(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၄၈၊ ဇြန္လ ၆ ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈/၃၂)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္ (၂၄)
ေအာင္ဒင္၊ ဇြန္ ၁၈၊ ၂၀၁၃
အပိုင္း (၂၄) လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ မတရားေသာဥပေဒမ်ား ဖ်က္သိမ္းေရး (ဃ)
မေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ဥပေဒဖ်က္သိမ္းရန္ၾကိဳးပမ္းမႈမ်ား
တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားနဲ႕ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီအမတ္မ်ားက အမ်ားစုလႊမ္းမိုးထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြ ရုတ္သိမ္းေရး သို႕မဟုတ္ ျပင္ဆင္ေရး စိုက္လိုက္မတ္တပ္ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ကို ထူးထူးျခားျခားေတြ႕ရပါတယ္၊ အဲဒီပုဂိၢဳလ္ကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီပါတီသစ္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ သဃၤန္းကြၽန္းျမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႕ျဖစ္ပါတယ္၊ သူ႕ရဲ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးပမ္းမႈေတြဟာ ေအာင္ျမင္မႈအျပည့္အဝမရွိေသးေပမည့္ တိုးတက္မႈတစ္စံုတစ္ရာေတြ႕ျမင္ရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဦးသိန္းညြန္႕ရဲ့ တာဝန္သိသိအားထုတ္မႈကို ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳရမွာပါ၊
ပထမအၾကိမ္ၾကိဳးစားမႈ
ပထမအၾကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဒုတိယပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ ဦးသိန္းညြန္႕က “၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ အေရးေပၚစီမံမႈအက္ဥပေဒ” ကို ဖ်က္သိမ္းရန္အဆိုကို တင္သြင္းခဲ့ျပီး မဲခြဲဆုံးျဖတ္တဲ့အခါ အေရးနိမ့္သြားခဲ့ပါတယ္၊
ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းတဲ့ “အေရးေပၚစီမံမႈအက္ဥပေဒ ဖ်က္သိမ္းေရး ဥပေဒၾကမ္း” ကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ၃၀ရက္ေန႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္္အစည္းအေဝးမွာ မဲခြဲဆုံးျဖတ္တဲ့အခါ အစည္းအေဝးတက္သူ ၃၈၅ဦးရွိတဲ့အနက္ ဦးသိန္းညြန္႕အပါအဝင္ (၈) ဦးပဲေထာက္ခံမဲေပးျပီး တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားလုံးနဲ႕ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီကိုယ္စားလွယ္မ်ား စုစုေပါင္း (၃၃၆) ဦးက ကန္႕ကြက္မဲေပးခဲ့ၾကပါတယ္၊ ၾကားေနသူက ၄၁ ဦးရွိတယ္လို႕ သိရပါတယ္၊ အေရးနိမ့္ခဲ့ဦးေတာ့၊ တာဝန္သိသိနဲ႕ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းညြန္႕နဲ႕ ေထာက္ခံသူမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါတီက ေဒါက္တာသန္းဝင္းနဲ႕ ဦးခိုင္ေမာင္ရည္၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားဒီမိုကေရစီပါတီမွ ေဒၚနန္းဝါႏု၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီပါတီသစ္မွ ဦးၾကည္ညြန္႕၊ ခ်င္းအမ်ိဳးသားပါတီမွ ေဒၚဇာတလဲမ္း၊ မြန္ေဒသလုံးဆိုင္ရာဒီမိုကေရစီပါတီမွ ေဒၚမိျမင့္သန္းတို႕ကို ေလးေလးစားစားအသိအမွတ္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊
ဒုတိယအၾကိမ္ၾကိဳးပမ္းမႈ
ဥပေဒတစ္ခုလုံးပယ္ဖ်က္ဖို႕ၾကိဳးစားတာ မေအာင္ျမင္တဲ့ေနာက္ ဦးသိန္းညြန္႕က ဒီဥပေဒထဲက ပုဒ္မ ၅(င) နဲ႕ ၅ (ည) ႏွစ္ခုကိုသာ ဖ်က္သိမ္းေရးအဆိုျပဳတဲ့ “အေရးေပၚစီမံမႈအက္ဥပေဒ (အက္ဥပေဒအမွတ္ ၁၇/၅၀) ကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒၾကမ္း” အား ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ စတုတၳအၾကိမ္ပံုမွန္အစည္းအေဝး ဒႆမေန႕ (၂၀၁၂ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၇ ရက္ေန႕) မွာ တင္သြင္းပါေသးတယ္၊ ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို လက္ခံေဆြးေႏြးဖို႕ ရွမ္းျပည္နယ္ ကြမ္ဟိန္းျမိဳ႕နယ္ မဲဆနၵနယ္မွ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚနန္းဝါႏုက ေထာက္ခံျပီး တာဝန္ရွိတဲ့ ဝန္ၾကီး႒ာနျဖစ္တဲ့ ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီး႒ာနက လက္ခံေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူတဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းက ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီသို႕ လႊဲအပ္ေၾကာင္းေၾကညာတယ္လို႕ သိရပါတယ္၊ အဲဒီေန႕မွာပဲ ဦးသိန္းညြန္႕ကပဲ “မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒ (၁၉၀၈ ခုႏွစ္၊ အိနိၵယအက္ဥပေဒ ၁၄) ကိုရုတ္သိမ္းသည့္ဥပေဒၾကမ္း” ကို တင္သြင္းျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က လက္ခံေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူျပီး လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအရ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီထံ လႊဲအပ္ခဲ့ပါတယ္၊
အဲဒီေနာက္ (၇) လေက်ာ္ၾကာျပီးမွ ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းႏွစ္ခုထဲက “မတရားသင္းမ်ားအက္ဥပေဒ (၁၉၀၈ခုႏွစ္ အိနိၵယအက္ဥပေဒ-၁၄) ကို ရုပ္သိမ္းသည့္ဥပေဒၾကမ္း” ကို ပထမအၾကိမ္ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝး ရဲ့ ၂၀ရက္ေျမာက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန႕မွာ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္၊ အဲဒီအစည္းအေဝးမွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠၠ႒က လႊဲေျပာင္းေပးတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို ေလ့လာသုံးသပ္ရတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီရဲ့ အဖြဲ႕ဝင္ ဦးဘရွိန္က သူတို႕ေကာ္မီတီရဲ့ သုံးသပ္ခ်က္ကို တင္သြင္းပါတယ္၊ ဒီေကာ္မီတီက ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ဥပေဒေရးရာေကာ္မီတီ၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မီတီ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ ဥပေဒေရးရာႏွင့္ အထူးကိစၥရပ္မ်ားေလ့လာဆန္းစစ္သုံးသပ္ေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားနဲ႕ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးျပီး ရရွိလာတဲ့အၾကံျပဳခ်က္အျဖစ္ “မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒကို ယခုအခ်ိန္ကာလ၌ ရုပ္သိမ္းရန္မသင့္ေသးေၾကာင္း၊ သို႕ရာတြင္ ဤဥပေဒေၾကာင့္ မတရားနစ္နာဆုံးရွုံးမႈမ်ား မျဖစ္ပြါးေစရန္အတြက္ ျပင္ဆင္သင့္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားကို ထည့္သြင္းျပ႒န္းႏိုင္ရန္ မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒအျဖစ္သာ တင္သြင္းေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း” လႊတ္ေတာ္သို႕တင္ျပပါတယ္၊ ဒီလို ေကာ္မီတီရဲ့ တင္ျပခ်က္ကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ သေဘာထားကို ေတာင္းခံတဲ့အခါ ကန္႕ကြက္သူမရွိတဲ့အတြက္ ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းတဲ့ “မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒကို ရုပ္သိမ္းသည့္ဥပေဒၾကမ္း” ကို ျပ႒န္းရန္မသင့္ေၾကာင္းနဲ႕ “မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒၾကမ္း” အျဖစ္ျပန္လည္တင္သြင္းရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္၊
ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီက ေလ့လာသုံးသပ္ေနတဲ့ ဦးသိန္းညြန္႕တင္သြင္းထားတဲ့ “အေရးေပၚစီမံမႈအက္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒၾကမ္း” ကိုေတာ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီက အစီရင္ခံတင္ျပတာ၊ မဲခြဲဆုံးျဖတ္တာ မေတြ႕ရပါ၊ ျပန္လည္က်င္းပမည့္ သတၱမပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးလိမ့္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္၊
ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေ႒း၏ ၾကိဳးပမ္းမႈ
အဲဒီေနာက္ ဆက္လက္က်င္းပတဲ့ ပထမအၾကိမ္ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္၊ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝး၊ ၂၄ရက္ေျမာက္ေန႕၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္ မတ္လ ၈ရက္ေန႕မွာ အင္းေတာ္မဲဆနၵနယ္က ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေ႒းက “မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒၾကမ္း” ကို လက္ခံေဆြးေႏြးရန္အဆိုတင္သြင္းပါတယ္၊
ထူးျခားမႈတစ္ခုအေနနဲ႕ ေျပာရမွာက ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေ႒းဟာ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ပါ၊ သူ႕ရဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကေတာ့ ၁၉၀၈ခုႏွစ္ မတရားအသင္းမ်ားအက္ဥပေဒရဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေပးပုဒ္မမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ပုဒ္မ ၁၇ (၁) နဲ႕ ပုဒ္မ ၁၇ (၂) နဲ႕ ပုဒ္မ ၁၈ တို႕ရဲ့ေနာက္မွာ ပုဒ္မ ၁၉ ဆိုျပီး ျဖည့္စြက္တာပါ၊ အဲဒီ ျဖည့္စြက္ခ်က္ကေတာ့ “ပုဒ္မ ၁၉၊ ဤဥပေဒတြင္ မည္သို႕ပင္ ျပ႒န္းပါရွိေစကာမူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ျဖစ္ေစ မိမိ၏ ေန႕စဥ္ပံုမွန္စားေသာက္သြားလာလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏အသက္ေဘးအနၲရာယ္ကို ရုတ္ခ်ည္းေၾကာက္ရြံ႕ရသည့္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မတရားအသင္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ပါတ္သက္ေဆာင္ရြက္ရျခင္းသည္ ဤဥပေဒအရ ျပ႒န္းသည့္ျပစ္မႈမ်ားတြင္အက်ဳံးမဝင္ဟု မွတ္ယူရမည့္အျပင္ တရားစြဲဆိုျခင္းမခံထိုက္ေစရ၊” ျဖစ္ပါတယ္၊
ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေ႒းရဲ့ တင္ျပခ်က္မွာ “ဒီေန႕ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ျပည္သူမ်ားဟာ လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူေတြရွိေနတဲ့ေဒသမွာ မလြဲမေရွာင္သာ ေနထိုင္ၾကရမည့္ အေနအထားရွိပါတယ္၊ ျပည္သူေတြဟာ နီးရာဓားကို ေၾကာက္ၾကရတယ္၊ ဒီေတာ့ကာ မတရားအသင္းအျဖစ္ ေၾကညာထားျခင္းခံရတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားရဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ကူညီေနရတဲ့ ဘဝမ်ိဳးေတြကို ေရာက္တယ္၊ နီးရာဓားကို ေၾကာက္ရတဲ့အတြက္ ရိကၡာေတာင္းရင္ေပးရတယ္၊ ေငြေကာက္ခံရင္ေဆာင္ၾကရတယ္၊ ဒီအခါမွာ အထက္က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ဒီဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၇ (၁) အရအက်ဳံးဝင္ေနတဲ့အခါ ဒီပုဒ္မဟာ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ့ ေန႕စဥ္ဘဝ၊ စားေသာက္ေနထိုင္မႈကို အကာအကြယ္ေပး႐ံုမဟုတ္ေတာ့ပဲနဲ႕ ျပည္သူေတြကို ဒုကၡေပးတဲ့ ဥပေဒပုဒ္မ မတရားအသင္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၇ (၁) ဆိုတာျဖစ္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္” ဆိုျပီး သူကိုယ္တိုင္ ၁၉၉၅ခုႏွစ္က ဖားကန္႕ရတနာေျမကိုသြားတဲ့အခါမွာ လံုးခင္းျမိဳ႕နယ္ကို ျဖတ္သန္းဖို႕အတြက္ လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားထံက ေမွာ္နင္းလက္မွတ္လို႕ေခၚတဲ့ ျဖတ္သန္းခြင့္လက္မွတ္ကို သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေငြေၾကးေပးဝယ္ယူျဖတ္သန္းခဲ့ရပံုကို နမူနာအျဖစ္တင္ျပပါတယ္၊
