၀မ္းပန္းတသာ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ အပစ္ရပ္ (တိုင္းရင္းသား) ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူတခ်ဳိ႕ (အားလုံးကို မဆိုလိုပါဘူး) သူတုိ႔က ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾက၊ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ က်ေနာ္တုိ႔ နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ကိုေဒါင္း။
အခုအခ်ိန္ဟာ ျပည္တြင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီနဲ႔၊ NLD နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔၊ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြက၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစံုက ၂၁ ရာစု ပင္လုံ ညီလာခံ က်င္းပဖုိ႔ျပင္ ဆင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္။ က်ေနာ္တို႔ ဆရာ ဦး၀င္းတင္ စကားနဲ ႔ေျပာရရင္ ျခေသၤ့အေရ ျခံဳထားတဲ့ ေျမေခြးက က်ားအေရ ေျပာင္းျခံဳသလို၊ စစ္အစိုးရကေန အရပ္သား အစိုးရ ဆိုတာကို ေျပာင္းတဲ့ အခ်ိန္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ လိုေနတာက၊ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ခြပ္ေဒါင္း စိတ္ဓာတ္တင ္မဟုတ္၊ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္စိတ္ဓာတ္တင္ မဟုတ္။ က်ေနာ္ တုိ႔ဒီေန႔ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတာက၊ ၄၇ ပင္လုံစိတ္ဓာတ္၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ ပင္လုံစိတ္ဓာတ္။ အဲဒီ ျပည္ေထာင္စု ၀ိညာဥ္ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ မဟာစိတ္ဓာတ္ပဲ မဟုတ္လား ကိုေဒါင္းေရ။
အားလုံးကို သတိရလ်က္ …
ေအာင္ေ၀း
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
