>
ဗုဒၶရဲ႕ေျခေတာ္ရာက
သတၱဝါေတြအတြက္
စြန္႔ထြက္ခဲ့တဲ့ေျခရာ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီေျခေထာက္ေတြမွာ
ရာဇဝင္တြင္မယ့္တန္ဖုိး ရွိတယ္။
အေမဆုိတဲ့
မိခင္စိတ္မွာ
လူသားေကာင္းက်ဳိးသယ္ပုိးဖုိ႔
သားသမီးေတြကုိ
ကမၻာထဲကုိ ပုိ႔လႊတ္လုိက္တာျဖစ္တယ္။
ဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ကေတာ့
တန္ဖုိးဆုိတာကုိ
ကုိယ့္ပခံုးေပၚက သမုိင္းေခတ္ကုိ
ဘယ္ေလာက္ ထုဆစ္သလဲဆုိတဲ့အေပၚမွာ
တုိင္းတာသတ္မွတ္ခဲ့။
ေသျခင္းတရားေနာက္မွာ
ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔
အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြ လုိက္လာတတ္တယ္။
ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔ ေသဆုံးျခင္းၾကားမွာ
ဘာမ်ားထားခဲ့မလဲ။
အရွိတရားသက္သက္နဲ႔
လူျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။
တရိစၦာန္နဲ႔ လူမွာ
ကြာျခားခ်က္ရွိၿပီးသား။
အသိဉာဏ္ပညာ
ဆင္ျခင္တုံတရားက
လူသားအျဖစ္ကုိရခဲ့။
လူေသေပမယ့္
နာမည္မေသတဲ့လူေတြ။
သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း မေသ
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မေသ
ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ မေသ
ကုိဗဟိန္း မေသ
ဖုန္းေမာ္ မေသ
ဝင္းေမာ္ဦး မေသ
သက္ဝင္းေအာင္ မေသ
သူတုိ႔အမည္နာမ
ဘယ္ေတာ့မွ မေသ။
အဲဒီေျခေထာက္ေတြမွာ
အဝိဇၨာ မပါဘူး
မသိေမာက္မွားမႈ မပါဘူး
ပ်က္စီးေစလုိမႈ မပါဘူး
ေမာဟ မပါဘူး
ေလာဘ မပါဘူး
အသိဉာဏ္ပညာနဲ႔ ေျခရာပုိင္ရွင္ေတြ။
သင္တုိ႔ရဲ႕
အသိဉာဏ္ပညာ
သစၥာနဲ႔
ဝိဇၨာပါတဲ့
ေျခရာေတြနဲ႔
ကမၻာေျမကုိၿငိမ္းပါေတာ့။ ။
၄၊ ၂၊ ၂၀၁၁ (စေနေန႔)