>
ေခါင္းေလာင္းထိုုးသံ ဘယ္သူထံ – အာဏာရွင္လား၊ ဒီမိုုလား
ၾသရသ
မတ္ ၄၊ ၂၀၁၁
ယခင္အပတ္ေဆာင္းပါးမွာ ကဒါဖီ ေနာက္ဆုုံးေန႔လားလိုု႔ ေရးလိုုက္မိတယ္။ အခုု တပတ္ရွိသြားျပီ။ ကဒါဖီဟာ ေခါင္းမာမာနဲ႔ သူ႔ျပည္သူေတြကိုု ပစ္သတ္ေနတုုန္းပဲ။ အာဏာရွင္ေတြဟာ တိုုင္းျပည္နဲ႔ လူထုုဂုုတ္ေပၚ ခြထိုုင္ေနတာကေန ဘယ္လိုုမွ မဆင္းေပးႏိ္ုုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
စိတ္၀င္စားစရာကေတာ့ အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းနဲ႔ အာဖရိကေျမာက္ပိုုင္းက အာဏာရွင္ႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုုင္ငံေတြ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုုတိုု႔ရဲ့ ႏိုုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးမူ၀ါဒေတြဟာ အီဂ်စ္ျပည္က မူဘာရက္ျပိဳလဲျပီးေနာက္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
စစ္ေသြးၾကြေတြ၊ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြကိုု အေပါင္းအသင္းမလုုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ေဒသလုုံျခဳံေရးနဲ႔ တည္ျငိမ္ေရးကိုု ဦးစားေပးတဲ့ အာဏာရွင္ေတြ လက္ထဲက ဥစၥာဓနနဲ႔ ေရနံေတြ ဓာတ္ေငြ႔သိုုက္ေတြကိုု မ်က္စိက်တာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အေနာက္အုုပ္စုုက ဒီမိုုကေရစီကိုုမ်က္ႏွာလႊဲျပီးေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြား၊ ကိုုယ္က်ဳိးစီးပြားၾကည့္ မူ၀ါဒနဲ႔ အာရပ္ႏိုုင္ငံေတြကိုု လက္တြဲၾကည္ျဖဴေနခဲ့ၾကတာ အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ျပီ။ ေျပာရရင္ေတာ့ အစၥေရးတိုုင္းျပည္သက္တမ္းေလာက္ကိုု ရွိမလားပဲ။
ျပည္သူလူထုုဟာ ဆင္းရဲ ႏုုံျခာလြန္းလိုု႔ အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွာ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားျပီး အသက္ရွင္ခ်င္ ရွင္၊ ဒါမွမဟုုတ္ရင္ အေသခံဗုုန္းခြဲသမားအျဖစ္ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္ခ်င္ ဖက္ ဆိုုတဲ့ “ပုုံစံသြင္းထားတဲ့အျမင္” (Stereotyping) ကေန ႏိုုင္ငံတကာကြန္ျမဴနီတီဟာ အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းက ျပည္သူေတြအေပၚ အျမင္ေျပာင္းသြားတယ္။ သူတိုု႔တေတြဟာ အာရွသားေတြ၊ ဥေရာပသားေတြ၊ ရုုရွားသားေတြ၊ အေမရိကန္တိုုက္သားေတြလိုု အေသခံျပီး အၾကမ္းမဖက္ဆႏၵျပ တိုုက္ပြဲ၀င္ရဲသူေတြ၊ လူငယ္ေတြ၊ မ်ဴိးဆက္သစ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ၂၁ ရာစုုမွာ ေမာ္ကြန္းထုုိးလိုုက္လိုု႔ပဲ။ သူတိုု႔ဟာ လက္နက္မဲ့ အာဏာဖီဆန္ေရးသမားေတြ ျဖစ္တယ္လိုု႔ လူေတြက အျမင္ေျပာင္းသြားတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လူထုုကိုု ေလ်ာ့တြက္ျပီးေတာ့ အာဏာလက္ရွိေတြ၊ ေရနံတြင္းရွင္ေတြ၊ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ေတြ ဓနရွင္ေတြကိုုပဲ လူရာသြင္းမယ္၊ အဖက္လုုပ္ျပီး ေပါင္းမယ္၊ အတိုုက္အခံဆိုုတာ ေရေပၚမွာ အရုုပ္ေရးရသလိုု ရွာမွ ရွားေတြ၊ ရွာေနစရာ၊ ဦးစားေပးစရာမလိုုပါဘူး ဆိုုတဲ့ သေဘာထားနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းအေရျခဳံထားတဲ့ (hypocrite) အရင္းရွင္အစုုိးရေတြခင္မ်ာ အီဂ်စ္ ဇာတ္လမ္း တခန္းရပ္အျပီး လစ္ဗ်ားအခန္းအေျပာင္းမွာ ေလသံေတြ ေျပာင္းရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အိုုဘားမားက မေန႔က အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ သတင္းသမားေတြနဲ႔ ေတြ႔စဥ္ လစ္ဗ်ားျပည့္ရွင္ ဗုုိလ္မွဴးၾကီး ကဒါဖီ အာဏာကိုု စြန္႔လႊတ္သင့္ျပီ။ တိုုင္းျပည္ကေန ထြက္ခြာသင့္ျပီ လိုု႔ ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးကိုု ထုုတ္ေျပာလိုုက္တယ္။ အဲသည္မတိုုင္ခင္မွာ အေမရိကန္ႏိုုင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီး ေဒၚကလင္တန္ ကိုုယ္တိုုင္ကလည္း အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းမွာ အေမရိကန္ရဲ့ ဆက္ဆံေရးမူ၀ါဒကိုု ျပန္စဥ္းစားရမယ္။ ေခတ္ေျပာင္းေနျပီလိုု႔ သုုံးသပ္လိုုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုုလလုုံျခဳံေရးေကာင္စီက လစ္ဗ်ားကိုု ပိတ္ဆိုု႔ အေရးယူဖိုု႔ တညီတည္း ဆုုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုုင္ငံအခ်ဴိ႔ နဲ႔ ျဗိတိန္က လစ္ဗ်ားအာဏာရွင္ရဲ့ ဘ႑ာေရးပိုုင္ဆိုုင္မႈေတြကိုု သိမ္းဆည္း ပိတ္ဆိုု႔ထားလိုုက္တယ္။ ကဒါဖီဟာ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးပါ။ သူငယ္ခ်င္း အရင္းၾကီးေတြပါလိုု႔ ေျပာေနတဲ့ အေနာက္အုုပ္စုုက ေခါင္းေဆာင္အခ်ဴဳိ႔ေတြဟာ ပါးစပ္ေတြ ပိတ္ကုုန္ၾကတယ္။
ႏိုုင္ငံတကာက အေရးယူ ပိတ္ဆိုု႔မႈေတြမွာ စီးပြားေရး ဘ႑ာေရး ပိတ္ဆိုု႔မႈေတြအျပင္ လက္နက္တင္သြင္းမႈေတြကိုုပါ ပိ္တ္ပင္တာလည္း ပါ၀င္တယ္။ ျပီးေတာ့ လက္ရွိ ကဒါဖီအမိန္႔နဲ႔ ျပည္သူေတြကိုု မင္းမဲစရိုုက္ ဖမ္းဆီးတာ၊ ႏွိပ္စက္တာ၊ ပစ္ခတ္တာ၊ သတ္ျဖတ္တာ၊ ဗုုန္းခ်ျပီး သတ္တာေတြ အကုုန္လုုံးကိုု မွတ္တမ္းျပဳစုုျပီး၊ ကုုလလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကေန ႏိုုင္ငံတကာရာဇ၀တ္ ခုံရုုံးတင္ျပီး အေရးယူဖိုု႔အထိလည္း ႏိုုင္ငံတကာက သေဘာတူတယ္လိုု႔ ဆိုုတယ္။ လက္ရွိမွာ အေနာက္အုုပ္စုုက သူ႔နိုုင္ငံသားေတြ လစ္ဗ်ားျပည္က အကုုန္မကယ္ထုုတ္ရေသးခင္မွာ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ဘာမွ မေျပာၾကေသးဘူး။ နယ္စပ္ေတြက စစ္ေျပးဒုုကၡသည္ေတြ အားလုုံးကိုုေတာ့ အကူအညီေတြ စတင္ျပီး ပိုု႔ေနျပီ။ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေတြ ေပးေနျပီ။
စစ္ေရးအရ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကိုု ကာကြယ္ဖိ္ုု႔ လိုုျပီလိုု႔ေတာ့ ေျပာေနၾကတာပဲ။ သိုု႔ေသာ္ ဥေရာပ စစ္အုုပ္စုု – ေနတိုုးက ထုုံးစံအတိုုင္း စစ္ေရးစြက္ဖက္မႈကိုု အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္။ အေမရိကန္ကေတာ့ သူ႔ေလယာဥ္တင္သေဘာၤၾကီးေတြကိုု ေျမထဲပင္လယ္ေကြ႔ထဲကိုု ေရႊ႕႔လိုုက္တယ္။ ေလေၾကာင္းကေန လစ္ဗ်ားစစ္ေလယာဥ္ေတြ မပ်ံသန္းရဇုုံ သတ္မွတ္ဖိုု႔ ဆိုုတာက လစ္ဗ်ားေလေၾကာင္းကာကြယ္ေရးစနစ္ကိုု အရင္ဆုုံး တိုုက္ခိုုက္ ေခ်မႈန္းျပီးမွ သတ္မွတ္ႏိုုင္တာ ျဖစ္လိုု႔ ႏိုုင္ငံတႏိုုင္ငံကိုု စစ္ေၾကညာတိုုက္ခိုုက္လိုုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ လူသားခ်င္း စာနာျပီး ကာကြယ္ေရးလုုပ္တယ္လိုု႔ ဆင္ေျခလက္ေျခ မေပးေကာင္းဘူးလိုု႔ အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီး မစၥတာဂိတ္က ေျဗာင္ ေထာက္ျပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ေရးအရ ၀င္ဖိုု႔ကိုု အေနာက္က တြန္႔ေနတာေပါ့။
