ေကာ္နာထဲမွာ ဘဘတြန္႔ကို ထားရစ္ခဲ့
ေဂ်ာ္ဒီး
ေမ ၁၇၊ ၂၀၁၃
ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ၾကီး ကုန္ဆံုးေတာ႔မည္..။မၾကာမီေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင္႔မည္မို ႔မိဘေတြ စိတ္ညစ္ေနသေလာက္.. မိုးမခရြာသား ကေလးငယ္မ်ား ကား အတန္းသစ္တြင္ ပညာသင္ၾကရမည္႔ အေရးေတြးေပ်ာ္ေနၾကသည္..။ထံုးစံ အတိုင္း သူတို႔ စုရပ္ ရြာထိပ္ေညာင္ ပင္ၾကီးေအာက္တြင္ ေဆာ႔ကစားရင္း…
“ေဟ႔..ခုႏွစ္ ေက်ာင္းဖြင္႔ ရင္ ေက်ာင္းအပ္တဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတိုင္းကို ဗလာစာအုပ္က တဒါဇင္.။ပံုႏွိပ္တစ္စံု..။ျပီးေတာ႔ ပိုက္ဆံ တစ္ေထာင္ ေတာင္ ေပးဦးမယ္တဲ ႔ကြ” သာဂိက၀မ္းသာအားရ သတင္းေပးလာသည္..။ အရာရာ ရစ္ရ မွ ေက်နပ္ေသာ ေမာင္ရစ္က မွဳန္ေတေတနွင္႔ ေျပာသည္..။
“မႏွစ္တံုးကလည္း ပံုႏွိပ္ စာအုပ္္ေတြ ေပးတယ္ ဆိုျပီးငါတို႔ ေတြ ဘယ္မွာရလို႔လဲ တြ..။စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္သာကုန္သြားေရာ”
“ေအးေလ..ဆရာမေတြ က စာရင္းေဖ်ာက္..အဲေလ..စာရင္းမတင္မိလို႔ လိုသြားတာဆိုလား။ ငါလဲ မရလိုက္ပါဘူးကြာ..” ေစာငိုက ငို မဲ ႔ မဲ ႔ ျဖင္႔ ၀င္ေရာက္ ေထာက္ခံ ေဆြးေႏြးသည္..။
ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ၾကီးမွ ေညာင္ရြက္ကေလးမ်ားကို ကၽြဲရုပ္ကေလးမ်ား လုပ္ျပီးကစားေနေသာ ရန္လိုကၽြဲကလည္း..ျငီးျငီးျငဴ ျငဴေျပာရွာ သည္..။
“အစိုးရကလဲ..ဗလာစာအုပ္ေတြကို စာရြက္ေခ်ာေခ်ာ ..အရုပ္လွလွေလးေတြ နဲ ႔ ေပးရင္ ..ငရဲၾကီးမွာ က်ေနတာပဲေနာ္…..။ခဲဖ်က္နဲ ႔လဲ
ဖ်က္လို႔ မေကာင္းဘူးကြ။စာရြက္ေတြ စုတ္ကုန္တာပဲ..”
ကူမိုးၾကိဳးကေတာ႔ ေတြးေတြးဆဆ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင္႔.. “ အေမတို႔ ေတြ ညည္းေနတာမ်ား..ခိုက်ေနတာပဲ ကြာ..။သူတို႔ ညည္းလြန္းလို႔
ငါေတာ႔ ေက်ာင္းဖြင္႔မွာ ေၾကာက္ေတာင္ေနျပီ”
ဖိုးထက္ကမူ သူ ႔သူငယ္ခ်င္း ယာကြတ္ကေလး အတြက္ တမ်ိဳး ပူရွာသည္..။“ ေက်ာင္းဖြင္႔စ မွာ ခုလို ေက်ာင္း၀င္ေၾကးလဲ မေပးရ.ဘူး..။စာအုပ္ေတြလဲေပးတယ္…။ပိုက္ဆံလဲ တစ္ေထာင္ ေပးတယ္ ဆိုရင္..ယာကြတ္အေမက ယာကြတ္ကိုေက်ာင္းလာအပ္မွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္..။ဒါေပမယ္႔တကယ္ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္က်ရင္…ယာကြတ္မွာ သူ ႔အေမ နဲ ႔ ေစ်းလိုက္ေရာင္းရ..။ထမင္း ကူခ်က္ရ…။ကေလးထိန္းေပး..ရ.။.ပလတ္စတစ္ေကာက ္ရနဲ ႔..။ေက်ာင္းတက္မမွန္ေတာ႔ဘူး..။အဲလိုနဲ ႔ တေျဖးေျဖး သူ..ေက်ာင္းမတက္နိုင္ေတာ႔ပဲ..တို႔ေတြ နဲ ႔ ေ၀းသြား ဦးမွာ..”
