>
ညေနမုိး(ကေလး)
ေအာက္တုိဘာ ၄၊ ၂ဝဝ၉
ဒီပဲြက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ တစ္ကုိယ္ေတာ္ ျပပဲြပါ။ ကြ်န္ေတာ္က Black Face စီးရီးလုိက္ ဆဲြပါတယ္။ ခုဟာက်ေတာ့ Black Face ကုိ Graffiti နဲ႔ ေပါင္းထားတာ။ မူရင္း Frame ကေတာ့ Black Face ပါပဲ။ မီဒီယာ ေျပာင္းလုိက္တာေပါ့။ Graffiti ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကုိ လုံးဝ ဝင္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ Graffiti ရဲ႕ အေငြ႔အသက္၊ ရုိက္ခ်က္ေတြကုိ ကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေပါင္းထားတာပါ။ Graffiti က ျမန္မာျပည္မွာ ဟုိတစ္စ၊ ဒီတစ္စပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ပီပီျပင္ျပင္ ဆဲြတာေတာ့ မရိွေသးပါဘူး။ ဒါကုိ ကင္းဗတ္စ္ေပၚ စမ္းၿပီး တင္ၾကည့္တာပါ။
Graffiti က တျခားႏုိင္ငံမွာ ဆုိရင္ Subway Graffiti, Bedroom Graffiti, Street Art ဆုိၿပီး ရိွတယ္။ Subway Graffiti ဆုိရင္ ရထားေပၚေတြမွာ အုတ္တံတုိင္းေတြမွာ ဆဲြၾကတယ္။ Graffiti ရဲ႕ အဓိကက စာလုံး ေပါ့။ Graffiti က ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္ေလာက္က စျပီး ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္မွာ အရိွန္အဟုန္ တက္လာတယ္။
အေမရိကန္၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၊ Mangontan ရပ္ကြက္မွာ ၁၈၃ လမ္း ရိွတယ္။ အဲဒီမွာ Taki ဆုိတ့ဲ ကပၸလီေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ရိွတယ္။ အဲဒီေကာင္ေလးက သူ႔ရဲ႕ နာမည္ေတြကုိ နံရံေတြမွာ ေလွ်ာက္ေရးတယ္၊ Taki 183 ဆုိၿပီး။ အဲဒီလုိ ေရးရင္းနဲ႔ အေရးမ်ားလာေတာ့ သတင္းစာေတြမွာ အဲဒီအေၾကာင္း ေရးလာၾကတယ္။ Taki 183 ကုိ ရထားေတြမွာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီလုိ ေလွ်ာက္ေရးရင္းနဲ႔ Graffiti ႀကီးထြားလာတယ္။ 
အဲဒီမွာ သူက နာမည္ကုိ ဒီဇုိင္းဆန္ဆန္ ေရးလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Graffiti ရဲ႕ ႏွလုံးသားက နာမည္ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ Graffiti အရမ္း က်ယ္ျပန္႔လာလုိ႔ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ Anti-Graffiti ဆုိၿပီး ရဲေတြက ေစာင့္ဖမ္းလာၾကတယ္၊ နံရံေတြ ညစ္ပတ္လုိ႔ ဆုိၿပီး။
Graffiti သမားေတြကလည္း မေလွ်ာ့ဘူး။ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ အႀကီးႀကီးထဲမွာ ေဆးဘူးေတြထည့္၊ ပလာယာေတြ ယူၿပီး ကာထားတ့ဲသြပ္ဆူးႀကိဳးေတြကုိ ပလာယာနဲ႔ ျဖတ္တယ္။ အဲဒီထဲကုိ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ႀကီးေတြနဲ႔ ဝင္ၿပီး ရထားေပၚမွာ ဆဲြၾကတယ္။ မုိးလင္းရင္ ရထား ေဘးလမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေဆးဘူးေတြ တန္းစီေနတာပဲ။ သူတုိ႔ ညဘက္ ဝင္ဆဲြသြားၾကတာ။ စည္ပင္သာယာဘက္က ၾကည့္ရင္ ၿမိဳ႕ညစ္ပတ္မႈ ျဖစ္ေပမ့ဲ ညေနဘက္ ေနထုိးတ့ဲအခ်ိန္ ရထားျဖတ္သြားရင္ Graffiti က အရမ္းလွတယ္။ Graffiti က အေရာင္ေတာက္ေတာက္ေတြကုိ သုံးတယ္။ ၿပီးမွ ေဘးက ပုံေလးေတြ ရံတာေပါ့။ တခ်ဳိ႕က လူပုံေတြ၊ Micky Mouse ပုံေတြ၊ Comic ဆန္တ့ဲ ပုံေတြကုိ ေရးၾကတယ္။
