>
ျမိဳ႔ေမတၱာခံယူမယ့္ မိုးမခငတိကေလးေပမို႔
(ကိုဇာဂနာ ဖတ္ဖို႔ ဟာသ)
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္သာဂိ
ႏို၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၉
ကိုဇာဂနာ …
ခင္ဗ်ားဆီကို မဖတ္ရမယ့္စာေတြ ေရးလိုက္ရျပန္ျပီ။ အားေနေတာ့ ပ်င္းတာေပါ့ဗ်ာ။ အျပင္မွာ စီးပြားေရးက က်၊ အလုပ္ေတြက ျပဳတ္၊ တရုတ္ျပည္ၾကီးက အျပိဳင္းအရိုင္းျဖစ္လာေတာ့ တရုတ္ျပည္ေနာက္ေဖးေပါက္က က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ကို အေမရိကန္ၾကီးက တေဒါက္ေဒါက္နဲ႔ တံခါးလာေခါက္ေနတာကို စိတ္ၾကီး၀င္သူေတြ ၀င္၊ စိတ္အားငယ္ေတြ ငယ္နဲ႔ ရႈပ္ရွက္ကို ခတ္ေနတာပဲဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ (က်ဳပ္တို႔ စစ္အစုိးရလို႔ ေယာင္ျပီး ေျပာမိလို႔ ဆဲစာေတြ ပလူပ်ံေနတာနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ … လို႔ ေရးလိုက္ပါတယ္) အေမရိကန္အဂၤလိပ္စကားေျပာေတြ ေလ့က်င့္ေနျပီ ဆိုတယ္။ က်ဳပ္တို႔ မိုးမခက (ေတြ႔လား မိုးမခကက်ေတာ့ “က်ဳပ္တို႔ …” တဲ့၊ အဟိ) ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေရႊဟသာၤေလးေတြအတြက္ ေရာင္းေနတဲ့ အေမရိကန္အဂၤလိပ္စကားေျပာ စီဒီေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက လ်ဳိ႔၀ွက္ျပီး လွမ္းမွာ ေနၾကတယ္ ဆိုပဲ။ အဲဒီမွာ အေမရိကန္က “ဆန္ရွင္” လုပ္ထားေတာ့ က်ဳပ္တို႔ စီဒီေတြ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြဆီ ပို႔လို႔ မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ဆန္ရွင္ပြင့္သြားရင္ မိုးမခက အေမရိကန္အဂၤလိပ္စကားေျပာ အေခြေတြ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ၾကီးအတြက္ အရမ္း ေရာင္းရမယ္လို႔ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း အဲသည္ရက္ကို လက္ခ်ဳိးေရတြက္ ေမွ်ာ္ေတာ္ဆက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲသည္က်ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီကို ေထာင္၀င္စာ မ်ားမ်ား ပို႔ေပးႏိုင္ေတာ့မွာေပါ့။ အေျခာက္အျခမ္းေတြတင္ မကဘူးဗ်ာ … ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ စိုစိုစိစိေလးေတြေတာင္ ပို႔ေပးႏိုင္ေတာ့မွာပါ။ ဆန္ရွင္ပြင့္တာနဲ႔ ေထာင္တံခါးေတြ ပြင့္သြားလိမ့္မယ္လို႔ စံဇာဏီဘိုလည္း မေဟာ၊ ကမာၻပ်က္မယ့္သူေတြလည္း မေဟာခဲ့ေတာ့ သိပ္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔ ေပါ့့ေလ။
ခင္ဗ်ားကို ဟိုတေလာက ေထာင္ထဲက ထုတ္လာျပီး လႊတ္ေပးေတာ့ မလိုလို လုပ္တယ္ ၾကားတယ္။ သူတို႔က ခင္ဗ်ားနံမယ္ကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ေျပာတယ္လုိ႔ အျပင္သတင္းရပ္ကြက္က တဆင့္ သိရတယ္။
ဟို … အကိုၾကီး မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ ေဌးၾကြယ္နဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ အားလုံးရဲ႔ နံမယ္ေတြကို စစ္အစုိးရက ေငြပုံေပးျပီးေတာ့ ၀ယ္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ စစ္ဘုရင္ၾကီး သန္းေရႊနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြက ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ နံမယ္ လွလွေလးေတြ ရွိေနျပီး သူတို႔က်ေတာ့ နံမယ္ တုံးတုံးၾကီးေတြ ျဖစ္ေနတာကို သိပ္မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ တဲ့ဗ်။ သူတို႔ဖမ္းထားတဲ့ အမ်ဳိးသားေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို ၾကည့္လိုက္ နံမယ္ေတြက အပ်ံစားေတြ ခ်ည္းပဲကိုး။
ၾကည့္ဗ်ာ … လွမ်ဳိးေနာင္၊ ျပဳံးခ်ဳိ၊ မင္းေဇယ်ာ၊ မီးမီး၊ ေနဘုန္းလတ္၊ မနီလာသိန္း၊ မမာမာဦး၊ မစႏၵာမင္း၊ အံဘြယ္ေက်ာ္၊ စည္သူေမာင္၊ ေက်ာ္ကိုကို စတဲ့ စတဲ့ အမည္ေတြ ျပီးေတာ့ ခင္ဗ်ား နံမယ္က ဇာဂနာ (ကိုသူရ)၊ ေစာေ၀၊ သက္ေဇာ္ ျပီးေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႔ ဘြဲ႔ေတာ္ေတြဗ်ာ … အရွင္ဂႏၻီရ စသည္ျဖင့္ နံမယ္ေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြ အသည္းထဲမွာ စြဲျပီး အားလုံးေသာ ျပည္သူေတြရဲ႔ ေမတၱာကို ခံယူေနၾကရေတာ့ အဲသည္နံမယ္ေတြကို သူတို႔ အပိုင္စီးခ်င္ၾကတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားမိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေ၀း ေျပာသလိုေပါ့ဗ်ာ … ၾကယ္ေတြမွာ နံမယ္ရွိသလား ေဖေဖ … ဆိုတာမ်ဳိး သူတို႔က်ေတာ့ နံမယ္ေတြမွာ ၾကယ္ရွိသလား ဆိုသလုိ သူတုိ႔ပုခုံးေပၚက ၾကယ္ေတြ႔ အပြင့္ေတြက ၾကီးမားေနျပီး သူတို႔နံမယ္ေတြက ေသးငယ္ၾကဳံလွီလွတယ္လို႔ သူတို႔မွာ အညံ့စိတ္ ျဖစ္ေနရွာတာကိုး ကိုဇာဂနာရဲ႔။ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ … ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊ ဆိုတာထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး မင္းကိုႏိုင္ လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ ခန္႔ျငားသြားသလဲဗ်ာ။ ေနာက္ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သိန္းစိန္ ဆိုလိုက္တာထက္ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လို႔ ဆိုလိုက္တာက က်က္သေရဘယ္ေလာက္ ရွိလိုက္သတုံး။ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ေက်ာ္ဆန္း လို႔ ဆိုမယ့္အစား ၀န္ၾကီး ဇာဂနာ ဆိုလို႔ရွိရင္ လူေတြမွာ စိတ္ကို ခ်မ္းသာလို႔ ေနရွာမွာ ကိုဇာဂနာရဲ႔။
ဆိုေတာ့ … ခင္ဗ်ားတို႔ဆီက နံမယ္ေတြကို ေငြေတြ၊ ဂက္စ္ေတြ ပုံေပးျပီး ၀ယ္တယ္ ဆိုတာ မထူးဆန္းလွပါဘူးဗ်ာ။ သုိ႔ေသာ္ ထူးဆန္းျပီး တိုက္ဆိုင္တာက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြရဲ႔ နံမည္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ကို တုံးတာကေတာ့ အမွန္ပဲေနာ္။ က်ေနာ္ အတြင္းသတင္းတခု ၾကားတာကေတာ့ သူတို႔မိဘေတြက ေရွးတုန္းက ေက်းလက္ေတာရြာေတြထဲက ရိုးရိုးၾကီးေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ၾကည့္ဖူး ၾကားဖူးတဲ့ ဇာတ္ေတြ ရုပ္ရွင္ေတြ ပြဲေတြထဲက အမည္ေတြကိုပဲ လြယ္လြယ္ သားသမီးေတြကို ေပးခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အထီး အမ ခြဲလို႔ ခက္တဲ့ အမည္ေတြကိုလည္း ေပးေလ့ရွိတယ္ ၾကားဖူးတယ္။
