၂ဝဝ၃ ဒီပဲယင္းဒဏ္ရာ
လင္းေႏြးအိမ္
ေမ ၃၀၊ ၂၀၁၃
တေႏြလံုး
အပူဒဏ္ၾကိတ္ခံျပီး
မိုးဦးမိုးစက္ေတြေစာင့္ေနတဲ့ ယာခင္းချမာ
ေသြးေတြသာလႊမ္းခဲ့ရ
အဓမၼညပါလား။
ၾကည့္လိုက္စမ္း
အငမ္းမရကိုက္ဖဲ့
အေမွာင္နက္နက္ထဲက ခြ်န္ထက္ေနတဲ့အစြယ္ေငါေငါေတြ
အဇာတသတ္ဇာတ္ခင္း
ဒါ——ဒီပဲယင္း ၂ဝဝ၃။
ရိုးသားတည္ျငိမ္လွပအညာေျမအေရျပားေပၚ
မီးေတာင္ေပါက္ကဲြ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြမုန္တိုင္းထ
ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္လွတဲ့ ဆာဟာရနွင္းဆီနွလံုးသားေတြ
လဲ—
ၿပိဳ—
က်—-
အန္တီေရ ေျပး—ေျပး—
ငရဲေခြးေတြလြတ္ေနျပီ၊၊
ၾကံ့ဖံြ ့
စြမ္းအားရွင္
သဃၤန္းျခံဳ ေသာနူတၳိဳမ်ား
ဝါး–ဒုတ္–ကိုယ္စီနဲ ့
အစြယ္လိုသူရဲ့ အလိုက်
သတၱိေကာင္းလိုက္ၾကပံု။
က်ည္ရြာေရ—
လယ္ယာေျမ သခ်ဳႋင္းလုပ္တတ္တဲ့ အတတ္ပညာ သူ႐ုုိ႕မွာ ရိွေနရဲ့၊၊
မုန္တိုင္းထဲပက္လက္ေမ်ာေလွခြက္ေတာ့
မဟုတ္ဘူး
အဖမဲ့ၾကီးျပင္းရ ကမာၻ ့ျငိမ္းခ်မ္းေရးသမီးပိ်ဳ
ေတာင္တန္းလို က်င့္ၾကံ
သံစဥ္သစ္ဖန္တီး
မျပီးေသးတဲ့ မီးေတာက္ကို အရည္ေဖ်ာ္ဖို ့
သူ႕ခႏၶာထဲကသစၥာ
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မ်က္လံုးမ်ားကိုေဝငွ
တံခါးေတြဖြင့္ျပေနတုန္း
ျဗဳန္းဆို
အို—မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း
သူရဲေကာင္းတို ့ ေက်ာခင္းဝန္းရံလိုက္ပံုမ်ား။
ရံြ ့ေစးေတြနီၾကန္
သစ္ရြက္စိမ္းေတြေဝဒနာအပူဟပ္
ေအာ္ဟစ္ျငီးျငဴသံေတြ ပဲ့တင္ထပ္လို ့
ကမာၻေျမေရ
ေျခတဘက္ဆာေနတဲ့ ေျမပံုတခုမွာ
နာရီလက္တံတခ်က္တုန္တိုင္း
ၾကယ္စင္ေတြ
တဗိုင္းဗိုင္းလဲၿပိဳေနတဲ့ေျမကေန
အက္စ္—အို–အက္စ္ အီးေမးေတြပို ့ေနတာ
ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္
ခံစား
ျပီးေတာ့
နားလည္ရင္ခုန္လက္လွမ္းပါ
အနာဂတ္ဆိုတဲ့စကားလံုး
အဲသမွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာၾကာေပါ့။ ။
လင္းေႏြးအိမ္
၁၃၊၇၊၂ဝဝ၃
(ဒီပဲရင္းလုပ္ၾကံမႈ ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ေအာက္ေမ့ဖြယ္)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