Bedroom Graffiti က်ေတာ့ စာလုံးကုိ ေသခ်ာေအာင္ မဆဲြေတာ့ဘူး။ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ ျဖစ္သလုိ အမည္းသက္သက္နဲ႔ ဆဲြၾကတယ္။
Street Art က်ေတာ့ ပုံေတြကုိ အဓိက ထားတယ္။ စာလုံးက နည္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့ စိတ္ကူးထဲကဟာေတြကုိ Graffiti နဲ႔ ရံတယ္။ Black Face 3 မွာ ဆုိရင္ ၾကယ္ပုံကုိ ဒီဇုိင္းဆဲြၿပီး Graffiti ပုံစံ ရံတာေပါ့။ ကုိယ့္ပုံစံနဲ႔ကုိယ္ ရံတာေပါ့။ ေအာက္မွာ Expressive ျဖစ္တ့ဲ စုတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရံတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ အားလုံး Black Face ။ အေနာက္က Supporting ကေတာ့ Graffiti ။ ကြ်န္ေတာ္ ကင္းဗတ္စ္ေပၚမွာ Graffiti ဆန္တာကုိ လုပ္ခ်င္တယ္။ စာလုံးကုိေတာ့ အဓိက မထားပါဘူး။
ဒီလိုပုံစံ ဆဲြဖုိ႔ စိတ္ကူးရတာက ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ကုိယ္ပုိင္ စတူဒီယုိ ရိွေတာ့ Graffiti ကုိ ကုိယ္တုိင္ စမ္းၿပီး ဆဲြၾကည့္တယ္။ အားလုံး အျမန္ အေႏွး၊ အထူအပါး ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လုပ္ျဖစ္တယ္။ ၿပီးမွ ကင္းဗတ္စ္ေပၚ တင္တာေပါ့။ Graffiti နဲ႔ သဟဇာတ ျဖစ္တာက အခရုိင္းလစ္။ ဆီေဆးနဲ႔ ဆုိရင္ အခ်ပ္လုိက္ ကြာက်လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မႈတ္ၿပီး ျပန္ခြာၾကည့္တယ္။ အဲဒီလုိ ဖ်က္ဆီးပစ္မွ ဘယ္ဟာ ေရရွည္ခံတယ္ ဆုိတာ သိလာရတယ္။
Graffiti နဲ႔ ပတ္သက္တ့ဲ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ ဘယ္ေနရာမွာ လုပ္တယ္ ဆုိတ့ဲ လုပ္ခ်က္ေတြကုိ ၾကည့္တယ္။ Technique က်ေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဟန္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ Graffiti ရဲ႕ Heart ကုိ ေရွာင္ၿပီး အေငြ႔အသက္ကုိပဲ ယူလုိက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က Graffiti သမား သက္သက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ သူမ်ားေခါင္းစဥ္ေအာက္ ဝင္သြားမွာ စုိးလုိ႔။ ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စုတ္ခ်က္ေတြကုိ မပစ္ႏုိင္ဘူး။ Graffiti ကုိ မထည့္ဘဲလည္း မေနႏုိင္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ ဒီ Black Face ကုိ ၂ဝဝ၆ မွာ စျပတာပါ။ New Treasure မွာ အဲဒီတုန္္းက မ်က္လုံး၊ ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္ ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ အနက္ မ်ားေနတယ္။ လုံးလုံး မပ်က္ေသးဘူး။ အခုမွသာ ပီပီျပင္ျပင္ ဖ်က္ပစ္လုိက္တာ။ 
ကြ်န္ေတာ္ ပန္းခ်ီစဆဲြတုန္းက ေယာင္ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မေတြ႔ေသးဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳးစားယူရတယ္ဗ်ာ။ ဒီ Black Face ကုိ ၂ဝဝ၅ ေလာက္မွ စေတြ႔တာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က စိတ္ခံစားမႈ အတုိင္း ေရးတာ မ်ားတယ္။ ဆဲြတာလည္း စုတ္ခ်က္က Expressive Power ျဖစ္တာကုိ သေဘာက်တယ္။ Express Power ကုိ အခုထိ မဆဲြႏုိင္ေသးဘူး။ စုတ္ခ်က္ မပါရင္ ကုိယ့္လက္ရာကုိယ္ ပန္းခ်ီကားမဟုတ္သလုိ ခံစားရတယ္။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