ကမာ ပုလဲ.ကလည္း စိတ္မေကာင္းဟန္ျဖင္႔..“ ေအးေလကြာ..။တို႔လဲ သူ႔ကို ေက်ာင္းတက္နိုင္ေအာင္ ကူခ်င္ပါတယ္..။ဥပမာ..သူ႔အိမ္အ လုပ္ေတြ ကူလုပ္ေပးတာမ်ိဳးေပါ႔..။ဒါေပမယ္႔ သူ႔အေမမွာလဲ..အိမ္ကစား၀တ္ေနေရး မေျပလည္ေတာ႔ ယာကြတ္ကိုေက်ာင္းလႊတ္ဖို႔ထက္..ပိုက္ဆံရတဲ ႔ အလုပ္ေတြပဲရွာခိုင္းေနေတာ႔တာပဲ..ကြာ။ခက္တာပဲ..”
ထိုစဥ္..မိုးမခရြာကေလးမ်ား ဧ။္ ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ ရာေနရာသို႔..ဘဘတြန္ ႔တေယာက္ မေယာင္မလည္ေရာက္လာသည္..။
ထမင္းဟင္းခ်က္ တမ္း ကစားေနေသာ ေဂ်ာ္ဒီးတို႔မိန္းကေလးတသိုက္မွာ ရုပ္ရွင္ထဲမွ လူၾကမ္းမင္းသားၾကီးႏွင္႔ တူေသာဘဘတြန္႔ တေယာက္ ရုတ္တရက္ၾကီး ကစား၀ိုင္းနား ေရာက္လာသျဖင္႔ ေၾကာက္လန္႔္ တၾကား ပူးကပ္သြားၾကသည္..။ေလာအယ္စိုးရဲ ႔ ညီမအငယ္ဆံုးေလး ျဖစ္ေသာကရင္မေလး နန္ကရိုင္းက ငိုမဲ႔မဲ ႔မ်က္ႏွာကေလးနဲ ႔တီးတိုးေျပာရွာသည္..။
“သူ ႔ရုပ္ၾကီးက ျပံ ဳးျပတာေတာင္..သြားၾကီးျဖဲျပေနသလိုပဲေ၀႔..။..ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ..”
အနီးအနားမွ ပန္းပြင္႔မ်ားကို ခူးကာ..၊သစ္ရြက္ကေလးမ်ားေပၚတြင္ တင္ျပီးလွီးကာ ခၽြတ္ကာျဖင္႔အသုတ္ဆိုင္ဖြင္႔တမ္းကစားေနေသာ ေဆာင္းသဇင္က..
“ စိတ္ထားမေကာင္းတဲ ႔လူေတြကဘယ္လိုဟန္ေဆာင္ေဆာင္..ရုပ္မွာလာေပၚတာပဲတဲ ႔..။ငါတို ႔ ႔ေမေမၾကီးေျပာတာၾကားဖူးတယ္..။အခု..ဒီဘဘတြန္႔ ၾကီးလဲ ဘယ္လိုပဲေလခ်ိဳေသြးေသြး…။အစြယ္ၾကီးေတြ ထြက္ေနသလိုပဲ ေနာ္..”