ဦးေက်ာ္ႏိုင္ေ႒းရဲ့ ဥပေဒၾကမ္းတင္သြင္းတာကို ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္ပါတီက ရွမ္းျပည္နယ္ မိုင္းရယ္မဲဆနၵနယ္ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိုင္းသီဟေက်ာ္ (ေခၚ) ဦးစိုင္းဟပ္က လႊတ္ေတာ္မွ လက္ခံေဆြးေႏြးရန္ ေထာက္ခံတင္ျပပါတယ္၊ အဲဒီေနာက္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ဒီဥပေဒၾကမ္းကို လက္ခံေဆြးေႏြးရန္သင့္၊ မသင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ဆနၵကို ေတာင္းခံရာမွာ ကန္႕ကြက္သူမရွိတဲ့အတြက္ ဒီဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီထံ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္၊ ဒီေတာ့ ျပန္လည္က်င္းပမည့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ သတၱမပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီက ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္ေတြကို တင္ျပျပီး ဒီဥပေဒၾကမ္းရဲ့ ကံၾကမၼာကို ဆုံးျဖတ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္၊
ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုရဲ့ ခရီး
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒတစ္ခုအတည္ျပဳဖို႕အတြက္ စတင္တင္သြင္းခ်ိန္ကေန ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခ်ိန္အထိ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္္ ၾကာျမင့္ပါတယ္၊ ဥပေဒျပ႒န္းရာလုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္က ဒီလိုပါ၊
လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ရွိတဲ့အထဲက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို စတယ္ဆိုပါစို႕၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ (လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းအစည္းအေဝး) ၌သာ တင္သြင္းဆုံးျဖတ္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ျပ႒န္းထားသည့္ကိစၥရပ္မ်ားမွအပ က်န္ကိစၥမ်ားႏွင့္ စပ္လ်င္းေသာ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္သို႕တင္သြင္းခြင့္ရွိပါတယ္၊ အဲဒီ ဥပေဒၾကမ္းတင္သြင္းမႈကို အနည္းဆုံး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ေထာက္ခံတယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားလုံးရဲ့ သေဘာထားကိုရယူပါတယ္၊ အမ်ားစုက မေထာက္ခံရင္ အဲဒီအဆင့္မွာပဲ ဥပေဒၾကမ္းအေရးနိမ့္ပါေတာ့တယ္၊ အမ်ားစုက လက္ခံေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္း ေထာက္ခံၾကရင္ေတာ့ အဲဒီဥပေဒၾကမ္းကို ေလ့လာသုံးသပ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ကို ျပန္လည္တင္ျပီဖို႕ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီသို႕ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က လႊဲေျပာင္းေပးပါတယ္၊
ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီကလည္း ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို ေလ့လာသုံးသပ္ဖို႕ အနည္းဆုံး သုံးလ နဲ႕ ေျခာက္လေလာက္ အခ်ိန္ယူတတ္ပါတယ္၊
ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီက ေလ့လာသုံးသပ္ျပီးေတာ့ ေကာ္မီတီရဲ့ ေတြ႕ရွိခ်က္နဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ေတြကို လႊတ္ေတာ္သို႕ ျပန္လည္တင္ျပပါတယ္၊ ေကာ္မီတီရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ေတြကေတာ့ ဥပေဒၾကမ္းကို မျပင္ဆင္ပဲ အရွိအတိုင္း အတည္ျပဳသင့္ေၾကာင္းေထာက္ခံတာ၊ သို႕မဟုတ္ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားျဖည့္စြက္ဖို႕အၾကံေပးတာ၊ သို႕မဟုတ္ ဥပေဒၾကမ္းကို အတည္ျပဳဖို႕ မသင့္လို႕ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းဖို႕ အၾကံေပးတာ၊ စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မီတီရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ကို အေျခခံျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ သေဘာထားရယူျပီး ဥပေဒၾကမ္းကို အတည္ျပဳသင့္၊မျပဳသင့္ ဆုံးျဖတ္ပါတယ္၊ အဲဒီအဆင့္မွာ မူလဥပေဒၾကမ္းတင္သြင္းသူ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က ဥပေဒၾကမ္းကို ကိုယ္တိုင္ျပန္ရုပ္သိမ္းတာမ်ိဳးလဲ ရွိႏိုင္ပါတယ္၊ မရုပ္သိမ္းပဲ မဲခြဲလို႕ အမ်ားစုက