ကဲ ဘာတဲ့ ဒါလား ဒီကေန႔ကဗ်ာ
ႏိုုင္ဦးညဳိ (ဖုုိးဇီး႐ုုိး)
ဇြန္ ၁၅၊ ၂၀၁၃
ကဗ်ာ
ကဗ်ာတပုဒ္
ေရးမယ္ႀကံလိုက္ရင္း
ဒါ ဒါဘဲ ေပၚလာတယ္
စဥ္းစား လိုက္ရင္း
ဒါ ဒါဘဲ ေပၚလာတယ္
ဆက္ေတြး မရ
ဆက္ေရး မရ
ရတာ ေရးခ်၊
အရႈတ္ထုပ္ေတြ
တထုပ္ၿပီးတထုပ္
လူသစ္တန္းေတြလဲပါရဲ႕
လူအေဟာင္းေတြက
ပိုလို႔ေတာင္
မ်ားမ်ား
လာသလားလို႔၊
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က
သံေယာဇဥ္ဆိုတာနဲ႔
မွ်ဥ္းၾကည့္
တဲတဲေလးမွ
တဲတဲေလး
က်န္ေတာ့တယ္၊
ဒီလိုဒီလိုလူေတြ
သံုးေသာင္းေလာက္
ဆန္႔တယ္ဆိုတဲ့
သေဘၤာႀကီးနဲ႔
ေခါက္တံု႔ေခါက္ၿပန္သယ္သြား
ကုန္ႏိုင္ပါ့မလား၊
ဒါကိုဘဲ
ကမၻာမွာ
ၿမန္မာကြလို႔
လက္ခေမာင္းေတြ
တေၿဖာင္းေၿဖာင္းခတ္ၿပၾက
ပလီစိေခ်ာက္ခ်က္
ဝီစီေတြ
တရႊီရႊီမႈတ္ၿပၾက၊
အိမ္ဦးခန္းကို
ေနာက္ေဖးေပါက္က
တက္လာတဲ့သူေတြ
ခန္႔ခန္႔ႀကီး
ထိုင္ၿပၾက၊
ေနရာမရရွာသူေတြကလည္း
လူးလဲေနရာရွာၾက
ရၿပီးသူေတြကလည္း
ေၿခထိုးၿပီးခံၾက၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ဇာတ္ေၾကာရွည္
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
အႏွိမ္ခံ
တခ်ိဳ႕ကလည္း
နပိန္ကန္၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
အေမွာင္လႊမ္း
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ဂေယာင္ဂတမ္း၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ေမွာက္ရက္လဲ
တခ်ိဳ႕ကလည္း
အရွက္ကြဲ၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ေမးေငါ့
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ေၿပးေဆာ့၊
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ေဇာက္ထုိးကၽြမ္းျပန္
တခ်ိဳ႕ကလည္း
ေဇာက္ထုိးမုိးေမွ်ာ္၊
ေၿခာက္လိုက္လို႔
ေၾကာက္သြားတဲ့သူ
ေၿမာက္လိုက္လို႔
ေရာက္သြားတဲ့သူ
ဤဇမၺဴမွာ
ဒီလူကို
မွီမဲ့သူမ်ား
မရွိေတာ့ေလသလား၊
ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္ငါးမွာ
ငါသာလွ်င္
ရွင္ဘုရင္
ၿဖစ္ေစေရာ့၊
ကဲ လာဟဲ့
ဘာတဲ့
အသက္တရာ
အနာမရွိ
ဟတ္ခ်ိဳး
ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
