>
ေအာင္မိုး၀င္း … သူ အခု ဘာလုပ္ေနသလဲ
မိုးမခအင္တာဗ်ဴး
ႏို၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၀
ကိုေအာင္မိုး၀င္း ဆိုသူက နယူးေယာက္ျမိဳ႔ေတာ္က ျမန္မာတဦး၊ ဓာတ္ပုံဆရာ၊ ဒီဇိုင္းဆရာ၊ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူ တဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လာခဲ့ျပီး အခုေတာ့ အေမရိကန္ျပည္၊ နယူးေယာက္မွာ ေနထိုင္တယ္။ မိုးမခက မိုးမခရဲ့မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ပရိသတ္ေတြ၊ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီက ျမန္မာေတြ “သူ အခု ဘာလုပ္ေနသလဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးျဖစ္တယ္။ မိုးမခပရိသတ္ၾကီးနဲ႔ တရင္းတႏွီး ျပန္လည္ တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
ကိုေအာင္မိုး၀င္း … အခု ဘာလုပ္ေနသလဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ပတ္က ကေနဒါကို သြားတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးပညာေဇာတတို႔နဲ႔။ တကၠသိုလ္မွာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း စကားေျပာတယ္။ စစ္အစုိးရရဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အတုအေယာင္ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ Canada Friends of Burma အသင္းရဲ့ အစီအစဥ္နဲ႔ ကေနဒါက ပါလီမန္တို႔ ႏိုင္ငံေရးရာ ရုံးတို႔က တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံ ရွင္းလင္းခြင့္ေတြ ရခဲ့တယ္။
ေနာက္ျပီးေတာ့ အရင္အပတ္က …
ေအာက္တိုဘာ ၂၉၊ ၃၀ မွာ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီေတြ သေဘာတူထားတဲ့အတုိင္း စစ္အစုိးရေရြးေကာက္ပြဲ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ ပါ၀င္တယ္။ ၀ါရွင္တန္နဲ႔ နယူးေယာက္ျမိဳ႔ေတာ္ေတြမွာ။ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္စီ လာၾကတယ္။ ဘတ္ဖဲလိုး၊ အယ္ဘနီ၊ ယူတီကာ စတဲ့ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူေတြ လာၾကတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတြရဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေမတၱာပါရမီေက်ာင္းမွာ တည္းခိုၾကတယ္။
ခင္ဗ်ားက ဘာေတြလုပ္သလဲ။
က်ေနာ္က ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္တယ္။ ပိုစတာေတြ ဆြဲတယ္။ ဒီဇုိင္းေတြ ဆြဲေပးတယ္။ ဧည့္သည္ေတြကို ဧည့္ခံတယ္။ UN ကို စစ္အစုိးရ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံတဲ့အေၾကာင္း အမ်ားျပည္သူေတြစုေပါင္း လက္မွတ္ထိုးတဲ့ စာေတြ ပို႔ေပးတယ္။
အဲသည္မွာ အတိုဆုံး ေၾကြးေၾကာ္သံက ဘာျဖစ္မယ္ ထင္သလဲ။
No Change in Burma after this Sham Election …
အခု ဘာလုပ္ေနသလဲ။
နက္ျဖန္ ႏို၀င္ဘာ ၆ ရက္ နယူးေယာက္ ျမန္မာစစ္ေကာင္စစ္၀န္ရုံးေရွ႔မွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ ရႈတ္ခ်ေၾကာင္း ျမန္မာေတြနဲ႔ အတူတကြ သြားေရာက္ ဆႏၵျပမယ္။ အဲဒီကို လူေတြ လာၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသေနတယ္။
လူကိုယ္တိုင္ ထြက္ျပီး လိုက္လုပ္ေနသလို တျခားနည္းလမ္းေတြေကာ ဘာလုပ္ေသးသလဲ။