မေထာက္ခံရင္ ဒီဥပေဒၾကမ္း ဇာတ္သိမ္းပါျပီ၊ ေထာက္ခံရင္ ဒီဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကို ပို႕ရပါတယ္၊ ဒီအဆင့္မွာ အမ်ားေထာက္ခံမဲရဖို႕ဆိုရာမွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ အမ်ားစုေနရာရထားတဲ့ ၾကန္႕ခိုင္ေရးပါတီကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ေထာက္ခံမႈရဖို႕ အင္မတန္အေရးၾကီးပါတယ္၊ ဆိုေတာ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အဆင့္မွာ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို အတည္ျပဳဖို႕ အနည္းဆုံး (၇) လေလာက္ ၾကာျမင့္ပါတယ္၊ အဲဒီမွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က အစည္းအေဝးမ်ားမွာ ေဆြးေႏြးရမည့္အခ်က္မ်ားကို ဆုံးျဖတ္တာမို႕ သူ႕ရဲ့ စိတ္ဆနၵအေပၚမူတည္ျပီး ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္ကို ေဆြးေႏြးဖို႕ ပိုျပီးျမန္ဆန္တာ၊ ပိုျပီးၾကံ့ၾကာတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္၊
အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ေပးပို႕လာတဲ့ အတည္ျပဳျပီးသားဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံ ခ်ျပျပီး ေဆြးေႏြးဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္၊ အဲဒီမွာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဆြးေႏြးၾက၊ ေဝဘန္ၾက၊ အၾကံျပဳၾကျပီး အရွိအတိုင္းအတည္ျပဳတာ၊ သို႕မဟုတ္ ကန္႕ကြက္ပယ္ခ်တာ၊ သို႕မဟုတ္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္သို႕ျပန္ပို႕တာစတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခုကို မဲခြဲဆုံးျဖတ္ပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္က ပယ္ခ်လိုက္တယ္ဆိုရင္ ဒီဥပေဒၾကမ္း ဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္ပါျပီ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ေပးပို႕တဲ့အတိုင္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကလည္း အတည္ျပဳတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီဥပေဒၾကမ္း ရွင္သန္ထေျမာက္ပါျပီး၊
အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္က ျပင္ဆင္ျပီးမွအတည္ျပဳတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးရပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႕လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကအတည္ျပဳထားတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကိုမွ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတထံေပးပို႕ရပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက လက္မွတ္ထိုးျပီး ဥပေဒအျဖစ္ထုတ္ျပန္ပါတယ္၊ တစ္ခါတစ္ရံ သမၼတက လက္မွတ္မထိုးပဲ ျပင္ဆင္ရန္အၾကံျပဳခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပန္ပို႕တာမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္၊ အဲဒါဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေခၚျပီး သမၼတရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္သုံးသပ္မဲခြဲဆုံးျဖတ္ၾကပါတယ္၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ သမၼတလက္မွတ္မထိုးတာေတာင္မွ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက အမ်ားစုမဲနဲ႕ အတည္ျပဳတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းဟာ ဥပေဒျဖစ္လာပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ အဲဒီလို ဥပေဒၾကမ္းကေန ဥပေဒျဖစ္လာဖို႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာျမင့္တတ္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကလည္း တစ္ႏွစ္မွ ၂လေလာက္ပဲ အလုပ္လုပ္တာမို႕ ဥပေဒမ်ားရဲ့ ခရီးဟာ ေဝးလြန္းလွပါတယ္၊
ဆက္ပါဦးမည္၊
ေလးစားစြာ၊
ေအာင္ဒင္
ေမလ ၁၃ရက္၊ ၂၀၁၃
ေမလ ၁၃ရက္၊ ၂၀၁၃
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