မုန္႔ခ်ိဳသင္းကလဲ ေလသံေလးကို ႏွိမ္႔ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာရွာသည္..။
“ ငါ ..၀က္သားသိပ္ၾကိဳက္တာေတာင္..အခု သူ႔မ်က္ႏွာၾကီးၾကည္႔ျပီး..၀က္ၾကီးနဲ ႔တူလို ႔..ေ၀ါ ႔”
ဘဘတြန္ ႔ကေတာ႔ ေဂ်ာ္ဒီးတို ႔ မိန္းကေလး တသိုက္ ကိုအထင္ၾကီးဟန္မရွိ..အေရးမလုပ္ပဲ..သာဂိတို႔ ပညာေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ဆီသို
႔သာ..ေျခလွမ္းျပင္ေလသည္..။
အမ်ိဳးသမီး တန္းတူအခြင္႔အေရး ရရွိေရး အဖြဲ ႔တြင္ကေလးအလုပ္အမွဳေဆာင္တဦး ျဖစ္ေသာ..ကခ်င္မေလး ကယ္ေသြ…က ေဒါသ တၾကီးျဖင္႔ “ ဒါ..က်ားမ တန္းတူ အခြင္႔အေရး မေပးတဲ ႔ သေဘာပဲ..။ဒီတခါ စီေဒါညီလာခံက်ရင္ ဒီကိစၥတင္ျပရမယ္”
“ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္..”
ေျမၾကီးေပၚ တြင္ တုတ္တေခ်ာင္းျဖင္႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ျခစ္ကာနိုင္ငံတကာ ပန္းခ်ီမ်ားကို အာရံု ခံစားေနေသာ ဂ်ဴ နီယာက ၀င္ျပီးေထာက္ခံသည္..။
ေဂ်ာ္ဒီးကမူ မာလကာရြက္မ်ားကို ပါးပါးလွီး..။ေျမၾကီးခဲမ်ားကို ေရႏွင္႔ေဖ်ာ္ကာ အေၾကာ္ေၾကာ္တမ္းကစားမည္႔ဟန္ျပင္ေနရင္းမွ..
“ အဲဒီ ဘဘတြန္ ႔ၾကီးကို တကယ္အေရးယူရရင္ အမွဴေတြ တသီၾကီးပဲ တဲ႔ ..။ရြာထဲက ဘၾကီးစြမ္းတို ႔ ဂ်ီးေဒၚမာေအးတို႔စကား၀ိုင္းမွာေျပာေနသံၾကားတာပဲ..။ထပ္ ျပသနာ မရွာပါနဲ ႔ေတာ႔ ကယ္ေသြရယ္..”
ဘဘတြန္ ႔ ကား မေယာင္မလည္ နွင္႔ ေဆြးေႏြးပြဲကို ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြး ရန္ အၾကံျဖင္႔ သာဂိတို႔ အနီးတြင္ လွည္႔ပတ္ကာ အခြင္႔ေကာင္းကို
ေစာင္႔ေခ်ာင္းေနေလသည္..။သူ႔ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာ မွဳမ်ား ကို တရြာလံုးသာမကတကမၻာလံုးက လူၾကီးမ်ားမွာ သိျပီးျဖစ္ေနရာ..ဘယ္သူကမွ လက္မခံသျဖင္႔အီကဲ ႔သို ႔ ကေလးမ်ားမွ တဆင္႔ ၀င္ေရာက္ခ်ဥ္းကပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ ထားပံုရေလသည္..။ သာဂိတို ႔ဧ။္ ကေလးသူငယ္ ရြာဂံလံုးဆိုင္ရာ ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ ပြဲ ၾကီးကား သူ႔ပရိသတ္ႏွင္ ႔သူ အရွိန္ရေနေပသည္..။
“ေအးကြာ..။ေက်ာင္းဖြင္႔ ရင္ အတန္းသစ္ တက္ရမွာေတာ႔ေပ်ာ္ပါရဲ ႔..။ဒါေပမယ္ ႔ ခုႏွစ္အတန္းပိုင္ဆရာမက သူ႔က်ဴ ရွင္ မတက္ရင္..ဘယ္လို ရစ္ဦးမွာလဲ မသိပါဘူးကြာ။ပုဂလိကေက်ာင္းေတြကေတာ႔ တို႔လို အေျခခံလူတန္းစား..မိုးမခရြာသားကေလးေတြ နဲ ႔မနီးစပ္ပါဘူးကြာ..”
“ အစိုးရေက်ာင္းေတြက ..ဆရာ..ဆရာမေတြကလည္း လခနဲ ႔ မေလာက္ေတာ႔..က်ဴရွင္ေတြ ျပရျပန္ေရာ..။လခ တိုးေတာ႔လဲ..က်ဴရွင္ ျပရတဲ ႔ အရသာက ျမိဳးျမိဳးျမက္ျမက္နဲ ႔မို႔ မစြန္ ႔ရက္ ပဲ မက္ေနေသးေတာ႔ တို႔ေက်ာင္းသားမိဘေတြပဲ ..၀န္ပိျပန္ေရာ”
ဘဘတြန္႔ကား သူ၀င္ေဆြးေႏြးရန္ အကြက္ရသြားသျဖင္႔၀မ္းသာအားရ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးေလသည္..။
“ ေအးကြ..။ အဲဒီ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြကြာ..။ ဘဘ တြန္ ႔တို႔ ဘုန္း မိုးသို ႔ခ်ဳန္း စဥ္က ၾသ၀ါဒေခၽြထား တာကို မလိုက္နာၾကဘူး.။
တပည္႔ မရွား..တျပားမရွိ..။ပီတိကို စား အားရွိဧ။္..ဆိုတဲ ႔ ေဆာင္ပုဒ္ကိုဘဘခ်ေပးခဲ ႔တာေလ။ခုေနမ်ား ဘဘတြန္ ႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ေတြ
ရွိေနေသးရင္..ကေလးတို႔ ဒီလို ဘယ္ျငီးျငဴ ေနရမလဲ..။ဒင္းတို႔ကို ပီတိေတြပဲ တ၀ၾကီး ေကၽြးပစ္လိုက္မွာ..။ျပီးရင္ ကေလးေတြ ရဲ ႔ ႔ဦးေႏွာက္ကိုပံုစံခြက္လို သေဘာထား..။ဆန္႔ဆန္ ႔ မဆန္႔ဆန္ ႔ အခ်ိန္ပိုေတြသင္ခိုင္းမယ္..။ျပီးေတာ႔ မွ လခနဲ ႔ မေလာက္လို ႔အျပင္မွာက်ဴရွင္သင္ရပါတယ္ ဆိုတဲ ႔ ဆရာဆရာမေတြကိုအခ်ိန္ပိုေၾကးေတာင္းခိုင္းမယ္..။တနည္းေတာ႔..ဆရာဆရာမ ေတြ တရား၀င္ က်ဴရွင္ သင္ခြင္႔ ေပးခဲ႔တာ..ဘဘလက္ထက္မွာ ကြ..။ဒါဆို ဘဘတို႔ အစိုးရဘက္ကို လစာတိုးေပးဖို႔ မွ်ားဦးမလွည္႔ေတာ႔ဘူး.။. ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါးၾကင္းေၾကာ္လိုက္တာပဲ ကြ..ဟဲ..ဟဲ .”
“ ဘၾကီးစြမ္းတို႔ စကား၀ိုင္းမွာ ေျပာေနတာကေတာ႔..ဘဘတြန္႔ ပညာေရး ကိုင္ကတည္းက အေနာ္တို႔ ပညာေရးစနစ္ၾကီး ေရစုန္ ေမ်ာ
သြားတာဆို.။စနစ္တက် ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ဖ်က္ဆီးခဲ ႔တာဆို.”
“ အို..အို..မလိုသူေတြေျပာၾကတာပါကြယ္..။ဘဘတြန္ ႔လက္ထက္က်မွ ..ေက်ာင္းတိုင္း မွာ မာလကာသီးမီဒီယာ ..အဲေလ..မာလ္တီ မီဒီယာရြမ္း ေတြ ဖြင္႔ျပီး ဘဘကိုယ္ပိုင္ စီးပြါးျဖစ္.. နိဳင္ငံျခားက သြင္းတဲ ႔ပန္းသီးအပုတ္ဒိတ္ေအာက္ ကြန္ျပဴတာၾကီးေတြ နဲ ႔ေခတ္မီဖြံ ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေသာနိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆီ ခ်ီတက္ခဲ ႔တာေလ.။စိတ္ဓါတ္ ..စည္းကမ္း..ပညာ..ဆိုတဲ ႔ေဆာင္ပုဒ္ေတြခ်လိုက္ကတည္းက ကေလးေတြ ရဲ ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြေရာ..စည္းကမ္းေတြေရာ..ပ်က္..။ပညာေရးစနစ္ၾကီး တခုလံုးေရာ.. ..ဖ်က္ျပီးသားရေရာ ေပါ႔ ကြ..ဟဲ..ဟဲ.”
“ ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္..။အဲဒါေတာ႔ဟုတ္တယ္..။အဲဒီကြန္ျပဴတာၾကီးေတြကို ေက်ာင္းက ေသာ႔ခတ္ထားတဲ ႔အခန္းၾကီးေတြထဲ မွာ ျပဴတင္းေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႔ရင္း အေနာ္.. ေတြ႔ဖူးတယ္..”
ဘဘတြန္ ႔ကား မ်က္ႏွာၾကီးကို အစြမ္းကုန္ျဖီးလွ်က္..လက္ထဲမွယက္ေတာင္ကေလးကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခပ္ရင္း “ ေအး..ဟုတ္တယ္ကြ..။ဘဘတြန္ ႔မ်ား အဲဒီ အခ်ိန္က အိမ္မွာေတာင္မနားရပါဘူးကြာ..။တနိုင္ငံလံုးက ေက်ာင္းတိုင္းမွာ..မာလတီ မီဒီယာရြမ္း ဖြင္႔ပြဲ ေတြ လိုက္လိုက္
ဖြင္႔ေပးရတာ..”
“ဟုတ္တယ္..ဘဘတြန္႔..။အေနာ္တို ႔ ေက်ာင္းက ကြန္ျပဴတာၾကီးဆိုလဲမနားရဘူး..။ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က ဘဘတြန္႔ လာဖြင္႔ပြဲ လုပ္တဲ ႔..မာလတီမီဒီယာရြမ္း ဖြင္႔ပြဲ ေတြကို အငွားလိုက္ရတာေလ..။ေက်ာင္းတိုင္းမွာ ကြန္ျပဴတာတကယ္ မရွိပဲ နဲ ႔ ဘဘတြန္ ႔ကို ညာၾကတာေပါ႔..ဟိ။ အဲဒါနဲ ႔ပဲကြန္ုျပဴတာၾကီး ခမ်ာ ပင္ပန္းရွာတယ္ ဆိုျပီး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးေတြက အခန္းထဲမွာ ေသာ႔ခတ္သိမ္းထားလိုက္ေတာ႔ တာပဲ..”
“ ဟုတ္တယ္..ဂ်။ အေနာ္တို႔ကို ကြန္ျပဴတာ အေၾကာင္း သင္ရင္ေလ..အဲဒီ အခန္းေရွ ႔ သြားျပီး..ျပဴတင္းေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႔ျပီး..ကြန္ျပဴတာ၀င္းဒိုး ဆိုတာ အဲဒါကိုေခၚတယ္ကြဲ ႔ဆိုျပီး တႏွစ္လံုးစာ ကြန္ျပဴတာ ဘာသာသင္ခန္းစာျပီးသြားေရာပဲ”
ဘဘတြန္႔ကား သူ ႔ကိုယ္ပိုင္ဟန္ ခါးကေလးကို ဆတ္ခနဲတြန္႔လိုက္ရင္း..မ်က္ႏွာကို တင္းတင္းေမာ႔လ်က္“ဘာပဲ ေျပာေျပာ..မင္းတို႔ကေလးေတြ သံုးဖို ႔ “တိုျပီကြာ” ခဲတံေလးေတြထုတ္လုပ္ေရာင္းခ် ေပးနိုင္ခဲ ႔ တာ ဘဘတြန္ ႔ေလ..။ဘဘကဥာဏ္ေျပးတယ္..။တခ်က္ခုတ္ ဆယ္ခ်က္ျပတ္ေအာင္..။ကိုယ္ပိုင္ စီးပြြါးေရးလဲျဖစ္..။ေက်ာင္းသားေတြလဲ ဆိုင္ေတြမွာ ရွာ၀ယ္မေနရေအာင္..။ကေလးတို႔ လိုတဲ ႔ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းေလးေတြ ျဖန္႔ေပးနိုင္ခဲ ႔တာ ဘဘ တြန္ ႔ ေတာ႔..သိပ္ …ဂုဏ္ယူတာပဲ”
“ ဟုတ္မွာပါေလ..။ဘဘတြန္ ႔နည္းလမ္းေတြ ယူျပီး ေနာက္လာတဲ ႔ေမာင္ပုလဲ တို ႔ ေမာင္ရြဲ တိို႔ေတြကအေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို သူတို႔ အိတ္ထဲက ဖားလို သေဘာထားျပီးေက်ာင္းဖြင္ ႔တာနဲ ႔မယူမေနရ။ ေရာင္းလိုက္ၾကတဲ ႔ဗလာစာအုပ္ေတြ..။ေပတံေတြ..။ခဲတံေတြ..။ အျပင္ဆိုင္ေတြက ၀ယ္ရင္ သူတို႔ပစၥည္းထက္ ေစ်းသက္သာျပီး အမ်ိဳးအစားလဲ ပိုေကာင္းေပမယ္႔ နီးရာဓါးေၾကာက္ရေတာ႔ ၀ယ္ရေတာ႔တာေပါ႔ ဂ်ာ ”
“ ဒါေပါ႔..။အေသခ်ာဆံုး ေစ်းကြက္ကို ဘဘတြန္႔က ဦးေဆာင္ ရွာေဖြလမ္းညႊန္ခဲ ႔တာေပါ႔ကြယ္..”
