>
လက္သည္းျခစ္ရာေကာလိယ တင္ၿမိဳင္စိုး
ၾသဂုတ္ ၂၀၊၂၀၁၀
ၾသဂုတ္ ၂၀၊၂၀၁၀
အခန္း(၁)
သစ္ရြက္ေတြက ေလထဲမွာ ဝဲပ်ံေနတယ္။ ငွက္ေတြကလည္း ေပါ့ပါးေနလိုက္တာ … သစ္ရြက္ေတြလိုပဲ။ ေတးေတြဆိုၿပီး ေသာ့ခတ္ခံရျခင္းမရွိတဲ႔ ရွင္သန္မႈနဲ႔ ဘဝရဲ႕လြတ္လပ္မႈကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ႀကီး အသံုးခ်ေနလိုက္ ၾကတာ …။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ငွက္ေတြရဲ႕လြတ္လပ္မႈကို ခုန္အုပ္ဖို႔ေခ်ာင္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုက္ရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေလး ဖိုး႐ႈပ္ကေတာ႔ တကယ့္ မုဆိုးဟန္နဲ႔ ငွက္ကို ေခ်ာင္းေနတယ္ … …။
“ေဟ႔ေကာင္ ဖိုး႐ႈပ္၊ မင္း မစြံပါဘူးကြာ”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို လွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ႔ တခ်က္ျပန္ၾကည့္ၿပီး သူ႔မ်က္လံုးနဲ႔ အာ႐ံုက မူလေနရာဆီပဲ ျပန္ႏွစ္ ထားလိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အခန္းထဲက အသံတသံက ဖိုး႐ႈပ္ရဲ႕အာ႐ံုေတြကို ေနရာေျပာင္းသြားေစတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
