>
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စာေပအႏုပညာ (၅၃)
သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ တင္းက်ပ္မႈမ်ား
ထိန္လင္း
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၉၊ ၂၀၁၀
ဧည့္စာရင္းဆိုတာ အာဏာရွင္ေတြက သူတို႔ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္သူေတြ ရွိခဲ့ရင္ အလြယ္တကူ ရွာေဖြႏိုင္ ဖမ္းဆီးႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားတဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း ျပည္သူလူထုကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္၊ တာဝန္ႀကီးေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့အစီအမံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ကာလေတြအတြင္း သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းသံဃာေတြအေပၚ တင္းက်ပ္တဲ့ ဝါဆိုသံဃာစာရင္း ေကာက္ယူမႈေတြဟာလည္း ဧည့္စာရင္းစနစ္လို တင္းက်ပ္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝါဆိုသံဃာစာရင္း ေကာက္ယူမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ပထမဆံုး တရားဝင္ညႊန္ၾကားခဲ့တာ မဆလ လက္ထက္ ၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေမလမွာ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ‘ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႔’ ရဲ႕ ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၈) မွာ အဲဒီလို စာရင္းေကာက္ယူဖို႔ ညႊန္ၾကားခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္က သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ျပည့္စံုတဲ့စာရင္း ရရွိေအာင္ ညႊန္ၾကားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ စာရင္းေကာက္ယူဖို႔ တာဝန္အပ္ႏွင္းခဲ့တာကလည္း ဗဟိုသံဃာ့ဝန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္မ်ားကိုယ္တိုင္၊ ဒါမွဟုတ္ အဲဒီဆရာေတာ္ေတြက တာဝန္ေပးထားတဲ့ ျပည္နယ္/တိုင္း သာသနာေရးမွဴးမ်ား၊ ၿမိဳ႔နယ္သာသနာေရးမွဴးမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ ၁ ႏွစ္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ‘ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႔’ ရဲ႕ ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၂၉) မွာေတာ့ “ၿမိဳ႔နယ္သံဃနာယကအဖြဲ႔ အသီးသီးသည္ ဝါဆိုသံဃာစာရင္း ေကာက္ယူရာ၌ က်ဴးေက်ာ္ေက်ာင္း၊ အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကားေက်ာင္း၊ ဘုရားတန္ေဆာင္း၊ ဇရပ္တို႔၌ ေနထိုင္ေသာ ရဟန္းသာမေဏမ်ားပါ မ¹ခြင္းမခ်န္ဘဲ ရဟန္းသာမေဏ မွန္သမွ် ဝါဆိုသံဃာစာရင္း၌ ထည့္သြင္းေကာက္ယူရန္ ျဖစ္ပါသည္” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္သူေတြကသာ စာရင္းေကာက္ယူရမယ္ ဆိုတဲ့ ျပင္ဆင္ထုတ္ျပန္တာမ်ဳိး မပါခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီတုန္းက ႀကိဳႀကိဳၾကားၾကားက ရဟန္းသာမေဏပါမက်န္ စာရင္းေကာက္ယူရမယ္ဆိုတဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္ဟာ ဒီကေန႔မွာေတာ့ ရဟန္းဘြဲ႔၊ လူနာမည္၊ မိဘအမည္ စသျဖင့္ ရဲစခန္းက လူဆိုးစာရင္း မွတ္တမ္းတင္သလိုကို တင္းက်ပ္တဲ့အေနအထားေတြနဲ႔ ေကာက္ယူစစ္ေဆးေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ မူရင္း ညႊန္ၾကားခ်က္က ဒီစာရင္းကို ၿမိဳ႔နယ္သံဃနာယကအဖြဲ႔ အသီးသီးက ေကာက္ယူရမယ္လို႔ ညႊန္ၾကားခဲ့ေပမယ့္ တျခားအာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေကာက္ယူေနတယ္ဆိုတာေတြကလည္း သဘာဝမက်တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြပါ။
မူရင္း ညႊန္ၾကားလႊာမ်ားကို ေလ့လာလိုသူေတြအေနနဲ႔ သာသနာေရးဦးစီးဌာနက ထုတ္ေဝတဲ့ ‘ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႔ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ား’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ‘ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႔’ရဲ႕ ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၁) ကေန (၉၂) အထိ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ညႊန္ၾကားလႊာ အမ်ားစုဟာ ဘာသာေရးနဲ႔ အဓိကပတ္သက္တဲ့ ညႊန္ၾကားလႊာေတြျဖစ္ေပမယ့္ တခ်ဳိ႔ေသာ ညႊန္ၾကားလႊာေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကလည္း လက္ရွိစစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာမွ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃ မဟာနာယက အဖြဲ႔’ရဲ႕ ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၈၂) မွာ ‘ရက္ပိုင္း လပိုင္းဝတ္တဲ့ ဒုလႅဘ ရဟန္း၊ သာမေဏ တို႔ကို ရက္ခ်ဳပ္အျပည့္အစံု ေရးသားၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းထိုင္/ေက်ာင္းတိုက္ နာယက ဆရာေတာ္ရဲ႕ မွန္ကန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ အေပၚမွာ ရပ္ကြက္/ၿမိဳ႔နယ္ သံဃနာယကအဖြဲ႔က ထပ္ဆင့္လက္မွတ္ထိုး ထုတ္ေပးထားရမယ္၊ အဲဒီ ရဟန္း သာမေဏ စာရင္းေတြကိုလည္း ျပဳစုၿပီး ေက်ာင္းတြင္း ျမင္သာတဲ့ေနရာမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားရမယ္’လို႔ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ အာဂႏၲဳဧည့္သည္စာရင္းကိုလည္း