ဒီၾကားထဲ ေရနံကုုမၼဏီက ဥေရာပႏိုုင္ငံသားေတြကိုု ဥေရာပႏိုုင္ငံတခုုက စစ္သားေတြ ၀င္ကယ္တာ စစ္သားေတြ ကိုုယ္တိုုင္ အဖမ္းခံထားရတယ္ ၾကားတယ္ေလ။ စစ္ေရး စြက္ဖက္ဖိုု႔ ဆိုုတာ အလြန္ၾကီးက်ယ္တဲ့ ကိစၥ၊ အလြန္ အခ်ိန္ယူတယ္ဆိုုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ယခုုမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အတုုိက္အခံ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစုုဆိုုတာက ဘယ္ေလာက္အထိ သက္ဇိုုးရွည္မယ္လိုု႔ ဘယ္သူမွ အတတ္မေျပာႏိုုင္ဘူး။ အေနာက္အုုပ္စုုကလည္း သူတိုု႔ကိုု ဘယ္လိုု သေဘာထား ဆက္ဆံရမယ္ မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ေျပာတယ္။ သူတိုု႔တေတြ အခ်င္းခ်င္း ကြဲၾကရင္ အေနာက္အုုပ္စုုကလည္း မ်က္ႏွာပ်က္မွာ စိုုးရိမ္ပုုံရပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး ျဖစ္ဖိုု႔ အစျပဳျပီ ဆိုုရင္ လက္ရွိ အာဏာရွင္က လူထုုဆႏ̔ၵျပပြဲကိုု ပစ္သတ္ ေျဖရွင္းတာထက္ ပိုုဆိုုးတဲ့ ရက္စက္မႈ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြနဲ႔ အတိုုက္အခံေတြ ျပည္သူေတြအားလုုံးကိုု အျပတ္ရွင္းမွာကလည္း ေသခ်ာေနေတာ့ အေနာက္အုုပ္စုုဟာ အခ်ိန္ဆြဲဖိုု႔ကလည္း အခက္၊ အျမန္အဆန္ ဘက္လိုုက္ဖိုု႔ကလည္း သံေရးတမန္ေရးေတြေၾကာင့္ အခက္ ျဖစ္ေနတာေပါ့ေလ။
သည္ေနရာမွာ ကုုလသမဂၢကိုုယ္တိုုင္ေကာ၊ ႏိုုင္ငံတကာ ကြန္ျမဴနီတီကိုုယ္တိုုင္ကပါ လစ္ဗ်ားျပည္သူေတြဖက္က ရပ္တည္ေပးေနျပီ၊ အစြမ္းကုုန္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္၊ ရႈတ္ခ်ပါတယ္၊ ရပ္တန္းက ရပ္ၾကပါ၊ ကဒါဖီ အလုုိမရွိ လိုု႔ ကုုန္းျပီး ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္တာေလာက္ လုုပ္ႏိုုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ မပါႏိုုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ လက္ပါ လာၾကေအာင္ကလည္း အခုု ျပန္ျပီး ေတာ္လွန္ေနတဲ့ သူပုုန္ေတြ၊ ဆႏၵျပျပည္သူေတြ၊ အတိုုက္အခံ တပ္ေပါင္းစုုေတြ ကိုုယ္တိုုင္က ႏိုုင္ငံတကာရဲ့ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈကိုု တရား၀င္ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းခံျပီလား ဆိုုတာကလည္း ေမးခြန္းတခုု ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြက တရား၀င္ မေတာင္းဆိုုရင္၊ အကူအညီ မေတာင္းခံရင္ (စစ္ေရးအရကိုု ေျပာတာပါ၊ လူသားခ်င္း စာနာတာေတြကေတာ့ နယ္စပ္မွာ ေရာက္ေနျပီ) ႏိုုင္ငံတကာက ၀င္လိုု႔ မရျပန္ဘူးလိုု႔ တတ္သိပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပေနတာကိုု ၾကားရပါတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ယခင္က အာဏာရွင္တိုုင္းျပည္ေတြရဲ့ အုုံၾကြမႈေတြမွာ ျပည္သူေတြက အာဏာရွင္ေတြအေပၚ အႏိုုင္ရတယ္၊ အႏိုုင္မရေသးရင္လည္း အသာစီးရၾကတယ္ ဆိုုၾကရာမွာ သိသာထင္ရွားတဲ့ ႏိုုင္ငံတကာရဲ့ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ အခန္းက႑ကိုု မျမင္ခဲ့ၾကရဘူး။ ႏိုုင္ငံတကာဟာ ေနာက္ကြယ္ကေန ဖိအားေတြေပးျပီး ၾကိတ္ျပီး ေျဖရွင္းၾကတယ္လိုု႔ ဆိုုတယ္။