အင္တာနက္ ေဖ့စ္ဘြတ္ လူမႈကြန္ယက္ကေန ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီေတြ အားလုံး ခ်ိတ္ဆက္မိၾကဖို႔ လႈံေဆာ္ေရးေတြ လုပ္ေနတယ္။ ပထမ လႈံ႔ေဆာ္မႈက ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ၾကဖို႔ ျမန္မာျပည္က လူ ၅ ဦးကို ဖုံးဆက္ပါ ဆိုတဲ့ အက္ရွင္၊ လူ ၁၀၀ ေလာက္က လုပ္မယ္ေျပာတယ္။ ေနာက္တခုက ၂၀၁၀ အတုအေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကန္႔ကြက္ပြဲေတြ လုပ္ၾကဖို႔ အက္ရွင္၊ ႏိုင္ငံတကာက ျမန္မာမိတ္ေဆြေတြကို လက္တို႔တာေပါ့ေနာက္။ လူ ၈၀ ေက်ာ္က သူတို႔ေတြဆီမွာ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာကို ၀ိုင္းျပီး သတင္းေတြ တင္တာေတြ မွ်ေ၀တာေတြ လုပ္လာၾကတယ္။ ေနက္တခုကေတာ့ ဘားမားကန္ပိန္းေပါ့ေလ။ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ၀ိုင္း ရွယ္ၾကဖို႔ လႈံေဆာ္တာေပါ့။ လူ ၃၀၀ ေက်ာ္က သူတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ အျမင္ေတြကို ၀ိုင္းျပီး တင္ဆက္ၾကတယ္။ ဒါမ်ဳးိ္ေပါ့။
အဲဒါ ခင္ဗ်ားနဲ႔ မသိတဲ့သူေတြက ဘယ္လုိရွာေဖြလို႔ ရမွာလဲ။
ဒီမွာေပးလိုက္ျပီၤေလ။ အီးေမးထဲမွာ ၾကည့္လိုက္ေနာ္။
ခင္ဗ်ားက အြန္လိုင္းထဲမွာ တကုိယ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုတာမ်ဳိး လိုက္လုပ္ေနတာလား။
မဟုတ္ရပါဘူး။ အြန္လိုင္းကေန အေ၀းက မိတ္ေဆြေတြ ရဲေဘာ္ေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ မွ်ေ၀တာပါ။ အာလူးေတြ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရႊ၀ါေရာင္ဆရာေတာ္ ဦပညာေဇာတတို႔တေတြနဲ႔ တြဲျပီး ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ သြားေနတာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိတယ္။ ဥပမာ – အႏုပညာရဲေဘာ္ေတြဆို ေခ်ာအိသိမ္း၊ မင္းေက်ာ္ခုိင္၊ ဒီဇိုင္းကိုမ်ဴိးတို႔ေတြ ရွိေနတယ္ေလ။ အဖြဲ႔ေတြဆိုရင္ 88GSE တို႔ NLD-LA တို႔ေတြက မိတ္ေဆြေတြ ရွိတယ္။ ကိုေနတင္ျမင့္၊ ကိုဖိုးခြား ကိုေသာင္းထြန္း စသည္ မိတ္ေဆြေတြ ရွိတယ္။ အင္န္စီဂ်ီယူဘီကလည္း ၀ိုင္းျပီး လုပ္စရာရွိ လုပ္ၾကတာပဲ။ အားေတြ စုေပါင္းျပီး လုပ္ေနၾကတဲ့သေဘာပါ။
တျခား ကြန္ယက္ေတြ ကြန္ျမဴနီတီေတြ ေကာ မရွိဘူးလား။
ရွိတာေပါ့ … ဥပမာ တေလာက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ရလဒ္ေတြကို လက္မခံဘူး၊ ကန္႔ကြက္တယ္ ဆိုျပီး တစုတစည္းတည္း သေဘာထား ထုတ္ျပန္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီလႈပ္ရွားမႈက ျမဳိ႔နယ္ ၁၄ ျမိဳ႔နယ္ဆိုတာ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြပဲေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆန္ဖရန္စစၥကိုကေတာင္ ေအာက္တိုဘာ ၃၀ မွာ အတူတူ ဆႏၵျပၾကေသးတယ္ မဟုတ္ဘူးလား။
အခု ဒါေတြ လုပ္ျပီးရင္ ျပီးျပီေပါ့။ ဒါပဲလား။
အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔တေတြ ပိုျပီးေတာ့ စည္းလုံး ညီညြတ္လာတယ္။ ေျပာစရာ လုပ္စရာ စကားအသစ္ေတြ၊ အလုပ္အသစ္ေတြလည္း ပိုျပီး ျမင္တယ္၊ ေျပာတယ္၊ တိုင္ပင္ျဖစ္တယ္ ထင္တာပဲ။ လူအေဟာင္းေတြနဲ႔ စကားအေဟာင္းေတြခ်ည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ လူအသစ္ေတြ စကားအသစ္ေတြ အလုပ္အသစ္ေတြ ရွိလာေနျပီ ထင္တယ္။ ဥပမာ – ေ၀ႏွင္းပြင့္သုန္တို႔လို မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔တေတြ မ်ားမ်ား လက္တြဲျပီး အလုပ္လုပ္ၾကရမယ္ ထင္တယ္။