ေက်ာင္းထဲမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားဖို႔၊ မိတၱဴကို ရပ္ကြက္/ေက်းရြာ သံဃနာယက အဖြဲ႔ကို ေပးပို႔ဖို႔၊ ဧည့္သည္စာရင္းကို ရပ္ကြက္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ကို ေပးပို႔ထားဖို႔ ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီ ညႊန္ၾကားလႊာ ထြက္ေပၚခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတြအေပၚ အာဏာနဲ႔အမိန္႔ေပး တားျမစ္တာေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳပြဲေတြမွာ သကၤန္းဝတ္မယ့္သူက အန္အယ္ဒီ ပါတီဝင္ျဖစ္လို႔ ဝတ္မေပးရဘူးလို႔ ေထာက္လွမ္းေရး ဒါမွမဟုတ္ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတြက လာေရာက္တားျမစ္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ခဲ့လို႔ အလွဴပြဲ ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပၿပီး သကၤန္းဝတ္ခြင့္ မရလိုက္သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့အရာကို အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ပါတီႏိုင္ငံေရး လို႔ ခြဲျခားၿပီး ပါတီႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္သူေတြ ဘယ္ေလာက္အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္၊ ပါတီႏိုင္ငံေရးက မိသားစုရဲ႕ ညီညြတ္မႈေတာင္ ၿပိဳကြဲႏိုင္တယ္ စသျဖင့္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဝါဒျဖန္႔ခဲ့တာ လက္ရွိစစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ဝါဒျဖန္႔မႈက ျပည္သူလူထု ၾကားထဲတင္မက သာသနာေရး နယ္ပယ္မွာပါ သက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔ရဲ႕ ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၈၃) မွာေတာ့ ရဟန္း သာမေဏ အားလံုး ပါတီႏိုင္ငံေရးမ်ား၌ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္ လို႔ အတိအလင္း ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ညႊန္ၾကားလႊာထဲမွာ “အကယ္၍ ရဟန္းသာမေဏမ်ား ပါတီႏိုင္ငံေရး၌ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ပါက ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားသည္ ရဟန္းသာမေဏမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဆရာေမြးၾကေပလိမ့္မည္။”လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္အျပင္မွာေတာ့ စစ္အာဏာပိုင္ေတြကသာ ေထရ္ႀကီး ဝါႀကီး သံဃာေတာ္ေတြကို လွဴဖြယ္ပစၥည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး သူတို႔နဲ႔ သေဘာမတူတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သူေတြကို ေနရာမရေအာင္၊ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္သူဆိုရင္ ဘယ္သူကမွ မကပ္ရဲေအာင္၊ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ေနေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ညႊန္ၾကားလႊာ အမွတ္ (၈၃) မွာပဲ ရဟန္းသာမေဏေတြက ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္ဆိုတာကို “ပါတီႏိုင္ငံေရး ဟူသည္ လူဝတ္ေၾကာင္၊ လူပုဂၢဳိလ္တို႔၏ ကိစၥတာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။ ရဟန္းသာမေဏမ်ားသည္ကား မည္သည့္ပါတီ ကပင္ အစိုးရအျဖစ္ တက္ေရာက္လာသည္ျဖစ္ေစ၊ ထိုတက္ေရာက္လာေသာ အစိုးရ၏ တရားႏွင့္အညီ ေပးအပ္ေသာ အာဏာစက္ အကူအညီအေထာက္အပံ့ကို ရယူ၍ ဗုဒၾၶြျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္းသြားရမည္” လို႔ ပါဝင္သလို ”ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း၌ သီတင္းသံုး ေနထိုင္ၾကေသာ ေထရဝါဒ သံဃာ့ဂိုဏ္းဝင္ ရဟန္းသာမေဏ တို႔သည္ ပါတီႏိုင္ငံေရးမ်ား၌ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ျခင္း၊ လံႈ႔ေဆာ္ျခင္း၊ အားေပးျခင္း၊ သူတပါးအား တိုက္တြန္းျခင္းမ်ားမွ ေရွာင္ရွားၾကရန္ ညႊန္ၾကားလိုက္ပါသည္” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြအေနနဲ႔ ဒီလို ႏိုင္ငံေရးေတြ မလုပ္ရဘူးလို႔ ဆိုေပမယ့္ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့သေဘာ၊ ဝါဒျဖန္႔တဲ့ သေဘာေတြမွာ သံဃာေတြကို အသံုးခ်ခဲ့သလို၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြအေပၚ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ရိုက္ႏွက္တာ၊ သတ္ျဖတ္တာေတြကိုေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြက လက္ရဲရဲ စိတ္ရဲရဲနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ အဖမ္းခံရၿပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြေတာင္ ရွိခဲ့သလို လက္ရွိမွာလည္း အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အမ်ားအျပား ရွိေနပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အာဏာရွင္ဆိုတာ သူ႔အာဏာတည္ၿမဲဖို႔ဆိုရင္ ဘာမဆို လုပ္ဝံ့သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွသာ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး စသျဖင့္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ရွိေနတဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္အားလံုးက လြတ္ေျမာက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း (၈၊ ၉၊ ၂ဝဝ၉)
၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
