>
ဂ်ပန္ေခတ္မွာ သုံးႏွစ္တာ – ခင္မ်ဴိးခ်စ္
ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဴိ၏ အမွာစာ
အေတြးအျမင္ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၉
ႏို၀င္ဘာ ၅၊ ၂၀၀၉
ဂ်ပန္- အေရွ႕တုိင္းသား လူမ်ဴိးစု။ အေနာက္တုိင္းသားမ်ားသာမက ၎တုိ႕ အေရွ႕တုိင္းသားအခ်င္းခ်င္းပင္လွ်င္ ဥာဏ္မမီႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ကဲြျပားဆန္းျပားသည့္ အဓိပၸါယ္မ်ားကုိ ပုိင္ဆုိင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ မိုးေကာင္းကင္က ထာ၀ရဘုရားသခင္ရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ေနလ်က္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္သည့္အျမင္မ်ားရွိသူ၊ ဗုဒၶဘာသာပါဟု ေၾကြးေၾကာ္ေနကာ ဘုရားမဲ့၀ါဒကိုလည္း စဲြကိုင္လ်က္ရွိသူ၊ အေရွ႕တုိင္း ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အယူအဆမ်ားကုိ ဆုတ္ကိုင္ထားလ်က္ႏွင့္ ေခတ္မွီသည့္ အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမူေတြကုိလည္း ကူးေျပာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားေနသူ၊ ရုပ္ရွင္ေတြထဲ ခ်စ္ခန္း၊ ၾကိဳက္ခန္းမ်ားကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားျပီး ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲတြင္ ခုႏွစ္လႊာအကကို အားေပး ခြင့္ျပဳထားသူမ်ား၊ သူရဲေကာင္းဆန္သည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသျခင္းကုိ အရွက္ႏွင့္အသက္ လဲသည့္ပမာ သူရဲေကာင္းတုိ႔အလုပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္တတ္သူမ်ား၊ ပါးရုိက္ျခင္း ဓေလ့ကုိ အားေပးလုပ္ေဆာင္တတ္သူမ်ား၊ အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈမ်ား ေရာထားေသာ အေရွ႕တုိင္းသားမ်ား အျဖစ္သာမက အတိတ္ကို ဖက္တြယ္ထားေသာ ပစၥဳပၸန္တြင္ ေနထုိင္ကာ အရွက္တရားႏွင့္ ရူးမုိက္မႈကုိ ေရာစပ္ေမႊထားသည့္ လူမ်ဴိးစုတစု ျဖစ္ေလသည္။
ထုိ႕ေၾကာင့္အရာရာသည္မုန္းျခင္း ခ်စ္ျခင္း၊ သိမ္ေမြ႕ေသာ ၾကမ္းတမ္းမႈ၊ ၾကင္နာေသာ ရက္စက္ျခင္း ဟူသကဲ့သို႕ ဆန္႕က်င္ဘက္မ်ား ဒြန္တဲြလ်က္ ရွိေနသည္။ စာေရးဆရာ (Kipling)ကစ္ပလင္၏အဆုိျဖစ္ေသာ “အေနာက္က အေနာက္၊ အေရွ႕က အေရွ႕။ သူတုိ႔ႏွစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ မဆုံေတြ႕” ဟူေသာ အျမဲမွန္သည့္ အဆုိတခုကုိပင္ ေဖာက္ခဲြ ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ေလေတာ့ျပီ။
၎တုိ႕၏ ေရွးလူရုိင္း၊ လူ႔အရုိင္းအစုိင္းမ်ား၏ စိတ္ေနသေဘာထားသဘာ၀ကို ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အထင္ၾကီးမႈႏွင့္ ေမာက္မာမႈတုိ႔ျဖင့္ ေရာစပ္ ေမႊပစ္လိုက္ကာ ျမန္မာျပည္ကုိ အင္ပါယာေမဂ်ီ(Emperor Meiji) ၏ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ “အလင္းေရာင္ျခည္မ်ား ေပးသနားအံ့” ဟု ေၾကြးေၾကာ္လ်က္ ေရာက္ရွိ လာၾကေလျပီ။
ျမန္မာျပည္ကား အယ္လ္ဖာ ေရာင္ျခည္၊ ဘီတာ ေရာင္ျခည္၊ ဂါမာ ေရာင္ျခည္တုိ႕အျပင္ ထုိေဆးေရာင္စဥ္မ်ား ေရာစပ္ကာ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေရာင္ျခည္မ်ား၏ အလႊမ္းမုိးခံ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ထုိအလင္းေရာင္ျခည္တန္းမ်ား၏ အက်ဴိးဆက္မ်ားအျဖစ္ -အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္း၊ မခံသာေအာင္ ေျပာျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆုိျခင္း၊ စိတ္ဆိုး ေဒါသထြက္ေစျခင္း၊ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ စိတ္ပူပင္ရေစျခင္း၊ ျပင္းထန္ေသာ ေ၀ဒနာခံစားရျခင္း၊ စိတ္ႏွလုံး ေၾကကဲြျခင္း၊ စိတ္ဓါတ္ က်ဆင္းရျခင္းႏွင့္ အသက္ေသဆုံးျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာရေလေတာ့သည္။
