>
မဂၤလာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ၁၁
ေမာင္လူေရး
ေအာက္တိုဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၀
ဓမၼစရိယာမဂၤလာ = သမစရိယာမဂၤလာ ဟုလည္း ျမတ္စြာဗုဒၶမိန္႔ေတာ္ဟသည္ ။
ဓမၼ=တရားရမည္၊ သမ=မွ်ရမည္ဟုဆိုလိုသည္ ။
မိမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ ေျပာဆိုမႈ၊ ႀကံစည္မႈတုိင္းသည္ ကိုယ့္က်ဳိးသူ႕က်ဳိးညီမွ်ေအာင္ စရိယ=ႀကိဳးစား အားထုတ္ျခင္းမဂၤလာ ဟူလို။
ျပဳလိုက္မိေသာ ဒုစရုိက္၊ မျပဳလိုက္မိေသာ သုစရုိက္တို႔ႏွင့္ ေလာင္ၿမိဳက္ၿပီး ေမွာင္မိုက္မေနရေအာင္ ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္ႀကံ မမိုက္မွားနဲ႔ သုစရုိက္တရားကို က်င့္ပါေလဟုလည္း လကၤာက သင္ပါသည္။
သပၸဳရိသႏြယ္ဝင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ခင္မ်ား
ေအာက္ပါစိတ္အႀကံမ်ိဳးကို အဓိတ္လည္း မ႒ာန္ပါေလႏွင့္။ ကိုယ္ႏွင့္လည္း မလုပ္၊ ႏႈတ္ႏွင့္လည္း မဆိုပါေလႏွင့္။
လူစိမ္းတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲဝင္ၿပီး အကူအညီေတာင္းခံတာကို လက္ခံမိလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္က်ခံရမည္ဆိုသဟာမ်ဳိးသည္ မႀကံစည္အပ္၊ မေျပာဆိုအပ္၊ မလုပ္ေဆာင္အပ္ေပ ။ ( ဥပမာ ဂြၽန္ယက္ေထာအမႈ )။ ဤကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခြင့္ မရေအာင္ ျပဳမူမႈေပါင္းမ်ားစြာထဲက တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ ဤေရႊဝါျပည္လို ဗုဒၶဘာသာေရာင္ဝါေနသုိ႔ ထြန္းသည့္ႏိုင္ငံမဆိုထားႏွင့္ ဘယ္တိုင္း ဘယ္ဘံု ဘယ္တိရစၦာန္ရုံမွာမွ မရွိသင့္ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထားျဖစ္ေခ် သည္ ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အဖို႔မွာမူကား ကမၻာမွာ ျမန္မာေဟ့ဟုပင္ ေျပာရဲစရာမရွိေတာ့ေပ။
ျမန္မာ့အျဖစ္သည္ ေသးသိမ္ယုတ္ညံ့ေသးႏုပ္စုတ္ပဲ့ႏူဝဲလြန္းသည္။
ေရႊဝါျပည္တြင္ ဤသို႔ေသာ လူ႔ငေလေတြထုတ္သည့္ ဥပေဒစုတ္ေတြ မ်ားစြာထြန္းကားေနေခ်ဘိသည္။
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္၊ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ၊ တပ္မေတာ္ဖခင္ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္ႀကီး၏သမီး သို႔မဟုတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအခက္အခဲကို ဖ်က္ခြဲႏိုင္ေသာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အနစ္နာခံႏိုင္လြန္းေသာ၊ ျမန္မာတြင္မက ကမၻာကပါတန္ဖိိုးထားေလးစားေသာ တတိုင္းတျပည္လံုးက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾကေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးအေပၚ မနာလိုဝန္တိုစိတ္ႀကီးလြန္းလွသည့္ အသက္၇ဝ ေက်ာ္ စစ္သားရင့္မႀကီး၏ မရင့္လွေသာ၊ မတင့္လွေသာ၊ မသင့္လွေသာ၊ မဝင့္လွေသာ အာဏာ့ထုပၸတ္၊ လြန္ယုတ္ပတ္သည့္၊ လုပ္ဇာတ္မ်ားကား ျမွဳပ္သတ္၍ပင္ ကုန္မည္မထင္။ ၇ဝ ေက်ာ္ စစ္သည္ေက်ာ္၏ မေလ်ာ္သည့္အႀကံတို႔ကား ရွည္လ်ားေထြျပား မေနမနား တသြားထဲသြားေနဆဲ ။ သူ႔ဆရာခ်ိဳင္းနိတို႔၏တံတိုင္းမဟာထက္ပင္ ပိုမဟာေသးေတာ့၏ ။
အေျခခံဥပေဒ၌ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္ဘဲ သမၼတလုပ္၍ရမည္ဟု ကိုယ့္အတြက္လိုရမယ္ရ ထဲ့ထား ရေခ်ေသးရာ အဲဒီေနရာက ေဒၚစုဝင္လာႏိုင္သည္ထင္၍လားမသိ၊ မဝင္သာေအာင္ အေပါက္ဖာထားသည့္ ေအာက္ပါသမၼတအရည္အခ်င္းကို စစ္သားအိုႀကီးဆိုတိုင္း ထိုဟာႏွင့္မနာ ဟိုဟာႏွင့္နာပါေလ။
အခန္း(၃)၊ ၅၉(စ)၌
” မိမိကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏မိဘ တစ္ပါးပါးေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုတရားဝင္သားသမီးတစ္ဦးဦး၏ ဇနီး သို႔မဟုတ္ ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကို ခံယူေစာင့္ေရွာက္ရုိေသသူ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္သူမ်ား မျဖစ္ေစရ၊ ထိုသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းတစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံသားေသာ္လည္းေကာင္း ခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ားကို ခံစားႏိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ား မျဖစ္ေစရ ” ဟူ၏။
တကယ္ေတာ့ “အႀကီးအကဲဟူသည္ ဥပေဒက တင္ေျမွာက္ျခင္းမဟုတ္ …” ဆိုသဟာေလာက္ေတာ့ သိသင့္သည္။ ျပည္သူက ၾကည္ျဖဴလွ်င္ မည္သူမဆို သမတျဖစ္ႏိုင္သည္၊ အႀကီးအကဲျဖစ္ႏိုင္သည္၊ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္သည္ ။
တိုင္းျပည္အတြက္ ျပည္သူလူထုႀကီးအဖို႔ရာ ႏိုင္ငံေတာ့္အက်ိဳးအလို႔ငွာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကိုေရွးရႈ၍ ဘယ္ဂေလာက္ပင္ မစင္ရႊဲေအာင္ ကုန္း ရုန္း ေနပါသည္ဆိုေသာ္ျငား ကလီကမာမူႏွင့္ မသတီစရာလူဆိုလွ်င္ ျပည္သူက မၾကည္ျဖဴေပ၊ သို႔မို႔ေၾကာင့္ရကား ကယ္ပါဦးဥပေဒရယ္ (ဒုကၡေရာက္ေနပါၿပီ)၊ ကူပါဦးဥပေဒရယ္ (မလူေတာ့ပါဘူး)၊ ကဲ့ပါဦး ဥပေဒရယ္ (ပဲ့က်ဘို႔လက္ႏွစ္လံုးဘဲ လိုပါေတာ့တယ္)၊ ကုပါဦးဥပေဒရယ္ (ေသရေတာ့မွာပါ)၊ ေကာ္ပါဦး ဥပေဒရယ္ (ခ်ဳံေပၚထိေရာက္ေအာင္) ဆိုၿပီး “ဥပေဒ သူ႔အေမမွတ္ပါလို႔” လုပ္ေနရေပၿပီ။
ဤခရီးကား နီးေလၿပီလတည္း ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