ဥပမာ – သန္းေရႊ ဆိုတဲ့ အမည္က ဟိုအမ်ဳိးသမီးလူရႊင္ေတာ္ မသန္းေရႊနဲ႔ သြားတူေနတယ္။ ဟုိတေလာက လစ္သြားတဲ့ ခင္ညြန္႔ဆိုရင္ က်ားလား မလား မခြဲျခားႏိုင္ဘူး။ ေမာင္ေအး ဆိုတာကေတာ့ အလြန္ကို သက္သာလွတဲ့ နံမယ္တခုပဲဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ ေရႊမန္း … သူနံမည္က လူပ်က္တေယာက္ရဲ႔ နံမယ္ျဖစ္ေနတာ သိပ္သိသာေနျပီ။ သိန္းစိန္၊ ေမာင္ဦး၊ ခင္ရီ … ကဲ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါဦး ကိုဇာဂနာရဲ႔ … ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း၊ သာေအး၊ တင္ေအး၊ ခင္ေဇာ္ စတဲ့ စတဲ့ နံမည္ေတြဟာ ဘယ္လိုမ်ဳိးေတြျဖစ္ေနသလဲ ဆိုတာ။ ျမန္မာျပည္သာမန္လူထုထဲမွာလည္း အဲသည္လို ခပ္ရုိးရိုး (ဟဲ ဟဲ … တုံးတုံးလို႔ မေျပာဖူးေနာ္ …) နံမည္ေတြ ရွိမွာ အမွန္ပါပဲ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔စစ္အုပ္စုမွာ အက်င့္ေတြ စိတ္ဓာတ္ေတြ အကုသိုလ္ေတြ တူၾကတာအျပင္ နံမယ္ပုံသ႑ာန္ေတြမွာလည္း တူေနၾကတာကို ေထာက္ျပတာပါ။
၂၀၁၀ လည္း နီးလာျပီဆိုေတာ့ သူတို႔လည္း အေျပာင္းအလဲေလးေတြ လုပ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ အေမရိကန္အဂၤလိပ္စကားလည္း က်င့္၊ နံမယ္ေလးေတြလည္း အပ်ံစားျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းတန္ေျပာင္း၊ မွည့္တန္ မွည့္ေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တို႔ မိုးမခ၀ိုင္းေတာ္သားေတြ အမည္ေပးသလိုမ်ဳိး ေပးဖို႔လည္း စဥ္းစားေသးတယ္ ေျပာတယ္။ အေထာက္ေတာ္ ၁၊ ၂၊ ၃ တို႔၊ မိုးမခ၊ ေျမမခ၊ ျမစ္ခမ၊ မုိးယံမခ တို႔ မိုးစဲေနတို႔ မိုးၾကိဳးပစ္တို႔ ဘာတို႔ေပါ့ဗ်ာ။ မိုးမခအေထာက္ေတာ္ ရန္ကုန္တို႔ မိုးမခအေထာက္ေတာ္ အင္းစိန္ေထာင္တို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့ … သူတို႔လည္း ေဒသစြဲ၊ နံပါတ္စြဲေတြ ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားေသးတယ္။ အစြဲအလန္းၾကီးေတာ့ သူတို႔ အမည္ေဟာင္းေတြကို မစြန္႔ႏိုင္ဘူး ဆိုပဲ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ “နံမယ္က အေရးမၾကီးပါဘူးကြာ … ေနရာက အေရးၾကီးတာပါ” ဆိုျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးထက္ ၾကီးတဲ့ ရာထူးျဖစ္ျဖစ္၊ သမၼတတို႔၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တို႔ထက္ ၾကီးတဲ့ ေနရာကို အမည္တတ္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတယ္ ေျပာတာပါပဲဗ်ာ။ စကၤာပူမွာေတာ့ ဟို ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြ ဆင္းသြားရင္း စီနီယာ၀န္ၾကီးေပါ့ဗ်ာ … အဲသလို ေနရာတခု ဖန္တီးေပးထားတယ္ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ စီနီယာဆိုတာကို ဘိုလိုဆိုေတာ့ သိပ္နားမလည္ေတာ့ သူတို႔က သူတို႔အတြက္ သီးသန္႔ ရာထူးေတြအျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရဖြဲ႔စည္းပုံမွာ သက္ေတာ္ရွည္ ရာသက္ပန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး တုိ႔၊ ရာသက္ပန္ သမၼတမွဴးခ်ဳပ္ၾကီးတို႔၊ ထာ၀ရ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မွဴးၾကီးတို႔ကို သတ္မွတ္ျပီး ရယူမယ္လို႔ ဆိုေနၾကတယ္ တဲ့။