ကင္ဆာအက်ိတ္ကုိ စားသုံး ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္ႏုိင္သည္ ဟူေသာ ေရဒီယမ္ဓါတ္သတၱဳ အပ္ဖ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကဲ့သို႕ ဂ်ပန္တုိ႕ ပို႕လႊတ္လိုက္ေသာ အလင္းေရာင္ျခည္တန္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတုိ႔ကို ကိုယ္ အားျဖင့္၎၊ စိတ္အားျဖင့္၎၊ ကုိယ္က်င့္တရားအားျဖင့္၎၊ စီးပြားေရးအားျဖင့္၎၊ ယဥ္ေက်းမူအားျဖင့္၎ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ေခ်မြ ဖ်က္ဆီး ပစ္လုိက္ေတာ့သည္။
ဤစာအုပ္ကုိ ေရးသားသူ စာေရးဆရာသည္ သာမန္ဗမာအမ်ဴိးသမီးငယ္တဦး၏ အျမင္ထက္မပိုေသာ၊ ၃ ႏွစ္ တာ ဂ်ပန္လက္ေအာက္အတြင္း သူမ၏ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ ေရးသားခဲ့ရုံသာ ရွိပါသည္။ မွန္ကန္ေသာ အေၾကာင္းအရာ၊ ရႈပ္ေထြးမႈ မပါသည့္ ျပည့္စုံေသာ ေရးသားခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ဤစာအုပ္သည္ သာမန္ျမန္မာလူမ်ဴိး တဦး၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ပါသည္။ တဖက္တြင္လည္း သမိုင္းသုေတသီမ်ားအတြက္ ဂ်ပန္ေခတ္ သုံး ႏွစ္တာအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သမုိင္းျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ သဲလြန္စမ်ားကုိ ရရွိႏုိင္ပါသည္။
၃ နွစ္တာ ဂ်ပန္ေခတ္အတြင္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ လွစ္ဟျပထားသည့္ ေရးသားခ်က္မ်ားတြင္ ဗမာတျပည္လုံး စစ္အက်ဥ္းစခန္းၾကီး အျဖစ္သို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ရပုံ၊ ရုိင္းစုိင္း ဆုိးရြား နာဇီစခန္းမ်ား၏ ရွက္ဖြယ္ မွတ္တုိင္မ်ားအျဖစ္ကုိ အလြယ္တကူ သိျမင္ လာရေပလိမ့္မည္။ ထုိ အက်ဥ္းစခန္းၾကီးသည္ နာမည္ဆုိးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ “ရွက္စရာ ေမာ္ကြန္းေက်ာက္တုိင္မ်ား” ဟု အမည္တြင္သည့္ နာဇီအက်ဥ္းစခန္းမ်ားထက္ပင္ သာလြန္ေသာ မွတ္တုိင္တခု ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဤစာအုပ္ေလးတြင္ ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဦးဘခ်ဴိ (ဒီးဒုတ္)
ရန္ကုန္ ၾသဂုတ္ လ ၁၀၊ ၁၉၄၅
( မွတ္ခ်က္ – ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္သည္ ၁၉၄၅ ခုနွစ္က Three Years under the Japs (ဂ်ပန္ေခတ္မွာသုံးႏွစ္တာ) အမည္ရွိ စာအုပ္ကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ စာအုပ္၏ အတြင္းဖုံးတြင္ “ဆရာ ဦးပန္းခ်ီငို – က်မအား သတင္းစာေလာကႏွင့္ ပထမဆုံး မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သူ သုိ႕” ဟူ၍ ေရးသား ေဖၚျပထား ပါသည္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ သုံးႏွစ္တာ အပိုင္းသုံးပိုင္း ႏွင့္ ယခု ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဴိ၏ အမွာစာကို ဂ်ဴနီယာ၀င္းက ျမန္မာဘာသာျပန္ခဲ့ျပီး အေတြးအျမင္ မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ )
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
