က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ (၂)
ေဆာင္းလူ
ဇြန္ ၇၊ ၂၀၁၃
ဘ၀အေထြေထြရဲ႕ ေကြ႕တစ္ေကြ႕မွာ
လူစားေျပာင္းမွန္းမသိ …
ႏြားစားေျပာင္းမွန္းမသိ..
စင္းရုိးပါ ထည့္၀ါးမိတဲ့အျဖစ္…။
က်ေနာ္ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ နာနာ႐ုုိက္ခဲ့ရတဲ့ ေျမေပၚမွာ … ပန္းမာလာမ်ဳိးစုုံထက္ အသီးမာလာက ပုုိမ်ဳိးစုုံပါတယ္ …။ ကန္းစြန္း …။ ခ်ဥ္ေပါင္၊ ပင္စိမ္း၊ ဗူး၊ ေျပာင္းေပါ့ …။ တျခားအပင္ေတြလည္းရွိပါတယ္။ ကန္စြန္းဆုုိ လက္မလည္ေအာင္ကုုိရိတ္ရပါတယ္။ ကန္စြန္းကလည္း ရိတ္ေလ ထေလပဲ ..။
ကန္စြန္းဆုုိမွ အဲ့တုုန္းက ၀န္ႀကီး ဦးသန္းစုုိးမွာ သား ၂ ေယာက္ရွိတယ္…။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ဆီမွာက အလွည့္က် ထမင္းဟင္းခ်က္ရတယ္ .. ။ ကုုိယ္ခ်က္တဲ့ရက္မွာ ဘာဟင္းခ်က္မယ္ဆုုိတာ ရွာေဖြ ၾကံဖန္ရပါတယ္ …။ ၀န္ႀကီးသား ၂ ေယာက္က အဲ့ကန္စြန္းေတြကုုိ တံဇဥ္နဲ႔ ျမက္ရိတ္သလုုိ ရိတ္လာၿပီး … ဓားနဲ႔ လွီး .. ေရေဆးၿပီး ေၾကာ္ပါတယ္။ လူမ်ားေတာ့ ကန္စြန္းကုုိ ထြင္ေနရင္ ၿပီးမွာမဟုုတ္ေတာ့ပါဘူး …။
ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ … ကန္စြန္းနဲ႔ထမင္းေပါ့ ..အဲ့မွာ စတာပဲ ..ေရြးထြင္ထားတာမဟုုတ္ေတာ့ .. ကန္စြန္းထဲမွာ ျမက္လည္းပါတယ္ …။ ပုုိဆုုိတာက သဲေပါ့ …။ သဲတရွပ္ရွပ္နဲ႔ ကန္စြန္းရြက္ …။ ၀န္ႀကီးသား ၂ ေယာက္က ေၾကာ္ၿပီးသား ကန္စြန္းကုုိ ေရျပန္ေဆးၿပီး .. ျပန္ေၾကာ္ေကၽြးပါတယ္ ..။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ေတြကလည္း ျပန္စားတာပါပဲ …။
ဒီမွာ ေနာက္တမ်ဳိးက ေျပာင္း …။ ေျပာင္းဆုုိတာ ဟုုိျပဳတ္စား၊ ေလွာ္စားတဲ့ ေျပာင္းမဟုုတ္ပါဘူး ..။ ေနာက္ ေကာ္လုုပ္တဲ့ ေျပာင္းလဲ မဟုုတ္ဘူး …။ အဖုုိးတန္ .. ေဘဘီကြမ္းေလးေတြပါပဲ …။ ေဘဘီကြမ္းဆုုိေတာ့ သိတယ္မလား ..လက္ညွဳိးေလာက္ လက္မေလာက္ေလးေတြကုုိ ဟင္းရြက္စုုံေတြထဲမွာ ထည့္ေၾကာ္တာ … စားေကာင္းပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေနာက္စုုိက္ပ်ဳိးေရး၀န္ႀကီးေပါက္စ လက္ေထာက္တေယာက္ရွိတယ္ … ယုုံတဲ့သူကလည္း ယုုံပါတယ္။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔လည္း ယုုံပါတယ္ ..အားလည္းကုုိးပါတယ္ .. မကုုိးလုုိ႔လည္း မရဘူးေလ .. လယ္ယာကုုိင္းကၽြန္းအလုုပ္ဆုုိတာ လြယ္တာမွတ္လုုိ႔ .. ဟဲဟဲ …။
သူက ေအာင္ဘညဳိ (ကဗ်ာဆရာေအာင္ဘညဳိမဟုုတ္ပါ) … ။ မေအးေအးမြန္ (ေနာ္ေ၀)၊ မေအးေအးေအာင္ (အေမရိကား) တုုိ႔ရဲ႕ေမာင္ ..။