“ ဒီၾကားထဲ.. တိုင္းပညာေရးမွဴးရံုးတို ႔ တာ၀တိ ံသာဌာနတို႔ က ရိုက္ေရာင္းတဲ ႔ ကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္၀န္ခံခ်က္ ဆိုတဲ ႔စာအုပ္မ်ိဳး ေတြ..ကလဲ..။မ၀ယ္မေနရ ၀ယ္ရတယ္..။ျပီးေတာ႔ တေန႔တေန ႔ကိုယ္ဘာေတြ လုပ္တယ္..ဆိုတာေတြကို ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေရးရေသးတယ္..ေနာ္။အဲဒါလဲ ဘဘတြန္ ႔ လက္ထက္က စခဲ ႔တာမဟုတ္လား..။ဟိုေကာင္..ဖိုးခြါးရယ္. “ေမေမ႔ကို ဆံပင္ျဖဴ ႏွဳတ္ေပးပါသည္”ဆိုျပီး အမွန္အတိုင္း ေရးမိလို႔ ဆရာေတြက သူတို႔ကို သေရာ္စာေရးတယ္ ..။ နိုင္ငံေရးပါတယ္..။ဖိုးခြါးကို မူလတန္း ဗကသ …ဆိုျပီး..မိဘေခၚသတိေပးခံရေသးတယ္ ေလ”
“ အို..အဲဒါက ဘဘတြန္ ႔ေစတနာပါ ကြဲ႔..။မင္းတို႔ကေလးေတြက ေနာင္တခ်ိန္မွာ ဘဘတြန္႔တို႔လို လူၾကီးေတြ…ျဖစ္လာမွာေလ..။အဲဒီ ႔အတြက္ အခုထဲက အစီရင္ခံစာအလိမ္အတု ေတြ ေရးတတ္ေအာင္ အေျခခံမူလတန္းအဆင္႔ကေန တကၠသိုလ္ ၀င္တန္း အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေလ႔က်င္႔ ေပးခိုင္းထား တာပါကြဲ ႔ .အဟက္..ဟက္”
“ ေအာ္..ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္..။ဘဘတြန္႔ရယ္..။ဒါနဲ ႔ အခုဘဘတြန္ ႔ ရြာ႔ျပင္မွာ ဘာလာလုပ္တာလဲဟင္..။လက္ထဲမွာလည္း ပုဆိုးစုတ္ ေတြ ဒန္အိုး အပိန္ေတြ..ပစၥည္းေတြတိုလီမုတ္စ နဲ ႔..”
