>
မဂၤလာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ၂၃
ေမာင္လူေရး
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၅ ၊ ၂၀၁၁
ေသာဝစႆတာမဂၤလာ= ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္းမဂၤလာ။
သူ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ကေတာ့ စည္းကမ္းမဲ့ျခင္း၊ ေခါင္းမာျခင္း။
အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္က – မိမိတို႔မွာ ေျပာမႈဆိုမႈကို ခံယူႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိပါသည္၊ မိမိတို႔ကို ေျပာပါဆိုပါရန္ ဖိိတ္ၾကားပါသည္ဆိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္မြန္မ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ ထိုပုဂၢိဳလ္မြန္တို႔၏ ေျပာဆိုရန္လြယ္ကူ ေစေသာ ဂုဏ္အရည္အေသြးတို႔ကို ေဟာေတာ္မူပါသည္။
ထိုအရည္အေသြးတို႔သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမ်ား ေျပႏိုင္သည့္ သေဘာထားအျမင္မ်ားသာတည္း။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲျပဳက်င့္ခံထားရေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္၏။
ဒီမိုကေရစီေရးကို ဘဝေပးထားၾကရသူေတြ တနည္းအားျဖင့္ သက္ဆိုင္သူေတြ တစ္ဦးမွမပါဝင္ၾက။
အဲဒီကထဲက တရားမွ်တမႈကင္းလာ ခဲ့ရာ တကယ့္ေရြးေကာက္ပြဲသို႔ သြားရာကာလတေလွ်ာက္မွာလည္း တရားမွ်တမႈကို ထင္ထင္ရွားရွားမေတြ႔ရ။
အဲဒီေတာ့ အက်ပ္အတည္းကို အခက္အခဲႏွင့္ ထပ္ေပါင္းလိုက္သလိုသာ ျဖစ္ေနသည္။
ဘယ္သူဘယ္သူျဖည္ပါမွ သည္ခ်ည္ေထြး ရွင္းႏိုင္ပါ့ေလး ဟူ၍သာ ညည္းေနရန္ ရွိေတာ့သည္။
ေမာင္စူးစမ္းေျပာသလို ပါလီမန္ႏိုင္ငံေရးသည္သာ အစစ္အမွန္ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္ ဟုတ္၏။ အစစ္အမွန္ပါလီမန္ မျဖစ္တာက ခက္ေနသည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏စီမံမႈသည္ လူအမ်ားစုအတြက္ ဘယ္လိုမွ သင့္ေတာ္ ေကာင္းမွန္မႈ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။
ဒီကေန႔အေျခအေနသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တစ္ဖြဲ႕၏ အစီအမံမ်ားသာ ျဖစ္ေန ေပသည္။ ေအာက္ပါ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္၏ ေျပာဆိုရန္လြယ္ကူေစသည့္ ဂုဏ္ရည္မ်ားကို ယံုၾကည္သိမွတ္ ဆည္းကပ္ပါေလဦး-
ယုတ္မာေသာ အလိုဆႏၵမရွိျခင္း။
မိမိကိုယ္ကို ဂုဏ္မတင္၊ အျခားသူမ်ားကို မရႈတ္ခ်ျခင္း။
အမ်က္ေဒါသကင္းလ်က္ အမ်က္ေဒါသ၏လႊမ္းမိုးမႈ မခံရျခင္း။
အမ်က္ေဒါသအေလ်ာက္ အျပစ္ရွာရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူ မဟုတ္ျခင္း။
အမ်က္ေဒါသအေလ်ာက္ အျပစ္မရွာျခင္း။
အမ်က္ေဒါသႏွင့္ နီးစပ္ေသာစကားမ်ားကို မေျပာဆိုျခင္း။
စြဲခ်က္တင္သူကို ျပန္လည္ျပစ္တင္ေျပာဆိုမႈ မျပဳျခင္း။
စြဲခ်က္တင္သည့္အတြက္ စြဲခ်က္တင္သူကိုပင္ ႀကိမ္းေမာင္းမႈ မျပဳျခင္း။
စြဲဆိုသည့္အျပစ္ကို စြဲဆိုသူအေပၚသို႔ ျပန္တင္မႈ မျပဳျခင္း။
စြဲဆိုသူကို အျခားစကားေမးျမန္းေျပာဆိုလ်က္ သူ၏ စြဲဆိုမႈကို မေျဖရွင္းဘဲ ေခ်ာင္ထိုးမထားျခင္း၊ လိုရင္းအခ်က္ကို ေရွာင္လႊဲ မေျဖဆိုျခင္း၊ အမ်က္ေဒါသ သုန္မႈန္မႈကိုမျပ၊ မျပဳျခင္း။
စြဲဆိုသူကို ဦးတည္၍ ေအာင္ျမင္စြာေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း။