တျခားဆႏၵျပပြဲပုံသ႑န္ေတြ စဥ္းစားမိသလား။
ဥပမာ ဂ်ပန္က ဆႏၵျပပြဲကို ၾကည့္ျပီးျပီလား။ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ပြဲေတြ လုပ္ၾကတာမ်ဳိးေတြမွာ လူငယ္ေတြ၊ မ်က္ႏွာသစ္ေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ ျမန္မာ့အေရးကို လူတိုင္းက လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကတာမ်ဳိးေပါ့။ သည္္မွာ ၾကည့္ၾကည့္ေလ။
ဒါေတြ လုပ္ေနရုံနဲ႔ ဘာထူးလာမွာမို႔လို႔လဲ။
ျပည္ပက ျမန္မာေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈ ပိုပိုျပီး ျမင့္မားလာတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ သာမန္လူေတြကိုယ္တိုင္က သူတို႔ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပသတာကို ကမာၻက ျမင္ၾကတယ္ေလ။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့။ ေဖ့စ္ဘြတ္ေတြ အင္တာနက္ေတြကေန ျမန္မာေတြအခ်င္းခ်င္းလည္း ဖုံးကြယ္ထားစရာ မလိုဘဲ ပိုျပန္႔ႏွံ႔လာမယ္။ ျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြကလည္း အျပင္က အဲသလို ႏိုးၾကားေနတယ္၊ သူတို႔အတြက္ ေျပာဆိုေနတယ္ဆိုရင္ သူတို႔တေတြကိုယ္တုိင္လည္း ျပည္သူ႔ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆို ျပသရဲလာမယ္ ထင္ပါတယ္။
အစုိးရေတြ ႏိုင္ငံတကာက အာဏာပိုင္ေတြကေကာ သာမန္ျမန္မာေတြရဲ့ အသံကို ၾကားခ်င္နာခ်င္ပါ့မလား။
က်ေနာ္တို႔က အျမဲတန္း တေသြးတည္း တသံတည္း ေျပာေနရင္ သူတို႔လက္ခံရမွာပဲ။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္ေတြ၊ ညီလာခံေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ သြားရင္ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ – စစ္အစုိးရဖက္က အလိုေတာ္ရိေတြ၊ စစ္အစုိးရလိုလားသူေတြက အျမဲတမ္း တသံတည္း ထြက္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံဖို႔၊ ပိတ္ဆို႔အေရးယူတာေတြကို ရုတ္သိမ္းဖို႔၊ စစ္အစုိးရကို လက္ခံၾကဖို႔ ဒါေတြပဲ ေျပာတယ္။ တျခားမေျပာဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ဖက္က လူေတြက တသံတည္း ျပန္ေျပာမယ့္အစား အမ်ဳိးမ်ဴိးအေထြေထြ ေျပာတယ္။ အခုဆုိရင္ သူတို႔ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံဘူး၊ စစ္အစုိးရနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကို ဆက္လက္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူရမယ္၊ ျမန္မာျပည္တြင္းက ေဒၚစု၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးတင္ဦးတို႔နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ပင္လုံလႈပ္ရွားမႈကို လက္ခံၾကရမယ္ ဆိုတာမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔က တခဲနက္ ျပန္ေျပာႏိုင္ၾကရမယ္ ထင္တာပဲ။ အဲသလိုမဟုတ္ဘဲ တေယာက္တေပါက္၊ တေနရာမွာ တမ်ဳိးဆီ ေလ်ာက္ေျပာေနၾကရင္ အစုိးရေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာက အဖြဲ႔ေတြကလည္း ဘာလုပ္ေပးရမွန္း မသိဘဲေနမွာေပါ့။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေအာင္မိုး၀င္း။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