ေဘဘီကြမ္းေတြကုုိၾကည့္ ..ေျပာင္းဖူးေလးေတြက လက္ေတာက္ေလာက္ေလးေတြဆုုိေတာ့ မရေသးဘူး …နဲနဲႀကီးေအာင္ေစာင့္ေပါ့ … ေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေဘဘီကြန္းက အရုုိးေလးေတြတြန္ၿပီး ရင့္သံေလးေပးလာတယ္ .. ။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔လည္း .. ေဘဘီကြမ္းမွန္း ဘာမွန္းသိတာမဟုုတ္ဘူး …။
(မွားခ်က္က ေနာင္မ်ားမွာလည္း မုုန္႔လာဥနီပင္ေတြကုုိ နံနံပင္ေအာက္ေမ့ၿပီး စုုိက္ …။ ၀ုုိင္းေျပာတဲ့သူေတြကလည္း ဒါ ရွမ္းမ်ဳိးဆုုိေတာ့ အဟုုတ္မွတ္တာကုုိး …။ ဥေတြက ေအာက္က မတက္ေသးဘူး … နံနံရြက္နဲ႔ တူတဲ့ မုုန္လာဥနီရြက္ေတြကုုိ … ငါးဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္လုုိက္ ..ပဲဟင္းထဲ ထည့္ခ်က္လုုိက္နဲ႔ … မေသၾကတာပဲ ကံအလြန္ေကာင္း)
အဲ့ ..ခုုနေဘဘီကြမ္းေတြေပါ့ … အဲ့ဒီ ၀န္ႀကီးေပါက္စ လက္ေထာက္က ရင့္ေနတဲ့ စဥ့္ရုုိးေတြေရာ အကုုန္ ပါးပါးလွီးၿပီး ေၾကာ္တာေပါ့ …။ ေဘဘီကြမ္းဆုုိတာ စဥ္းရုုိးပါမက်န္စားရတဲ့အမ်ဳိးကုုိး …။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔လည္း စားၾကပါတယ္ …။ ဒါေပမယ့္ ခုုိးလုုိ႔ ခုုလုုေပါ့ …။
……………
အသားနံ႕ ကင္းတဲ့ေနေတြမွာ
တစ္ဗူး (၁၀) ဘတ္တန္ ေရသန္႔ဗူးထဲက
ပုိးေလာက္လန္းေတြခမ်ာ..
မေနတတ္ မထုိင္တတ္နဲ႕
မခ်ိတင္ကဲ
စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ က်လုိ႔ …။
ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ဆီက လူလည္းမ်ားတယ္ …။ ေႏြဘက္ဆုုိ အရမ္းပူ ..ေရကလည္း အရမ္းငတ္ေပါ့ …။ လူမ်ားေတာ့ ေရသန္႔ဖုုိးမတတ္ႏုုိင္ေတာ့ဘူး …။ ေနာက္ဆုုံး ဘယ္သူကၾကံလုုိက္တယ္မသိဘူး …။
က်ေနာ္ထင္ ကုုိေစာထူး (သူက ဆီြဒင္မွာ .. ဆံထုုံးေနာက္ ေယာင္ပါသြားတာ။ ဒီမွာတုုန္းကေတာ့ သူ႔ညီ ဒီထူးနဲ႔ေမာင္ဘညႊန္႔ကုုိ တေန႔ ၁၀ ဘတ္ အားေလးလ်ွာေလးေဆးေပးခဲ့သူေပါ့) … ေမာင္ေ၀ယံလား (သူက အေမရိကားမွာ ..ခုု သားေလးတေယာက္နဲ႔ ဆူရွီသူေဌးလုုပ္ေနတယ္။ ေနာက္ ေမာင္ဘညႊန္႔ရဲ႕ဂရပ္ဖစ္ဆရာရင္းေပါ့။ ေနာက္ အာေလးလွ်ာေလးေဆးမ်ားေလးလည္း ၀ယ္တုုိက္ရွာပါတယ္) … ေနာက္ ကုုိၿငိမ္းခ်မ္းလား …(သူလည္း အခုု အေမရိကားမွာ … ေလးေအာက္အတြက္ ကုုိယ္ဖိရင္ဖိ ဆဲၿပီး ၂ ရက္တာ သင္ေပးသြားခဲ့သူ ..။ လက္ဦးဆရာတဦးပဲ) …
