>
ရန္ကုန္ရႈခင္း
လမ္းေလွ်ာက္ဂ်ာနယ္လစ္၊ မိုုးမခ
ေဖေဖၚ၀ါရီ ေနာက္ဆံုးပတ္၂၀၁၁
ေအာက္ေျခအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကိုပါ ႀကံ႕ဖြံ႔ ကရယူဖို႔ ႀကံစည္
ၿပီးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရာခုိင္ႏႈန္း ၈၀ေက်ာ္နဲ႔ အႏိုင္ရေအာင္ လုပ္ခဲ့၊ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တစ္မတ္သားမွ်ေသာ ၂၅ ရာႏႈန္းစစ္တပ္ ကိုယ္စားျပဳ အမတ္ေတြကိုလည္း ထည့္သြင္းခဲ့ၿပီး လႊတ္ေတာ္က်င္းပလို႔ ႀကံ႕ဖြံ႔အတိၿပီးတဲ့ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕ကိုလည္း ဖြဲ႔ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေအာက္ေျခ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖစ္တဲ့ရပ္ကြက္ အဆင့္မွာပါ ႀကံ႕ဖြံ႔ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔ အစားထိုးဖို႔ႀကံစည္ေနျပန္ပါၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္တခ်ိဳ႕မွာ ရပ္ကြက္ေအးခ်မ္းသာယာေရး အဖြဲ႕၀င္ေတြကို ႀကံ႕ဖြံ႔ေတြနဲ႔ စတင္အစားထိုးေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ယခုရက္ပိုင္းမွာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
နအဖ စစ္အစိုးရက အာဏာကို ပိုၿပီးအေျခခိုင္ေအာင္ အထက္ဆံုးကေန ေအာက္ဆံုးထိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားေတြမွာ ႀကံ႕ဖြံ႔ပါတီကလူေတြနဲ႔ ထည့္သြင္းထားဖို႔ႀကံစည္ေနတာပါ။ တစ္ပါတီ မဆလေခတ္က ရပ္ကြက္ေကာင္စီ၊ ၿမိဳ႕နယ္ေကာင္စီ၊ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေကာင္စီတို႔က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ရယူၿပီး အဲဒီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕နဲ႔ ယွဥ္လ်က္ မဆလပါတီကလည္း ရပ္ကြက္အဆင့္၊ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္၊ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းအဆင့္ ပါတီရာထူးယူထားသူေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္မွာ ၀င္ၿပီးခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ကလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာနဲ႔ ဥပေဒျပဳအာဏာ သံုးရပ္စလံုးကို စစ္တပ္ထြက္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ မဆလပါတီက ခ်ဳပ္ကိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေခတ္လိုပဲ အခု နအဖကေန ႀကံ႕ဖြံ႔ပါတီအသြင္ေျပာင္းလာတဲ့ အစိုးရဟာလည္း ျပည္နယ္ သို႔မဟုတ္ တိုင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ၀န္ႀကီးအစရွိတဲ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသလို လူေတြရဲ႕ ေန႔တဓူ၀ ကိစၥေတြမွာ ပတ္သက္ ဆက္ဆံေနရတဲ့ ရယက အဖြဲ႕လို ေအာက္ေျခအဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကိုပါ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီ၀င္ေတြနဲ႔ လဲဖို႔ မလိမ့္တပတ္စီစဥ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပ်က္စီးလာတဲ့ ရန္ကုန္ရဲ႕ အမိႈက္သိမ္းစနစ္