က်ေနာ္တို႔လည္း ၂၀၁၀ မီေအာင္ေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆုံး က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္၊ အေပ်ာ္အပါးေတြ ေလ်ာ့၊ ဘုရားတရားေတြ လုပ္ျပီးေတာ့ အသက္ကို ဉာဏ္ေစာင့္ျပီး ၾကိဳးစားျပီး ေစာင့္ေန၊ ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္ ကိုဇာဂနာရဲ႔။ ေထာင္ထဲမွာလိုေတာ့ ထမင္းခ်ိန္ ထမင္း၊ ပုံစံခ်ိန္ ပုံစံ၊ တိုက္ပိတ္ခ်ိန္ တိုက္ပိတ္ ဆိုသလို ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲေလ။ ရုန္းကန္ျပီး လုပ္ကိုင္စားေသာက္ ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲသလို က်ေနာ္တို႔တေတြ ခ်ဳိ႔ခ်ဳိ႔ငဲ့ငဲ့နဲ႔ မိုးမခအလံေတာ္ၾကီးကို ဒီမုိကေရစီအလင္းေရာင္ေအာက္မွာ အျမင့္မားဆုံး လႊင့္ထူေနၾကတာကို ဘယ္သူမွ ေမတၱာမထားၾကတာ တခုပဲ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္ေလ။
တေန႔က ရန္လုိကၽြဲနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူက မိသားစုေတြ အမ်ဳိးေတြကို ပုခုံးေပၚမွာ၊ ေထာင္၀င္စာေတြကို ေခါင္းေပၚမွာ အစြမ္းကုန္ မတင္ျပီးေနတဲ့ၾကားက အခ်ိန္ေတြက အား ေနေသးေတာ့ အီးေမးကေန သူမ်ားသတင္းေတြကို စုစုျပီး ဟိုေလ်ာက္ပို႔ ဒီေလ်ာက္ပို႔ အလုပ္ကိုပါ အလကားပဲတင္း လုပ္ေနေသးတာကိုး။ အဲဒါကို ေဘးကေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ၾကိတ္ျပီး ၾကည္ညိဳေနတဲ့ အစိုးရသတင္းေပးတေယာက္က ေလ်ာက္ေျပာေနသတဲ့ေလ။ အဲသည္ ရန္လိုကၽြဲဆိုတဲ့ အေကာင္က အဲလို သတင္းေတြပို႔ေပးတာ အင္န္ဂ်ီအို ဆိုလား၊ စီအုိင္ေအ ဆိုလားေတြက တေန႔ကို ေဒၚလာ ရာဂဏန္း ေပးေနတာတဲ့။ အဲတာကို အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္းက ေသြးေျပာတာကို မယုံဘဲ ေခြးေျပာတာ ယုံျပီးေတာ့ အဲသည္အလုပ္ သူပဲ လုပ္ပါေတာ့မယ္ ဆိုျပီး အတင္း လာေတာင္းေနလို႔ ဗ်ာ … မနည္း ရွင္းျပရတယ္။ အားေနလို႔ လုပ္တာ … သူမ်ားေတြလို ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ဆိုလို႔ကေတာ့ မလုပ္ေသးဖူးလို႔ … ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ပစ္လိုက္မယ္ လို႔ ။
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရွ႔မွာ မျငီးရဲ ပါဘူး ဆရာတို႔ရယ္။ ျပီးေတာ့လည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကို စာထဲကေန လွမ္းျပီး ရင္းႏွီးရတဲ့ ေမာင္သာဂိကေလးပါ။ အျပင္မွာ ဘယ္တိုက္ရိုက္ရင္းႏွီးရဲပါ့မလဲ။ (ေတာ္ၾကာ ေထာင္ထဲ လွမ္းပို႔လိုက္မွ …)။ ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်စ္ပရိသတ္ၾကီးက က်ေနာ္တို႔ကို မေလးမခန္႔စကားေတြ ေျပာတယ္ဆိုျပီး မ်က္မာန္ေတာ္ ရွသြားမွျဖင့္ဗ်ာ။