သူတုုိ႔ထဲက တေယာက္ေယာက္စလုုိက္ပုုံရတယ္ …။ ေရသန္႔ေတြေနရာမွာ မုုိးေရေတြ ၀င္လာတာ … ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔လည္း မသိပါဘူး ..။ ရြာက သူႀကီးအဘုုိးႀကီးကလည္း စိတ္ေကာင္းတယ္ …။ လူေတြက မ်ား .. စားစရာကမရွိဆုုိေတာ့ … သနားတယ္ထင္ပါတယ္ .. သူ႔အိမ္မွာေလွာင္ထားတဲ့ ေရအုုိးႀကီးထဲက မုုိးေရေတြကုုိ … အခမဲ့ ေသာက္ေရအျဖစ္ ေပးသနားလုုိက္တယ္ …။ လာထားေပါ့ …။
ပင္တုုိင္ေရထမ္းသမားေတြကေတာ့ .. ကုုိၿငိမ္းခ်မ္း၊ ဒီထူးနဲ႔ က်ေနာ္ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ပါပဲ …။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ပထမမသိပါဘူး ..။ ေရသန္႔ပဲ ထင္တာကုိး …။ ေနာက္ပုိင္း .. မုိးေရဆုိေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း ..သြပ္တံစက္ၿမိတ္က လာရ တာေလ …။ ၀ါက်င့္က်င့္အေရာင္ေလး စေျပာင္းလာတယ္ …။ ဗူးေၾကာင့္ေပါ့ .. ဗူးမသန္႔တာ …။ ေနာက္ ၁ ရက္ေလာက္ ေနေတာ့ .. ပုိးေလာက္လန္းေလးေတြ ေရးကူးေနတယ္ဗ်ာ …။ အဲ့ေန႔က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ..ဗုိက္ေအာင့္ကုန္ၾကတယ္ …။
…………………….
ေဟ့ ..ပုလင္းေတြသာကုန္သြားမယ္
ေလးဖက္ျမင္မ်က္လုံးနဲ႔
အိမ္ေျပးတစ္ေယာက္ရဲ႕
အာခိလိ ပုံျပင္ကေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွဆုံးမွာမဟုတ္ဘူး …။
ဖေနာင့္မွာ အားနည္းခ်က္ရွိတယ္ဆုိလုိ႔
ကုိယ့္ဖေနာင့္ကုိယ္ေတာင္
ဒီေျမႀကီးေပၚ ရဲရဲ မနင္းရဲဘူး…။
တကယ္ပဲ ပုလင္းေတြသာကုန္သြားေစရမယ္ ..လူကေတာ့ဗ်ာ …ပုံ႔ပုံ႔ေလး ..ငုတ္တုတ္ေလး …။ ကုိေဖသက္နီ .. (ခုက ေနာ္ေ၀းမွာ) …။ အိမ္ေျပးမင္းသား …။ ေဇာ္မုိးေ၀က ဒုိင္ခံလာပုိ႔တယ္ …။ ေဇာ္မုိးေ၀ဆုိတာ မေမာ္ (မေမာ္ဆုိတာလည္း ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔ ရုံးနဲ႔ သိပ္မစိမ္းဘူး … သူတုိ႔ေကာင္းမႈေၾကာင့္သာ .. အသားေတြ ငါးေတြ စားရတာ) တူ ..။ အဲ့တုန္းက အေပါင္းအသင္းက (အမွန္က ငယ္ေသးတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွာ ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔နဲ႔ တြဲမေသာက္ဘူး။ ေနာက္ပုိင္းမွသာ) ေလးေယာက္ပဲ .. ဒီထူး (နယူးဇီလန္)၊ သန္းထြန္းေအာင္ (အေမရိကား .. အဲန္အယ္လ္ဒီအယ္လ္ေအ ဥကၠဌ ဦးတင္ေအာင္သား အလတ္)၊ ေဇာ္မုိးေ၀ (ခု ေနာ္ေ၀ဂ်ီယံ)၊ ေနာက္ ေမာင္ဘညႊန္႔ (ဗမာႏုိင္ငံသား .. ေလာေလာဆယ္လည္း ဗမာမွတ္ပုံတင္တခုပဲရွိလုိ႔ပါ)…။