“ ေအာ္…ဘဘ လဲ ရြာထဲမွာ ၀င္ဆံ ႔ဖို႔အေရး..အၾကံမရလို႔..။ဆားခ်က္မလို႔..ပါ..။ ဒီရြာ႔ျပင္ေခ်ာင္းကေလးနံေဘးက ဘဘရဲ ႔ ေခြးေသးပန္းျခံကေလး မွာ ေကာ္နာ ကေလးတခုဖြင္႔မလို႔ပါ..။ဆိုင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္..။ေကာ္နာ..ေကာ္နာ..။ေကာ္နာေသးေသးကေလးပါ..၊ဒီ ေကာ္နာ ကေလးမွာ ဘဘ ထန္းရည္ ဆိုင္ကေလးနဲ ႔ ၾကြက္ေၾကာ္တြဲေရာင္းမယ္..။ထန္းရည္ ငမူးေတြ ထန္းရည္ဖိုးမရွိလို ႔ လာေရာင္းတဲ ႔ ခိုးရာပါ..ပစၥည္းအေဟာင္းအျမင္းကေလးေတြကို ေကာက္ျပီးျပန္ေရာင္းမယ္..။တခါတေလ နံမယ္ၾကီးေအာင္..အေဟာင္း အျမင္း အစုတ္ပလုတ္..ေလလံပြဲကေလး ဘာေလးေတြ လုပ္မယ္..။အဟြန္႔”
“ဘာ……ေကာ္နာ”
မိုးမခ ရြာသား ကေလးမ်ား အားလံုး သံျပိဳင္ေအာ္လိုက္ၾကသျဖင္ ႔ ဘဘတြန္ ႔ခမ်ာ..တမင္လုပ္ထားေသာ ျဖီးစပ္စပ္ မ်က္ႏွာၾကီးမွာ အနီေရာင္အဆင္႔ မဟာဆန္သူမုန္တိုင္းၾကီး ဆင္ကာနီး လို ရုတ္တရက္ ခက္ထန္မဲေမွာင္သြားေလသည္..။ျပီးေတာ႔ မွ မိုးေလ၀သ ဦးထြန္းလြင္ဧ။္ နာဂစ္မေၾကပြဲမအိပ္မေန အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔ ေစာင္႔ၾကည္႔ေၾကညာေနေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း.။သမဒၾကီးဖြဲ ႔ေပးေသာ မုန္တိုင္းေဘး အႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရး အဖြဲ ႔ၾကီး ဧ။္ နာဂစ္ေျပးမွ ထိုးကြင္းထမွဳ မ်ားေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင္႔ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ကုန္းတြင္းသို ႔၀င္ေျပးသြားရွာေသာ မဟာဆန္သူမုန္တိုင္း ၾကီး လို..အားေပ်ာ႔သြားကာ မ်က္ႏွာကို ျပန္ျပင္ဆင္ေျဖေလ်ွာ႔ရင္း..လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္ တခါခါႏွင္႔
“ ဘဘရဲ ႔ ေအးခ်မ္းေမကို ရွာ….အဲေလ..ေအးခ်မ္းမွဳ ကို ရွာတာပါကြယ္..”
မိုးမခရြာသား ကေလးမ်ားကား မေခ..။ဘဘတြန္ ႔ကို ေခ်ာင္ပိတ္မိတဲ႔…ဟိုဒင္းသူငယ္လို..ေမးခြန္းေတြ တရစပ္ႏွင္႔ ရိုက္ေမး ေမးေလသည္..။
“ ေအာ္..အရင္က ဘဘတြန္႔စနက္ နဲ ႔ အက်ဥ္္းေထာင္ေတြထဲမွာအသက္ဆံုးရွံဳးက်ဆံုးခဲ ႔ရသူေတြ..။မိတကြဲဖတကြဲ တိုင္းျပည္ထဲက ထြက္သြားခဲ႔ရ သူေတြ..။ျပည္တြင္းစစ္မီး ေတာက္ထဲမွာ ေသေၾကက်ဆံုး ရခဲ႔သူေတြ..။ဘ၀ပ်က္ သြားတဲ ႔သူေတြ..။သူတို႔ရဲ ႔ က်န္ရစ္ တဲ ႔ မိသားစုေတြ…။သူတို႔ ေတြ ရဲ ႔ ေအးခ်မ္းမွဳ အတြက္ ေကာ…ဘဘ တြန္ ႔ ဘာမ်ားစဥ္းစားထားပါသလဲ။ဘယ္လို ၀န္ခ်ျပီး ..။ေျဖေလွ်ာ႔ ႏွစ္သိမ္ ႔ေပးမယ္စိတ္ကူးရွိလဲ ဟင္. ။ေနာက္ျပီး ရြာသားေတြကေျပာၾကတယ္..။ဘဘတြန္ ႔က အေနာ္တို ႔ ကေလးေတြကို စည္းရံုးျပီး..။လူထု နဲ ႔ထိေတြ ႔မယ္..။ျပီးရင္ ရြာဂံေရးထဲ ၀င္ရွဳပ္ေတာ႔မယ္ ..ဆို.”