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေခါင္းေလာင္းတီးၿပီး အမိႈက္ကားလွည့္လည္သိမ္းဆည္းတဲ့ စနစ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ၄၊ ၅ နွစ္ရွိပါၿပီ။ ႏိုင္ငံျခားက လွဴဒါန္းတယ္လို႔ စာတမ္းထိုးထားတဲ့ အမိႈက္ကားေတြ ပ်က္စီးလာတာ၊ ဒီဇယ္နဲ႔ေမာင္းတဲ့ အမိႈက္ကားကို စီအန္ဂ်ီေျပာင္းတာေတြျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း တလမ္း၀င္တလမ္းထြက္ အမိႈက္သိမ္းစနစ္အစား သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သားေတြကို တာ၀န္ေပးၿပီး လက္တြန္းလွည္းေတြနဲ႔ လိုက္သိမ္းတဲ့ စနစ္ေျပာင္းလာပါတယ္။
အခုႏွစ္ပိုင္းမွာေတာ့ စည္ပင္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သားေတြ အေနနဲ႔ လူေနအိမ္က အမိႈက္ေတြ သိမ္းတာထက္ကို လမ္းတေလွ်ာက္ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အမိႈက္ေတြလွည္းက်ဥ္းတာ၊ လမ္းေဘးေစ်းဆိုင္တန္းေတြက ထြက္တဲ့အမိႈက္ေတြသိမ္းတာက အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေတြက အမိႈက္ေတြ ျပစ္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကို ၁၀၀ သို႔မဟုတ္ ၂၀၀ က်ပ္ေပးရပါတယ္။
အခုလို စည္ပင္ရဲ႕ အမိႈက္သိမ္းဆည္းတဲ့ စနစ္ေလ်ာ့လ်ဲလာတာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တိုက္ခန္းေတြရဲ႕ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ အမိႈက္ပံုေတြပိုမ်ားမ်ားလာခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းၿမိဳ႕နယ္ေတြသာမက မဂၤလာေတာင္ညြန္႔၊ ေက်ာက္ေျမာင္း၊ တာေမြ၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ေတြက တိုက္ခန္းေနာက္ေဖးေတြလည္း အလားတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းထဲမွာ အထပ္ျမင့္တိုက္ေတြမ်ားလာေလေလ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ အမိႈက္ပံုက ပိုၿပီးမ်ားလာေလေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ရန္ကုန္မွာ အမိႈက္မျပစ္ေအာင္ က်င့္သံုးတဲ့နည္းကေတာ့ အမိႈက္မျပစ္ရ ေတြ႕ရွိက အေရးယူျခင္းခံရမည္ ဆိုတဲ့ အသိေပးစာတမ္း ေရးထားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ မေတြ႕ရင္ အေရးမယူဘူး ဆိုတဲ့သေဘာျဖစ္ၿပီး ျပစ္တဲ့သူေတြကလည္း ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားထဲကို ညဘက္အခ်ိန္ေတြမွာ ျပစ္ခ်ၾကပါေတာ့တယ္။
အမိႈက္မျပစ္ရလို႔ အသိေပးစာတမ္းေရးထားလ်က္သားနဲ႔ ျပစ္တယ္ဆိုေတာ့ ျပစ္တဲ့သူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ စည္းကမ္းပ်က္သူေတြလဲဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးလည္း ဆိုလိုခ်င္ပံုရပါတယ္။ တဘက္မွာ အမိႈက္ကို စနစ္တက်စြန္႔ႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္မွန္မွန္ လာသိမ္းမယ့္သူ မရွိတာေတြ၊ စည္းကမ္းတက်မျပစ္ခဲ့ရင္လည္း ဘယ္သူက အေရးယူတာမ်ိဳး မရွိေတာ့ လြယ္သလိုျပစ္ေနၾကတာ ရန္ကုန္ရဲ႕ ထံုးစံလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။
ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္ရဲ႕ စည္ပင္သာယာေရး တာ၀န္ယူထားသူကေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဦးေအာင္သိန္းလင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္လံုး ႀကံ႕ဖြံ႔ ပါတီအေရးကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၿပီး လမ္းတ၀က္ခင္းတဲ့ကိစၥနဲ႔ မီဒီယာေတြက ေ၀ဖန္တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အေနနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အမိႈက္ကိစၥ၊ လမ္းကိစၥ၊ ေသာက္သံုးေရ ပိုက္ေတြေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီးေနၿပီး ေရမေလာက္ငွတဲ့ကိစၥေတြမွာ ထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္တာ မေတြ႕ရပဲ ႀကံ႕ဖြံ႔ပါတီ နာမည္ရေအာင္ အသစ္ခင္းတဲ့လမ္းထိပ္မွာ ႀကံ႕ဖြံ႔ပါတီ၀င္လုပ္အားျဖင့္ ခင္းသည္ဆိုတဲ့ ေက်ာက္တိုင္စိုက္ထူဖို႔သာ အာရံုစိုက္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ထဲၿမိဳ႕နယ္ေတြကို ေရေပးေ၀တဲ့ ေရပိုက္ေတြဟာအဂၤလိပ္ ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက သြယ္ယူတပ္ဆင္ထားတာေတြပါ။ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာနီးနီးၾကာလာတဲ့ေနာက္ သံပိုက္ေတြေဆြးေျမ့လို႔ ေရေတြယိုေနတာ၊ လမ္းေအာက္ကေန ေရစိမ့္ထြက္ေနတာ၊ မဟာဗႏၶဳလ ပန္းၿခံလိုေနရာမွာ ေရပိုက္ေတြ ပ်က္စီးေနလို႔ ပန္းၿခံနေဘး ေရေျမာင္းမွာ သံုးေရေတြ ဒလေဟာစီးေနတာရွိသလိုပဲ ေရမရလံုေလာက္လို႔ ေန႔စဥ္ မနက္တႀကိမ္ ညေနတႀကိမ္ပဲ ေရစုပ္လုိ႔ရတဲ့ လမ္းေတြၿမိဳ႕နယ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲလို ဂ်ိဳးျဖဴေရ၊ ေလွာ္ကားေရပိုက္ ပ်က္စီးေနတာကို မျပဳျပင္ေတာ့ပဲ ႀကံ႕ဖြံ႔အလံေအာက္မွာ စည္ပင္က အ၀ီစိေရတြင္း အလြယ္တူးၿပီး ေရေပးတဲ့ပိုက္ထဲေမာင္းထည့္တာမ်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္တာေတြ႕ရပါတယ္။
အေမရိကန္ သံရံုးေဟာင္းေရွ႕ကေျမာင္းထဲမွာ သံုးေရေတြေခ်ာင္းစီးသလို စီးေနေပမယ့္ လသာလမ္းမေတာ္ဘက္မွာေတာ့ ဂ်ိဳးျဖဴ၊ ေလွာ္ကားကေပးတဲ့ ေရမေရာက္လို႔ အ၀ီစိတြင္းေရကိုပဲ အားကိုးေနရပါတယ္။ အလားတူ ရန္ကင္းမွာ ၂ ထပ္တိုက္ေလာက္ထိ ေရစုပ္တင္စရာမလိုပဲ ဂ်ိဳးျဖဴေရကို ဒလေဟာ ဖြင့္ခ်ထားခ်ိန္မွာ စမ္းေခ်ာင္းၾကည့္ျမင္တုိင္တို႔မွာ စက္ေရတြင္းကိုပဲ အားကိုးေနရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္ေတြဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီက ၿမိဳ႕ေနလူထုအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးရမယ့္ အလုပ္ေတြပါ။
တရုတ္ဖုန္းေတြ တရုတ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး
တရုတ္ႏိုင္ငံက နည္းပညာေတြ တရုတ္ႏိုင္ငံက စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ တပ္ဆင္ထားတဲ့ ျမန္မာျပည္ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ဟာ တစထက္တစ ပြစာက်ဲလာေနပါၿပီး ၄၅၀ မီဂါဟတ္ဇ ကမ္းရိုးတန္း၊ ၄၅၀ မီဂါဟတ္ဇ ငါးသိန္း၊ ၈၀၀ မီဂါဟတ္ဇ မိုဘိုင္း၊ ၈၀၀ မီဂါဟတ္ဇ ငါးသိန္း၊ ဂ်ီအက္စ္အမ္ ၁၅ သိန္း၊ ဂ်ီအက္စ္အမ္ ငါးသိန္း ၊ မက္ေ၀းလ္ လို႔ေခၚတဲ့ ၄၀၀ မီဂါဟတ္ဇ တရုတ္နည္းပညာ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္၊ ယခင္ကရွိခဲ့တဲ့ ၀၉၉၉ နဲ႔စတဲ့ ဆယ္လူလာမိုဘိုင္း၊ ရတနာပံု အလင္းဖန္မွ်င္နဲ႔သြယ္တဲ့ နက္ေ၀ါ့က လာတဲ့ ဗီအိုအိုင္ပီဖုန္း၊ စကိုင္းနက္ အမည္ေပးထားတဲ့ ၿဂိဳဟ္တုဆက္သြယ္ေရး စနစ္နဲ႔လာတဲ့ ဆီက ဗီအိုအိုင္ပီဖုန္း အစရွိတဲ့ ဖုန္းအမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ ေစ်းႏႈန္းကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကြန္ရက္လို႔ေခၚတဲ့ နက္ေ၀ါ့ခ ဧရိယာကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက သံုးစြဲသူေတြ အိတ္ထဲကပိုက္ဆံ မၾကာခဏ ေပါက္က်ေလ့ရွိပါတယ္။
