> ေျပာျပစရာေတြလည္း တပုံႀကီး ရိွေသးတယ္ (အမွတ္ ၃၂၃)
မာမာေအး
ဧၿပီ ၃၊ ၂၀၁၀
ဦးဘသိန္း (ဓာတ္ပုံ – snapshot-news.com)ေသာတရွင္တို႔ေရ ဟိုေရွ႕တပတ္မွာ ရုပ္ရွင္သီခ်င္း သီခ်င္းတပုဒ္ကို ႀကိဳတင္ၿပီး တိုက္ဖို႔ ဂီတမႉးႀကီး ဦးဘသိန္းက စီမံခဲ့တာေၾကာင့္ မႏၲေလးက ဂီတေလာကသား တခ်ဳိ႕နဲ႔ အိမ္တအိမ္မွာ ဆံုဖို႔ရာ မအီမလယ္နဲ႔ ေရာက္သြားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ လူဆယ္ဦးေလာက္ပါပဲ။ ဦးေလးကိုဘသိန္းက ဦးစီးရတာမို႔ သူ႔ရဲ႕ သဂၤဟ အဖြဲ႔သားေတြ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ရွင္။
သီခ်င္းက မံုရြာၿမိဳ႕ကို ဖြဲ႔ထားတာပါ နာမည္က “သလႅာေရႊေျမ” တဲ့။ “မံုရြာ” ဟာ သလႅာဝတီလို႔ ေရွးတေခတ္ဆီက ေခၚခဲ့ၾကလို႔ “သလႅာဝတီၿမိဳ႕ေတာ္” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းမ်ဳိးလည္း ရွိခဲ့ၿပီးတာ ျဖစ္မွာပါပဲ။ အခု“သလႅာေရႊေျမ” သီခ်င္းကေတာ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို ဖြဲ႔တဲ့ “မႏၲေလးဆီသို႔” သီခ်င္းကို မေက်ာ္ႏိုင္ပါဘူး။ – သီခ်င္းရဲ႕သံစဥ္ နိမ့္ျမင့္ေတြဟာ ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္ ညီညြတ္ျခင္း မရွိေတာ့ – သီခ်င္းကို အသံျမႇင့္မယ္ ၾကံလိုက္ က်သြားလိုက္ ျဖစ္ေနတာကို သီခ်င္းတိုက္ရင္း ခံစားေနရပါတယ္။ မာေအးတို႔ ရန္ကုန္ ဂီတေလာကမွာကေတာ့ အဆိုေတာ္နဲ႔ key မကိုက္တာမ်ဳိး ျဖစ္လာရင္ – တီးဝိုင္း တာဝန္ခံက အဆိုေတာ္ အတြက္ တက္ႏိုင္ ဆင္းႏိုင္ ျမင့္ႏိုင္ နိမ့္ႏိုင္တဲ့ key ကို စမ္းသပ္ ေျပာင္းေပးတတ္တဲ့ အေလ့ ရွိတာကိုး။ key ေျပာင္းေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုရတာေပါ့။ အဲဒါကို ဆရာႀကီးတို႔ အုပ္စုက “ဟာသ” ဝိုင္းလုပ္ၾကတယ္ “ရန္ကုန္က နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္ပဲဟာ – ဘယ္ key နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ဆုိႏုိင္ရမွာေပါ့၊ အညာမွာေတာ့ စာေရးဆရာႀကိဳက္ key နဲ႔ပဲ ဆိုၾကရတာမို႔လို႔ မျပင္ေပးႏိုင္ပါဘူး” တဲ့ရွင္။ ဒါနဲ႔ စိတ္ပိန္ၿပီး ျပန္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။
မာေအးကလည္း ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ ရွိေသးတာေလ၊ ကိုယ့္ကို သက္သက္မဲ့ ခ်ဳိးတာလို႔ ကၽြဲၿမီး တိုခ်င္တာေပါ့။ ကဲ – ေနေပေစေတာ့ အသံသြင္းတဲ့ အခါက်မွ အလုပ္နဲ႔ ျပရတာေပါ့လို႔ ခ်ဳိထားေပးပါတယ္။ လူႀကီးေတြနဲ႔ ကေလးဆိုေတာ့ ဗမာ့ယဥ္ေက်းမႈအရ ႏႈတ္ပိတ္ထားရင္ ေကာင္းတာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ အသံသြင္းရက္ ေရာက္လာေတာ့ မႏၲေလးရုပ္ရွင္ ျခံႀကီးထဲမွာ အသံ သြင္းၾကတာေပါ့ရွင္။ အသံဖမ္း အင္ဂ်င္နီယာက ဦးထြန္းရီပါ။ မာေအးနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ မာေအးဆရာ ေစာင္းဦးဘသန္းနဲ႔ VOA အတြက္ USIS ရံုး အေပၚထပ္က အသံသြင္းခန္းမွာ အသံသြင္းၾကတဲ့အခါ အသံဖမ္းေပးေနက်မို႔ ျပႆနာ မရွိပါဘူး။ ျပႆနာက ဦးေလးကိုဘသိန္း။ သီခ်င္းကို အသံ ေသးေသး စူးစူး ေအာ္ဆိုမွ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ညာဥ္ ရွိေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ညာသံတင္တယ္ ဆိုတဲ့စကား ခ်စ္ေဆြတို႔ ၾကားဖူးတယ္ မို႔လား – အသံကို ျမွင့္ဆိုတာမ်ဳိးကို ေျပာတာပါ။ သီခ်င္းဆိုတာက ဘယ္ညာ လွည့္ပတ္ဆိုမွ လွတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။