”
“အို..ဘဘက ဘာကိစၥ လူထု နဲ ႔ထိေတြ ႔ဖို႔ လုပ္ရမွာလဲ..။ဘဘဘယ္တံုးက လူထု ဆိုတာ ကို ေသာက္ဂရုစိုက္ဖူးလို႔လဲ..။ဘဘက သူတို႔ကို၀န္ခ် ေတာင္းပန္ရ ဦးမယ္..ဟုတ္လား..။ဘဘေရွ ႔က ဟိုလူၾကီး ေတြ..ေတာင္ေသကာနီးထိ ေနာင္တမရ ၀န္မခ်ပဲ …။ခပ္တည္ တည္ နဲ ႔စာဖတ္ျပီး .ျငိမ္႔ေနၾကေသးတာ.။အိုကြာ..ငရဲက်မွပဲ တူတူ ၀န္ခ်ပါေတာ႔မယ္..ေက်နပ္ၾကေနာ္..။ေနာက္ျပီး..ဒီေကာ္နာကေလးမွာ ဘဘ တပည္႔တပန္းေတြ နဲ ႔ ကြန္ယက္ဖြဲ႔ရံုေလးပါ..ကြာ..။ ရြာသားေတြက ဘဘကို ရြာဂံေရးမွာ ၀င္ရွဳပ္ခ်င္တယ္..ထင္လို႔လား..။ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာမယ္ေနာ္..။၀လံုး…၀လံုး..၀လံုး..သံုးခါထပ္ေျပာမယ္ေနာ္..။ဟုတ္တယ္..။။၀င္ရွဳပ္ဖို ႔ ဆီလို အေပါက္ရွာေနတာ..။ဒါဘဲ”
ထိုစဥ္..ဘဘတြန္ ႔ကေတာ္ၾကီးမွာ အူယားဖားလ်ား အေျပးေရာက္လာကာ.. “ ဒီမွာ ကိုဖင္တြန္ ႔..။အိမ္မွာ ရြာထိပ္ကုန္စံုဆိုင္ကဘာဘူၾကီး မဟာစိန္ ေရာက္ေနတယ္..။ရွင္႔ေၾကြးက်န္ ေတြ …လာသတိေပးတာတဲ ႔..”
“ ဟင္..ငါ ႔ေၾကြး.က်န္… ဟုတ္လား..။ဘယ္ေလာက္တဲ ႔လဲ”
ဘဘတြန္႔က မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ျဖင္႔ေမးေလရာ….ဘဘတြန္႔ကေတာ္ၾကီးက..ငိုသံပါၾကီးျဖင္႔..“ သူေျပာေနတာေတာ႔ ေနမ်ိဳးဇင္လိုပဲ ရွင္လည္း ၄၀ ၁ က်ပ္ရွိေသး သ တဲ ႔ ။ ေမ ႔မေနနဲ ႔ဦးတဲ ႔..ေတာ္”
“ဟိုက္”..
ဘဘတြန္ ႔ခမ်ာ… ရြာနံေဘး ေခ်ာင္းရိုးကေလးအတိုင္း သူ႔ ေကာ္နာကေလးတည္ရွိရာ ေခြးေသးပန္းျခံၾကီး ဆီသို ႔ ေရးၾကီးသုတ္ျပာ..ေျပးေလသည္..။ဘဘ တြန္ ႔ကေတာ္ၾကီး လဲ ထမီမနိုင္ ပု၀ါ မနိုင္ျဖင္႔ ေနာက္ေတာ္ပါးမွ ထပ္ခ်ပ္ မကြာ လိုက္ရွာေလသည္…။
မိုးမခ ရြာသား ကေလးမ်ားကား…လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးကာရီေမာလွ်က္ သံျပိဳင္ ဟစ္ေအာ္လိုက္ၾကသည္..။
ေကာ္ နာထဲမွာ .. ဘဘ တြန္ ႔ကို ထားရစ္ ခဲ ႔”
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