သံုးစြဲသူေတြခမ်ာလည္း နည္းပညာသစ္လို႔ဆိုလိုက္ရင္ နကိုသံုးေနတဲ့ ဟန္းဆက္ေတြ ဖုန္းေတြက သံုးလို႔မရေတာ့ျပန္ဘူးဆိုၿပီး အသစ္၀ယ္ ၾကရပါတယ္။ နကို ဂ်ီအက္စ္အမ္ နဲ႔ စီဒီအမ္ေအ ၈၀၀ စနစ္ ၂မ်ိဳးရွိရာကေန ၄၅၀ မီဂါဟတ္ဇ ဆိုတဲ့ အကြာအေ၀း ပိုၿပီးသံုးႏိုင္တဲ့ ဖုန္းစနစ္ကို နာဂစ္ၿပီးခါစမွာ မိတ္ဆက္လာပါတယ္။
တရုတ္ႏုိင္ငံမွာပဲ အသံုးမ်ားၿပီး ကမၻာေပၚမွာ သိပ္မသံုးၾကတဲ့ စနစ္ျဖစ္လို႔ သူ႔နဲ႔ သံုးလို႔ရတဲ့ ဟန္းဆက္ေတြအားလံုးဟာ ဟြာေ၀း၊ ဇက္တီအီးလို တရုတ္လုပ္ဟန္းဆက္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လိႈင္းအလ်ားရွည္တဲ့အတြက္ အကြာအေ၀း လွမ္းလွမ္းေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘက္ထရီအားပိုသံုးၿပီး အသံအရည္အေသြးမေကာင္းပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သံုးႏိုင္လို႔၊ မိုဘိုင္းဖုန္းမရွိတဲ့ ေနျပည္ေတာ္မွာ သူပဲ စၿပီးသံုးႏိုင္လို႔ ၁၅ သိန္းနဲ႔၀ယ္ၾကျပန္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ရန္ကုန္နဲ႔မႏၱေလးမွာ ၈၀၀ မီဂါဟတ္ဇ ၅ သိန္းဖုန္း စေရာင္းေတာ့ ဖုန္းကို ငါးသိန္းနဲ႔ကိုင္ႏိုင္ၿပီဆိုၿပီး စုေဆာင္းထားတ့ဲ ေငြေတြထုတ္ၿပီး ငါးသိန္းဖုန္းေတြ၀ယ္ၾကရျပန္ပါတယ္။
တခါ ေနျပည္ေတာ္ ငါးသိန္းဆိုၿပီး တႏိုင္ငံလံုးသံုးႏိုင္တဲ့ ၄၅၀ မီဂါဟတ္ဇ ထြက္လာျပန္ေတာ့ ရန္ကုန္မႏၱေလး၊ တျခားနယ္ၿမိဳ႕ကသံုးစြဲသူေတြ ေနျပည္ေတာ္ ငါးသိန္းေနာက္ လိုက္ၾကရျပန္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့လကေတာ့ ရန္ကုန္မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္မွာ မက္ေ၀းလ္ လို႔ေခၚတဲ့ ၄၀၀ မီဂါဟတ္ဇ အင္တာနက္နဲ႔ ဖုန္းဆိုတာေပၚလာျပန္ပါတယ္။ အင္တာနက္သံုးလိုတဲ့သူေတြ အဲဒီဟာကို လိုက္မယ္ၾကံတုန္း ဦးေတဇပိုင္ အီလိုက္တက္က ေရာင္းထားတဲ့ ငါးသိန္းဖုန္းကို အင္တာနက္သံုးခ်င္ရင္ သံုးေသာင္းသြင္းပါဆုိလို႔ လူေတြတိုးေ၀ွ႕ၿပီး ေငြသြင္းၾက အင္တာနက္သုံးဖို႔ေလွ်ာက္ၾကလုပ္ရျပန္ပါတယ္။
ေငြသံုးေသာင္းသြင္းၿပီးရံုနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ အင္တာနက္ သံုးႏိုင္တဲ့ သရီးဂ်ီဟန္းဆက္လုိျပန္လို႔ နကိုဟန္းဆက္ကို ထားၿပီး ဟန္းဆက္အသစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ သရီးဂ်ီ မိုဒမ္ တစ္ခု၀ယ္ၾကရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြအားလံုးလည္း တရုတ္ႏိုင္ငံထုတ္ကလြဲရင္ တျခားေရြးစရာမရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆိုရင္ အဲဒီနည္းစနစ္ကို တျခားဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ အသံုးမမ်ားလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ပစၥည္းသဘာ၀ အရည္အေသြး အာမခံခ်က္မရွိ ကုမၸဏီနာမည္ေတာင္ ပါခ်င္မွပါၿပီး ေဆာ့ဖ၀ဲကိုလည္း စီဒီနဲ႔ အင္တာနက္ေပၚက ကူးၿပီးေပးတာမ်ိဳး စသျဖင့္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာပါ။ သံုးသူေတြချမာ ဟန္းဆက္မကိုက္ဘူးဆို ဟန္းဆက္လဲ၊ မိုဒမ္မေကာင္းရင္ မုိဒမ္လဲ၊ ေနာက္ဆံုး ဖုန္းဆင္းကဒ္ ပ်က္တယ္ဆို က်ပ္ ၁သိန္းေပးၿပီး ျပန္ေလွ်ာက္ၾကရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနၾကတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ တရုတ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးေၾကာင့္ လူေတြခမ်ာ စုထားတဲ့ေငြေတြ ထုတ္သံုးၿပီးသံုးရင္း လက္ထဲမွာ တရုတ္လုပ္ ပစၥည္းေဟာင္းေတြ၊ အစုတ္ေတြ ပိုက္မိေနတာပဲ အဖတ္တင္ပါေတာ့တယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