မခက္ထန္ မၾကမ္းတမ္းျခင္း၊ အၿငိဳးအေတးမထားျခင္း။
မနာလို ဝန္တိုမႈ မရွိျခင္း။
သစၥာမဲ့မႈ၊ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားမႈ မရွိျခင္း။
ေခါင္းမာမႈ၊ မာနႀကီးမႈ မရွိျခင္း။
အျပန္အလွန္မရ၊ မိမိအယူကိုသာဆုပ္ကိုင္မထားျခင္း။ မိမိအယူကို တင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္မထား၊ လြယ္ကူစြာ ေျဖေလ်ာ့ေပးျခင္းတို႔တည္း။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ရွိခဲ့သည္။ ဘုရားေလာင္းေတာထြက္စဥ္က အေနာ္မာ ျမစ္ထိလိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့သူ ဖြားဖက္ေတာ္ဆႏၵသည္ ေနာင္သံဃာ့ေဘာင္ ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ သူ႔ကို ေျပာဆိုဆံုးမတဲ့သံဃာေတာ္မ်ားကို ျပန္လွန္ျငင္းဆို ေလ့ရွိသည္။
သူက … သင္တို႔က ငါ့ကို ေျပာဆိုဆံုးမသင့္တယ္လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ထင္ၾကတာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ငါကပဲ ေျပာရ ဆိုရမွာ။ ဗုဒၶက ငါ့သခင္၊ ဓမၼက သူ႔အဆံုးအမ၊ သံဃာဆိုတဲ့ သင္တို႔ အားလံုးကိုေတာ့ အမ်ဳိးအသီးသီးကေန သခင္ႀကီးသုေဒၶါဒနရဲ႕သား ငါ့သခင္က စုစည္းထားခဲ့တာ။ ေလနဲ႔အတူ ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔အတူ အမႈိက္သရုိက္ေတြကို စုပံုထားသလိုပဲ – ဟုေျပာခဲ့၏။
ဤသို႔ ေျပာလြယ္ဆိုလြယ္ ဂုဏ္အရည္အေသြးမရွိမႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သိကၡာပုဒ္(ဥပေဒစည္းမ်ဥ္း)တစ္ခု ပညတ္ခဲ့သည္။ ထိုသိကၡာပုဒ္၌ အစုအဖြဲ႔(ႏိုင္ငံ)၏ အရည္အေသြးတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္း၏ ပဓာနအေၾကာင္း ႏွစ္ခ်က္ကို ဗုဒၶက ထုတ္ျပခဲ့သည္။ ယင္းတို႔မွာ-
– အခ်င္းခ်င္း အႀကံေပးျခင္း ဆံုးမသြန္သင္ျခင္းႏွင့္
– အျပစ္တည္းဟူေသာ ညြန္အိုင္မွ ထေျမာက္ေစရန္ အခ်င္းခ်င္း ရုိင္းပင္းကူညီျခင္းတို႔တည္း။
ဤဂုဏ္ရည္မ်ားသည္ သင့္ကိုေသာ္၎၊ သင့္ႏိုင္ငံကိုေသာ္၎ ေဘးကင္းေသာအေျခအေန၊ ေထာက္တည္မွီခိုအားထားရမည့္ေနရာ၌ တည္ရွိေနေစမည့္အေျခအေနတို႔ကို ေပးေပလိမ့္မည္။
သင္သည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ ရွိေနပါလိမ့္မည္။ သင့္မွာ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈရွိမည္ ဆိုလွ်င္ သင္၏ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈသည္ သင့္အစုအဖြဲ႔အတြင္း ရွိၾကသူမ်ားအဖို႔ အေလးထားစရာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ယင္း ႏူးညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈကိုတည္မွီ၍ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ၊ အျပန္အလွန္နားလည္မႈမ်ား ရင့္သန္လာၿပီး လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းအတြင္း(ႏိုင္ငံအတြင္း)၌ ေျဖရွင္းမရႏိုင္ေသာျပႆနာရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
ဤသေဘာထားမဂၤလာသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းေျဖရွင္းမႈကို အေထာက္အကူျပဳမည္ဟု ယုံၾကည္ ပါေၾကာင္း။
(ေမာင္လူေရး၏ မဂၤလာစီးရီး ဇာတ္သိမ္းျပီ။ ျမန္မာျပည္ စစ္အာဏာရွင္တို႔ကား ယခု ေဒသနာအဆုံးမွာ အကၽြတ္တရား မရၾကကုန္။)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