ေအာ္လိုက္ရင္ အသံေသးသြားၿပီး မလွႏိုင္တာကို ဇြတ္ႀကီးခိုင္းလာေတာ့ စိတ္ညစ္တယ္။ ၾကာေတာ့ – ဒီလူႀကီး နားေအး ၿပီးတာပဲလို႔ သီခ်င္း တပုဒ္လံုး ဘယ္ကို မခ်ေတာ့ဘဲနဲ႔ ေအာ္ဆိုေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္အႀကိဳက္ဆုိပံု မဟုတ္ဘူး။ အသံက အာကာယံ ေရာက္ေနၿပီ။ နားေထာင္ၾကည့္ရင္ သိလိမ့္မယ္ေနာ္။
ခ်စ္ေဆြတို႔ ၾကားတဲ့ အသံ မစူးလြန္းဘူးလား – ဒါေၾကာင့္ မေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ေျပာရဦးမယ္ တိုက္ဆိုင္ေနလို႔ပါေနာ္။ အခု မာေအးက ဦးေလးကိုဘသိန္း သီခ်င္းေတြ ျပန္ေဖာ္ေျပာဖို႔ရာ လိုက္ရွာ စိစစ္ေနရင္း၊ ရႈတင္းတင္းနဲ႔ မိုက္ကရိုဖုန္း stand ေရွ႕မွာ ေဘးတဘက္ကို လည့္ၾကည့္ေနတဲ့ အေနအထားနဲ႔ ဓာတ္ပံုတပံုေတြ႔တယ္။ ခ်ဳိေတးရွင္တိုက္က ထုတ္တဲ့ “ေတးညြန္႔” သီခ်င္းစာအုပ္မွာေပါ့။ အဲဒါ “သလႅာ” သီခ်င္း သြင္းၾကတုန္းက ဦးေလးကိုထြန္းရီ ရိုက္ေပးထားတဲ့ ပံုျဖစ္ေနလို႔ တိုက္ဆိုင္တယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ မာေအးရုပ္က ကင္မရာေရွ႕ ေရာက္ရင္ အလိုအေလ်ာက္ စပလိန္အျပံဳး ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ခုပံုက မာန္ထေနတဲ့ ရုပ္မို႔ အသိသာႀကီးပါ။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေဆာက္နဲ႔ထြင္း ဆိုတာမ်ဳိး ႀကံဳခဲ့ေလေတာ့ ဒီဆရာႀကီးကို ၿမိဳ႕မအသင္းက အကိုေတြ ေမာင္ေတြေလာက္ မရင္းႏွီးဘူး၊ မခင္ဘူးေပါ့ရွင္။
လူကို မခင္ေပမယ့္ သူေရးတဲ့ သီခ်င္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကို မာေအး ခင္ပါ ခ်စ္ပါတယ္။ “သံုးရာသီ” တို႔ “မိန္ရာသီ” တို႔ “ပန္းပုသူဇာ” တို႔ ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းထားလဲ။ ဦးေလးကိုဘသိန္း ေရးမွန္း မသိခင္က ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ေရးတာေတြ လို႔ ထင္တဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္လည္း ပါတာေပါ့ရွင္။ သူ႔ေနပံုႀကီးနဲ႔ သူ႕သီခ်င္းစာေတြနဲ႔သာ လမိုင္းမကပ္ သလိုပဲကိုး။ အမ်ဳိးမ်ဳိး သူ႔လက္ရာေတြ ရွိေပမယ့္ – ေကာင္းသေလာက္ မေပၚထင္ဘူးလို႔ ခံစားရပါတယ္ရွင္။ သီခ်င္းစာကို အသံ ထည့္တာလည္း သူလုပ္ေပးတတ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဦးသုခရဲ႕ “ဘဝသံသရာ” သီခ်င္း အသံဟာ ဦးဘသိန္း ရွာခဲ့တဲ့ ေတးသြားပါ။ ဓမၼေတး ဂႏၲဝင္ စာရင္းေပါက္ခဲ့ပါတယ္ရွင္။
(ေလာဘရယ္ ေဒါသရယ္ ေမာဟရယ္ အဝိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာတဲ့ ေပ်ာ္လိုက္ ရႊင္လိုက္ ငိုကာ ရယ္ကာ ဘယ္ဟာ မတည္ျမဲ ေဖာက္လြဲ ေဖာက္ျပန္ အေၾကာင္းခံ ကမၼသကာ xx)၂ xx
ေတြ႔ဆံုၾကံဳကြဲ ခရီးထဲ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ ဝိပၸလႅာ
(ျဖစ္ခ်င္တာေတြလည္း မျဖစ္ရပါ မျဖစ္ခ်င္တာလည္း ျဖစ္ရမွာ) ၂ xx
သံုးဆယ့္တဘံု ဝဋ္အတြင္းေရာက္လို႔ ကရြတ္ – ကင္း ေလွ်ာက္တဲ့ ေတးဘုမၼာ အဲဒါ အဲဒါ အဲဒါ ဘဝသံသရာ xx
[ မူရင္း – BBC ျမန္မာဌာန၊ BBCburmese.com ]
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