ကုိေဖသက္နီေရာက္တဲ့ အဲ့ညကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ …။ တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ ဦးခင္လြန္းတုိ႔ ..ဒီဇုိင္နာ ကုိေမာင္ဦးတုိ႔နဲ႔ တပြဲတလမ္းသြားႏႊဲလုိက္ေသးတယ္ထင္တယ္။
အရင္ ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔လုိ ခ်ာတိတ္ေတြနဲ႔ အတူတူေသာက္ခဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ည ဘယ္လုိျဖစ္တယ္မသိဘူး …။ ုျပန္လာေတာ့ ဆက္၀ုိင္းဖြဲ႕ေနၾကတာ ..။ အေပၚထပ္က ဦးဖုန္းေခၚ ဦးေအာင္ဖုန္းျမင့္ (ခုေတာ့ အေမရိကားထင္တယ္) .. သူ႔အိပ္ရာေဘးေလးမွာ …။
၀ုိင္းဖြဲ႕ေနတာက က်ေနာ္ ေမာင္ဘညႊန္႔ရယ္ …သန္းထြန္းေအာင္ရယ္ ..ကုိေက်ာ္ဇင္ဦး (ဦးတင္ေအာင္သားအႀကီး) သူတုိ႔နဲ႔ … ေနာက္ ကုိေဖသက္နီ …။ အရက္ကလည္းကုန္ .. ကုိေဖသက္နီရဲ႕ အာခိလိပုံျပင္ကလည္း လိပ္ပတ္ေတြကုိလည္လုိ႔ .. က်ေနာ္တုိ႔လည္း ကြဲကြဲေလးေတြ .. ေငးေငးငူငူေလးေတြေပါ့ … အသံကလည္း တုိးတုိးေျပာရတာ .. မေတာ္ ညႀကီး မင္းႀကီး မုိးႀကိဳးေတြပစ္မွာဆုိးရေသးတယ္ …။
လိပ္ပတ္ေတြလည္ရင္း ထပ္ေသာက္ခ်င္ … ထပ္ေသာက္ခ်င္ေတာ့ သန္းထြန္းေအာင္ကုိ ဆုိင္ကယ္ခုိးခုိင္းရတယ္ …။ ဆုိင္ကယ္ေသာ့ေတြမွန္သမွ်က အယ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ျခင္ေထာင္ႀကိဳးေအာက္မွာ …။(ေသာ့ ခုိးပုံခုိးနည္း ေနာက္မွ ေျပာျပေတာ့မယ္) အဲ့အခ်ိန္က ဆုိင္ကယ္ ၂ စီးပဲရွိတယ္ ..တစီးက လယ္ထဲဆင္းဖုိ႔ ..တစီးက ၿမိဳ႕ထဲသြားဖုိ႔ေပါ့ …။ ၿမိဳ႕ထဲသြားတဲ့ဆုိင္ကယ္ကုိခုိး .. ရပီဆုိေတာ့ ၂ ေယာက္သား ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ေပါ့ .. အာခိလိပုံျပင္ကုိလည္း ဒါနဲ႔မွ အဆုံးသတ္လုိ႔ရမွာကုိး …။
ၿမိဳ႕ထဲေရးရာကၽြမ္းက်င္သူ …သန္းထြန္းေအာင္ (အဲ့အခ်ိန္ ဒီေကာင္က အယ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ညာလက္ရုံးလား ဘယ္လက္ရုံးလား မသိဘူး) ေနာက္မွာ အရက္ဖုိးေလးကုိင္ၿပီး ..ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ …. ကုိေဖသက္နီရဲ႕ အာခိလိပုံျပင္ကုိ ဆက္နားေထာင္လုိက္ဦးမယ္ေပါ့ … သူေရာက္တုန္းခဏ .. အနီေလး ဘာေလးဆြဲရတာဆုိေတာ့ …။ ၀ီရိယေတြ ေကာင္းေနၾကတာ …။
ေနာက္ေန႔မနက္ … ဖေနာင့္နဲ႔ အေပါက္မခံရဖုိ႔ကုိလည္း လုပ္ရဦးမယ္ …။ ဘာပဲေျပာေျပာ အယ္ခ်ဳပ္ နားစြင့္ေနမွာေတာ့ က်ိမ္းေသတယ္ …။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားတယ္ …။
ဆက္လက္ေရးပါဦးမည္ …။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