အခုု လစ္ဗ်ားမွာကေတာ့ အစြမ္းကုုန္ ေျခကန္ျပီး ေခါင္းမာတဲ့ အာဏာရူးၾကီး၊ မွဴးၾကီး သန္းေရႊ ေအးေလ ေယာင္လိုု႔ ဗိုုလ္မွဴးၾကီး ကဒါဖီ ျဖစ္ေနေတာ့ ႏိုုင္ငံတကာအစုုိးရကြန္ျမဴနီတီဟာ အျပစ္မဲ့တဲ့ လစ္ဗ်ားျပည္သူေတြဖက္က ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ဖိုု႔ ရပ္တည္ဖိုု႔ အေျခအေနကိုု ေရာက္ရွိလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုုင္ငံတကာက လက္နက္မဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြအားလုုံးဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတိုု႔စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြနဲ႔ အာဏာရွင္နဲ႔ သူ႔စစ္တပ္ကိုု ျဖဳတ္ခ်ႏိုုင္ဖ္ိုု႔ လက္လွမ္းမမီေတာ့လိုု႔ ႏိုုင္ငံတကာ အစုုိးရမင္းမ်ား၊ ကုုလသမဂၢမင္းမ်ားရဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ အခမ္းက႑ေတြကိုု အားကိုုးတၾကီးနဲ႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကရတဲ့ အခ်ိန္ကိုု ေရာက္လာျပီကိုုး။
ႏိုုင္ငံတကာက လက္နက္မဲ့ျပည္သူဟာ ေတာ္လွန္တဲ့လစ္ဗ်ားအလံကိုုင္ျပီး အာဏာရူးၾကီးရဲ့ အဆင္ျခင္မဲ့တဲ့ ေသနတ္ေျပာင္းေရွ႔ကိုု ဆက္ခ်ီတက္ျပီး အေသခံျပေနရဦးမွာလား၊ ဒါမွမဟုုတ္ သူတိုု႔ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဒီမိုုကေရစီအစုုိးရေတြက ၀င္ေရာက္ မေျဖရွင္းေပးႏိုုင္ၾကေတာ့ဘူးလား ဆိုုတဲ့ လမ္းဆုုံ လမ္းခြ ေရာက္ေနျပီလိုု႔ ေျပာခ်င္ေတာ့တာပဲ။
၂၁ ရာစုုဟာ စစ္ေသြးၾကြေတြ၊ အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ၊ ေရွးရိုုးစြဲ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲခ်င္သူေတြနဲ႔ သမိုုင္းကိုု ေရးျခယ္ျခင္း ခံေနမွာလား၊ ရဲရင့္တဲ့ အၾကမ္းမဖက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ လြတ္လပ္မႈကိုု ေတာင္းဆိုုတဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ ရာစုုသစ္ကိုု ခရီး ဆက္သြားၾကမွာလား ဆိုုတာ ကာယကံရွင္ကိုုယ္တိုုင္က ေျဖၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေခါင္းေလာင္းထိုုးသံ ကေတာ့ ၾကားေနရပါျပီ။ ကဒါဖီအတြက္လား၊ လစ္ဗ်ားျပည္သူေတြ အတြက္လား။ မၾကာခင္မွာ အေျဖေပၚမွာပါ။ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၄၀ ေစာင့္ၾကဦးမယ္ ဆိုုရင္ျဖင့္ လစ္ဗ်ားျပည့္ရွင့္ ကဒါဖီရဲ့ သားေတာ္ နန္းသိမ္းပြဲမွာ ျမန္မာျပည္က “အရုုဏ္ဦးမွာ ဖူးသည့္ၾကာ အပုုိင္း ၂” ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအသစ္တခုု အျမန္ထပ္ရိုုက္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးလိုုက္ရုံသာ …။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