က်ေနာ္တို႔ အျဖစ္က ဆိုးပါတယ္ ကိုဇာဂနာ ရယ္ … ခုနင္က ဆိုသလို စစ္အစုိးရအလိုေတာ္ရိေတြကလည္း အထင္ေတြ စြတ္ၾကီးျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ႏွိပ္။ တေလာက မုိးမခအေထာက္ေတာ္ (ၾကပ္ေျပး) ကို အလိုေတာ္ရိေတြက ေတာ္ေတာ္ စစ္ေမးလိုက္တာ … ေငြ ဘယ္ေလာက္ ရသလဲ။ စေကာ္လားရွစ္တို႔ စေကာ္လာကိုးတို႔ ရသလား။ အိုဘားမားနဲ႔ သိသလား။ မိုက္ကယ္ဂ်ယ္ဆင္နဲ႔ သိသလား စသည္ျဖင့္ အေတာ္ကို ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ စစ္လိုက္တာ။ ဟိုအေကာင္က အမွန္အတိုင္း ေျဖလိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို အထင္ေသးသြားျပီး “ ပိုက္ဆံလည္း မရ၊ နံမယ္လည္း မရ၊ နံမယ္ၾကီးေတြနဲ႔လည္း အဆက္အသြယ္မေပါက္ဘဲနဲ႔ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနရေသးသလား။ အံ့ဖြယ္ သုတ …” ဆိုျပီး သခ်ၤဴိင္းကုန္းမွာ ကန္ခ်ထားခဲ့လို႔ အိမ္ကို လမ္းေလ်ာက္ ျပန္ခဲ့ရသတဲ့။
ဒီမုိကေရစီအလင္းေရာင္ေအာက္က ခ်စ္စြာေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီးကလည္း က်ေနာ္တို႔ကို ဆီလို အေပါက္ရွာျပီး မ်က္လုံး ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့ အားအားရွိ သူတို႔ကို ေျခသလုံးဖက္ ေတာင္းပန္ေနရတာကိုးေလ။ သတင္းေတြ ေနာက္က်လို႔ အေျပာခံရ။ သတင္းေတြ ေစာလို႔ အေျပာခံရ။ တပ္မေတာ္အစိုးရလို႔ သုံးစရာလား … ထက္ထက္မိုးဦးသတင္းကို ညီညီေအာင္သတင္းထိပ္ကေန တင္ေပးစရာလား … ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဖြားၾကီးလို႔ ေခၚစရာလား … အင္တာနက္ေႏွးတာသိရက္နဲ႔ ဓာတ္ပုံေတြ စြတ္တင္ ေနစရာ လိုလို႔လား … ဟိုးနားက ေသးေသးတင္နဲ႔ ဟိုးအေပၚက ေအာက္ကျမင့္ကို မွားျပီး ရိုက္စရာလား စသည္ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ ဆူပူ ၾကိမ္းေမာင္း မာန္မဲၾကတယ္ အကိုရဲ႔ … (အဟီး)
က်ေနာ္တို႔ကလည္း ေရွ႔မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားျပီး ရွင္းျပရတာေပ့ါေလ။ သိလို႔ တတ္လို႔ လုပ္တာ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ သင္တန္းေတြ ဘာေတြလည္း မတက္ဖူးပါေၾကာင္း၊ ပါရမီလည္း မရွိ၊ စခန္းေတြ၊ လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ အဓိ႒ာန္တို႔ သတ္သတ္လြတ္တို႔ ၀င္ေနတာမ်ဳိးလည္း မရွိပါေၾကာင္း၊ စား၀တ္ေနေရး အလြန္ဖိစီးေနတဲ့ၾကားက အခ်ိန္ေတြ အလြန္အားျပီး ပိုက္ဆံေတြ အလြန္ေပါေနလို႔ အေပ်ာ္တမ္း ဒီမုိးမခအလံေတာ္ၾကီးကို အျမင့္မားဆုံး လႊင့္ထူေနတာျဖစ္ေၾကာင္း သို႔ျဖစ္ပါ၍ နားလည္ခြင့္လႊတ္ သီးခံေပးေစလိုေၾကာင္း ေျပာရတာေပါ့ ဆရာရယ္ …
အဲသလိုဆိုေတာ့လည္း ခ်စ္ပရိသတ္ၾကီးက အေၾကာၾကီးနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ နားရင္းကို ၂ ခ်က္ေလာက္ အုပ္ျပီးေတာ့ … “ ေအး … ငါတို႔ကလည္း တျခား ေကာင္းတဲ့ဟာေတြ ေပၚမလာေသးလို႔ မင္းတို႔ေကာင္ေတြရဲ႔ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔ေတြကို အလြန္သီးခံျပီး ဖတ္ရႈေနရတာ … ၂၁၀၀ ေက်ာ္လို႔ကေတာ့ ေ၀းေသး ေ၀းေသး …” လုိ႔ ေျပာဆိုဆုံးမသြားပါေၾကာင္း ကိုဇာဂနာကို သတင္းေကာင္းပါရင္းနဲ႔ စာကို နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါမယ္ဗ်ာ။
ဟဲ ဟဲ … ၂၀၁၀ မွာ လႊတ္ေတာ္တခါးၾကီးလည္း ဖြင့္၊ ေထာင္တခါးေတြလည္း ဖြင့္ေတာ့မွ ျပန္ေတြ႔ၾကတာေပါ့ေလ။ ေထာင္ထဲမွာမျဖစ္ရင္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ေဘးက ဘုရားရင္ျပင္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႔။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
